เมื่อเวลา 07.00 นงวันที่ 4 พ.ค.56 ร.ต.ท.ศราวุธ อินตาพรม พนักงานสอบสวน สภ.เมืองพะเยา รับแจ้งมีคนแขวนคอตายที่บนต้นไม้ ริมถนนสายพะเยา-ป่าแดด หมู่ 13 บ้านห้วยน้ำขาว ต.ท่าวังทอง อ.เมืองพะเยา จึงรายงานผู้บังคับบัญชาไปที่เกิดเหตุพร้อมด้วย พ.ต.อ.คะนอง ไข่ทา หัวหน้าพนักงานสอบสวนผู้ทรงคุณวุฒิ สภ.เมืองพะเยา และกู้ภัยท่าวังทอง กู้ภัยกลาง ที่เกิดเหตุอยู่ห่างจากถนนเข้าไป 10 เมตร ซึ่งเป็นที่โล่งกว้างประมาณ 40 ไร่ สภาพพื้นดินเปียกแฉะเนื่องจากฝนตกเมื่อช่วงเช้ามืดที่ผ่านมา
พบผู้ตายคือ นพ.รัฐภูมิ พากเพียร แพทย์ประจำโรงพยาบาลพะเยา พ.ต.อ.คะนอง ไข่ทา จึงโทรศัพท์แจ้ง นพ.เธียรชัย คฤหโยธิน ผอ.รพ.พะเยา ได้รับทราบ และได้เดินทางมาพร้อมกับแพทย์ พยาบาล เพื่อนร่วมงานของผู้ตาย เมื่อถึงต่างยืนยันว่าเป็น นพ.รัฐภูมิ พากเพียร ที่หายออกจากโรงพยาบาลพะเยาเมื่อช่วงหัวค่ำ
นพ.เธียรชัย คฤหโยธิน ผอ.รพ.พะเยา เปิดเผยกับผู้สื่อข่าวว่า นพ.รัฐภูมิ พากเพียร เป็นแพทย์จิตเวช เพียงคนเดียวของ รพ.พะเยา มีนิสัยร่าเริง เป็นคนดีเป็นที่รักใครของเพื่อนร่วมงาน และผู้ป่วยที่มาเข้ารับบริการ ก่อนพบศพคือเมื่อช่วงหัวคำของวันที่ 3 พ.ค.56 หลังทราบข่าวว่านางสาวกนกพร พากเพียร พี่สาวที่เป็นพยาบาลอยู่ที่ รพ.แม่ใจ จ.พะเยา ถูกรถบัสชนเสียชีวิต ที่ ถนนพหลโยธิน ต.แม่ปืม อ.เมืองพะเยา และนำศพมาให้แพทย์ชันสูตร พอ นพ.รัฐภูมิ ไปดูศพพี่สาวแล้วเกิดเสียใจ จนช็อกแน่เฉย มีอาการเหม่อลอย เพื่อน ๆ และพยาบาลต่างพยายามเข้ามาปลอบใจ ด้วยที่ นพ.รัฐภูมิ เป็นจิตเวช เพื่อนร่วมงานต่างคิดว่าหมอคงจะพยายามทำใจ
นพ.เธียรชัย กล่าวต่อว่า หลังจากนั้น นพ.รัฐภูมิก็เดินหายออกไปจากกลุ่มเพื่อนร่วมงาน เบื้องต้นยังคิดว่า นพ.รัฐภูมิ คงจะกลับไปที่บ้านพัก เมื่อเพื่อนร่วมงานไปดูก็ไม่พบ และรถยนต์ก็จอดอยู่อีกที่หนึ่ง ห่างจากจุดที่เยจอดประจำ จากนั้นก็ช่วยกันเดินหาไปทั่วโรงพยาบาล ประกอบกับมีเพื่อนร่วมงานบอกว่า นพ.รัฐภูมิ บ่นให้ญาติฟังว่า เมื่อพี่สาวตายไปแล้วตนคงอยู่ไม่ได้ ทั้งนี้เป็นที่ทราบกันดีว่า นพ.รัฐภูมิ มีความผูกพันและรักพี่สาวคนนี้เหมือนเป็นแม่คนที่สอง โดยหลังจากแม่เสียชีวิตพี่สาวคนนี้ก็ได้ดู นพ.รัฐภูมิมาโดยตลอด เหตุนี้เพื่อนร่วมงานจึงออกตามหากันทั่วตลาดพะเยาแต่ไม่พบ จนมาพบกลายเป็นศพไปแล้ว
ด้าน ร.ต.ท.ศราวุธ อินตาพรม ร้อยเวร เจ้าของคดี กล่าวว่า จากการสอบถามญาติผู้ตายแล้ว ไม่ติดติดใจการตาย โดยหลังจากแพทย์เวรชันสูตรศพแล้วได้มอบให้ญาตินำไปจัดการตามประเพณีต่อไป.
