รมช.สาธารณสุขเผย ตลาดสดถูกน้ำท่วม 13 จังหวัด รวมทั้งสิ้น 74 แห่ง เร่งทำความสะอาดตามหลักสุขาภิบาล เน้นล้าง พื้น-เขียง-แผง จุดสัมผัสอาหารมากสุด...

เมื่อวันที่ 18 พ.ย. นายต่อพงษ์ ไชยสาส์น รมช.สาธารณสุข เปิดเผยภายหลังเป็นประธานเปิดงาน “เมืองน่าอยู่” Big Cleaning Day ที่ จ.ลพบุรี ว่า จากสถานการณ์น้ำท่วมที่เกิดขึ้น นอกจากจะส่งผลกระทบต่อบ้านเรือนของประชาชนให้เกิดความเสียหายแล้ว สถานที่สาธารณะก็ได้รับความเสียหายด้วยเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะตลาดสด ซึ่งเป็นแหล่งจับจ่ายใช้สอยสินค้าทั้งของสดและของแห้งสำหรับประชาชน ตลาดสดจึงเป็นสถานที่สาธารณะลำดับต้นๆ ที่ต้องเร่งฟื้นฟู โดยล้างทำความสะอาดเพื่อไม่ให้กลายเป็นแหล่งสะสมของเชื้อโรค

"ข้อมูลจากการสำรวจของกรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข ล่าสุดพบว่า มีตลาดสดที่ผ่านเกณฑ์ตลาดสดน่าซื้อของกรมอนามัยถูกน้ำท่วมในพื้นที่ 13 จังหวัด รวมทั้งสิ้น 74 แห่ง ในจำนวนนี้มีตลาดที่ยังคงถูกน้ำท่วมจำนวน 51 แห่ง กลับเข้าสู่ภาวะปกติแล้วจำนวน 23 แห่ง กรมอนามัยร่วมกับพื้นที่ได้เร่งฟื้นฟูโดยการล้างตลาดตามหลักการสุขาภิบาล จำนวน 18 แห่ง และจะเร่งดำเนินการให้ครบถ้วนทุกพื้นที่หลังน้ำลด เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับประชาชนที่ต้องการจับจ่ายสินค้าภายในตลาด สำหรับตลาดสดในพื้นที่กรุงเทพมหานคร กระทรวงสาธารณสุขอยู่ระหว่างการประสานข้อมูลกับกรุงเทพมหานครเพื่อเข้าฟื้นฟูในพื้นที่" รมช.สาธารณสุขกล่าว

ด้าน นพ.สมยศ ดีรัศมี อธิบดีกรมอนามัย เปิดเผยว่า การล้างตลาด ผู้ประกอบการควรคำนึงถึง 3 จุดหลักสำคัญ ได้แก่ พื้น เขียง แผง เพราะเป็นจุดที่สัมผัสกับอาหารมากที่สุด จึงเป็นเส้นทางผ่านเชื้อโรคให้เข้าสู่ร่างกายได้ ซึ่งการล้างตลาดที่ถูกหลักสุขาภิบาลมี 2 ขั้นตอนสำคัญคือ ขั้นที่ 1 การล้างด้วยน้ำและผงซักฟอกเพื่อกำจัดคราบสกปรก แล้วฆ่าเชื้อด้วยคลอรีนบริเวณบนแผง หรือพื้นทางเดิน แต่หากมีคราบไขมันจับให้ใช้น้ำผสมโซดาไฟราดลงบนพื้นหรือแผง ทิ้งไว้นาน 15-30 นาที และใช้แปรงลวดถูเพื่อช่วยในการขจัดคราบไขมัน

ขั้นที่ 2 การฆ่าเชื้อโรคโดยใช้น้ำผสมผงปูนคลอรีนใส่ลงในฝักบัวรดน้ำและรดบริเวณแผง เขียง ทางเดิน ทางระบายน้ำเสียให้ทั่ว จากนั้นปล่อยทิ้งไว้เพื่อให้คลอรีนฆ่าเชื้อโรคและกำจัดกลิ่น สำหรับบริเวณห้องน้ำ ห้องส้วม อ่างล้างมือ ที่ปัสสาวะ และก๊อกน้ำสาธารณะ ที่ใช้ในตลาด ต้องทำความสะอาดโดยใช้น้ำยาทำความสะอาด หรือผงซักฟอกช่วย และล้างด้วยน้ำสะอาด ซึ่งจะเป็นการลดความเสี่ยงต่อการแพร่กระจายโรค ที่เกิดจากอาหารและน้ำเป็นสื่อหลังน้ำลดได้.

ไทยรัฐออนไลน์ 19 พย 2554

ระพี ชี้น้ำท่วม 2485 รุนแรงกว่าแนะอย่าคิดเอาชนะธรรมชาติ

ระพี สาคริก ระบุน้ำท่วมปี 2485 รุนแรงกว่า 2554 ย้ำไม่เคยมีมนุษย์หน้าไหนชนะธรรมชาติ แถมน้ำท่วมครั้งนี้เพิ่มขยะใหม่คือ จิตใจมนุษย์
ศ.ระพี สาคริก ได้เขียนบทความ"อ่านจิตใจมนุษย์ผ่านวิกฤติน้ำท่วม" ตีพิมพ์ในคมชัดลึกฉบับ 14 พ.ย.2554 ระบุว่า

เธอที่รักของฉัน ฉันนั่งพิจารณาดูเหตุการณ์น้ำท่วมครั้งนี้แล้วรู้สึกว่ามันเกิดเรื่องราวขึ้นเพราะมนุษย์มีความเห็นแก่ตัวสูง เหตุผลก็คือ ในอดีตที่ผ่านมา คนไทยส่วนใหญ่ขาดความรักความสามัคคีซึ่งกันและกัน แม้น้ำท่วมครั้งนี้ จะรวมตัวกันก็ตามแต่ก็คงประเดี๋ยวประด๋าวเท่านั้น

หวลกลับไปนึกถึงการพัฒนาชนบทของไทยเท่าที่ผ่านมาแล้ว ฉันกล้าพูดว่ามันล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ถ้าจะเปรียบเทียบน้ำท่วมครั้งนี้กับเมื่อปี พ.ศ.2485 แล้ว ครั้งก่อนมันมากกว่านี้ ที่ฉันกล้าพูดก็เพราะว่า ตนเองอยู่ในเหตุการณ์มาตลอดหนึ่งเดือนเต็มๆ

แต่สังคมในครั้งนั้น บรรยากาศในกรุงเทพฯ ก็ยังไม่มีคนแออัดเหมือนเดี๋ยวนี้ ฉันเฝ้าสังเกตดูกรุงเทพฯ มาตลอด และพูดมานานแล้วว่า การพัฒนาชนบทมันล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ตัวบ่งชี้ก็คือ แผงลอยข้างถนนมันแน่นขนัดยิ่งขึ้นทุกวัน

แม้แต่นั่งรถแท็กซี่ ฉันก็ชอบที่จะถามว่ามาจากจังหวัดไหน ส่วนใหญ่ก็มักจะอพยพมาจากภาคอีสาน เรื่องมีขโมยขโจนในกรุงเทพฯ แต่ก่อนมันก็ไม่มี ทุกคนกล้าเดินกลางคืนบนถนนหนทางได้อย่างมีความสุข และยังมีอีกหลายเรื่องที่สังเกตให้เห็นได้ว่ามีคนอพยพมาจากต่างจังหวัด

แม้แต่ปัญหาชุมชนแออัด ซึ่งครั้งหนึ่งในช่วง พล.ต.จำลอง ศรีเมือง เป็นผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ได้เคยเชิญให้ฉันและคุณหมอประเวศ วะสี ไปปรึกษาเพื่อคิดวิธีแก้ไขปัญหา

ครั้นคุยกันไปได้พักหนึ่ง เราก็บอกว่า การแก้ไขปัญหาชุมชนแออัดในกรุงเทพฯ นั้นจะต้องคิดแก้ไขในต่างจังหวัด ความจริงเรื่องนั้น ก็คือหลักธรรม ที่ว่า ถ้าเกิดปัญหาขึ้นที่ไหน ก็ควรหวนกลับไปแก้ไขอีกด้านหนึ่ง

สรุปแล้ว การแก้ไขปัญหาในชนบท คนกรุงเทพฯ จะต้องมีใจกว้างและมีความเมตตา กรุณา ต่อคนที่อยู่ต่ำกว่าเรา
 นอกจากนั้น คนไทยส่วนใหญ่ เห่อความมีหน้ามีตา มีรถยนต์หรูๆ ราคาแพง และยังนิยมเล่นพรรคเล่นพวก แทนที่จะมีจิตใจซื่อสัตย์ สุจริต จึงทำให้แม้แต่การแก้ไขปัญหาจราจรติดขัด เราก็ยังแก้ไม่ตก

เมื่อด้านหนึ่งมันเพิ่มขึ้น อีกด้านหนึ่งมันก็ย่อมเพิ่มขึ้นด้วย ดังนั้นเมื่อมีวัตถุเพิ่มขึ้น จิตใจคนมันก็ยิ่งโลภมาก ได้เท่านี้ยังจะเอาเท่านั้นแล้วเราจะมาพูดเรื่องความพอเพียง ก็คงจะพูดได้แต่ปาก

ประชากรในกรุงเทพฯ ซึ่งขาดการศึกษาที่ดี ย่อมมีจำนวนเพิ่มมากยิ่งขึ้น ยิ่งไปกว่านั้น มีอะไรนิดหน่อยก็จะทะเลาะเบาะแว้งกัน จนกระทั่งบางครั้งถึงกับฆ่ากันเอง แม้แต่อยู่ในซอยเดียวกัน ก็ไม่พูดกัน บ้านไหนมาก่อนก็ย่อมเคราะห์ร้าย เพราะถมดินแข่งกัน ต่างคนต่างสูงยิ่งขึ้นไปทุกที

ส่วนน้ำที่ไหลมามันตรงไปตรงมา ดังนั้นจึงหาทางออกได้ยาก ถ้าฉันจะพูดว่า คนไทยส่วนใหญ่ใจแคบจึงปิดทางน้ำให้มันเดิน นี่แหละ คือบาปกรรมที่ทำเอาไว้ เสมือนเราจับน้ำมาขังคุก

ฉันเชื่อว่าไม่เคยมีมนุษย์หน้าไหนเอาชนะอิทธิพลธรรมชาติได้ เพราะฉะนั้นเมื่อมนุษย์กำแหงก็คงต้องรับกรรมแบบนี้ ยิ่งคนไทยส่วนใหญ่มีนิสัยลืมง่ายด้วยแล้ว แม้น้ำท่วมหนักขนาดนี้ ก็คงไม่รู้ว่าสาเหตุมันมาจากไหน

บางคนพูดว่าตัวเองไม่ได้ทำกรรมไว้ แต่เหตุไฉนจึงต้องมารับกรรม ความจริงชีวิตของทุกคนย่อมมีกรรมด้วยกันทั้งนั้น เว้นไว้แต่ว่ามีมากมีน้อย และโดยธรรมชาติของมนุษย์ เมื่อทำอะไรผิดเอาไว้ก็มักไม่รู้ตัว เพราะฉะนั้นเราจึงควรอยู่อย่างยอมรับความจริงน่าจะดีกว่า

สรุปแล้ว น้ำท่วมครั้งนี้ย่อมมีขยะใหม่ขึ้นมาให้เราได้เห็น แต่ขยะตัวจริงนั้นไม่ใช่สิ่งสกปรกในน้ำ หากแต่เป็นจิตใจของมนุษย์นี่แหละ

ความจริงแล้วขยะที่อยู่ในน้ำนั้น ไม่มีตัวตนให้ต้องไปยึดติด ที่ฉันพูดว่าไม่มีตัวตน ก็เพราะเหตุว่าทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้ามนุษย์มีปัญญาที่จะใช้ให้หมด มันก็คงไม่มีขยะหลงเหลืออยู่อีก

แม้แต่พ่อฉันก็เคยสอนว่า เวลากินข้าวอย่าเหลือข้าวสุกติดก้นจาน นี่ก็เป็นสัจธรรม ซึ่งฉันคิดว่ามันคือสมบัติอันล้ำค่า ที่ฉันได้รับมาจากพ่อ

เพราะฉะนั้นน้ำท่วมครั้งนี้โปรดอย่าโทษน้ำเลย ขอให้หวนกลับมาพิจารณาที่มนุษย์น่าจะดีกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ตัวเราเอง

คมชัดลึก/ฉบับ 14พ.ย.2554

  วันนี้ (17 พ.ย.) นายต่อพงษ์ ไชยสาส์น รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) กล่าวในการแถลงข่าว การประชุมเชิงปฏิบัติการโครงการผนึกกำลัง ร่วมใจสู้ภัยน้ำท่วม ว่าสธ. และกองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายใน (กอ.รมน.) เพื่อการเยียวยาจิตใจประชาชนในสถานการณ์ภัยพิบัติ ได้ร่วมมือกันในการดำเนินโครงการดังกล่าว เพื่อการเยียวยาฟื้นฟูจิตใจประชาชนให้มีความเข้มแข็ง ทั้งนี้ เชื่อว่า กอ.รมน.มีบุคลากรเครือข่ายและทีมงานที่สามารถสื่อสารในระดับท้องถิ่น กระจายอยู่ใน 76 จังหวัด ซึ่งจะสามารถเป็นกำลังสำคัญในการ เผยแพร่ความรู้ ความเข้าใจในการมองด้านดีๆ และจะสามารถเยียวยาและฟื้นฟูความเข้มแข็งทางจิตใจให้กับประชาชนได้อย่างทั่วถึงและครอบคลุมพื้นที่ประสบภัยมากยิ่งขึ้น
       
       พล.ต.ฦๅชา มั่นศุข รองผู้อำนวยการสำนักกิจการมวลชนและสารนิเทศ กอ.รมน.กล่าวว่า ด้วยกองรมน.เป็นองค์กรหนึ่งที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร พร้อมทั้งส่งเสริมให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในการป้องกันและรักษาความมั่นคงรวมทั้งเสริมสร้างความเข้มแข็งในท้องถิ่นเพื่อป้องกันภัยและให้การช่วยเหลือประชาชน โดยเฉพาะในขณะนี้ เกิดอุทุกภัยในหลายจังหวัดส่งผลทั้งความเป็นอยู่และจิตใจ ด้วย กอ.รมน.มีเครือข่ายการดำเนินงานครอบคลุมทุกพื้นที่ทั่วประเทศ หากเครือข่ายได้รับการอบรมเพิ่มความรู้ด้านสุขภาพจิตเพื่อเยียวยาจิตใจและความรู้สำหรับถ่ายทอดต่อแก่ผู้ปฏิบัติงานในพื้นที่จะช่วยให้ผ่อนคลายความเครียดที่สะสมของผู้ประสบภัยได้ และสร้างความรู้สึกที่ดีให้แก่ทั้งสองฝ่าย
       
       ด้าน นพ.เกียรติภูมิ  วงศ์รจิต  รองอธิบดีกรมสุขภาพจิต กล่าวว่า การจัดโครงการครั้งนี้ มีจุดมุ่งหมาย 2 ระดับ ได้แก่

1.เพื่อสร้างสื่อบุคคลส่งผ่านความช่วยเหลือด้านจิตใจให้กับเครือข่าย กอ.รมน.จำนวน 150 คนสำหรับถ่ายทอดขยายผลความรู้และแนวทางปฏิบัติในการเยียวยาจิตใจให้ผู้ประสบภัย วิธรการประเมินสุขภาพจิต การดูแลจิตใจรวมทั้งเทคนิคการผ่อนคลายความเครียดในรูปแบบต่างแก้ผู้ปฏิบัติงาน

2.เพื่อถ่ายทอดองค์ความรู้เกี่ยวกับการผ่อนคลายความเครียดและการสร้างความมั่นคงทางจิตใจของกรมสุขภาพจิตสู้ประชาชนผ่านสถานีวิทยุในสังกัด กอ.รมน.ที่มีมากกว่า 700 แห่งทั่วประเทศ

ASTVผู้จัดการออนไลน์    17 พฤศจิกายน 2554

กระทรวงสาธารณสุขถือเป็นกระทรวงที่โชคดี แม้ว่าจะเป็นหน่วยงานที่ตั้งอยู่ในจังหวัดนนทบุรีซึ่งเป็นหนึ่งในจังหวัดที่ถูกน้ำท่วมอย่างหนัก ซ้ำหัวน้ำยังจ่ออยู่ตรงแยกพงษ์เพชร ถนนงามวงศ์วาน แต่น้ำก็เดินทางข้ามมาไม่ถึงกระทรวง และไหลไปทางถนนวิภาวดีแทน จึงถูกเรียกเป็นพื้นที่ไข่แดง เพราะไม่ได้รับผลกระทบจากก้อนน้ำมหาศาลในครั้งนี้ ทั้งๆ ที่เป็นพื้นที่ระยะประชิด

                ทั้งนี้แม้ว่าที่ตั้งกระทรวงสาธารณสุขจะไม่ได้รับผลกระทบ แต่ต้องยอมรับว่าข้าราชการกระทรวงสาธารณสุขส่วนใหญ่ต่างมีบ้านเรือน ซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่จังหวัดนนทบุรีและปทุมธานี ซึ่งส่วนใหญ่ต่างประสบปัญหาน้ำท่วมที่เข้าขั้นวิกฤติ ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่บางบัวทอง ไทรน้อยและท่าอิฐ เป็นต้น ซึ่งต่างได้รับความเดือดร้อนอย่างหนัก และต่างต้องการความช่วยเหลือเบื้องต้นจากหน่วยงานต้นสังกัด ในการดูแลชีวิตเช่นเดียวกับหน่วยงานอื่น

                แต่ที่ผ่านมากลับได้ยินเสียงบ่นด้วยความน้อยใจจากข้าราชการกระทรวงสาธารณสุขที่ดังเป็นเสียงเดียวกัน ถึงการไม่ได้รับความเหลียวแลและช่วยเหลือใดๆ จากกระทรวง แม้แต่การจะขอยืมเรือที่จอดไว้เฉยๆ เพื่อรอการติดตั้งเครื่องยนต์ เพียงแค่วันเดียว เพื่อเข้าไปรับพ่อแม่ที่ติดอยู่ในบ้านก็ไม่ได้รับอนุญาตให้หยิบยืม

                ไม่นับรวมกรณีถุงยังชีพและยาที่ควรได้รับ เพราะในฐานะข้าราชการชั้นผู้น้อยที่บ้านถูกน้ำท่วม ย่อมไม่แตกต่างไปจากชาวบ้านที่ประสบภัยเช่นกัน แต่กลับถูกปฏิเสธและให้ขอรับที่ศาลากลางจังหวัดแทน เช่นเดียวกับการช่วยเหลือเบื้องต้นในด้านที่พัก ทำให้ต้องวิ่งไปขอรับการช่วยเหลือจากหน่วยงานอื่น

                สิ่งเหล่านี้ จึงกลายเป็นสิ่งที่บั่นทอนขวัญกำลังใจเจ้าหน้าที่ในกระทรวงเอง เพราะเหมือนถูกหน่วยงานทอดทิ้งยามเดือดร้อน โดยเฉพาะเมื่อมีการเปรียบเทียบความช่วยเหลือพนักงานและเจ้าหน้าที่ซึ่งประสบภัยน้ำท่วมของหน่วยงานอื่นๆ

              ปัญหาที่เกิดขึ้น ... จึงน่ามาจากการบริหารจัดการ
  ทั้งนี้กระทรวงสาธารณสุขในฐานะที่เป็นหน่วยงานดูแลงานด้านการสาธารณสุข และรักษาพยาบาลความเจ็บป่วยของประชาชน โดยเฉพาะในยามที่ช่วงประเทศเกิดภาวะวิกฤติเหตุการณ์ต่างๆ ต้องยอมรับว่า เป็นหน่วยงานซึ่งทำหน้าที่นี้ได้ดี และในสถานการณ์น้ำท่วมนี้เช่นกัน ภาพที่เห็นจนชินตาผ่านทางสื่อ จึงมีทั้งการออกหน่วยแพทย์ช่วยเหลือชาวบ้าน การรักษาพยาบาล โดยเฉพาะผู้ป่วยโรคเรื้อรัง ทั้งในพื้นที่น้ำท่วมและตามศูนย์อพยพ รวมไปถึงการลงพื้นที่เพื่อควบคุมโรค ที่ต่างสร้างความประทับใจให้กับชาวบ้านและได้รับเสียงชื่นชม โดยผลงานที่ปรากฏเหล่านี้ล้วนแต่ต้องใช้พลังจากคนในกระทรวงที่ต่างช่วยกันทำหน้าที่

                ดังนั้น ขวัญกำลังใจของคนในหน่วยงานจึงเป็นสิ่งสำคัญ และต้องอย่าลืมที่จะดูแลกัน

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ 17 พฤศจิกายน 2554

สำรวจ โครงสร้างโรงพยาบาล "เฉพาะกิจ" เพื่อคอยดูแลสุขภาพของผู้ประสบภัย ทั้ง หมอ พยาบาล อาจารย์ และนักศึกษา ต่างช่วยกัน "รันระบบ" ให้ไม่แพ้โรงพยาบาลจริงๆ ที่จมน้ำอยู่

ความเคลื่อนไหวของผู้คนกว่าครึ่งพัน ทำให้ "บริเวณ" ของอาคารกองกิจการนักศึกษา ในรั้วมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม ดูเล็กลงไปถนัดตา

นับตั้งแต่ที่นี่ประกาศตัวเป็น "ศูนย์พักพิงผู้ประสบอุทกภัย" เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2554 จนมาถึงวันนี้ ก็ยังมีผู้คนเดินทางเข้ามา "หลบน้ำ" อย่างต่อเนื่อง

ทั้ง "บ้านใกล้" อย่าง อ.บางเลน อ.นครชัยศรี หรือ "เรือนเคียง" จากฝั่งธนฯ กรุงเทพฯ และปทุมธานี

อาคาร 4 ชั้น กินพื้นที่ไปถึงสนามหญ้า ลานดินโดยรอบถูก "ใช้สอย" และ "แบ่งส่วน" สำหรับรองรับการใช้ชีวิตของผู้ประสบภัย แบบ "ครบวงจร" ไม่ว่าจะเป็น ที่กิน ที่อยู่ ศูนย์ประสานงาน รวมไปถึงกิจกรรมจากหน่วยงาน และภาคส่วนต่างๆ ที่ระดมมาช่วยเหลือ

ทำให้ 624 ชีวิตของผู้ประสบภัย (ยอดวันที่ 14 พฤศจิกายน 2554) เมื่อบวกกับ อาสาสมัคร และเจ้าหน้าที่ มีสภาพไม่ต่างอะไรกับชุมชนขนาดย่อม

จนล่าสุด ภายในศูนย์พักพิงได้เปิด "โรงพยาบาลสนาม" ขึ้นมา เพื่อรองรับผู้ป่วยที่ต้องอาศัย "เรือนนอน" และ "บุคลากรทางการแพทย์" หลังจากเปิดพื้นที่ช่วยเหลือมายังไม่เต็มเดือนดี

    โมเดล "30 เตียง"

ด้วยสภาพร่างกายที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวยในการเดินทางสักเท่าไหร่อยู่แล้ว เมื่อถูกอาการเส้นเลือดในสมองตีบทำให้ร่างกายซีกซ้ายใช้การไม่ได้ "เล่นงาน" เข้าไปอีก ทำให้ชีวิตของ วิไลวรรณ รุ่งโรจน์ ในวัย 77 ปี ค่อนข้างลำบากพอสมควร

ทางครอบครัวจึงตัดสินใจ ส่งตัว "คุณยาย" จากบ้านใน ซอยวัดดงมูลเหล็ก บางกอกน้อย เข้ารักษาตัวที่ โรงพยาบาลศิริราช ก่อนจะมาพักฟื้นต่อยัง ศูนย์ภูมิบำบัดราชพฤกษ์ ตลิ่งชัน เมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา

เมื่อตลิ่งชัน "จมน้ำ" เธอจึงกลายเป็นผู้ประสบภัยไปโดยปริยาย และถูก "ส่งต่อ" มาที่นี่ พร้อมๆ กับผู้ป่วยจากสถานพยาบาลอื่นๆ ในละแวกพื้นที่ใกล้เคียง

โรงพยาบาลสนาม เกิดขึ้นจากการประสานงานของ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด (สสจ.) กับมหาวิทยาลัยที่ต้องการ "พื้นที่" สำหรับรองรับผู้ป่วยจากสถานพยาบาลที่ถูกมวลน้ำ "เล่นงาน" อยู่ในขณะนี้

"จริงๆ เราทำก่อนหน้านั้นอยู่แล้วค่ะ" ผศ.ดร.หทัยชนก บัวเจริญ หรือ "อาจารย์นก" อาจารย์ประจำคณะพยาบาลศาสตร์ ที่รั้งตำแหน่งผู้ดูแลระบบบริการโรงพยาบาลสนามเท้าความ

ที่ทำอยู่ก่อน... ในความหมายของเธอก็คือ การดูแลผู้ป่วยที่เป็นผู้พักพิง ซึ่งทางศูนย์ฯ ได้ใช้พื้นที่ชั้น 2 ของอาคารจัดเป็นส่วนพยาบาล นอกจากห้องพยาบาลใต้ถุนอาคารที่เป็นฐานหลักในการดูแลผู้อพยพ และมีอาสาสมัครนักศึกษาพยาบาลของมหาวิทยาลัยมาช่วย

"เราจัดเซ็ตการปฐมพยาบาลเบื้องต้น (First aid) ให้ อย่างผู้ป่วยอัมพฤกษ์ของ 2 ครอบครัวที่เป็นผู้พักพิง เอาหนังสือมาให้ จัดเวรเด็กให้มาเยี่ยม วัดความดัน คอยแวะมาพูดคุย"

หลังจากผู้ป่วยเริ่มมีปริมาณมากขึ้น จนทาง สสจ. แสดงความจำนงอยากใช้พื้นที่ตั้งเป็นที่พักผู้ป่วยขนาด 30 เตียง ระบบ "โรงพยาบาลสนาม" จึงเป็นรูปเป็นร่างขึ้น โดยได้อาคารห้องสมุดของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม ที่เพิ่งสร้างใหม่มาปรับเป็น "อาคารพยาบาล" หรือ "เรือนนอน"

ส่วน อุปกรณ์ หรือเวชภัณฑ์ต่างๆ นอกจากที่คณะฯ นำมาใช้เอง และขอรับบริจาคแล้ว ทาง สสจ.ก็ยังส่งมาช่วยเพิ่มเติมโดยเฉพาะ ทีมพยาบาลวิชาชีพ และแพทย์ ทั้งจากโรงพยาบาลในนครปฐมเอง และโรงพยาบาลชุมชน จากราชบุรี ซึ่งประสานงานผ่านโรงพยาบาลศูนย์นครปฐมเป็นแม่ข่าย โดยใช้ระบบเดียวกับการควบคุมโรค หรือติดเชื้อในโรงพยาบาลเป็นมาตรฐาน ทั้งการแยกถังขยะติดเชื้อ จัดเรื่องการล้างมือ เรื่องอุปกรณ์ เรื่องดูแลผู้ป่วย เป็นต้น

บทบาทหลักของตัวโรงพยาบาลที่ถูกวางไว้ก็คือ การเป็นที่พักพิง-ส่งต่อในกรณีที่ แพทย์เห็นว่า "ตึงมือ"

"ถ้าหายใจเองไม่ได้ ต้องใส่เครื่องช่วยหายใจ เราจะไม่รับ" อาจารย์นก ยกตัวอย่าง

หรือกรณี ต้องฉีดยาติดต่อกัน มีอาการติดเชื้อรุนแรง และแพร่กระจายเชื้อกับคนอื่น อย่าง วัณโรคปอด ตลอดจน กรณีที่มีอาการทางจิตประสาท ก่อกวนคนอื่น ทางโรงพยาบาลแห่งนี้ก็ต้อง "ขอผ่าน"

แต่คนไข้ทั้ง 26 คน ที่ประจำเตียงอยู่วันนี้ ก็มีตั้งแต่ภาวะติดเชื้อเรื้อรัง เส้นเลือดในสมองแตก เบาหวาน ความดัน หรือเคสที่ต้องรับยาต่อเนื่อง และคนไข้โรคจิต-ประสาทที่มีอยู่ แน่นอนว่าไม่ได้เบากว่าเคสที่ปฏิเสธไปสักเท่าไร

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง.. "ผู้สูงอายุทั้งนั้นค่ะ" เธอบอก

    พยาบาล "ลูกผสม"

"เพราะเราไม่มีคนดูแล มีแต่นักศึกษาที่ประสบการณ์ยังไม่ถึง เด็กปี 2 เราเรื่องการพยาบาลยังไม่ได้ ได้แค่พื้นฐานดูแล ความสุขสบายทั่วไป" นั่นจึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมพยาบาลที่ประจำอยู่ในส่วนนี้ จึงหน้า "ละอ่อน" กันส่วนใหญ่
 ด้วยความเป็นคณะเปิดใหม่ที่เพิ่งเข้าสู่ปีที่ 2 ของการศึกษา นักศึกษายังไม่เคยผ่านภาคปฏิบัติมาก่อน แต่สถานการณ์ดังกล่าว ทำให้ว่าที่พยาบาลทั้ง 54 คน ได้ลองลง "สนามจริง" ไปโดยปริยาย

"กลัว แถมเกร็งด้วยค่ะ" เป็นคำสารภาพของ อาย - ภัสราภรณ์ สมบุตร นักศึกษาพยาบาลปี 2 หนึ่งในพยาบาลจำเป็นที่มารับหน้าเสื่อครั้งนี้

ขณะที่ อะตอม - วิทย์วุฒิ จันทร์กระแจะ นักศึกษาพยาบาลร่วมห้องอีกคน มองว่าเป็นอะไรที่ต่างจากตำราอย่างสิ้นเชิง

"ตอนเรียนจะมีขั้นตอนค่อนข้างซับซ้อนอยู่แล้ว แต่ก็ฝึกกับหุ่น แต่พอมาเจอคนจริงๆ เขาเคลื่อนไหวตัวเองได้ ซึ่งก็ทำให้เป็นอุปสรรค บางคนก็มีโลกส่วนตัว บางเคสก็ต้องรีบทำแข่งกับเวลาก็มี ต้องปรับเฉพาะหน้าเยอะครับ" เขาแบ่งปันประสบการณ์

ทั้งอาย อะตอม และเพื่อนๆ ถูกเรียกตัวกลับระหว่างปิดภาคเรียน ภายหลังจากที่ โรงพยาบาลสนามเริ่มเป็นรูปเป็นร่างในวันที่ 1 พฤศจิกายน 2554 โดยก่อนหน้านั้น จะเป็นการ "ขอแรง" ช่วยดูแลผู้อพยพในศูนย์พักพิงฯ มากกว่า

"นักศึกษาเราทั้ง 2 ชั้นปี มีทั้งหมด 99 คน แต่เรียกกลับมาได้ 54 คน เพราะที่เหลือติดน้ำท่วม" อาจารย์นกเสริม
 แน่นอนว่า การเรียกกลับมานอกจากจะช่วย "ผ่อนแรง" ทีมพยาบาลวิชาชีพที่ถูกส่งมาประจำแล้ว "หน้างาน" ตรงนี้ยังถูกปรับให้กลายเป็น "วิชาเรียน" ซึ่งจะเป็นประโยชน์กับตัวนักศึกษาเองก่อนลงปฏิบัติจริงอีกด้วย

"นอกจากเราบริการสังคมแล้ว เราก็ขอเรียนรู้จากสังคมด้วย" รศ.ดร.สุนุตตรา ตะบูนพงศ์ คณบดีคณะพยาบาลศาสตร์ มองถึง "โอกาส" ใน "วิกฤติ" คราวนี้

ลักษณะการทำงานภายในอาคารโรงพยาบาลสนามจึงเป็นแบบ "คู่ขนาน" ที่นอกจากจะมีพยาบาลวิชาชีพประจำเวรตั้งแต่ 7.00 - 19.00 น. และ 19.00 - 7.00 น.ตามปกติแล้ว ยังมี "เวรเด็ก" ที่ทำงานล้อกันไปด้วย

"แต่เด็กจะอยู่แค่ 4 ทุ่มค่ะ คือ เวรเช้า 7.00 -15.00 เวรเย็น 15.00-22.00 ถือเป็นฝึกปฏิบัติเลย มีอาจารย์เข้ามาดูแล" ผู้ดูแลระบบโรงพยาบาลคนเดิมอธิบาย

ที่สำคัญ ถึงพยาบาลจะมีนักศึกษาเป็นส่วนผสม แต่ก็ไม่ได้ทำให้ "มาตรฐาน" โรงพยาบาลตกลงแต่อย่างใด

"ไม่แตกต่างค่ะ" วาสนา ภูมิชัยศรี พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ โรงพยาบาลพุทธมณฑล หนึ่งในทีมพยาบาลที่มารับหน้าที่ระหว่างโรงพยาบาลต้นสังกัดกำลังจมน้ำยืนยัน เพราะความพร้อมด้านสถานที่ และอุปกรณ์จะไม่เท่าโรงพยาบาล แต่ก็ต้องปรับให้ได้มาตรฐานเท่ากัน ไม่ว่าจะเป็นโซนสะอาด หรือโซนติดเชื้อ

"อย่างน้อยคนไข้ที่มาอยู่ที่นี่ก็ต้องไม่ติดเชื้อเพิ่ม" เธอบอก

    "อาสา" พยุงระบบ

การมีโรงพยาบาลภาคสนาม ทำให้ภายในศูนย์พักพิงแบ่งระบบการดูแลออกเป็น 2 ส่วน คือ โซนศูนย์พักพิง และโซนเรือนนอน เพื่อให้การดูแลด้านสาธารณสุขเป็นไปอย่างทั่วถึง

เมื่อศักยภาพการดูแลเพิ่ม ปริมาณคน และปริมาณของ ย่อมเพิ่มตามไปโดยปริยาย บุคลากร เวชภัณฑ์ และการประสานงาน จึงถือเป็นปัญหาแรกๆ ที่อาจารย์นกในฐานะผู้ดูแลระบบต้องเจอ

วันนี้ แม้ทางศูนย์จะได้กำลังจาก นพ.พนมพันธ์ ศิริวัฒนานุกูล อดีตผู้ทรงคุณวุฒิ และผู้อำนวยการสำนักโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข คุณหมออีกคนที่ "ตกงาน" เพราะน้ำท่วมโรงพยาบาล มาช่วยนั่งประจำห้องตรวจให้

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำให้ทุกอย่าง "เสถียร" ขึ้น

"ปกติทาง สสจ.ก็จะหาแพทย์มา จาก รพ.พุทธมณฑล และรพ.นครปฐม มาตรวจทุกวัน แต่ตอนนี้ระบบยังไม่นิ่ง เขาก็เลยมาบางวัน บางเวลา แต่ก็มีมาทุกวัน" เธอบอก

ปริมาณเวชภัณฑ์ และอุปกรณ์สนับสนุนต่างๆ ก็ยังเป็นปัญหาอยู่

"อุปกรณ์อะไรขาด ถ้าที่คณะมีก็มาหนุนเสริม ในช่วงแรก ของขาด ขอบริจาค ก็อาจารย์ และนักศึกษานี่แหละค่ะ ไปขอในตลาดองค์พระ เราก็ทำลิสต์รายการเวชภัณฑ์ รายการยา พ่อค้าแม่ค้า คนเดินตลาดก็ให้มาเยอะ ทั้งยา ผ้าถุง ผ้าปูเตียง ผ้าอ้อม ยาพื้นฐาน ก็ได้มา"

ยังไม่นับเรื่องการบริหารจัดการคนไข้ อาทิ บางกรณีที่พยาบาลไม่สามารถจ่ายยาเองได้ ก็พยายามแก้ไขปัญหาด้วยการส่งต่อไปยังโรงพยาบาล หรือไม่ก็เจียดเวลาหมอให้เข้ามาตรวจรักษา ซึ่งทั้งหมด เป็นสถานการณ์ที่ต้องแก้แบบ "วันต่อวัน" มากกว่า

"เฉพาะหน้ามากค่ะ" เธอยืนยัน

และ "ค่าใช้จ่าย" ที่เป็น "ปัญหาคลาสสิก" ตลอดเวลา

ภาระกว่า 20,000 บาทต่อวัน เฉพาะค่ายา ค่าอุปกรณ์ ไม่ได้นับค่าน้ำค่าไฟ หรือค่าแรงที่ส่วนใหญ่เป็นจิตอาสา ก็ยังไม่มีความชัดเจนว่า

..ส่วนนี้ ใครจ่าย ?

"ต้องทำใจนะ เพราะหน่วยราชการเรารู้ว่าทำงานยังไง" ผศ.สมเดช นิลพันธุ์ อธิการบดี มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม บอกเอาไว้ตั้งแต่วันแรกๆ ที่ตัดสินใจรับทำเรื่องโรงพยาบาลสนาม

สิ่งที่เขาวางแผนเอาไว้ก็คือ "ควักเนื้อ" การขออนุมัติงบประมาณจากสภามหาวิทยาลัยไว้จำนวนหนึ่ง เพื่อใช้สนับสนุนการดำเนินการของโรงพยาบาล หากไม่มีหน่วยงานใดแสดงความรับผิดชอบ ตลอดระยะเวลาประมาณการ 2 เดือนเพื่อรอน้ำลด

"ตอนนี้โชคดีที่เรายังไม่ได้ใช้เงินมหาวิทยาลัย วันนี้เรายังมีเงินบริจาคที่บริจาคเข้ามา ยาก็องค์การเภสัชกรรม มีบางส่วนที่ซื้อบ้าง ที่จำเป็นจริงๆ ก็ใช้เงินบริจาคจัดหามา ใช้หน้าเสื่อตรงนี้  ได้มาใช้ไป จนท้ายสุด โอเค ไม่มีใครบริจาคแล้ว จึงเอาเงินที่มีอยู่มาใช้  เพราะการทำงานในมหาวิทยาลัยบางคนก็เห็นด้วย บางคนก็ไม่เห็นด้วย ต้องระมัดระวังเรื่องการใช้เงินตรงนี้เหมือนกัน"

ความระมัดระวังที่ ผศ.สมเดชพูดถึงก็คือ การตรวจสอบการใช้เงิน เพราะถึงแม้จะเห็นว่าเป็นการช่วยเหลือประชาชนจริงๆ แต่ด้วยระบบราชการ "การใช้เงินผิดวัตถุประสงค์" ก็อาจทำให้ ถูกตีความว่า "ทุจริต" ก็ได้

อย่างไรก็ตาม ภาพการดูแลช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ของบรรดาอาสาสมัครพยาบาล ก็ทำให้บรรยากาศในโรงพยาบาลเฉพาะกิจแห่งนี้ เต็มไปด้วยชีวิตชีวา และเป็นยาบำรุงกำลังใจขนานเอกให้ผู้ประสบภัยสามารถยิ้มสู้ปัญหาผ่านไปได้อย่างดีอีกด้วย

"เหยียบไว้นะ หลานๆ เขาดูแลดีกว่าบางโรงพยาบาลที่เคยไปอีก" เสียงยายวิไลวรรณกระซิบกระซาบด้วยรอยยิ้ม

---------------
ส่งน้ำใจให้โรงพยาบาลสนาม

ผู้ที่ต้องการสนับสนุนศูนย์พักพิง และโรงพยาบาลสนามของ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม สามารถบริจาคได้ที่ บัญชีออมทรัพย์ ธนาคารกรุงไทย สาขามหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม เลขที่ 980-6-68225-4 โครงการมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐมร่วมใจต้นภัยน้ำท่วมและช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย

รายการสิ่งของที่ต้องการับบริจาค : ผงซักฟอกแบบห่อ 10 บาท, แปรงสี, ขวดนม, ผ้าอ้อมสำเร็จรูปผู้ใหญ่ ไซค์ใหญ่ กลาง, เจลล้างมือ, เชือกตากผ้า, แป้ง, หมอนผ้าห่ม, ชุดชั้นใน, ผ้าถุง, เสื้อผ้า, รองเท้า, น้ำยาซักผ้าเด็ก, แปรงล้างขวดนม, โลชั่นทาผิวแบบซอง, แปรงซักผ้า, พริกไทย, น้ำมันพืช, พริกแกงทุกชนิด, ซอสมะเขือเทศ, ซอสหอยนางรม, หมูบด, ไก่สับ, ต้นหอม, ผักชี, หอมแดง, ซี้อิ๋วดำ, กะปิ, กระเทียม, น้ำตาลปีบ, น้ำตาลทราย

โดย : ชัยณรงค์ กิตินารถอินทราณี
กรุงเทพธุรกิจ 16 พฤศจิกายน 2554

    เมื่อเวลา 01.30 น.เจ้าหน้าที่วิทยุ สภ.หลังสวน จ.ชุมพร รับแจ้งจาก รพ.หลังสวนว่า มีผู้ป่วยจะกระโดดสะพานลอยคนข้ามถนนเพื่อฆ่าตัวตาย จึงแจ้งตำรวจสายตรวจรถยนต์ พร้อมด้วยหน่วยกู้ภัยสมาคมพุทธประทีปหลังสวน นำกำลังไปยังที่เกิดเหตุ บริเวณกลางสะพานลอยคนข้ามถนนหน้า รพ.หลังสวน หมู่ที่ 4 ต.วังตะกอ อ.หลังสวน จ.ชุมพร บนถนนสายเอเซีย41 ท่ามกลางความมืดมีเพียงไฟสลัวๆข้างถนนเท่านั้น พบนางปราณี จันทมา อายุ 28 ปี ทราบเพียงแต่ว่าบ้านเดิม อยู่ จ.หนองคาย กำลังยืนร้องไห้ สายตาเหม่อลอยทำท่าจะปีนราวสะพาน เจ้าหน้าที่จึงต้องพยายามพูดเกลี้ยกล่อม จนนางปราณี ยอมเดินลงจากสะพานลอยกลับเข้าไปใน รพ.หลังสวน
    จากการสอบถามนายสมศักดิ์ รื่นรมย์ อายุ 41 ปี บ้านเลขที่ 181 หมู่ที่ 6 ต.น้ำเป็น อ.เขาชะเมา จ.ระยอง อาชีพรับจ้าง สามีของนางปราณี ได้การว่า ในช่วงหัวค่ำ นางปราณีได้ใช้ผ้าเช็ดตัว และ ผ้าถุงต่อกัน แล้วแขวนคอตายในห้องน้ำในบ้านพัก แต่นายสมศักดิ์ไปพบเสียก่อน จึงช่วยนำส่ง รพ.หลังสวนในสภาพหายใจรวยริน แพทย์ต้องปั้มหัวใจ จนฟื้นขึ้นมาและให้นอนดูอาการในห้องผู้ป่วย ในจังหวะที่ไม่มีใครสังเกตุ นางปราณีได้หนีออกจากห้องผู้ป่วยเดินลัดเลาะท่ามกลางความมืดไปยัง สะพานลอยคนข้ามถนนหน้า รพ.หลังสวน นายสมศักดิ์จึงแจ้ง จนท.รักษาความปลอดภัยของ รพ.หลังสวนช่วยค้นหาจนพบว่า กำลังจะกระโดดสะพานลอยฆ่าตัวตาย นอกจากนี้ยังได้เขียนหนังสือลาตาย ระบุถึงความไม่ดีของตัวเองที่ไม่รักลูก และ ความรักที่ไม่ประสบความสำเร็จ
    นายสมศักดิ์ ยังเล่าอีกว่า นางปราณีเคยมีสามีและมีลูกด้วยกัน 1 คนมาก่อนแต่ได้เลิกรากันและได้มาอยู่กินกับนายสมศักดิ์กระทั่งมีลูกด้วยกัน 1 คน แต่เมื่อไม่นานเพิ่งทราบว่านายสมศักดิ์ ซึ่งมีภรรยาอยู่ที่ จ.ระยองอีกคนทำให้นางปราณีเครียดและพยายามฆ่าตัวตาย

เนชั่นทันข่าว 16 พย. 2554

พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลีฯ เสด็จเป็นประธานปล่อยคาราวาน เฮลิคอปเตอร์โปรยอาหาร-เวชภัณฑ์ ช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม ใน 12 จุดที่ประสบเหตุน้ำท่วมที่ยากต่อการเข้าถึง
       
       วันนี้ (15 พ.ย.) ที่สนามกีฬา กระทรวงสาธารณสุข (สธ.) จ.นนทบุรี พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ เสด็จเป็นองค์ประธานในพิธีปล่อยคาราวานเฮลิคอปเตอร์โปรยเวชภัณฑ์และถุงอาหารประทังชีพเพื่อนพึ่ง (ภาฯ) ซึ่งคาราวานดังกล่าวเป็นความร่วมมือระหว่างมูลนิธิอาสาเพื่อนพึ่ง (ภาฯ) ยามยาก สภากาชาดไทย สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ (สพฉ.) กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติละสิ่งแวดล้อม (ทส.) ตลอดจนภาคีเครือข่ายที่เกี่ยวข้อง โดยมีนายวิทยา บุรณศิริ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข (รมว.สธ.) นพ.ไพจิตร์ วราชิต ปลัด สธ. และข้าราชการ สธ.เฝ้าฯ รอรับเสด็จ
       
       โดยนายวิทยากล่าวถวายรายงานถึงสถานการณ์น้ำท่วมและการให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยครั้งนี้ว่า เนื่องจากสถานการณ์น้ำท่วมในครั้งนี้ได้ขยายวงกว้างอย่างมาก และมีผู้ประสบภัยหลายพื้นที่เกิดปัญหาในการอพยพไม่ทัน ประกอบกับอาศัยอยู่ในพื้นที่ซึ่งยากต่อการให้การช่วยเหลือทางรถและเรือ จึงจำเป็นต้องประสานความร่วมมือภาคีเครือข่ายให้มีการนำเฮลิคอปเตอร์เข้าให้การช่วยเหลือประชาชนในครั้งนี้
       
       รศ.ดร.นพ.พิชิต สุวรรณประกร รองประธานมูลนิธิอาสาเพื่อนพึ่ง (ภาฯ) กล่าวถวายรายงานถึงวัตถุประสงค์ในการปล่อยคาราวานฯ ครั้งนี้ว่า เนื่องจากสถานการณ์อุทกภัยครั้งนี้มีทั้งนำหลาก น้ำท่วมฉับพลัน น้ำล้นตลิ่ง ทำให้ประชาชนบางส่วนต้องติดอยู่ในพื้นที่ที่ยากต่อการเข้าถึงการช่วยเหลือซึ่งจากการสำรวจพื้นที่นั้นพบว่า ขณะนี้มี 12 จุดที่ต้องนำคาราวานเฮลิคอปเตอร์โปรยเวชภัณฑ์ช่วยเหลือ
       
       อนึ่ง พื้นที่ 12 จุดได้แก่
1.บ้านศรีสมบูรณ์ เทศบาลอ้อมน้อย อ.กระทุ่มเบน จ.สมุทรสาคร
2.วัดลาดปลาดุก อ.บางบัวทอง จ.นนทบุรี
3.อบต.บ้านม่วง หมู่บ้านพร้อมจิตร
4.สถานีอนามัยลำโพ อ.บางบัวทอง
5.ร.ร.ชุมชนบ้านใหม่ ต.ลุมพุก อ.บางใหญ๋ จ.นนทบุรี
6.อบต.คูบางหลวง อ.ลาดหลุมแก้ว จ.ปทุมธานี
7.ต.บางเตย อ.สามโคก จ.ปทุมธานี
8.ต.คูขวาง อ.ลาดหลุมแก้ว ชุมชนมุสลิมคลองบางโคเหนือ
9.อ.บางกรวย จ.นนทบุรี
10.ลำลูกกา จ. ปทุมธานี
11.บ้านปิ่นเจริญ ดอนเมือง กทม. และ
12.ชุมชนบางคู้บอน กทม.
       
       ด้าน นพ.ไพจิตร์ วราชิต ปลัด สธ.กล่าวว่า ในการดำเนินงานโปรยอาหารและเวชภัณฑ์ ใน 12 จุด นั้นทางหน่วยงานได้มีการสำรวจพื้นที่อย่างจริงจัง ตลอดจนมีการคัดเลือกอาหารและเวชภัณฑ์ที่มีประสิทธิภาพ โดยเน้นที่น้ำหนักเบา มีภาชนะห่อหุ้มมิดชิด สามารถลอยน้ำได้ โดยสิ่งของทุกอย่างกำหนดวันหมดอายุในอีก 2 ปี ซึ่งทุกพื้นที่นั้นได้รับรายงานความเดือดร้อยโดยตรงจากผู้นำชุมชน และในการดำเนินการโปรยอาหารทางอากาศครั้งนี้จะทำโดยผู้เชี่ยวชาญทุกด้าน ซึ่งเฮลิคอปเตอร์ทั้ง 6 ลำได้รับการสนับสนุนจากศูนย์การแพทย์ กทม. กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติแหละสิ่งแวดล้อม และกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ซึ่งจะทยอยลำเลียงอาหารและเวชภัณฑ์กระจายสู่ประชาชนอย่างทั่วถึง
       
       ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หลังจากเสร็จสิ้นการถวายรายงานของผู้บริหารแล้ว พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลีฯ ได้ทรงโบกธงปล่อยคาราวานเฮลิคอปเตอร์เพื่อดำเนินการช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมในพื้นที่ต่างๆ โดยจะบรรจุอาหารและเวชภัณฑ์ได้เฉลี่ยลำละ 25 ชุด

ASTVผู้จัดการออนไลน์    15 พฤศจิกายน 2554