กรมการแพทย์เผยแนวทางดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายในหออภิบาลคุณภาพชีวิตช่วยให้ผู้ป่วย ใช้ชีวิตเสมือนอยู่บ้าน ส่งผลให้คุณภาพชีวิตผู้ป่วยดีขึ้น
       
       วันที่ 15 ตุลาคม 2556 ที่โรงพยาบาลมหาวชิราลงกรณธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี นายแพทย์สุพรรณ ศรีธรรมมา อธิบดีกรมการแพทย์ ให้สัมภาษณ์หลังเป็นประธานในพิธีเปิดกิจกรรม “World Hospice and Palliative Care Day” ว่า จากข้อมูลขององค์กรวิจัยมะเร็งนานาชาติโดยองค์การอนามัยโลก คาดการณ์สถานการณ์โรคมะเร็งในประเทศไทยว่า ในปี พ.ศ. 2563 จะมีผู้ป่วยใหม่จำนวน 148,729 ราย และมีผู้ป่วยมะเร็งเสียชีวิต 95,804 ราย และในปี พ.ศ. 2573 จะมีผู้ป่วยใหม่ จำนวน 176,301 ราย และมีผู้ป่วยมะเร็งเสียชีวิต 120,689 ราย
       
       กรมการแพทย์ในฐานะที่มีบทบาทในการดูแลและรักษาผู้ป่วยมะเร็ง รวมถึงพัฒนา ถ่ายทอดองค์ความรู้และเทคโนโลยีทางการแพทย์ในการรักษาโรคมะเร็งอย่างต่อเนื่อง โดยมีหน่วยงานที่ให้บริการรักษาผู้ป่วยมะเร็งทั้งในส่วนกลาง และส่วนภูมิภาค ซึ่งโรงพยาบาลมหาวชิราลงกรณธัญบุรีเป็นหน่วยงานหนึ่งที่ให้บริการรักษาผู้ป่วยมะเร็ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การดูแลรักษาผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายที่ต้องเผชิญกับภาวะที่ต้องอยู่กับความทุกข์ทรมาน ทั้งทางด้านร่างกายจากอาการปวด ความรู้สึกสูญเสียทุกอย่าง ผู้ป่วยจึงต้องการที่พึ่งทางใจเพื่อช่วยเป็นพลังความหวังในการปรับตัวเพื่อก้าวผ่านปัญหาอุปสรรค และก่อให้เกิดความเข้มแข็งภายในตนเอง ซึ่งความรัก ความอบอุ่นในครอบครัวเป็นปัจจัยที่สำคัญปัจจัยหนึ่งในการเสริมสร้างพลังดังกล่าว ดังนั้นการดูแลรักษาผู้ป่วยกลุ่มนี้ จึงเน้นการดูแล เพื่อเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายและครอบครัว จึงได้มีการตั้งหออภิบาลคุณภาพชีวิตขึ้นตั้งแต่ปี 2543 ภายในหอผู้ป่วยมีการจัดสิ่งแวดล้อมให้มีลักษณะคล้ายบ้าน มีห้องหรือมุมต่างๆ เพื่อให้ผู้ป่วยและครอบครัวทำกิจกรรมร่วมกัน เช่น ห้องประกอบกิจกรรม ทางศาสนา ห้องครัว ห้องรับประทานอาหาร มุมพักผ่อน มุมนั่งเล่น เป็นต้น โดยมีรูปแบบการดูแลแบบองค์รวม ลดความทุกข์ทรมาน จากอาการของโรค อาการเจ็บปวดต่างๆ มีการเตรียมความพร้อมของผู้ป่วยและครอบครัวในการดูแลผู้ป่วยอย่างต่อเนื่องที่บ้านได้อย่างถูกต้อง และมีคุณภาพชีวิตที่ดี
       
       นายแพทย์ธนเดช สินธุเสก ผู้อำนวยการโรงพยาบาลมหาวชิราลงกรณธัญบุรี กล่าวเพิ่มเติมว่า การดูแลรักษาผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายเน้นการดูแลเพื่อลดความทุกข์ทรมานจากอาการต่างๆ และให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแล เพื่อให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น โดยมีการพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย ซึ่งมีองค์ประกอบได้แก่ ทีมสหสาขาวิชาชีพทั้งแพทย์ พยาบาล ผู้นำศาสนา นักสงคมสงเคาระห์ เข้ามามีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วยและครอบครัว ให้คำปรึกษา แนะนำ แก่ญาติเพื่อเตรียมสภาพจิตใจ หรือการประกอบกิจกรรมตามความเชื่อทางศาสนา รวมทั้งกิจกรรมมิตรภาพบำบัดที่มีอาสาสมัครทั้งภาครัฐและเอกชนมาร่วมทำกิจกรรมกับผู้ป่วยและครอบครัว การนำแพทย์พื้นบ้านและแพทย์ทางเลือก มาผสมผสานในการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย การจัดสิ่งแวดล้อมให้มีลักษณะคล้ายบ้าน และทีมเยี่ยมบ้านเพื่อติดตามดูแลผู้ป่วยอย่างต่อเนื่องที่บ้าน
       
       จากการพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายตามรูปแบบดังกล่าว พบว่าผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย และครอบครัวได้รับการดูแลแบบองค์รวม มีการเตรียมความพร้อม และเน้นการตอบสนองคุณภาพชีวิต จากผลสำรวจข้อมูลเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายในด้านร่างกาย จิตใจ จิตวิญญาณและจิตสังคม จะเห็นได้ว่าผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นและครอบครัวของผู้ป่วยมีความพึงพอใจมากขึ้นตามลำดับ ดังนั้น การดำเนินงานหออภิบาลคุณภาพชีวิตที่มีการพัฒนาแนวทางและวิธีการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายอย่างต่อเนื่อง นอกจากจะ ส่งผลให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดียิ่งขึ้นแล้วนั้น ยังเป็นศูนย์กลางความรัก ความอบอุ่น และสานสัมพันธ์ในครอบครัว

ASTVผู้จัดการออนไลน์    21 ตุลาคม 2556

คกก.พัฒนาโครงสร้างระบบราชการ สธ.เห็นชอบภารกิจใหม่ของ สธ.12 บทบาท ทั้งการตั้งเขตบริการสุขภาพ ตั้งศูนย์ข้อมูลหลักประกันสุขภาพในรูปแบบองค์กรมหาชน
       
       พญ.พรรณพิมล วิปุลากร โฆษกกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) กล่าวว่า ในการประชุมคณะกรรมการพัฒนาโครงสร้างระบบราชการของ สธ.ที่มี นพ.ประดิษฐ สินธวณรงค์ รมว.สาธารณสุข เป็นประธาน มีมติเห็นชอบในหลักการ บทบาทภารกิจใหม่ของ สธ. การจัดตั้งเขตบริการสุขภาพ 1-12 และเขต กทม.รวมทั้งการขอจัดตั้งศูนย์การจัดการข้อมูลหลักประกันสุขภาพ (National Data Clearing House) เป็นองค์กรมหาชน ทั้งนี้ เนื่องจากสาธารณสุขมีความซับซ้อนกว่าในอดีต จึงต้องปรับบริบทในการทำงาน เพื่อสร้างความยั่งยืนให้การบริหารงบประมาณและการกระจายตัวที่ไม่เหมาะสมของทรัพยากรด้านสาธารณสุข
       
       พญ.พรรณพิมล กล่าวอีกว่า สธ.ได้กำหนดบทบาทภารกิจใหม่ 12 บทบาท เพื่อให้สอดคล้องกับสถานการณ์ดังนี้

1.กำหนดนโยบายยุทธศาสตร์ของประเทศบนข้อมูลและฐานความรู้

2.การสร้างและจัดการความรู้ด้านสุขภาพ และการสื่อสารประชาสัมพันธ์

3.การประเมินนโยบายและเทคโนโลยีด้านสุขภาพ

4.การกำหนดมาตรฐานบริการต่างๆ

5.การพัฒนาระบบกลไกการเฝ้าระวังโรคและภัยสุขภาพ

6.การพัฒนากลไกด้านกฎหมายเพื่อเป็นเครื่องมือพัฒนาและดูแลสุขภาพประชาชน

7.การพัฒนางานสุขภาพโลกและความร่วมมือระหว่างประเทศ

8.การกำกับดูแล ติดตามและประเมินผลของภาครัฐ ท้องถิ่นและเอกชน

9.การให้ข้อคิดเห็นต่อระบบการเงิน การคลัง ด้านสุขภาพของประเทศ

10.การพัฒนาข้อมูลข่าวสารให้เป็นระบบเดียวมีคุณภาพใช้งานได้

11.การกำหนดนโยบายและจัดการกำลังคน ด้านสุขภาพ และ

12.การพัฒนาเขตสุขภาพ โดยตั้งเขตบริการสุขภาพ 1-12 และเขตกทม.ให้เกิดการบริการจัดการทรัพยากรร่วมที่มีประสิทธิภาพ เกิดประโยชน์สูงสุด คุ้มค่า บริการกำลังคนให้สอดคล้องกับภาระงาน
       
       นอกจากนี้ กระทรวงสาธารณสุขได้เสนอจัดตั้งศูนย์การจัดการข้อมูลหลักประกันสุขภาพ โดยคณะรัฐมนตรีมีมติวันที่ 26 มีนาคม 2556 เห็นชอบให้หน่วยงานหลักประกันสุขภาพ มีความร่วมมือในการจัดการธุรกรรมการเบิกจ่ายและระบบข้อมูลด้านบริการสาธารณสุข (National Clearing House) รวมทั้งการประสานการดำเนินงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ให้ สปสช. เป็นหน่วยงานกลางในระยะเปลี่ยนผ่าน โดยสถาบันวิจัยกระทรวงสาธารณสุข ได้ศึกษารูปแบบองค์กร บทบาทหน้าที่และกลไกความเชื่อมโยง เพื่อการจัดตั้งหน่วยงานกลางทำหน้าที่ธุรกรรมการเบิกจ่ายและระบบข้อมูลด้านสาธารณสุข เป็นองค์กรมหาชน ทำหน้าที่ประเมินข้อมูลประเมินผลการเบิกจ่ายของสถานพยาบาลและสถานบริการ วิจัยพัฒนาการเบิกจ่ายเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ และทำหน้าที่คลังข้อมูลกลางและจัดทำสารสนเทศ เพื่อการบริหารเชิงระบบให้กับหน่วยราชการ ทั้งนี้ได้ตั้งคณะกรรมการจัดทำร่างกฎหมายจัดตั้งหน่วยงานขึ้นกรรมการประกอบด้วยผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Stakeholder)

ASTVผู้จัดการออนไลน์    21 ตุลาคม 2556

๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๖

สวัสดี เพื่อนแพทย์โรงพยาบาลศูนย์/โรงพยาบาลทั่วไป ทุกท่าน
   
ข่าวคนร้ายวางยาคนไข้ในโรงพยาบาล ทำให้ทุก รพ.ต้องหามาตรการเฝ้าระวัง รักษาความปลอดภัยให้ผู้ป่วย แต่ข่าวแพทย์สังกัด สป. ถูกวางยา โดย ฉ. ๔ ซึ่งได้กล่าวไว้ในจม.ฉบับที่แล้ว ทำให้สมาพันธ์ฯมีแนวคิดเฝ้าระวัง รักษาความสามัคคีและบรรยากาศอันดีในการทำงาน กลับมาสู่แพทย์ในสังกัด สป. โดยได้รับความร่วมมือจากแพทยสภา คาดว่าจะมีการจัดประชุมสัมมนา ในเดือน พย. หรือ ธค.นี้ ขอเพื่อนแพทย์ทุกท่านมาร่วมประชุมกันมากๆ

   เมื่อวันที่ ๑๑  ตค. ที่ผ่านมา ตัวแทนสมาพันธ์ฯทั้ง ๑๒ เขต ได้รับเกียรติจากกระทรวงสาธารณสุข ร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการ กับ อธิบดี รองอธิบดี ผู้ตรวจฯ และชมรมต่างๆ ในหัวข้อ “การพัฒนาประสิทธิภาพของกระทรวงสาธารณสุข” โดยมี รมต. สธ. และปลัด สธ. เป็นผู้บรรยาย แต่ไม่ทราบว่าเพราะผู้เข้าประชุมแรงไปหรือเปล่า หม้อแปลงไฟฟ้าเลยระเบิด เกิดไฟดับ ประกอบกับ รมต.ติดภารกิจ ต้องเลื่อนการประชุมจากเช้า เป็นตอนบ่าย ตัวแทนสมาพันธ์ฯ จึงอยู่ไม่ครบ แต่อย่างไรก็ตาม รมต. สธ. และปลัด สธ.อยู่พูดคุยกับพวกเราตลอดบ่ายจนปิดการประชุม

   เนื้อหาการประชุม เป็นการชี้แจงการเปลี่ยนแปลงการทำงานของกระทรวง สธ. โดยจะทำหน้าที่เป็น regulator ติดตามการดำเนินงานของ provider หรือผู้ให้บริการสุขภาพอย่างพวกเราชาว รพศ./รพท. และเพื่อนๆ รพช. รพ.สต. ซึ่งจะรวมตัวกันให้บริการสุขภาพในรูปแบบเครือข่าย ๑๒+๑ เขตทั่วประเทศ มีการ ส่งเสริม ป้องกัน รักษาและฟื้นฟูสุขภาพร่วมกันในแต่ละเขต ใช้ทรัพยากรร่วมกัน บริหาร “คน เงิน ของ” กระจายไปในเขตของตน เนื้อหาส่วนนี้ สมาพันธ์ฯเคยมีจม.เกริ่นให้เพื่อนแพทย์ทราบมาบ้างแล้ว เมื่อเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๖ แต่ไม่มีความคืบหน้าในทางปฏิบัติเท่าที่ควร จนสงสัยว่ายกเลิกโครงการไปแล้วหรือยัง เมื่อได้รับการยืนยันจากผู้บริหาร สธ.ทั้งสองท่านแล้วนั้น หลังการประชุมครั้งนี้ คาดว่าทุกเขตคงมีการจัดตั้งคณะกรรมการพัฒนาระบบบริการสุขภาพระดับเขต เพื่อดำเนินการตามนโยบายกระทรวงต่อไป

   ในช่วงหนึ่งของการประชุม ได้มีการชี้แจง การจ่ายเงินจากกองทุนหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ คือ ให้ สปสช. โอนเงินทั้งหมดไปยังหน่วยบริการเช่นเดิม ไม่มีการกันเงินไว้บริหารที่กระทรวง สธ.หรือ เขตบริการสุขภาพ ตามที่กลุ่มแพทย์ชนบทเข้าใจ ซึ่งท่านปลัดฯ ได้กล่าวว่า “ถ้ากันเงินไว้ที่กระทรวง กระทรวงก็เป็นโจร ถ้ากันเงินไว้ที่เขต เขตก็เป็นโจร” เป็นการตอกย้ำว่า หน่วยบริการจะได้เงินจาก สปสช.โดยไม่มีการหักหัวคิวจากกระทรวง หรือเขตบริการสุขภาพเป็นแน่ อื่ม!! ....ที่ สปสช. หักหัวคิวไว้ ๑% ของงบทั้งหมด ปีละกว่าพันล้าน (ค่าบริหารจัดการของสำนักงาน) แล้วยังมีหักค่าบริหารของกองทุนย่อยๆ(vertical program)  กองละ ๕-๑๐ % และ ถ้า สปสช. เขต กักเงินของหน่วยบริการไว้อีก จะเรียก สปสช.ว่า ท่านมหา... ดีไหม

      จาก... สมาพันธ์แพทย์โรงพยาบาลศูนย์/โรงพยาบาลทั่วไป แห่งประเทศไทย (สพศท.)

เฟซบุ๊ก Leeprapan Lee ได้รายงานว่า มหาวิทยาลัยไถต้า ประเทศไต้หวัน นายแพทย์หวังเจิ่นอิ ผู้เชี่ยวชาญด้านกระเพาะอาหารและลำไส้ได้บอกด้วยความปราถนาดีว่าให้กินผลไม้ ในช่วงที่เวลาท้องยังว่างนั่นก็คือก่อนอาหารนั่นเองและหลังอาหารให้ดื่มเครื่องดื่มที่ร้อน เท่านี้ คนที่เป็นมะเร็งก็จะไม่ตายแล้วไม่ว่าท่านจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ซึ่งวิธีการรักษาได้ถูกค้นพบแล้ว

               ศาสตราจารย์ นายแพทย์หวังเจิ่นอิ ศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ของมหาวิทยาลัยไถต้าพูดต่อว่าการนำวิธีดังกล่าวมาใช้นั้น สัมฤทธิ์ผลถึง 80% ซึ่งคนไข้ที่ป่วยด้วยโรคมะเร็งมีโอกาสจะหาย ไม่ว่าท่านจะเชื่อ หรือไม่ก็ตาม ผมเชื่อว่าวิธีการรักษาได้ถูกค้นพบแล้ว

               สำหรับผู้ที่บำบัดและรักษาด้วยวิธีที่ใช้อยู่โดยทั่วไปซึ่งสุดท้ายผู้ป่วยต้องเสียชีวิตไปและข้าพเจ้ารู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่ง หลังบำบัดมีคนไข้ไม่กี่คนที่สามารถอยู่รอดได้เกิน 5 ปี ซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะอยู่รอดได้ 2-3 ปีเท่านั้น จึงถูกมองว่าการรักษาที่ใช้โดยทั่วไปแล้วดูแล้วไม่น่าจะได้ผล ปกติ ผู้ป่วยไม่รับการรักษาใดใดทั้งสิ้น ผู้ป่วยก็สามารถอยู่รอดได้ถึง 2-3 ปีอยู่แล้ว การรักษาที่ใช้โดยทั่วไปนั้น คนไข้จะถูกบำบัดด้วยเคมีหรือระบบฉายแสง ซึ่งทำให้เซลที่ดีของคนไข้ พลอยได้รับพิษเข้าไปด้วย มีผลทำให้ร่างกายยิ่งอ่อนแอลง เซลจะไม่มีแรงต่อต้านอีด้วย จึงทำให้เชื้อแพร่กระจายเร็วขี้น และมีผลต่อการร่วมและการก่อกำเนิดปฎิกิริยาในด้านอื่นๆอีก

รับประทานผลไม้สด

               เมื่อพูดรับประทานผลไม้สดก็จะนึกถึง ผลไม้หั่นเป็นชิ้นๆ เคี้ยวแล้วรีบกลืนลงท้อง ความจริงไม่ง่ายเช่นนั้น ถ้าต้องการกินที่ได้ผล ต้องพิถีพิถันในเวลารับประทานผลไม้ดังกล่าว อะไรคือการกินแบบถูกวิธี ? อย่ากินผลไม้หลังอาหาร ควรกินช่วงเวลาที่ท้องว่างเปล่าเท่านั้น เช่นนี้แล้ว ผลไม้ถึงจะได้บรรลุผลในการฆ่าเชื้อ และสามารถให้พลังงานแก่ร่างกาย รวมถึงลดความอ้วนได้อีกด้วยและมีผลต่อการร่วมและการก่อกำเนิดปฎิกิริยาในด้านอื่นๆอีก ผลไม้จึงจัดได้อาหารที่มีส่วนสำคัญต่อการดำรงชีวิต

               ลองนึกภาพดู เรากินขนมปัง 2 แผ่น หลังจากนั้น กินผลไม้ 1 ชิ้น ตามหลักแล้ว ผลไม้จะผ่านผนังกระเพาะอาหารก่อนเข้าสู่ลำไส้ แต่กลับถูกกีดกันจากอาหารอื่นที่รับประทานก่อนหน้าที่จะรับประทานผลไม้ เมื่อผลไม้ที่กินเข้าไปได้ถูกผสมกับอาหารและน้ำย่อยที่เป็นกรดในกระเพาะอาหารสรรพคุณผลไม้ก็ถูกเปลี่ยนไปด้วย


การรับประทานผลไม้ก่อนอาหาร

               หลังอาหารแล้วรับประทานผลไม้ คุณคงเคยได้ยินคนบ่นว่า ทุกครั้งที่กินแตงโมก็จะสอึก ถ้ากินทุเรียน ท้องจะจุก หากกินกล้วยหอม จะระบายอ่อนๆ เป็นต้น ซึ่งล้วนแต่มาจากผลไม้และอาหารที่ที่เริ่มย่อยสลายผสมผสานจนเกิดแก๊สขี้น แต่ทว่า ถ้ารับประทานผลไม้ก่อนรับประทานอาหารก็จะไม่เกิดเหตุดังกล่าว ผมขาว ผมร่วงศรีษะล้าน เคร่งเตรียด นอนหลับน้อยจนขอบตา ดำ เมื่อทานผลไม้ในขณะท้องว่าง ลักษณดังกล่าวเบื้องต้น ก็จะจางหายไป

               ดร. เฮ่อโป๋ ได้บอกผลวิจัย ไว้ว่าเมื่อผลไม้เข้าสู่ร่างกายจะมีผลเป็นด่าง ดั่งเช่น ผลส้ม หรือมะนาวที่มีรสเปรี้ยวก็ตาม แต่ก็ล้วนเป็นอาหารที่มีความเป็นด่างนั่นเอง ประเด็นสำคัญ คือการรับประทานผลไม้ในเวลาที่ว่างเปล่า เพื่อให้ผลไม้ได้ช่วยเสริมความสวยงาม และอายุจะได้ยืนยาวนาน สุขภาพที่แข็งแรง มีพลามัยที่ดี มีความสุขและหุ่นดีอีกด้วย เมื่อคุณคิดจะดื่มน้ำผลไม้ ก็อย่าดื่มน้ำผลไม้กระป๋อง อย่านำผลไม้หรือน้ำผลไม้ไปอุ่นให้ร้อน เพราะจะเหลือเพียงรสชาติ คุณประโยชน์ที่ดีของผลไม้จะถูกทำลายสิ้น การรับประทานผลไม้ทั้งลูกย่อมดีกว่าดื่มน้ำผลไม้ แต่ถ้าต้องดื่มน้ำผลไม้ ต้องดื่มเป็นคำคำไปเพื่อให้น้ำลายได้คลุกเคล้ากันให้ทั่ว ก่อนดื่มลงไป คุณสามารถรับประทานผลไม้ 3 วัน ติดต่อกัน เพื่อชะล้างร่างกายให้สะอาด ผิวพรรณจะนวลผ่อง ผู้พบเห็นจะตื่นตาตื่นใจ

กีวี่

ผลเล็กแต่มากด้วยสรรพคุณ ประกอบด้วยสาร โปรตัสเซี่ยม แมกเนเซี่ยม วิตามินE และไฟเบอร์ มีวิตามินC เป็น 2 เท่าของผลส้ม

แอปเปิล

มีวิตามีC ต่ำ มีสารต้านอนุมูลอิสระที่จะช่วยให้วิตามินCตื่นตัว ช่วยลดการเกิดมะเร็งในลำใส้โรคหัวใจและโรคลมชัก
จึงมีคำพังเพยที่ว่า “รับประทานแอบเปิลวันละผล แพทย์จะจน เพราะทุกคน สุขภาพดี”

สตรอเบอรี่

เสมือนหนึ่งเป็นผู้คุ้มกันปกป้องร่างกายเพื่อให้มีสุขภาพที่ดี จึงได้รับฉายาว่า ราชาแห่งผลไม้ เพราะสารต้านอนุมูลอิสระ ปกป้องมิให้เกิดมะเร็ง การแข็งตัวของเลือดที่เกิดขึ้นในหลอดเลือดและสารอนุมูลอิสระ

ส้ม

รับประทานวันละ 2-4 ผล สามารถต่อต้านไข้หวัด ลดคอเลสเตอรอล ป้องกันหรือสลายนิ่วในไตลดการเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็งลำใส้

แตงโม

ประกอบด้วยน้ำถึง 95% :ซึ่งแก้กระหายได้ดี มีกลูตาไธโอนเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกัน มีตัวสำคัญของไลโคปีน สารต้านอนุมูลอิสระ วิตามิน Cและโปแทสเซี่ยม

ฝรั่งและมะละกอ

มีวิตามิน C มากที่สุด ฝรั่งมีไฟเบอร์มากซึ่งแก้ท้องผูกได้ดี มะลกอ จะมีคาระตินส่งผลดีต่อดวงตา

               เชื่อหรือไม่ ดื่มน้ำเย็นหลังอาหารก็จะเกิดมะเร็งได้ง่าย ดังนั้นหลังอาหารแล้วควรดื่มน้ำร้อน เพราะน้ำเย็นจะทำให้ไขมันที่กินเข้าไปแข็งตัว ซึ่งส่งผลเสียต่อการย่อย ไขที่แข็งตัว ทำปฎิกิริยากับกรดในกระเพาะ ทำให้ไขเป็นเกล็ดเล็ก ซึ่งง่ายต่อการดูดซึมในลำใส้ และจะฝังในผนังของลำใส้ ก่อตัวเป็นไขมัน ก่อให้เกิดมะเร็งนั่นเอง

               สุภาพสตรีต้องรู้ว่า การเป็นโรคหัวใจกำเริบมิได้เริ่มต้นมาจากอาการปวด ของไตด้านซ้ายมือ แต่กลับต้องระวังเมื่อเพดานปากล่าง มีอาการเจ็บปวดอย่างรุนแรง และการปวดหน้าอกอยู่เนืองๆ อาการที่ตามมาก็คือพะอืดพะอม เหงื่อออกมาก และ60%ของคนไข้ที่เป็นโรคหัวใจ มักกำเริบในช่วงเวลาที่หลับสนิท จนไม่ตื่นอีกเลย การเกิดอาการปวดเพดานล่างของช่องปากจนตื่นขึ้น ต้องเอาใจใส่ และต้องยกระดับการเฝ้าระวังให้มากขึ้น หากเรามีความรู้ยิ่งมากเท่าไหร่ อัตราการมีชีวิตอยู่รอดก็มากขึ้นตาม


คมชัดลึกออนไลน์วันที่ 16-10-2556

กรมแพทย์แผนไทย ดัน “หมอพื้นบ้าน” เข้าระบบโรงพยาบาล ชมเป็นคลังความรู้ช่วยแพทย์แผนไทยในการดูแลรักษา ระบุดึงร่วมรักษาแล้ว 40 แห่งทั่วประเทศ ทั้งสมุนไพร รักษากระดูกหัก นวดพื้นบ้าน หมอตำแย ตั้งเป้าให้เป็นแพทย์ทางหลักของไทย
   
        นพ.ธวัชชัย กมลธรรม อธิบดีกรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก (พทท.) กล่าวถึงนโยบายการพัฒนาและนำองค์ความรู้หมอพื้นบ้านทั่วประเทศเข้ามาใช้ในระบบบริการของรัฐ ว่า กรมฯพยายามค้นหา พัฒนาศักยภาพ และส่งเสริมหมอพื้นบ้าน ซึ่งเป็นผู้ดูแลสุขภาพคนในชุมชนด้วยการสืบทอดองค์ความรู้มาจากบรรพบุรุษ เพื่อให้หมอพื้นบ้านช่วยดูแลส่งเสริมอนามัยของประชาชนในเบื้องต้น ซึ่งปัจจุบันมีหมอพื้นบ้านขึ้นทะเบียนในฐานข้อมูลของสำนักคุ้มครองและส่งเสริมภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทยแล้ว 52,000 คน โดยในจำนวนนี้ 2,000 คน เป็นหมอพื้นบ้านฝีมือดี ซึ่งเป็นกลุ่มเป้าหมายที่ภาครัฐดำเนินการรับรองและส่งเสริมศักยภาพ และล่าสุดมีหมอพื้นบ้านฝีมือดีผ่านการประเมินจากคณะกรรมการระดับจังหวัดในปี 2555 และปี 2556 แล้วจำนวน 1,200 คน
       
        นพ.ธวัชชัย กล่าวอีกว่า หมอพื้นบ้านผ่านการประเมินและได้หนังสือรับรองตามระเบียบของกรมฯ จะต้องมีคุณสมบัติ 8 ข้อ คือ
1.ยังคงมีบทบาทรักษาคนไข้ในชุมชนอย่างต่อเนื่องไม่น้อยกว่า 10 ปี
2.ไม่หวงวิชา
3.เป็นผู้สืบทอดความรู้จากบรรพบุรุษ
4.มีการถ่ายทอดความรู้
5.ไม่เรียกร้องค่ารักษามากเกินควร
6.เป็นที่ยอมรับของประชาชนในพื้นที่
7.มีคุณธรรม และ
8.มีความสามารถในการบำบัดรักษาโรค

โดยแยกหมอพื้นบ้านได้เป็น 6 สาขา คือ
1.หมอยาสมุนไพร
2.หมอรักษากระดูกหัก
3.หมอนวดพื้นบ้าน
4.หมอตำแย
5.หมอพิธีกรรม และ
6.อื่นๆ
ซึ่งขณะนี้หมอพื้นบ้านอีก 800 คน อยู่ระหว่างการประเมิน
       
        "ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่สถานบริการของรัฐทุกระดับประมาณ 40 แห่ง มีความร่วมมือกับหมอพื้นบ้านใน 4 ภาค ได้แก่ อีสาน 11 แห่ง เหนือ 7 แห่ง กลาง 13 แห่ง และใต้ 9 แห่ง ให้บริการรักษาบำบัดผู้ป่วย เช่น ยาสมุนไพร รักษากระดูกหัก นวดพื้นบ้าน หมอตำแย รวมถึงทำหน้าที่ดูแลสุขภาพแม่และเด็ก เป็นต้น ถือเป็นการยอมรับองค์ความรู้ที่สืบทอดเข้าสู่ระบบการให้บริการด้านแพทย์แผนไทยที่กรมฯพยายามผลักดันให้มีในทุกสถานบริการ เพื่อให้แพทย์แผนไทยเป็นแพทย์ทางหลักของประเทศ” อธิบดี พทท.กล่าว
       
        นพ.ธวัชชัย กล่าวด้วยว่า หมอพื้นบ้านเหล่านี้เปรียบเสมือนคัมภีร์เดินได้ที่พร้อมจะถ่ายทอดความรู้ความสามารถแก่กลุ่มแพทย์แผนไทยรุ่นใหม่ ซึ่งหลายแห่งเปิดโอกาสให้แพทย์แผนไทยรุ่นใหม่รู้จักหมอพื้นบ้านที่เก่งและชำนาญ ซึ่งบางพื้นที่นำตำรับยาหมอพื้นบ้านมาใช้ในโรงพยาบาล นอกจากนี้หลายพื้นที่หมอพื้นบ้านสามารถบำบัดและฟื้นฟูโรคข้อกระดูก รวมถึงการสร้างภูมิต้านทานในผู้ป่วยมะเร็งตับได้ผลดีซึ่งช่วยทำให้ลดต้นทุนด้านการรักษาและผ่าตัดได้อีกทาง

ASTVผู้จัดการออนไลน์    16 ตุลาคม 2556

“ริว อาทิตย์” เปิดใจชีวิตในโรงพยาบาลบ้า เผยครอบครัวผวาพูดเรื่องเงินเป็นต้นไม้ แถมจะไปทำธุรกิจกับ “ป้าเชง” เลยคิดว่าบ้าจะจับตัวส่งโรงพยาบาล ต้องหนีหัวซุกหัวซุน ซื้อรถมอเตอร์ไซค์ที่เร็วที่สุดในโลกเพื่อจะใช้หนีตำรวจ ซื้อรถอัลพาร์ดไว้เป็นบ้านเคลื่อนที่เวลาหลบซ่อน แถมไปขอมอบตัวกับตำรวจเพราะอยากอยู่ในห้องขังคิดว่าในนั้นปลอดภัยที่สุดแล้ว สุดท้ายโดนเพื่อนหลอกให้มาเจอจะพาไปตรวจสุขภาพก่อนจะโดนจับฉีดยาสลบไป 2 วันตื่นมาอยู่ในโรงพยาบาลบ้า โดนจับมัดมือมัดเท้าฉีดยาจนเบลอลืมอดีตพูดจาไม่รู้เรื่อง ต้องอยู่ร่วมกับคนบ้าและเข้าครอสรักษา 4 ปี ลั่นไม่ได้บ้า
       
       ตั้งแต่ “ริว อาทิตย์ ตั้งสวัสดิ์รัตน์” ตกเป็นข่าวใหญ่โตโดนอดีตแม่ยายแฉเละว่าไม่ส่งเสียเลี้ยงดูภรรยาและลูกตามที่ให้สัญญา พร้อมกับเปิดเผยว่า ริวมีอาการสติหลุดไปยืนแก้ผ้าด่าบริษัทโทรศัพท์มือถือแห่งหนึ่ง เพราะไม่พอใจที่คิดค่าโทรศัพท์แพง เท่านั้นไม่พอยังบีบคอภรรยาคนที่สองซึ่งคือภรรยาคนปัจจุบัน จนภรรยาต้องจับส่งโรงพยาบาลศรีธัญญา เท็จจริงเป็นอย่างไรไม่มีใครทราบเพราะริวก็หายเงียบไป
       
       แต่ล่าสุดริวปรากฏตัวในงานเปิดร้านโปรน้อง สวยเด้ง สั่งได้ด้วยปลายนิ้ว ที่ “ตุ๊กตา อุบลวรรณ บุญรอด” เพื่อนรักริวเป็นหุ้นส่วน ทำเอาทุกสายตาจับจ้องเพราะริวผูกสายสิญจน์มาเต็มข้อมือทั้งสองข้าง ทีมข่าว Exclusive บันเทิง ผู้จัดการออนไลน์ จึงไม่พาดที่จะสัมภาษณ์เปิดใจริว “บ้า” หรือ “ไม่บ้า” ซึ่งเจ้าตัวก็ยอมรับว่า โดนครอบครัวจับส่งไปโรงพยาบาลบ้าจริง โดยได้เปิดเผยถึงชีวิตปัจจุบันก่อนว่าขณะนี้ทำธุรกิจอยู่ 5 บริษัท
       
       “ถ้าถามว่าตอนนี้ผมทำอะไรอยู่ ผมทำธุรกิจอยู่ 5 บริษัท ซึ่งจะเกี่ยวข้องกับหัวใจหลักของธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นการเงิน ไฟแนนเชียล วางแผนเรื่องภาษี ดูแลกฎหมาย ดูแลเรื่องการบริการที่จะประสานงานระหว่างลูกค้าต่างประเทศกับองค์กรภาครัฐ และดีลงานกันให้ผ่านไปในกรอบกฎหมายไทย แต่ละบริษัทจะทำการซัพพอร์ทลูกค้า ซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่ของผมจะอยู่ในนิคมอุตสาหกรรม จะมีทั้งลงทุนชาวไทยและต่างประเทศ ก็มีโอกาสได้ร่วมงานกับบริษัทยักษ์ใหญ่ของกลุ่มไต้หวัน เกาหลี ญี่ปุ่น”
       
       “อย่างบริษัทคัฟเวอร์ลิงค์ ก็จะดีลงานด้านธุรกิจทั้งหมด ดูด้านการเงินภาษี บริษัทแกรนด์ยูนิคอล ก็จะรับงานเฉพาะที่เป็นลูกค้ายักษ์ใหญ่อย่างล่าสุดที่ทำคือบริษัทแม็กซิสเป็นยางรถยนต์ คิดว่าอีกไม่นานก็จะเป็นเบอร์หนึ่งของประเทศ คือบริษัทของเราจะคิดการตลาดให้เขาตั้งยอดขายให้เขาซึ่งยอดขายที่ผมตั้งก็ไม่ได้ตั้งแต่แบบ 10 ล้าน 20 ล้าน ก็ตั้งไป 400 - 500 ล้านต่องานที่เขาจะขายได้”
       
       “ผมทำงานบนพื้นฐานของความใส่ใจ ทำงานบนแฟคเตอร์ที่มันจริงๆ ผมสามารถรวมเจ้าใหญ่ๆ มาร่วมงานได้ และทำให้งานมันยิ่งใหญ่จัดระดับประเทศ ผมเคยเสนอแนะให้ผู้บริหารทั่วโลกบินมาก็ถือเป็นงานระดับทวีป ล่าสุดก็ไปจัดที่อิมแพ็คงานครบรอบ 10 ปีแม็กซิสก็ถือว่าประสบความสำเร็จครับ”
       
       “งานของผมจะเกี่ยวข้องกับการตลาดและภาครัฐ ดีลกับกรมสรรพกร โรงงานอุตสาหกรรม ก็จับงานด้านนี้มา 10 ปีแล้วครับ ที่หายจากวงการไปก็ทำธุรกิจด้านนี้มาตลอด ผมทำงานนี้โดยที่ไม่ได้จบการตลาดหรือจบบริหารมาแต่ผมเป็นคนมีความฝัน ตอนเด็กๆ ผมเคยคิดว่าทำไมเขาไม่ทำธุรกิจแบบนี้ ทำไมไม่ทำอย่างนี้ แต่พอคิดไปแล้วตอนเด็กๆ เราไม่สามารถทำได้เพราะเราไม่มีเงินลงทุนเราได้แต่คิดแล้วก็บอกให้คนอื่นทำ ก็ทำให้คนอื่นรวยไปเยอะแล้ว เขาเอาความคิดผมไปทำจนรวยเป็น 100 ล้านหลายคนแล้ว”
       
       “กับข่าวที่ผ่านมามันทำให้คนมองผมในแง่ร้ายได้ ผมกลายเป็นคนเลวของสังคม แต่อยากให้มาดูสังคมของผมบ้าง มาดูคนที่เขารักผมบ้าง เขาเอ็นดูผมเขารักผม เขาให้กำลังใจผมมาตลอด แต่วงการบันเทิงไม่ได้ให้กำลังใจผมเลย ข่าวที่ลงก็เอามาลงแบบ..... พูดว่าเสียใจก็เสียใจนะ ผมก็เฮิร์ตอยู่ประมาณช่วงหนึ่งของชีวิตเหมือนกัน”
       
       “ผมอยู่วงการบันเทิงมาตั้งแต่เด็กและผมก็ผูกพันกับวงการนี้มาก ผมทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยใจ ทำด้วยความสนุกแต่พอผมไปอ่านข่าวแล้ว...ทำไมเขามองผมแบบนั้นล่ะ จากที่เราไม่สนใจความจริงก็คือความจริง ก็มันไม่ได้เป็นแบบนั้นอ่ะ แต่ปรากฏว่าทุกวันนี้เวลาเราเดินไปที่ไหน มันเจอคำถาม ทำให้เราคิดว่า เขาคิดแบบนั้นกับเราจริงๆ เหรอ อ้าว...ก็แปลว่า คนที่อ่านข่าวเขาเชื่อสื่อมวลชน อ้าวตายแล้วชีวิตเราโดนตราหน้าว่าเป็นคนบ้าเป็นคนเพี้ยน ทิ้งลูกทิ้งเมียด้วย ทิ้งตรงไหนก็ยังอยู่กันหมดน่ะ”
       
       “ลูกผมก็เติบโตมาดี เรียนโรงเรียนที่ดี มีเงินใช้เรียนนานาชาติจะค่าเทอมเท่าไหร่ เขาก็อยู่ของเขาในชีวิตวัยเด็ก ผมก็รับผิดชอบช่วยกัน ปัจจุบันนี้ผมอยู่กับภรรยาคนที่สอง หลักๆ ก็คืออยู่กับลูกสาว ส่วนลูกชาย(ที่เกิดจากภรรยาคนที่หนึ่ง) ผมก็ไปหา ผมมีภรรยาสองคน มีลูก 3 คน ลูกกับภรรยาคนแรก 2 คน ภรรยาคนที่สอง 1 คน”
       
       “ผมอยู่กับภรรยาคนที่สองเราช่วยกันรวย ผมเกิดมาไม่เคยเกาะใครกิน ครอบครัวผมก็มีที่ผมก็มีก็มีมรดกที่ทางเยอะแยะ ผมยังทิ้งมรดกให้ลูกคนละ 30 ล้านเลย แต่เราอยู่กันเหมือนเพื่อนมากกว่า เขาก็ไปทำงานต่างจังหวัดผมก็ทำงานของผมต่างคนก็ต่างทำงานก็ไปๆ มาๆ บางทีลูกสาวก็อยู่บ้านกับอาอี๊ซึ่งดูแลเขาตั้งแต่เด็ก ผมกลับมาก็กอดหอมมานั่งเล่นเกมส์กัน”
       
       “ส่วนภรรยาคนที่หนึ่งเขาก็เก่งเขาก็ทำเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ของเสื้อผ้ายี่ห้อดังๆ ที่มีขายอยู่ตามห้าง ไม่มีใครเดือดร้อนครับ ไม่มีใครมานั่งเศร้าสร้อยเหมือนในข่าว ผมก็ไปเยี่ยมลูกกับภรรยาคนที่หนึ่งตามปกติว่างก็ไปเลย ส่วนความสัมพันธ์กับแม่ยายก็ดีครับ ตอนนั้นที่ออกมามันเป็นอารมณ์ครับ มันเป็นอารมณ์ของม่าม๊าผมก็เข้าใจอารมณ์ท่าน พอท่านโมโหปรี๊ดไปทีนึงผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงก็จะกลับมาเหมือนเดิม”
       
       โต้ไปยืนแก้ผ้าด่าบริษัทมือถือที่คิดค่าบริการแพง แต่ยอมรับว่าครอบครัวมองว่าบ้า เพราะพูดเรื่อง “เงินคือต้นไม้”
       
       
       “จะบ้าเหรอถ้าผมไปแก้ผ้าที่นั่นเขาก็ต้องมีกล้องวงจรปิด ก็ต้องมีภาพออกมาสินี่ไม่เห็นมีรูปออกมาเลย ข่าวไม่เห็นจะมีมูลเลย ถ้าจะแก้ผ้าก็คงจะแก้ผ้าอยู่ในห้องส่วนตัว(สรุปช่วงชีวิตเราเคยเพี้ยนเคยบ้าไหม) ไม่มี มีแต่คนมองว่าผมเพี้ยนเขาก็จับผมเข้าโรงพยาบาลและเขาก็ฉีดยาผม(ใคร) ก็ทุกคนน่ะ พอผมเข้าโหมดของธรรมชาติก็โดน”
       
       “ก็ธรรมชาติน่ะพี่เคยไหมตอนเด็กๆ ฝนตกแล้วแก้ผ้าวิ่งไปเล่นน้ำฝน แต่ผมไม่ได้ทำถ้าผมทำอย่างนั้นตำรวจก็จับผมเข้าคุกสิ แต่ผมจะชอบพูดแบบว่า เงินทองมันทำมาจากต้นไม้ มันคือกระดาษ กระดาษก็คือเงิน มันมาจากต้นไม้ ผมก็พูดแบบนี้ ทำไมจะต้องมาให้ความสำคัญกับกระดาษ ทำไมจะต้องให้ความสำคัญกับคำว่าเงินด้วย แล้วทุกวันนี้ทุกคนนั่งดิ้นรนค้นหาตัวเองไปแย่งชิงกระดาษกัน ก็พูดให้คนอื่นฟังพูดแล้วก็ขำ เขาก็มองว่าผมความคิดแตกแยก ผมก็แบบ...ก็ดีเนอะเอากระดาษไปแลกกับยางพารา แล้วยาพาราคืออะไร ก็ล้อรถยนต์ผลิตมาจากยางพารา เขาก็มองว่าผมบ้าแล้ว”
       
       “ผมถามหน่อยเงินทำมาจากระดาษใช่ไหม แล้วกระดาษมาจากอะไร ต้นไหมใช่เปล่า แล้วไปแลกกับอะไร ไปแลกกับรถยนต์ รถยนต์คืออะไร เหล็ก แร่ธาตุเหล็ก ดีบุก แก้ว อลูมิเนียม ทุกสิ่งทุกอย่างมันอยู่บนโลกทั้งนั้นเลย เรื่องนี้พวกนี้มันอยู่ในใจเราอยู่แล้ว ผมพูดในมุมมองของผม ก็เอาต้นไม้ไปแลกยางพารา ก็พูดลอยๆ ของเราไปไม่ได้อธิบายเขาก็หาว่าผมบ้า ก็เลยจับเข้าโรงพยาบาลฉีดยากล่อมประสาท ยานอนหลับ ยาคลายเครียด ทำให้สมองผมเบลอ พูดช้า ลิ้นรัว เพ้อๆ เพี้ยนๆ นี่เพราะโดนฉีดยาเยอะ ผมโดนจับมัดเข้าเตียง ผมก็บอกจะบ้าเหรอไม่ได้เป็นอะไร ยิ่งบอกว่าไม่บ้าก็แปลว่ามึงต้องบ้า เขาหาว่าคนบ้ามันไม่ยอมรับว่ามันบ้า”
       
       “แล้วหมอก็ขู่ว่า ถ้าไม่ทำตามครอสรักษาจะไม่ให้ออก ผมก็รักษาไป 4 ล้าน ผมยอมให้หมอฉีดยา ผมไปอยู่โรงพยาบาลเต็มๆ 1 เดือน แต่ต้องอยู่ในความดูแลของหมออีก 4 ปี ผมต้องเข้ามารับยาเพราะถ้าไม่เข้าหมอจะไม่เซ็นให้ป็นคนปกติ”
       
       “วิธีการรักษาก็คือฉีดยา ไปอยู่ที่นั่นเราก็นอนไม่หลับเพราะไม่ใช่ที่ของเราเขาก็มาฉีดยา ให้กินยานอนหลับสมองผมก็เบลอสิครับ ผมก็โวยวายแหละเพราะเราไม่ได้เป็นอะไร เราก็อยากออกเราไม่อยากอยู่ คือเราปกติแล้วให้ไปอยู่กับคนบ้าจริงๆ เราก็จะบ้าตาย แรกๆ เข้าไปนี่โดนมัดเลย มัดแขนมัดขาเพราะเราอยากออกไปข้างนอก อยากออกไปเที่ยว อยากออกไปหาลูกคิดถึงลูกแต่มันไปหาไม่ได้มันเจ็บปวดนะ พอเราร้องไห้หมอก็บอกว่าซึมเศร้าให้ยามาอีก โอ๊ย...ตายไม่ต้องมีสติสตางค์กันเลย”
       
       “ทุกวันนี้ผมไม่กินยาแล้ว จริงๆ ไม่กินมานานแล้วแต่ผมโกหกหมอว่าผมกิน ตอนนี้ยามันก็ยังกองอยู่ที่บ้านอยู่เลย ทุกวันนี้ถ้าผมไปหาหมอเขาก็ต้องสั่งยาให้กิน แต่ผมไม่กินจะกินทำไมเพราะเราเป็นปกติ”
       
       อยากลงทุนทำธุรกิจกับ “ป้าเชง” ทำให้ครอบครัวและทุกคนมองว่า บ้าแน่ !
       “ช่วงนั้นผมอยากทำธุรกิจที่ต้องใช้เงินและมีโอกาสได้รู้จักป้าเชงด้วย น่าน..เดี๋ยวป้าเชงก็โดนอีก(หัวเราะ) คือป้าเชงเขาทำน้ำหมักชีวภาพ ผมก็เข้าไปศึกษาว่าเขาทำยังไง ตอนนี้ก็มีคนเอาไปทำแทนป้าเชงก็รวยกันไป แต่ป้าเชงกลับถูกมองว่าบ้าทำไม่ถูกต้องป้าเชงคิดเองเออเอง พอผมจะไปทำกับป้าเชงทุกคนก็มองว่าผมบ้า”

หนีหัวซุกหัวซุน เพราะครอบครัวจะจับส่งโรงพยาบาลบ้า ถึงขั้นไปมอบตัวกับตำรวจ ขอไปนอนในห้องขังเพราะรู้สึกว่าข้างนอกไม่ปลอดภัย !!
       
       
       “เรื่องนี้มันไม่ใช่แค่ครอบครัวมองว่าผมบ้า ทุกคนก็มองว่าผมบ้า จริงๆ ผมก็เป็นเหมือนเด็กคนหนึ่งที่นิสัยปัญญาอ่อนยังไม่โตทำตัวแง้วๆ เหมือนเล่นกับลูกผมก็จะเล่นเหมือนเด็กว่ายน้ำรู้เรื่องกันสองคน แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจุดไหนที่ทำให้คนมองว่าเราเพี้ยน แต่ที่แน่ๆ ทุกคนวางแผนจับผม เพราะผมไม่เชื่อใคร เขาหาวิธีจับผมจ้าละหวั่นทั้งเมือง”
       
       “ตอนนั้นผมออกจากบ้านมาพักนึงแล้วผมกลัว ผมรู้อยู่แล้วว่าเขาจ้องจะจับผมส่งโรงพยาบาล เขาเคยเอารถฉุกเฉินมาถึงที่บ้านเลย หมอพยาบาลมาถึงที่ผมไล่ออกไปเลย อย่านะ อย่าเข้ามา ผมไม่ได้เป็นอะไร ยิ่งบอกว่าไม่เป็นอะไร เขาก็ยิ่งหาว่าผมบ้า ผมก็หนีออกจากบ้านไปเลย หนีสิ ไม่หนีก็โดนจับสิ”
       
       “ผมยังเข้าไปมอบตัวที่โรงพักเลย ทำไมไล่จับผมกันจัง ผมไม่ได้เป็นผู้ร้ายนะ ผมไปมอบตัวที่สถานีวังทองหลาง ตำรวจเขาถามว่า แล้วคุณทำผิดอะไรมา ผมก็บอกว่า ผมไม่ได้ทำผิดผมเป็นคดีแต่ขอไปอยู่ในห้องขังได้ไหม เพราะข้างนอกมันไม่ปลอดภัย เพราะเขาจะจับผมเข้าโรงพยาบาล ผมขอเข้าไปอยู่ข้างในเงียบๆ ได้เปล่า อย่าไปบอกใครว่าผมอยู่ในนี้นะผมขอหลบซ่อนตัวแป๊บนึง ตำรวจเขาก็ไม่ได้จับผม เขาให้ผมไปนั่งเล่นเกมส์ฟุตบอลอยู่ในห้องพักจนเช้า ผมไม่กลัวคนอื่นมองว่าบ้า แต่ไม่รู้จะไปไหนแล้วพึ่งตำรวจดีกว่า เช้ามาตำรวจก็บอกเช้าแล้วกลับบ้านที่บ้านเป็นห่วงแล้ว แต่ผมก็ไม่กล้ากลับกลัวจะโดนจับเข้าโรงพยาบาล”
       
       วางแผนหนีการจับส่งโรงพยาบาลสุดชีวิต ลงทุนซื้อมอเตอร์ไซค์ความเร็วสูงไว้หนีตำรวจ ซื้อรถตู้ไว้เก็บของหลับนอน แค่อาทิตย์เดียวหมดเงินหลายล้าน
       
       
       “ผมก็ไปเที่ยวของผม ไปเที่ยวทะเล(ไปคนเดียว) เอ๋า...ก็คนอื่นจ้องจะจับอยู่เนาะ(หัวเราะ) แล้วผมจะไปกับใครล่ะ โทรศัพท์ผมก็ทิ้ง ทิ้งหมดเลยผมไม่เอาเดี๋ยวคนตามได้ ตอนนั้นผมเซ็นเช็คไว้มั่วเลย วางแผนกับตัวเองไว้ว่า จะต้องมีรถคันใหญ่ 1 คันไว้หนี ก็เลยซื้อฮายาบูสะเป็นรถที่แรงที่สุดในโลก เพราะจะหนีได้เร็วที่สุด ออกได้เร็วที่สุด ใครก็ตามไม่ได้ ตำรวจก็ตามไม่ได้ ตำรวจไม่กล้าขับเกิน 250 อยู่แล้ว แต่ผมไปได้เพราะรถผมขับ 300 ได้ รถยนต์ก็ตามต้องหาที่ไม่เป็นที่จุดเด่น ผมก็ซื้อรถตู้อัลพาร์ด เพราะมันเปลี่ยนเสื้อผ้านอนในรถได้มันเป็นเหมือนบ้านเคลื่อนที่ ผมก็เซ็นเชคไว้ให้เขาเตรียมรถไว้แต่งรถไว้เพื่อเตรียมหนี เดี๋ยวผมจะมาเอารถ ก็เซ็นๆ ไว้เลย แค่อาทิตย์เดียวผมใช้เงินหมดไปหลายล้าน”
       
       “พอจะหนีผมก็ไปเอารถ แล้วมอเตอร์ไซค์ผมก็เอาไปซ่อน เผื่อเวลาเบื่อขับรถก็ใส่หมวกกันน็อคไม่ให้ใครเห็น ต่อมาผมก็ทิ้งรถด้วยนะ ทิ้งรถอัลพาร์ดจอดทิ้งไปเลยพวงกุญแจก็ทิ้งทิ้งหมด ประตูก็ไม่ได้ล็อกของก็อยู่ในรถนั่นแหละ เขาก็ตามรถกันจนเจอนะ แต่ผมน่ะไปไกลแล้ว ไปอยู่ในที่พักผ่อนของผมไปในมุมของผม ผมมีแหล่งกบดานของผม แต่ไม่บอกว่าที่ไหน บอกไม่ได้เป็นความลับแต่ผมเหมือนเด็กผมเล่นเหมือนเด็ก”
       
       หนีไม่รอด ถูกจับเข้าโรงพยาบาล ฉีดยาจนเบลอจำใครไม่ได้ลืมอดีต กลายเป็นหัวโจกของกลุ่มผู้ป่วยด้านจิต ล้างแค้นครอบครัวที่จับส่งโรงพยาบาลโดยการสั่งอาหารมาเลี้ยงคนป่วยเดือนเป็นล้าน
       
       “เขาติดต่อผมไม่ได้ แต่ผมก็ติดต่อคนอื่นได้นะ ผมซื้อเบอร์อื่นโทรไปหารุ่นพี่เพื่อที่จะตามข่าวว่าที่บ้านเป็นยังไงบ้าง คือผมอยากรู้ว่าที่บ้านถึงไหนแล้ว เราก็ต้องสืบข่าวเพื่อที่จะก้าวนำไปกว่าเขา รุ่นพี่เขาก็หักหลังผม นัดเจอผมว่าจะไปเจอที่ซอยนี้ เพราะผมไม่ให้ใครเห็น เขาก็นั่งรถเบนซ์มา พอผมก้าวขึ้นรถเบนซ์ก็มีรุ่นพี่ที่ผมไว้ใจ 4 คนมารวมตัวกันเต็มเลย ผมก็บอกดีๆ เดี๋ยวไปกินข้าวกันดิ ปรากฏว่าเขาก็นั่งปิดไม่ให้ผมลงไปไหน แล้วผมก็เอะใจแล้วจะพาไปไหนเนี่ย เขาก็เนียนกันไข้ขึ้นเปล่าไปเชคให้พี่สบายใจหน่อยสิว่าร่างกายโอเคไหม ผมก็ทำไมจะต้องไป จะพาไปโรงพยาบาลใช่ไหม ก็โวยวายละ เขาก็บอกเฮ้ย..ใจเย็นๆ ทำเพื่อพี่ได้ไหม พี่เป็นห่วง พี่รัก ผมก็เอ้า...ทำเพื่อพี่ก็ได้ ผมเข้าโรงพยาบาลไปเชคก็ได้”
       
       “ไปถึงผมโรงพยาบาลมันหรูมากไม่รู้สึกว่าเป็นโรงพยาบาล หมอก็ไม่ได้แต่งชุดเป็นทางการมาก ไปถึงพยาบาลเขาก็ฉีดยาผมไปหนึ่งเข็ม ซึ่งเขาเตรียมกันมาแล้วผมไม่รู้ ผมสลบไปสองวัน ตื่นขึ้นมาอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมีกล้องวงจรปิด กูอยู่ไหนเนี่ย เราก็อ้าว..ทำไมโดนขังแบบนี้ แล้วไมผมต้องเล่าหมดเนี่ย(หัวเราะ) คนอื่นฟังก็สนุกแหละ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พูด(แล้วไงต่อ) ถามต่ออีก ก็อยู่ในครอสการรักษาโดยที่ไม่เต็มใจ”
       
       “ยาเขาแรงมากทำให้เราลืมได้ ลืมอดีตไปเลย ช่วงที่รักษายาเขาทำให้ผมจำอดีตไม่ได้นึกไม่ออกเลยเจอคนรู้จักก็ยังนึกว่าไม่รู้จัก จนเขาบอกว่าจำไม่ได้เหรอ พี่ไงๆ ผมก็ไม่รู้ใครอ่ะ สมองเรามันโดนล้างขนาดนั้น คนที่มาเยี่ยมก็ยิ่งคิดว่ามันบ้าจริง มีบอดี้การ์ดดูแลผมด้วยนะ”
       
       “ผมก็อยู่ที่นั่นเป็นเดือนก็นั่งดูคนที่เพี้ยนๆ ในนั้นจะมีห้องส่วนตัว มีเวลาที่ออกมาเที่ยวมานั่งรวมกัน เวลาออกมาห้องโถงก็จะมีคนแบบจิตหลายประเภท ผมก็นั่งดูดิแต่ละคนเป็นยังไง บางคนก็ไฮเปอร์แอ็คทีฟบ้าบอคอแตก ตรงนั้นร้องเพลงเสียงดัง อีกคนก็เอาหนังสือมาอ่าน แต่เอาหนังสือมาติดหน้าเลยนะ บางคนก็เดินจงกลมถือลูกประคำเดินกันไปมา ผมก็นั่งดูพวกเขา”
       
       “ผมมีเพื่อนด้วยนะ ผมเป็นหัวโจกในนั้น ไปถามมาดูสิรุ่นนั้นเขาจะรู้จักผมหมด เพราะผมจะสั่งของมากินเยอะสงสารเขาไง คืออยู่ในนั้นผมใช้เงินอะไรไม่ได้นะ แต่อยากกินอะไรกินได้หมดยกเว้นสิ่งมึนเมา ผมก็จะสั่งอาหารเละเลย เช็คบิลมาเดือนเดียวก็ล้านกว่า เพราะผมสั่งเลี้ยงทุกคนเลย นั่นแหละอยากจับผมเข้าไปนัก”
       
       “1 เดือนที่อยู่โรงพยาบาลผมโกรธทุกคนหมดเลยเพราะจับผมเข้าโรงพยาบาล ผมไม่ให้ใครมายุ่งโกรธเป็นอารมณ์งอน ทำไมต้องจับเราแบบนี้มันเสียใจเจอหน้าแล้วแบบโกรธ พอวันที่ออกมาก็เจอหมดทุกคนเขาก็กลัวผม กลัวว่าเข้าบ้านแล้วผมจะเป็นยังไง อาการจะเหมือนคนปกติหรือเปล่า เขาก็สังเกตและหวาดระแวงเรา ผมจะทำอะไรผมจะพูดอะไรเขาก็คิดว่าผมจะทำอะไร”
       
       “เขาเป็นแบบนี้อยู่ 3 จะ 4 ปีเต็มๆ จนผมไม่ไหวแล้วนะ ผมทนอย่างนี่ไม่ได้แล้วนะ คุณคิดว่าผมบ้าใช่ไหม เอาไหมเดี๋ยวผมทำอะไรให้ดู ว่าคนบ้าน เขาทำได้ไหม ผมก็ทำธุรกิจให้เขาดู ทำอะไรก็ได้ที่ให้ได้เงินเร็วๆ แล้วผมก็ทำได้เขาก็ค่อยเริ่มโอเค แต่เกือบ 4 ปีที่ผ่านมาผมทำอะไรไม่ได้เลย เพราะหมอไม่ให้ทำอะไรเขาบอกว่าผมเป็นคนไข้ตรรกะความคิดคุณไม่ถูกต้องทำอะไรแล้วอาจจะพลาด ตอนนี้พึ่งจะพ้น 4 ปีก็ทำได้ คือคนป่วยแบบนี้จะโดนตีตราว่าเป็นคนบ้า ไปเจอใครเขาก็หวาดระแวงน่าสงสารนะ"
       
       “ชีวิตครอบครัวตอนนี้ก็เป็นปกติแล้ว ลูกคนโต 11 คนกลาง 10 คนเล็ก 5 ผมก็เข้าออกสองบ้านได้ปกติไม่มีอะไรเพราะเราเป็นเพื่อนกัน ไม่ได้ถือว่าเราต้องเป็นผัวเป็นเมียไม่ใช่เลย ทุกวันนี้ไม่มีเมียบอกได้เลย(ไม่มีได้ไงตอนนี้อยู่กับภรรยาคนที่สอง) เราไม่เรียกว่าเมีย ทุกวันนี้เราเรียกว่าเป็นเพื่อน เราคุยแบบเป็นเพื่อนกันจริงๆ เราอยู่กันบนความรู้สึกนี้(งี้เราก็ไปมีคนอื่นได้สิ) จะบ้าเหรอ...ใครจะไปทำอย่างนั้นได้ล่ะ มันมีบทบาททางสังคมอยู่ มันไม่มีใครที่จะบ้าเรื่องประเภทนี้หมกมุ่น มีแต่เรื่องจะไปเที่ยวไหน กินอะไร ทำงานนี้เสร็จยัง งานนี้เสร็จเมื่อไหร่ว่างพร้อมกันก็พาน้องๆ ออฟฟิศไปกินข้าว น้องๆ คนไหนทำงานได้ดีก็ซื้อบ้านให้ซื้อรถให้ จริงๆ ที่บริษัทผมเป็นแบบนี้จริงๆ”
       
       “ผมไม่เคยลืมว่าตัวเองเป็นมนุษย์จริงๆ ที่มีความอ่อนไหว อ่อนโยน มีความรัก มีความรู้สึกต้องดูแลมีความผูกพัน มีความรักที่จะมีให้ลูก มีความรักที่จะมีให้แม่ มีความน้อยใจถ้าเขาไม่รักเรามันเป็นปกติของทุกคน แต่แค่ว่าการทำงานของผมมันอยู่ในโลกความคิดจินตนาการ และก็เอาจินตนาการของตนเองไปถ่ายทอดให้คนอื่น ให้คนเดินแบบนั้น ชี้แบบนั้น เดินแบบนี้ ทำแบบนี้จะชนะอย่างโน้น จะได้อย่างโน้น ยิงนกนัดเดียวได้นกกี่ตัว”
       
       วันนี้ “ริว” มาร่วมงานโดยที่มีสายสิญจน์ผูกมาเต็มสองข้อมือ ทำให้อดที่จะถามไม่ได้ว่าเจ้าตัวไปทำอะไรมา กลายเป็นคนทรงเจ้าแล้วหรือเปล่า
       “ไม่มีผมไม่มีเรื่องนั้น สายสิญจน์อันนี้ไปทำบุญไปสร้างวัดที่สุรินทร์ ประเพณีที่นั่นก็เหมือนมีการเรียกขวัญขอบคุณสาธุอนุโมทนาที่เราได้ไปทำให้เขา แต่คนก็อาจจะคิดไปว่าผมบ้า แต่จริงๆ คือผมไม่อยากจะตัดเพราะยายแก่ๆ ตั้งร้อยกว่าคนที่ผูกให้เรา แล้วเราจะไปตัดความรู้สึกนี้ทำไม เราอยากเก็บไว้ในความทรงจำ เขาพึ่งผูกผมไปเมื่อวานเอง”
       
       “มางานในวันนี้คนก็มอง ถ้าเขามองว่าผมบ้าก็ขำดี ผมว่าคนที่มองว่าผมว่ามาคุยกับผมดีกว่า ผมจะดูว่าความคิดเขาใช้ชีวิตแบบไหน ผมจะดูว่าชีวิตคุณอยู่แค่ไหน ก็ไม่ได้แคร์ถ้าใครจะคิดแบบไหน ถ้าใครอยากจะรู้ว่าชีวิตผมเป็นยังไงก็เข้ามาดูที่เฟซบุ๊คผม ริว อาทิตย์ ไปดูเลย ท้าคนทั้งประเทศเข้าไปดูเลย ยินดีต้อนรับครับ”
       
       พอสัมภาษณ์ปัญหาที่คาใจมา 4 ปีเสร็จว่า “ริว” บ้าไม่บ้า เราก็ยกมือไหว้และกล่าวขอบคุณในการสัมภาษณ์ ด้านริวไหว้กลับและยิ้มถามว่า “สวัสดีครับพี่ สบายดีนะครับ” เล่นเอามึนไป 10 วินาที ก่อนจะแหย่กลับไปว่า “ตกลงบ้าหรืออำเนี่ย ?!” ทำเอาริวหัวเราะลั่น ทิ้งเป็นปริศนาอีกแล้ว......

ASTVผู้จัดการออนไลน์    16 ตุลาคม 2556

 กระทรวงสาธารณสุขในยุครัฐมนตรี นพ.ประดิษฐ สินธวณรงค์และปลัดกระทรวง นพ.ณรงค์ สหเมธาพัฒน์ มีการชูธงการปฏิรูปกระทรวงสาธารณสุขในหลายด้าน และหัวใจประการหนึ่งซึ่งเป็นกลไกใหม่ที่จะสถาปนาให้มีความสำคัญขึ้นมาคือ “เขตสุขภาพ”
       เขตสุขภาพของกระทรวงสาธารณสุขนั้นก็คือการรวมเอาหลายจังหวัดในภูมิภาคเดียวกันมารวมกันนั่นเอง แบ่งออกมาเป็น 12 เขตสุขภาพ คือภาคเหนือ มี 2 เขต ภาคกลาง-ตะวันออก 4 เขต ภาคอีสาน 4 เขต และภาคใต้ 2 เขต โดยมีผู้ตรวจราชการ 12 คนรับผิดชอบบริหารจัดการในเขตสุขภาพนั้นๆ ซึ่งโดยหลักคิดก็ดูจะมีเสน่ห์ไม่น้อย ถือเสมือนเป็นความก้าวหน้าในการกระจายอำนาจจากกรุงเทพ-นนทบุรีในส่วนกลาง กระจายมาที่เขตสุขภาพในแต่ละภูมิภาคแทน แต่แท้จริงหาได้สวยหรูเช่นนั้นไม่
       การจัดการอำนาจนั้นมีหลายระดับ ตั้งแต่ระดับมากที่สุดคือการออกนอกระบบ ปกครองตนเอง เฉกเช่นกรณีของโรงพยาบาลบ้านแพ้ว(มหาชน) ระดับมากคือการกระจายอำนาจ โดยยกอำนาจส่วนใหญ่ในตัดสินใจการบริหารจัดการให้แก่องค์กรในพื้นที่ โดยส่วนกลางทำหน้าที่เพียงการควบคุมกำกับทิศทางและผลลัพธ์เป็นสำคัญ ซึ่งสำหรับกระทรวงสาธารณสุขแล้ว ยังไม่เคยมีกระจายอำนาจในลักษณะนี้ให้เห็น ส่วนรูปแบบการจัดการอำนาจที่กระจายน้อยสุดก็คือการมอบอำนาจ หมายความว่าอำนาจยังอยู่ที่ส่วนกลาง หรือปลัดกระทรวงเช่นเดิม แต่มอบอำนาจบางส่วนที่ปลัดมีให้กับผู้ตรวจราชการในแต่ละเขตเป็นผู้ใช้อำนาจแทน แต่อำนาจเหล่านี้ยังถูกกำกับและขอคืนได้จากส่วนกลาง
       ด้วยกรอบคิดการจัดการอำนาจที่มี 3 รูปแบบหลักนี้ เขตสุขภาพที่กระทรวงสาธารณสุขตั้งขึ้นมานี้เป็นเพียงการจัดการอำนาจแบบการมอบอำนาจเท่านั้น จากเดิมที่มอบนายแพทย์สาธารณสุขจังหวัด ก็มาเพิ่มขั้นตอนอีกชั้นผ่านระดับเขตก่อนถึงกระทรวง ผู้ตรวจราชการทุกคนยังต้องรอสัญญาณการหันซ้ายหันขวาจากกรุงเทพ ยังต้องฟังเสียงและทำตามแนวทางหรือข้อตกลงที่สั่งการจากกรุงเทพไม่ใช่ฟังจากพื้นที่ การมีส่วนร่วมของโรงพยาบาลต่างๆ ในพื้นที่ที่มาเป็นกรรรมการก็เป็นเพียงผู้แบ่งเค้กภายใต้กรอบและกติกาที่ส่วนกลางกำหนดมาแล้ว จึงหาได้เป็นการกระจายอำนาจไม่ แต่คือการกระชับอำนาจมากกว่า
       นพ.บรรพต พินิจจันทร์ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลมโนรมย์ จังหวัดชัยนาท ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนว่า “ ถ้าให้ สธ.จัดสรรเงิน แทน สปสช.สิ่งที่น่ากลัวคือ การจัดสรรหรือไม่จัดสรรตามใจผู้มีอำนาจ ดังเช่นที่โรงพยาบาลมโนรมย์โดนมาแล้ว ที่ผู้ตรวจราชการไม่จัดสรรเงินงบประมาณเพิ่มส่วนที่ควรจะได้เหมือนโรงพยาบาลอื่นให้ เพราะเป็นโรงพยาบาลที่ไม่ยอมทำ P4P ซึ่งลักษณะดังกล่าวเป็นเรืิ่องที่ สปสช.ไม่เคยทำ สปสช.จะยึดหลักเกณฑ์จากบอร์ดแล้วจัดสรรตามหลักเกณฑ์นั้น ไม่ใช้อำนาจส่วนตัวหรือความเห็นส่วนตนมาบิดเบือนเหมือนผู้ใหญ่ของ สธ.”
       เขตสุขภาพไม่ใช่การกระจายอำนาจ แต่แท้จริงคือการกระชับอำนาจ จัดแถวปราบกบฏ และเพิ่มขั้นตอนการควบคุม ไม่ได้ทำเพื่อประชาชน ภาคประชาชนไม่มีที่ยืนในกรรมการระดับเขต หรือแม้แต่โรงพยาบาลชุมชนและโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลก็ยังหาที่ยืนยาก ไม่ได้มีส่วนร่วม ไม่มีหลักประกันว่า ผู้ใหญ่ในกระทรวงจะมีความเป็นกลางและเป็นธรรมในการจัดสรรทรัพยากร ไม่มีหลักประกันว่า การมีเขตสุขภาพที่ยึดอำนาจการจัดสรรงบประมาณมาจาก สปสช.จะไม่ละเลงงบด้วยระบบพรรคพวกและมือใครยาวสาวได้สาวเอา
       
นพ.สุภัทร ฮาสุวรรณกิจ
ASTVผู้จัดการออนไลน์    8 ตุลาคม 2556

 รพ.ราชวิถีเผยลักษณะผู้ร้ายมอมยาตีสนิทคนสูงอายุอ้างอำนวยความสะดวกแทน เร่งประชาสัมพันธุ์เพิ่มการตรวจตาอย่างเคร่งครัดรุบะที่ผ่านมายังไปพบผู้ป่วยถูกหลอก
       
       วันนี้(12 ต.ค.)นพ.อุดม เชาวรินทร์ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลราชวิถี กล่าวถึงกรณีปัญหามิจฉาชีพแฝงตัวมอมยาผู้ป่วยปลดทรัพย์ ว่า ในส่วนของโรงพยาบาลจากการตรวจสอบยังไม่พบปัญหาคนไข้ถูกมอมยาหรือประสงค์ต่อทรัพย์ ตามที่เจ้าหน้าที่ตำรวจให้ข่าว อย่างไรก็ตามขณะนี้ทางโรงพยาบาลมีมาตรการออกเสียงตามสายและประชาสัมพันธ์ตลอดเวลาในช่วงเช้าและบ่าย เนื่องจากในอดีตโรงพยาบาลราชวิถีเคยประสบปัญหาทั้งเรื่องมิจฉาชีพลักทรัพย์ แก๊งลักเด็กมาก่อน ทำให้มีมาตรการเฝ้าระวังอยู่แล้ว โดยจะเป็นการประกาศเตือนอย่าหลงไว้ใจมิจฉาชีพเข้ามาตีสนิท
       
       อีกทั้งมีเจ้าหน้าที่ตำรวจคอยตรวจสอบบริเวณด้านล่างของอาคาร มีกล้องวงจรปิด บริเวณจุดบริการผู้ป่วยนอก โดยส่วนใหญ่พฤติกรรมของคนร้าย ที่เคยพบในโรงพยาบาล จะเป็นลักษณะการหลอกเข้ามาตีสนิทกับผู้ป่วยสูงอายุ หลอกว่า จะอำนวยความสะดวกให้ในการซื้อยา จ่ายเงิน โดยที่ผู้ป่วยไม่ต้องเดินไปที่แผนกด้วยตนเอง ทำให้หลงมอบเงินให้ และหนีหายไปเลย ทำให้ผู้ป่วยสูญเงินและไม่ได้รับยาตามที่ต้องการ
       
       ผอ.โรงพยาบาลราชวิถี กล่าวด้วยว่า ขณะนี้ ทาง โรงพยาบาลได้มีการปรับปรุงตึกผู้ป่วยนอกใหม่ จะเร่งติดตั้งกล้องวงจรปิดเพิ่ม ส่วนการประชาสัมพันธ์ก็จะย้ำตามปกติ เหมือนที่ปฏิบัติ แต่จะให้เจ้าหน้าที่ช่วยกันเฝ้าระวังมากขึ้นเป็นพิเศษ

ASTVผู้จัดการออนไลน์    12 ตุลาคม 2556