มีการเปิดเวที High Level Policy Forum “ทิศทางการพัฒนาทักษะทุนชีวิต เพื่ออนาคตที่ยั่งยืนของประเทศไทย” จัดโดยกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา(กสศ.) และธนาคารโลก (เวิลด์แบงก์) และมีการเปิดผลโครงการวิจัย สำรวจทักษะและความพร้อมของกลุ่มประชากรวัยแรงงาน หรือ ASAT 

ซึ่งได้ออกแบบมาเพื่อวัดทักษะรากฐาน (Foundational Skills)  ของเยาวชนและผู้ใหญ่อายุ 15-64 ปี ประกอบด้วย ทักษะการรู้หนังสือ ทักษะดิจิทิล  และทักษะทางอารมณ์และสังคม  ครอบคลุม 6 ภูมิภาค ได้แก่ กรุงเทพมหานคร ภาคกลาง ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคใต้ และ EEC  โดยออกแบบเพื่อสร้างตัวชี้วัดที่สามารถเป็นตันแทนในระดับประเทศและระดับภูมิภาค

นายโคจิ มิยาโมโตะ นักเศรษฐศาสตร์อาวุโสด้าน Global Practice จากธนาคารโลก นำเสนอผลวิจัยระบุว่า   ประเทศไทยกำลังเผชิญกับปัญหาวิกฤตทักษะทุนชีวิต คล้ายกับหลายๆประเทศในภูมิภาคนี้  คือมีสัดส่วนที่ใหญ่มากของเยาวชนและผู้ใหญ่ที่มีทักษะทุนชีวิต หรือ Foundational Skills ต่ำกว่าเกณฑ์ กลุ่มคนเหล่านี้ไม่มีความสามารถในการอ่านหนังสือขั้นพื้นฐานและการคำนวณอย่างง่ายๆ และไม่แสดงออกว่าจะสามารถมีส่วนร่วมกับผู้อื่นหรือเปิดกว้างรับแนวคิดใหม่ๆ 

ทั้งนี้เกือบสองในสาม หรือ ร้อยละ 64.7  ของประชากรเยาวชนและผู้ใหญ่ในประเทศไทยมีทักษะด้านการรู้หนังสือที่ต่ำกว่าเกณฑ์ หมายความว่า กลุ่มบุคคลเหล่านี้ไม่สามารถที่จะอ่านและเข้าใจข้อความสั้นเพื่อแก้ปัญหาง่ายๆ เช่น การทำตามฉลากยา

ขณะที่จำนวนสามในสี่ หรือร้อยละ 74.1 ของประชากรเยาวชนและผู้ใหญ่มีทักษะทุนชีวิตด้านดิจิทัลที่ต่ำกว่าเกณฑ์ หมายความว่า กลุ่มบุคคลเหล่านี้ประสบปัญหาในการใช้อุปกรณ์ชี้ตำแหน่ง (pointing device) และแป้นพิมพ์ (keyboard) บนคอมพิวเตอร์พกพาและไม่สามารถทำงานง่ายๆ เช่น การค้นหาราคาที่ถูกต้องของสินค้าจากเว็บไซต์ขายสินค้าออนไลน์ ยิ่งไปกว่านั้น

ร้อยละ 30.3 ของเยาวชนและผู้ใหญ่มีทักษะรากฐานทางอารมณ์และสังคมที่ต่ำกว่าเกณฑ์  หมายความว่า กลุ่มบุคคลเหล่านี้ไม่มีแนวโน้มที่จะคิดริเริ่มเพื่อสังคมหรือมีความกระตือรือร้นอยากรู้อยากเห็นและมีจินตนาการซึ่งเป็นลักษณะสำคัญที่ช่วยให้ผู้คนรับมือและประสบความสำเร็จในที่ทำงาน
ทักษะทางอารมณ์และสังคมเหล่านี้ยังเป็นที่ทราบกันดีว่าช่วยให้บุคคลสามารถผ่านความไม่แน่นอน ความเสี่ยง และความตื่นตระหนกในชีวิตประจำวัน รวมถึงการระบาดล่าสุดของโควิด-19 และภัยธรรมชาติที่ประเทศไทยมักประสบ

 งานวิจัยยังพบว่า ประเทศไทยมีประชากรเยาวชนและผู้ใหญ่เกือบหนึ่งในห้า หรือร้อยละ 18.7 ที่ไม่สามารถพึ่งพาตนเองได้ เพราะขาดทักษะทุนชีวิตทั้งสามด้าน 

การขาดทักษะหลาย ๆ ด้านนั้น หมายความว่าบุคคลนั้นแทบจะไม่สามารถทำอะไรได้ด้วยตนเองเลย และมีแนวโน้มว่าจะเหลือเพียงทางเลือกที่จำเป็นต้องพึ่งพาผู้อื่นเพื่อชดเชยวิกฤตด้านทักษะ ประเด็นนี้อาจก่อให้เกิดความท้าทายอย่างมาก เนื่องจากประเทศไทยมุ่งมั่นที่จะก้าวไปเป็นประเทศที่มีรายได้สูง ลดความเหลื่อมล้ำ และปรับปรุงความเป็นอยู่ที่ดีของสังคม

นอกจากนี้ ยังพบว่า ร้อยละ 70 ของผู้ที่อยู่ในชนบทมีระดับการรู้หนังสือต่ำกว่าเกณฑ์(ค่าเฉลี่ยทั่วประเทศ ร้อยละ 65)  ร้อยละ 80 ของผู้ที่มีอwายุ 40 ปีขึ้นไปมีระดับทักษะด้านดิจิทัลต่ำกว่าเกณฑ์(ค่าเฉลี่ยทั้งประเทศ ร้อยละ 75)   ร้อยละ 60 ของผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 40 ปั และมีการศึกษาไม่ถึงระดับอุดมศึกษา มีระดับการรู้หนังสือต่ำกว่าเกณฑ์(ค่าเฉลี่ยทั้งประเทศ ร้อยละ 65)

กลุ่มผู้ที่อยู่ในพื้นที่ชนบทอาศัยอยู่ในภาคเหนือและภาคใต้ ที่มีอายุ 40 ปีขึ้นไป และมีการศึกษาไม่ถึงระดับอุดมศึกษา    ร้อยละ 89 ของผู้ที่อยู่ในภาคเหนือมีระดับการรู้หนังสือต่ำกว่าเกณฑ์(ค่าเฉลี่ยทั้งประเทศ ร้อยละ 65)  ร้อยละ 84 ของผู้ที่อยู่ภายใต้มีระดับทักษะด้านดิจิทัลต่ำกว่าเกณฑ์(ค่าเฉลี่ยทั้งประเทศ 75%)

นายโคจิ กล่าวว่า ผลลัพธ์นี้สามารถเปรียบเทียบกับตัวเลขที่คล้ายกันจากการสำรวจทักษะผู้ใหญ่ของ OECD ซึ่งรวมถึงผลลัพธ์จากฟินแลนด์ (ร้อยละ 37.1 ในปี 2555) เอสโตเนีย (ร้อยละ 47.3 ในปีพ.ศ. 2555) เกาหลี (ร้อยละ 49.9 ในปีพ.ศ. 2555) สหรัฐอเมริกา (ร้อยละ 49.1 ในปีพ.ศ. 2555) และสิงคโปร์ (ร้อยละ 56.6 ในปีพ.ศ. 2558) (OECD 2562)  ผลการศึกษาจำนวนมากจากการสำรวจทักษะผู้ใหญ่ของ OECD ชี้ให้เห็นว่าทักษะเหล่านี้เป็นตัวขับเคลื่อนหลักของตลาดแรงงานและผลลัพธ์ทางสังคมในระดับบุคคล ตลอดจนการเติบโตทางเศรษฐกิจในระดับประเทศ

“การที่มีสัดส่วนที่ใหญ่ของเยาวชนและผู้ใหญ่มีทักษะต่ำกว่าเกณฑ์นั้น เป็นต้นทุนทางเศรษฐกิจทมหาศาล  โดยมีมูลค่าถึง 3.3 ล้านล้านบาท หรือคิดเป็น ร้อยละ 20.1 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ (Gross Domestic Product: GDP)  ในปี พ.ศ. 2565  โดยมูลค่าดังกล่าวมีจำนวนสูงกว่างบประมาณภาครัฐ ประจำปี พ.ศ. 2565 (3.1 ล้านล้านบาท) ขณะที่ความแตกต่างหรือช่องว่างของรายได้แรงงานต่อเดือนระหว่างผู้ที่มีทักษะต่ำกว่าเกณฑ์และสูงกว่าเกณฑ์ มีรายได้ต่างกันถึง 6,300 บาท หรือ 190 ดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน” 
   
สำหรับ Foundational Skills หรือทักษะทุนชีวิต คือทักษะด้านสมรรถนะที่เด็ก เยาวชนและประชากรวัยแรงงานจำเป็นต้องมี ประกอบด้วย ด้านการอ่านออกเขียนได้ ด้านดิจิทัล ด้านสังคมและอารมณ์  เพื่อเผชิญกับความท้าทาย สามารถแก้ปัญหาที่เข้ามาในชีวิตประจำวัน  ช่วยพัฒนาความสามารถของบุคคลให้ก้าวไปข้างหน้า และใช้ประโยชน์จากโอกาสในศตวรรษที่ 21 

ด้าน ดร.ประสาร ไตรรัตน์วรกุล ประธานกรรมบริหารกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา กล่าวว่า  ประเทศไทย ได้รับการจัดอันดับเข้าสู่กลุ่มประเทศรายได้ปานกลางมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2519 หรือกว่า 48 ปีมาแล้ว แต่ปัจจุบันก็ยังคงติดอยู่ในสถานะที่ทางธนาคารโลกเรียกว่า “กับดักรายได้ปานกลาง” อยู่ และประเทศไทยจำเป็นจะต้องมีรายได้ต่อหัวประชากรเพิ่มขึ้นอีกราว 40% เพื่อก้าวขึ้นสู่การเป็นประเทศรายได้สูงได้สำเร็จ ภายใต้ความร่วมกับธนาคารโลกในการดำเนินโครงการวิจัย สำรวจทักษะและความพร้อมของกลุ่มประชากรวัยแรงงาน หรือ ASAT ในครั้งนี้ กสศ.มุ่งใช้ข้อมูลและพัฒนางานวิจัยที่มีคุณภาพสูงในระดับนานาชาติ เพื่อนำไปสู่การกำหนดทิศทางนโยบายระดับชาติให้ประเทศไทยการก้าวออกจากกับดักรายได้ปานกลางได้ด้วยพลังของคนไทยทุกคนภายในระยะเวลาอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้ได้

ดร.ประสาร ชี้ว่า จากข้อค้นพบในงานวิจัยกสศ.มีข้อเสนอนโยบายต่อรัฐบาล 3 ด้าน ได้แก่

1.การเร่งลงทุนเพื่อเสริมสร้างทักษะทุนชีวิต(Foundational Skills) ทั้ง 3 ด้าน ด้วยการพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้ที่มีอยู่ในทุกระดับการศึกษา และการฝึกอบรมพัฒนาประชากรวัยแรงงาน อย่างเสมอภาค โดยเฉพาะประชากรกลุ่มที่เปราะบาง การมีทักษะทุนชีวิตนี้เพิ่มขึ้นในประชากรวัยแรงงานของไทย ถือเป็นตัวชี้วัดสำคัญของพัฒนาการทางเศรษฐกิจของไทยในศตวรรษที่ 21

2.การสร้างวัฒนธรรมแห่งการเรียนรู้ (Learning Culture) ให้ทุกภาคส่วนในสังคมไทยร่วมมือกันสนับสนุนการพัฒนาทักษะทุนชีวิตของเด็กเยาวชนและประชากรวัยแรงงานทุก ๆ คน เพื่อให้เกิดระบบนิเวศที่สนับสนุนการพัฒนาที่ยั่งยืนของการลงทุนในทักษะทุนชีวิต 

3.การลงทุนในทุนมนุษย์อย่างทักษะทุนชีวิต รวมทั้งการลงทุนในมาตรการอื่น ๆที่เกี่ยวข้องถือเป็นเป็นการแก้ไขปัญหาความยากจนข้ามรุ่น และการพาประเทศไทยออกจากกับดักรายได้ปานกลางที่ตรงจุดและมีความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจและสังคมสูงสุดที่ต้องการการนำ (Leadership) จากรัฐบาลในการส่งเสริมให้ทุกหน่วยงาน ทุกภาคส่วนได้ร่วมกันใช้ประโยชน์จากงานวิจัยฉบับนี้สู่การปฏิบัติแก่ประชาชนคนไทยทุกคน

ด้านนายอนุทิน ชาญวีรกุล รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย กล่าวว่า รัฐบาลให้ความสำคัญต่อการพัฒนาแนวทางเชิงกลยุทธ์ ผ่านโครงการครั้งนี้ ซึ่งถือเป็นครั้งแรกที่มีการใช้ข้อมูลการวัดระดับทักษะ เพื่อให้เราได้เห็นภาพศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ของเรา ตามความเป็นจริง  จะช่วยให้รัฐบาลและภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง เห็นจุดสำคัญ ทั้งในด้านช่องว่างทางทักษะ (หรือ skill gaps) และการขาดแคลนทักษะที่จำเป็นต่อการบรรลุเป้าหมายในชีวิต ในศตวรรษที่ 21

รัฐบาลเห็นสัญญาณของปัญหาที่เกิดจากความเหลื่อมล้ำนี้มาเป็นเวลานาน ทั้งจากการวัดผลด้านทักษะระดับประเทศ และระดับนานาชาติ ความแตกต่างระหว่างผู้มีโอกาสและผู้ด้อยโอกาส มีช่วงห่างที่กว้างขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเราไม่ได้นิ่งนอนใจ 

ที่ผ่านมา รัฐบาลมีนโยบายส่งเสริมและพัฒนาทักษะให้แก่ เด็ก เยาวชนและประชาชน ผ่านการศึกษาและการฝึกอบรม เพื่อสร้างโอกาสและเส้นทางสู่การสร้างงาน สร้างรายได้ที่ดีขึ้น เช่น นโยบาย “Thailand Zero Dropout” หรือ “Learn to Earn” สำหรับทุกช่วงวัย รวมถึงการที่รัฐบาลพยายามเชิญชวนภาคธุรกิจเอกชนจากทั่วโลก ที่มีจุดแข็ง ที่หลากหลาย เข้ามาร่วมลงทุน ซึ่งหนึ่งในประเด็นสำคัญก็คือ ความร่วมมือเพื่อยกระดับการพัฒนาทุนมนุษย์ สนับสนุนการเรียนรู้ และการฝึกอบรมทักษะที่ต้องมีในตลาดแรงงาน สำหรับคนไทยทุกช่วงวัย

“ข้อค้นพบ และข้อเสนอนโยบายจากงานวิจัยนี้ จะช่วยให้ประเทศไทยมี Roadmap  การพัฒนาทุนมนุษย์ทุกช่วงวัยที่ตรงจุด และสร้างผลลัพธ์ในการพัฒนาคนได้สูงที่สุด  รวมทั้งช่วยให้ภาคเอกชน ทั้งในประเทศไทยและในระดับนานาชาติ มีความมั่นใจในการลงทุนเพื่ออนาคต ช่วยยกระดับเศรษฐกิจของประเทศไทย ผมขอย้ำว่ารัฐบาลมีความมุ่งมั่นและให้ความสำคัญต่อการพัฒนาทุนมนุษย์ เพื่อยกระดับประเทศไทย ให้เป็นประเทศที่มีรายได้สูง  ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดี”

รองนายกรัฐมนตรี กล่าวว่า ประเทศไทยเดินมาถึงจุดเปลี่ยน ที่ต้องการ “การบูรณาการความร่วมมือจากทุกภาคส่วน” ในการสร้างระบบนิเวศของการศึกษา และการฝึกอบรม ให้เข้มแข็ง ยืดหยุ่นและยั่งยืนความพยายามทั้งหมดนี้ คือ “สัญญาประชาคม สู่สังคมแห่งการเรียนรู้” ที่รัฐบาลมีต่อคนไทยทุกคน เพื่อให้เยาวชนและคนไทยทุกคนมีโอกาสที่จะเรียน ไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะที่เปราะบางเพียงใด เพราะเราเชื่อว่า “สังคมแห่งการเรียนรู้” เป็นรากฐานสำคัญของประเทศ ไม่ว่าจะในเชิงเศรษฐกิจหรือสังคม

Thansettakij
22 กพ 2567

รัฐบาลเกาหลีใต้ประกาศเตือนแพทย์หลายพันคนที่นัดหยุดงานให้กลับเข้ามาทำงานทันที หรืออาจเผชิญกับการถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย เนื่องจากการนัดหยุดงานประท้วงของแพทย์เหล่านี้ส่งผลกระทบกับการให้บริการด้านสาธารณสุขกับประชาชน โดยทำให้การผ่าตัดและการดำเนินงานของโรงพยาบาลในด้านอื่นๆ ต้องหยุดชะงัก

อี ซังมิน รัฐมนตรีมหาดไทยและความปลอดภัยของเกาหลีใต้ แถลงว่า การดำเนินการของแนวร่วมดังกล่าวได้เอาชีวิตและความปลอดภัยของประชาชนเป็นตัวประกัน ไม่สามารถจะให้หาเหตุผลใดๆ มาสร้างความชอบธรรมได้ทั้งสิ้น

อีกล่าวว่า รัฐบาลจะออกคำสั่งอย่างเป็นทางการให้แพทย์ที่หยุดงานกลับเข้ามาทำงานของพวกเขา และย้ำว่ารัฐบาลจะจัดการกับการหยุดงานประท้วงของแพทย์ด้วยความเข้มงวดตามกฎหมายการแพทย์และกฎระเบียบอื่นๆ

ทั้งนี้ กฎหมายการแพทย์ของเกาหลีใต้อนุญาตให้รัฐบาลออกคำสั่งให้แพทย์และบุคลากรทางการแพทย์อื่นๆ กลับเข้ามาทำงานได้ เมื่อมีความกังวลร้ายแรงด้านสาธารณสุข หากมีการปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามคำสั่ง อาจต้องโทษจำคุกสูงสุด 3 ปี หรือปรับเป็นเงิน 30 ล้านวอน หรือกว่า 8 แสนบาท และการลงโทษดังกล่าวอาจนำไปสู่การเพิกถอนใบอนุญาตทางการแพทย์ตามมาอีกด้วย

พัค ซองแจ รัฐมนตรียุติธรรมเกาหลีใต้ กล่าวหาแพทย์บางคนว่าพยายามปกป้องผลประโยชน์ของตังเอง และหากพวกเขาปฏิเสธที่จะกลับไปทำงาน เจ้าหน้าที่จะดำเนินคดีทางกฎหมายต่อพวกเขา และจับกุมผู้ที่เป็นผู้นำในการนัดหยุดงานประท้วง

ด้านแพทย์ฝึกหัดของเกาหลีใต้ระบุว่า คำสั่งให้กลับเข้าทำงานของรัฐบาลเป็นการข่มขู่และจะต้องมีการถอนคำสั่งทันที โดยสมาคมการแพทย์ของเกาหลี (KMA) ซึ่งเป็นตัวแทนของแพทย์ 140,00 คน กล่าวว่า สมาคมสนับสนุนการนัดหยุดงานประท้วงของแพทย์ฝึกหัด แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะเข้าร่วมการหยุดงานประท้วงด้วยหรือไม่

จู ซูโฮ โฆษกคณะทำงานเฉพาะกิจของ KMA กล่าวหารัฐบาลว่าดูหมิ่นแพทย์ พร้อมกับประณามรัฐบาลที่จับประชาชนเป็นตัวประกัน และปราบปรามแพทย์
พัค มินซู รัฐมนตรีช่วยสาธารณสุขเกาหลีใต้ ระบุว่า นับจนถึงคืนวันที่ 20 กุมภาพันธ์ มีรายงานว่า แพทย์ฝึกหัด 8,820 คน จากทั้งหมด 13,000 คน หรือร้อยละ 71 ของแพทย์ฝึกหัดในเกาหลีใต้ได้ยื่นใบลาออกจากโรงพยาบาลแล้ว แต่ไม่มีการอนุมัติการลาออกแต่อย่างใด แต่จำนวนของแพทย์ฝึกหัดที่ไม่มาทำงานอยู่ที่ 7,813 คน หรือเพิ่มขึ้น 5 เท่าจากตัวเลขเมื่อวันจันทร์ที่ 19 กุมภาพันธ์

“หน้าที่พื้นฐานของผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์คือการปกป้องสุขภาพและชีวิตของประชาชน การกระทำของใครก็ตามที่คุกคามสิ่งนี้ไม่อาจบอกว่าเป็นเรื่องถูกต้องได้” พัคกล่าว

รัฐบาลเกาหลีใต้ประกาศนโยบายปรับเพิ่มเพดานการรับบุคลากรเข้าเรียนในโรงเรียนแพทย์ทั่วประเทศอีก 2,000 คนเริ่มจากปีหน้าเป็นต้นไป เพื่อรองรับจำนวนประชากรสูงวัยที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของเกาหลีใต้ ซึ่งกลุ่มแพทย์ได้ปฏิเสธแผนการดังกล่าว โดยระบุว่ามหาวิทยาลัยไม่พร้อมที่จะจัดการศึกษาที่มีคุณภาพให้แก่นักศึกษาแพทย์จำนวนมากขนาดนั้น

นอกจากนี้ยังบอกด้วยว่า การที่รัฐบาลผลักดันให้มีแพทย์มากขึ้นจะส่งผลให้ค่ารักษาพยาบาลสาธารณะเพิ่มขึ้นด้วย เพราะแพทย์จะถูกขังอยู่ท่ามกลางการแข่งขันซึ่งอาจทำให้มีการรักษาที่ไม่จำเป็นเกิดขึ้น

สมาคมแพทย์ฝึกหัดประจำบ้านของเกาหลีออกแถลงการณ์ชี้แจงว่า การเพิ่มเติมนักศึกษาแพทย์อีก 2,000 คนต่อปีเป็นตัวเลขที่ไร้สาระ เราหวังว่ารัฐบาลจะคิดแผนใหม่และกำหนดนโยบายที่สะท้อนเสียงของแพทย์ฝึกหัด

แพทย์ฝึกหัดให้เหตุผลด้วยว่า การปฏิรูปการศึกษาด้านการแพทย์ครั้งใหม่ของรัฐบาลเป็นฝางเส้นสุดท้ายสำหรับคนจำนวนมากในสายอาชีพที่ต้องดิ้นรนกับสภาพการทำงานที่ยากลำบาก อาทิ ในห้องฉุกเฉิน

“แม้จะทำงานมากกว่า 80 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ และได้รับค่าตอบแทนตามอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ แต่แพทย์ฝึกหัดก็ยังถูกรัฐบาลละเลยมาจนถึงขณะนี้” แถลงการณ์ของสมาคมแพทย์ฝึกหัดประจำบ้านของเกาหลีระบุ

โดยปกติแล้ว แพทย์จบใหม่จะให้การสนับสนุนแพทย์อาวุโสระหว่างการผ่าตัดและดูแลผู้ป่วยใน การนัดหยุดงานประท้วงของพวกเขาสร้างภาระให้กับการดำเนินงานของโรงพยาบาล

กระทรวงสาธารณสุขของเกาหลีใต้ระบุว่า นับจนถึงวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ได้รับเรื่องร้อนเรียน 58 กรณีเกี่ยวกับการนัดหยุดงานประท้วง ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดที่ต้องล่าช้าออกไปโดยไม่มีกำหนด รวมถึงการยกเลิกการรักษาพยาบาลอื่นๆ

เหตุการณ์ที่คนไข้ได้รับผลกระทบจากการนัดหยุดงานประท้วงของแพทย์ฝึกหันดังกล่าว มีตั้งแต่สตรีที่ตั้งครรภ์ถูกยกเลิกการผ่าตัดคลอด ขณะที่ผู้ป่วยมะเร็งต้องเลื่อนการรักษาออกไป และยังมีผู้โพสต์บนพอร์ทัล Naver ของเกาหลีใต้ว่า การผ่าตัดหลอดเลือดโป่งพองในสมองของแม่ของเธอที่รอคอยมานานต้องถูกเลื่อนกระทันหัน ทำให้รู้สึกโกรธมากที่หมอทำตัวไร้ความรับผิดชอบขนาดนี้

ขณะที่รัฐบาลได้รับมือกับการหยุดงานประท้วงของแพทย์ฝึกหัดด้วยการเปิดโรงพยาบาลทหารให้ประชาชนทั่วไปใช้บริการ ขยายเวลาทำการของสถาบันการแพทย์ของรัฐ และมีศูนย์รักษาพยาบาลฉุกเฉินที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง

อย่างไรก็ดีหากการนัดหยุดงานประท้วงยืดเยื้อหรือมีแพทย์อาวุโสเข้าร่วมด้วย ก็อาจทำให้เกิดการหยุดชะงักครั้งใหญ่ในการให้บริการทางการแพทย์โดยรวมของเกาหลีใต้

22 กพ 2567
มติชน

เป็นประเด็นถกเถียงกันอย่างมาก หลังจากที่ นพ.ชลน่าน ศรีแก้ว รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) ให้สัมภาษณ์ ว่า สธ.จ่อเปิดโอกาสให้ผู้สำเร็จการศึกษาปริญญาตรีทุกสาขา สามารถมาเรียนพยาบาล 2 ปีครึ่ง แก้ไขปัญหา “พยาบาล” ขาดแคลนนั้น
 
ล่าสุดเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เพจ “ไม่ใช่หมอบ่น-aggressivenotdoctor” โพสต์ข้อความระบุว่า “ว่าด้วยพยบ 2.5ปี”

พร้อมกับแนบแชตที่พยาบาลรายหนึ่ง เข้ามาทักข้อความหาเพจ เพื่อบอกเล่าประสบการณ์ที่เจอนักศึกษาพยาบาลที่เรียนลักษณะนี้ มาฝึกงานในโรงพยาบาลที่เธออยู่ โดยระบุว่า

อยากเล่าเรื่องนี้มาก แต่ไม่อยากเม้นในโพสต์เพราะเดี๋ยวคนที่ทำงานจำได้ค่ะ

พูดไปจะหาว่าดราม่ามั้ย จะบอกว่ามีมหาลัยนึงเปิดหลักสูตรนี้แล้วค่ะ น้องเป็นรุ่น 1 เลย แต่ยังเรียนไม่จบ เพราะหลักสูตรเพิ่งเปิดใหม่ๆ
มาฝึกงานวอร์ดเรา…น้องแทบไม่มีความรู้ในหัวเลย ต้องมาสอนกันใหม่หมด ยาอะไรก็ไม่รู้จักสักตัวคนหน้างานก็สอนยาก ไม่ใช่ว่าไม่ยาก

สอน…แต่ถ้าน้องไม่มีองค์ความรู้ประมาณนึง จะไปกล้าให้น้องทำหัตถการกับคนไข้ได้ยังไงความเสี่ยงก็เยอะ แล้วน้องไม่มี

อาจารย์มาคุมด้วย พยาบาลในวอร์ดเองก็งานล้น จะมานั่งจ้ำจี้จ้ำไชสอนเด็กที่ไม่รู้พื้นฐานอะไรเลยมันก็ยาก

พอมาเจอกันอีกที่น้องก็มาฝึกปี 3 คราวนี้น้องบอกว่ารอบนี้ผ่านห้องคลอดมาแล้ว แต่รับเด็กไม่เป็น ไม่รู้ว่าเด็กคลอดแล้วต้องตรวจเด็กยังไง ไม่รู้ว่าต้องตรวจเด็กด้วยซ้ำ แค่ไปให้พี่พยาบาลจับมือเอาเด็กออกมา แล้วเค้าก็ให้ผ่านๆ ไปก่อน

เนี่ยแหละเลยคิด ว่าเราจะกล้าฝากชีวิตคนไข้ไว้กับพยาบาลหลักสูตรนี้จริงๆ เหรอ?

มติชน
22 กพ 2567

ปัญหาสังคมผู้สูงวัยของญี่ปุ่นกระทบกับเรื่องเศรษฐกิจมากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนหน้านี้จะเห็นข่าวผู้สูงวัยของญี่ปุ่นยังคงทำงานอยู่ในตลาดแรงงาน และแนวโน้มจะมากขึ้นด้วย โดยมีหลายเหตุผลตั้งแต่ความพึงพอใจอยากจะทำงานต่อไป และเหตุผลจำเป็นทางชีวิตที่ยังต้องทำงานหารายได้เพื่อเลี้ยงดูตัวเอง บางคนถึงกับยังต้องช่วยเหลือครอบครัว ทำให้ตอนนี้ผู้สูงอายุชาวญี่ปุ่นที่อายุเกิน 65 ปี ขึ้นไป สมัครงานเพิ่มขึ้นในตำแหน่งที่พอจะทำได้ในวัยนี้

แต่ในบางธุรกิจก็ต้องการแรงงานในแบบที่เป็นคนหนุ่มสาว หรือวัยทำงานนั่นเอง

ก่อนหน้านี้ด้วยวัฒนธรรมองค์กรของญี่ปุ่นค่อนข้างไม่เปิดรับแรงงานต่างชาติเท่าที่ควร แต่หลายปีมานี้หลังจากปัญหาขาดแคลนแรงงานเริ่มหนักขึ้น ทำให้หันมาเปิดรับแรงงานต่างชาติมากขึ้นเรื่อยๆ

ปัจจุบันบริษัทและสถานที่ต่างๆ ที่จ้างแรงงานต่างชาติเพิ่มขึ้น 6.7% สู่ระดับสูงสุดเป็นประวัติการณ์ที่ 318,775 แห่ง เพื่อรับมือกับปัญหาการขาดแคลนแรงงาน

แต่ก็ยังมีบริษัทอีกจำนวนหนึ่งที่ต้องยื่นขอล้มละลายจากปัญหาขาดแคลนแรงงาน

รายงานที่ออกโดย Tokyo Shōkō Research เปิดเผยว่า จำนวนบริษัทในญี่ปุ่นที่ล้มละลายในปี 2566 เพิ่มขึ้น 35.2% คิดเป็น 8,690 แห่ง และหนี้สินรวมเพิ่มขึ้นเป็น 2.4 ล้านล้านเยน ซึ่งถือเป็นตัวเลขที่เพิ่มสูงขึ้น

ถ้ามองแบบใกล้ๆ ตัวเลย ร้านซูชิ ที่ถือเป็นอาหารโดดเด่นระดับซอฟท์พาวเวอร์ของญี่ปุ่นเองก็ปิดตัวเพิ่มขึ้น ทั้งสถานการณ์เงินเฟ้อ ขาดแคลนแรงงาน ราคาวัตถุดิบที่สูงขึ้น

ข้อมูลจาก Tokyo Shōkō Research ระบุว่า การล้มละลายมากสุดอยู่ในอุตสาหกรรมบริการ คือยื่นขอล้มละลาย 2,940 แห่ง เพิ่มขึ้น 41.6 % ส่วนอุตสาหกรรมก่อสร้างซึ่งกำลังเผชิญสถานการณ์ขาดแคลนแรงงานและราคาวัสดุที่พุ่งสูงขึ้น แจ้งล้มละลาย 1,693 แห่ง เพิ่มขึ้น 41.7 %

ถัดมาคืออุตสาหกรรมการผลิตมี 977 แห่ง เพิ่มขึ้น 35.3 % เนื่องจากได้รับผลกระทบจากต้นทุนวัตถุดิบและค่าพลังงานที่เพิ่มขึ้น
ภาพรวมจำนวนบริษัทในญี่ปุ่นที่ล้มละลายเนื่องจากขาดแคลนแรงงานเพิ่มขึ้น 2.5 เท่าเมื่อเทียบเป็นรายปี โดยมีบริษัทที่ล้มละลายเพราะปัญหานี้ 158 แห่ง ซึ่งถือเป็นจำนวนสูงสุดนับตั้งแต่การสำรวจครั้งแรกในปี 2556 นอกจากนี้ยังมีการล้มละลาย เพราะค่าแรงที่เพิ่มขึ้นด้วย

จากผลสำรวจนี้จะเห็นว่า การเพิ่มค่าจ้างเพื่อรักษาทรัพยากรมนุษย์และการรักษาสภาพแวดล้อมการทำงานที่ดีกำลังกลายเป็นความท้าทายที่สำคัญของฝ่ายบริหารของหลาบริษัท ซึ่งปีที่่ผ่านมา บริษัทญี่ปุ่นหลายแห่งใช้วิธีเพิ่มค่าตอบแทนและเพิ่มโบนัสเพื่อดึงบุคลากรไว้กับองค์กร

แต่สภาพที่ปฏิเสธไม่ได้คือ วันนี้ปัญหาสังคมสูงวัยของญี่ปุ่นที่ทำให้ขาดแคลนแรงงาน และญี่ปุ่นก็ต้องปรับตัวยอมเปิดรับแรงงานต่างชาติเข้ามาทำงานในประเทศมากขึ้น

กระทรวงแรงงานญี่ปุ่น ระบุว่าจำนวนแรงงานต่างชาติในญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นทุกปี ล่าสุดพุ่งสูงกว่าระดับ 2 ล้านคนเป็นครั้งแรก โดยมีสัดส่วนแรงงานต่างชาติในงานภาคการก่อสร้าง การแพทย์ และสวัสดิการมากที่สุด

แรงงานต่างชาติที่มากที่สุดตอนนี้ เป็นแรงงานชาวเวียดนาม 518,364 คน รองลงมาคือจีน 397,918 คน ตามด้วยฟิลิปปินส์ 226,846 คน และเนปาล 145,587 คน

ในกรุงโตเกียวมีแรงงานต่างชาติมากที่สุดจำนวน 542,992 คน รองลงมาคือจังหวัดไอจิในภาคกลางมีแรงงานต่างชาติ 210,159 คน และโอซาก้ามีแรงงานต่างชาติ 146,384 คน

มองสถานการณ์ญี่ปุ่นแล้วย้อนมองมาที่ประเทศไทยก็อาจจะเห็นภาพที่อาจคล้ายกันได้ (ในส่วนของสังคมผู้สูงวัย) เพราะประเทศไทยใช้เวลาแค่ 19 ปี ก็เข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ ถือว่าใช้เวลาเร็วมากถ้าเทียบกับประเทศอื่นๆ

ตอนนี้ถ้าดูสัดส่วนของไทย เรามีผู้สูงวัย 20% วัยแรงงาน 63% และวัยเด็กเพียง 16%

ประชากรวัยทำงานของไทยปัจจุบันมีอยู่ 42.4 ล้านคน และมีแนวโน้มลดลงต่อเนื่อง

ประเมินกันว่าในอีกไม่ถึง 30 ปี แรงงานของไทย ที่มีอายุ 15-59 ปี ต่อประชากรทั้งหมด จะลดลงจาก 62% ในปี 2566 เหลือเพียง 50% ในปี 2593

เรื่องนี้ไม่ใช่เกิดแค่ในประเทศไทย แต่เป็นปัญหาร่วมทั่วโลกที่ขาดแคลนแรงงานภาคการผลิต หลายอุตสาหกรรมสามารถผลิตต่อโดยอาศัยแรงงานจากประเทศเพื่อนบ้าน ส่วนบางอุตสาหกรรมปรับไปใช้ระบบอัตโนมัติ หุ่นยนต์ และ AI มากขึ้น เพื่อทดแทนแรงงานที่หายไป

สำหรับประเทศไทยสถานการณ์ประเมินกันว่าหากไม่มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประชากรไทยแก้ปัญหาวิกฤติเกิดน้อยได้สำเร็จจะส่งผลต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศแน่นอน

WORKPOINT
19 กพ 2567

เกาหลีใต้ สั่งแพทย์ฝึกหัด กลับมาทำหน้าที่ งัด กม.ขู่เล่นงาน หลังแห่ลาออก ประท้วงแผนเพิ่มโควต้า น.ศ.แพทย์

ระบบสาธารณสุขของเกาหลีใต้ตกอยู่ภายใต้สถานการณ์อันตึงเครียด โดยล่าสุด เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ รัฐบาลเกาหลีใต้ได้สั่งให้แพทย์ฝึกหัดกลับมาทำหน้าที่ของตนเอง พร้อมขู่จะดำเนินการทางกฎหมาย หลังจากเหล่าแพทย์ฝึกหัดและแพทย์ประจำบ้านนับพันคนที่ทำงานอยู่ใน 5 โรงพยาบาลใหญ่ในกรุงโซล พากันยื่นใบลาออกในวันจันทร์ที่ 19 ก.พ.นี้ และจะเริ่มไม่มาทำงานตั้งแต่เวลา 06.00 น.ของวันรุ่งขึ้น เพื่อประท้วงแผนการปฏิรูปของรัฐบาล ที่มุ่งเพิ่มโควต้ารับนักศึกษาแพทย์เข้าโรงเรียนการแพทย์เพิ่มขึ้น ภายใต้ความมุ่งหวังส่วนหนึ่งที่จะผลิตแพทย์เพิ่มขึ้นเพื่อรองรับการเป็นสังคมผู้สูงอายุที่เติบโตอย่างเร็วรวดของประเทศ

แต่แผนการปฏิรูปดังกล่าวถูกต่อต้านอย่างหนักจากผู้ประกอบวิชาชีพแพทย์ในเกาหลีใต้ ที่มองว่าแผนการรับนักศึกษาแพทย์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จะกระทบต่อคุณภาพการให้บริการทางการแพทย์ ขณะที่นักวิจารณ์ชี้ว่าการคัดค้าน เนื่องจากแพทย์ส่วนใหญ่กังวลว่าแผนปฏิรูปดังกล่าวอาจส่งผลกระทบต่อเงินเดือนและสถานะทางสังคมของพวกเขา

นายพัค มินซู รัฐมนตรีช่วยกระทรวงสาธารณสุขของเกาหลีใต้ แถลงต่อผู้สื่อข่าวถึงปัญหาที่เกิดขึ้นว่า รัฐบาลได้ออกคำสั่งให้แพทย์ฝึกหัดทุกคนในโรงพยาบาลฝึกอบรมทั่วประเทศ 221 แห่ง ปฏิบัติหน้าที่ในการให้การรักษาต่อไป พร้อมกล่าวว่า เราผิดหวังอย่างมากจากสถานการณ์เช่นนี้ที่แพทย์ฝึกหัดพากันปฏิเสธที่จะทำงาน และเราขอให้แพทย์ฝึกหัดยกเลิกการตัดสินใจที่จะลาออกและผละงาน

“ผมขอร้องให้แพทย์ฝึกหัดอย่าหันหลังให้กับคนไข้” นายพัคกล่าว และว่า รัฐบาลจะตรวจสอบโรงพยาบาลต่างๆ ให้ตรวจเช็กว่ามีแพทย์ที่ร่วมผละงานประท้วงด้วยหรือไม่

ด้านตำรวจเกาหลีใต้เตือนว่า อาจดำเนินการจับกุม “ผู้ยุยงปลุกปั่นสำคัญ” ให้มีการหยุดงาน

ทั้งนี้ เอเอฟพีรายงานว่า แผนการปฏิรูปดังกล่าวของรัฐบาลเกาหลีใต้ ตั้งเป้าจะเพิ่มโควต้ารับนักศึกษาเข้าโรงเรียนการแพทย์เพิ่มขึ้นถึง 65% ในปี 2025 ขณะที่สำนักข่าวยอนฮัปรายงานว่า รัฐบาลเกาหลีใต้มีแผนเพิ่มโควต้านักศึกษาเข้าโรงเรียนการแพทย์เพิ่มจำนวน 2,000 คน เริ่มในปีหน้า จากปัจจุบันที่รับอยู่แล้วปีละ 3,058 คน

การเพิ่มโควต้ารับนักศึกษาแพทย์ดังกล่าวของรัฐบาล ได้รับการสนับสนุนอย่างมากจากประชาชนในเกาหลีใต้ ที่ต้องเผชิญกับการรอคิวเข้ารับการรักษาพยาบาลในโรงพยาบาลต่างๆ เป็นเวลานาน โดยโพลสำรวจของ โคเรียน กัลลัพ เมื่อเร็วๆ นี้ ชี้ว่าผู้ตอบแบบสอบถามมากกว่า 75% เห็นด้วยกับการรับนักศึกษาแพทย์เพิ่ม ขณะที่ทางการระบุว่า เกาหลีใต้ เป็นหนึ่งในประเทศที่มีสัดส่วนแพทย์ต่อประชากรในประเทศต่ำที่สุดในบรรดาประเทศพัฒนาแล้วด้วยกัน และการที่รัฐบาลพยายามผลักดันอย่างหนักให้ผลิตแพทย์เพิ่มขึ้น ส่วนหนึ่งก็เพื่อรับมือกับการเป็นสังคมผู้สูงอายุที่เติบโตอย่างรวดเร็วของเกาหลีใต้

19 ก.พ 2567
มติชน