ภาพ : โลกกำลังจมน้ำ
ภาพโดย : กีเดียน เมนเดล
คำบรรยายภาพ : เมื่อปี 2011 (พ.ศ. 2554) อุทกภัยรุนแรงที่สุดในรอบ 50 ปี ทำให้หมู่บ้านย่านชานเมืองหลวงของวิไลพร โขงจันทึกน้ำท่วมสูง แต่เธอยังคงไปจับจ่ายซื้อของให้ครอบครัว
ช่างภาพผู้ห่วงใยปัญหาสิ่งแวดล้อม บันทึกภาพชีวิตผู้คนที่ได้รับผลกระทบจากอุทกภัยทั่วโลก
สภาพอากาศรุนแรงซึ่งบางครั้งเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ดูเหมือนกำลังเกิดขึ้นทั่วโลกในทุกวันนี้ กระนั้น ผลกระทบที่มีต่อชีวิตผู้คนโดยทั่วไปอาจยังไม่ชัดเจนนัก ผมเริ่มบันทึกผลกระทบดังกล่าวในปี 2007 โดยเก็บภาพอุทกภัยสองครั้งที่เกิดห่างกันไม่กี่สัปดาห์ ครั้งหนึ่งในสหราชอาณาจักร และอีกครั้งหนึ่งในอินเดีย
นับจากนั้นเป็นต้นมา ผมตระเวนเดินทางไปเยือนพื้นที่ประสบอุทกภัยทั่วโลก เช่น เฮติ ปากีสถาน ออสเตรเลีย ไทย ไนจีเรีย เยอรมนี ฟิลิปปินส์ และอีกครั้งที่สหราชอาณาจักร ในพื้นที่ประสบภัยเหล่านั้น วิถีชีวิตของผู้คนพลิกผันไปชนิดไม่ทันตั้งตัว
ภาพถ่ายบุคคลคือหัวใจของโครงการนี้ ผมมักติดตามผู้คนในภาพถ่ายระหว่างที่พวกเขาเดินลุยน้ำท่วมสูงกลับที่พัก แม้การโพสท่าของพวกเขาอาจดูปกติธรรมดา แต่สิ่งแวดล้อมรอบตัวกลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างน่าใจหาย บ่อยครั้งที่พวกเขารู้สึกโกรธขึ้งที่ประสบเคราะห์กรรมเช่นนั้น และหัวเสียกับการตอบสนองที่เชื่องช้าไม่ทันการณ์ของภาครัฐ หลายคนอยากให้ชะตากรรมของพวกเขาเป็นที่รับรู้ในวงกว้าง หรือให้โลกภายนอกรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา
ผมเลือกใช้กล้องฟิล์มโรลไลเฟล็กซ์ตัวเก่าในการบันทึกภาพ กล้องดิจิทัลทำได้ง่ายกว่าก็จริง แต่เกรนหรือเนื้อฟิล์มมีคุณสมบัติบางอย่างที่ผมชอบ อีกทั้งการใช้กล้องเก่าๆ ก็ช่วยเพิ่มมิติความขรึมขลังและเป็นทางการให้กับสถานการณ์
ในหลายวัฒนธรรม อุทกภัยแฝงนัยเชิงวัฒนธรรมหรือความเชื่ออันเก่าแก่ เมื่อสภาพอากาศรุนแรงหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ ตำนานหรือความเชื่อเหล่านั้นกำลังกลายเป็นสิ่งที่สัมผัสจับต้องได้มากขึ้นทุกที
เรื่องโดย กีเดียน เมนเดล
กุมภาพันธ์
