เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อีจันได้ฟังแล้วกระทบใจและรู้สึกสงสารมากๆ เลยค่ะ เรื่องของแม่คนหนึ่งที่เดินทางมาจาก จ.นราธิวาส เธอเสียลูกชายไป ขณะทำคลอดค่ะ
แม่ เล่าว่า เธอมีกำหนดคลอดวันที่ 26 ส.ค.66 จากการอัลตร้าซาวด์หมอบอกว่าเป็นเด็กผู้ชาย ตัวใหญ่ แข็งแรงดี ต่อมาวันที่ 11 ส.ค. 66 เธอเดินทางไปพบหมอตามนัด แต่ตรวจพบว่ามี ความดันโลหิตสูง และเป็นเบาหวาน หมอจึงให้แอดมิทเพื่อดูอาการ
จากนั้นวันที่ 14 ส.ค. 66 พยาบาลให้ยากระตุ้นคลอด 3 ครั้ง เวลา 22.00 น. เธอเริ่มมีอาการปวดท้องแต่ปากมดลูกเปิดเพียง 2 ซม. จนถึงเที่ยงคืนของวันที่ 15 ส.ค.66 ปากมดลูกเปิด 7 ซม. พยาบาลจึงพาเข้าห้องคลอด โดยไม่มีหมอมาทำคลอดให้ มีเพียงพยาบาล 2 คนเท่านั้น
แต่แล้วปัญหาก็เกิดขึ้นค่ะ เมื่อเด็กที่กำลังคลอดตัวใหญ่มาก มีน้ำหนักถึง 4,230 กรัม เมื่อคลอดออกมาหัวไหล่ติดคาช่องคลอด พยาบาลจึงรีบไปตามหมอเวรมาทำคลอดให้ หมอกรีดช่องคลอดนำเด็กออกมา แต่เด็กชีพจรเต้นอ่อน หมอต้องปั๊มหัวใจอยู่นานกว่า 40 นาที
ก่อนส่งตัวเด็กไป รพ.ประจำจังหวัด ปั๊มหัวใจอีก 5 นาที สุดท้าย เธอก็เสียลูกน้อยไปค่ะ
หมอระบุการเสียชีวิตเด็กน้อย เกิดจากภาวะขาดออกซิเจนอย่างรุนแรงในทารกแรกเกิด
หมอส่งตัวเธอไปรักษาต่อที่ รพ.ประจำจังหวัด เพราะรพ.อำเภอ ไม่มีอุปกรณ์ในการรักษาที่เพียงพอ
แม่จึงเข้าร้องกับมูลนิธิปวีณาฯ เพราะอยากให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ และให้เคสเธอเป็นเคสสุดท้าย ขอให้ รพ.ปรับปรุงดูแลคนไข้อย่างรวดเร็ว ให้หมอสูตินรีเวชเป็นคนทำคลอด ไม่ใช่พยาบาล เพราะหากเกิดเรื่องฉุกเฉิน พยาบาลไม่สามารถตัดสินใจเองได้
นางปวีณา หงสกุล ประธานมูลนิธิปวีณาฯ ประสาน นพ.รุ่งเรือง กิจผาติ หัวหน้าที่ปรึกษาระดับกระทรวง และโฆษกกระทรวงสาธารณสุข และนพ.ชัยวัฒน์ พัฒนาพิศาลศักดิ์ นายแพทย์สาธารณสุขจังหวัดนราธิวาส จนแม่ได้รับเงินเยียวยา กรณีคลอดลูกเสียชีวิต จำนวน 4.5 แสนบาท เป็นส่วนของแม่ 9 หมื่นบาท และของลูก 3.6 แสนบาท
ทะเล อีจัน
7ตค2566
