วันพฤหัสบดีที่ 31 มกราคม 2556 เวลา 14:20 น.
เมื่อวันที่ 31 ม.ค.ที่รัฐสภา มีการประชุมสภาผู้แทนราษฎร โดยมีนายเจริญ จรรย์โกมล รองประธานสภาผู้แทนราษฎร คนที่ 1 ทำหน้าที่ประธานในที่ประชุม ทั้งนี้มีการพิจารณากระทู้ถามสดของนายเธียรชัย สุวรรณเพ็ญ ส.ส.ตาก พรรคประชาธิปัตย์ เรื่อง การปรับอัตราค่ารักษาพยาบาลของกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) ถามนายกรัฐมนตรี ในกรณีมอบหมายให้นายชลน่าน ศรีแก้ว รมช.สาธารณสุข ชี้แจงแทนว่า เมื่อกระทรวงสาธารณสุขประกาศว่า การขึ้นราคาค่ารักษาพยาบาล จะไม่กระทบต่อประชาชนในระบบประกันตนและกองทุนหลักประกันสุขภาพ จึงต้องขึ้นราคาค่ารักษาพยาบาลอีก ทั้งนี้ รัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตรนายกรัฐมนตรี ไม่ได้ให้ความสำคัญกับการดูแลระบบสาธารณสุขของประเทศ เนื่องจากจัดทำงบประมาณให้สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.) คิดต่อคนต่อปีแค่ 2,755 บาท อัตรานี้ลดลงจากสมัยรัฐบาลพรรคประชาธิปัตย์ ดูแลรักษาพยาบาลไม่พอ ทำให้โรงพยาบาลต่าง ๆ ในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข มีปัญหาการเงินจนไม่สามารถสั่งซื้ออุปกรณ์การแพทย์ที่มีประสิทธิภาพได้
ขอตั้งข้อสังเกตการประกาศปรับขึ้นราคาของกระทรวงสาธารณสุขมาจากปัญหาการบริหารจัดการงบประมาณให้มีประสิทธิภาพ ส่งผลให้งบประมาณของรัฐบาลที่ให้ สปสช.จึงไม่ได้อยู่อัตราก้าวหน้าให้รองรับกับอัตราเงินเฟ้อ แสดงให้เห็นว่ารัฐบาลใช้งบประมาณไม่ให้ความสำคัญกับการบริการสาธารณสุขมากเท่ากับนโยบายอย่างรถคันแรกหรือการลดอัตราภาษีนิติบุคคลที่ใช้เงินเป็นแสนล้านบาท นพ.เธียรชัย กล่าว
ขณะที่ นายชลน่าน ชี้แจงว่า การประกาศปรับราคาค่ารักษาพยาบาล มีเหตุผล 2 ข้อคือ1.กระทรวงสาธารณสุขไม่ได้ปรับขึ้นตั้งแต่ปี 2547 หลังจากมีระเบียบของกระทรวงปรากฏว่าการบริการในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข มีบริการที่เพิ่มขึ้นมาใหม่ 758 รายการที่ไม่ได้บรรจุไว้ในระเบียบดังกล่าว ดังนั้น หากไม่ปรับค่าบริการแล้ว จะทำให้การคิดค่าบริการของสถานพยาบาลของกองทุนต่าง ๆ มีความคลาดเคลื่อน นอกจากนี้จะไม่มีการคุ้มครองผู้มารับบริการ 2.เหตุผลด้านเศรษฐกิจและสังคม โดยพบว่าในรอบ10ปีมีต้นทุนเพิ่มขึ้นไม่ว่าจะเป็น ค่าแรง ราคาวัสดุ ค่าเสื่อมราคา และที่สำคัญระเบียบปี 2547ไม่เอื้ออำนวยต่อการเบิกค่าใช้จ่ายจากกองทุนต่างๆ
รมช.สาธารณสุข กล่าวต่อว่า สาเหตุที่จัดงบประมาณต่อคนต่อปีของ สปสช.ได้แค่ 2,755 บาท เนื่องจากอัตราค่าบริหารที่กำหนดมาตั้งแต่ปี 2547 ไม่ได้สะท้อนต้นทุนที่แท้จริง เพราะราคาค่ารักษาพยาบาลของกระทรวงสาธารณสุขคิดเฉพาะ ค่าแรง ค่าวัสดุ ค่าเสื่อมของครุภัณฑ์และสิ่งก่อสร้าง โดยไม่ได้คิดค่าการพัฒนาการบริการประมาณ 20-25 % เข้าไปด้วย จึงมีความจำเป็นที่กระทรวงต้องคิดต้นทุนให้สะท้อนความเป็นจริงมากขึ้น เพื่อให้มีผลต่อการคำนวณงบประมาณต่อคนในทุกประเภท และเป็นธรรมแก่ประชาชน.
