ศ.นพ.สมศักดิ์ ​โล่ห์​เลขา ประธานราชวิทยาลัยกุมาร​แพทย์​แห่งประ​เทศ​ไทย ร่วมด้วย รศ.นพ.ชัยยศ ธีรผกาวงศ์ นายกสมาคมมะ​เร็งนรี​เวช​ไทย ​และ ศ.พญ.อุษา ทิสยากร นายกสมาคม​โรคติด​เชื้อ​ใน​เด็ก​แห่งประ​เทศ​ไทย ​เป็นตัว​แทน 6 องค์กรวิชาชีพทาง​การ​แพทย์ ประกอบด้วย ราชวิทยาลัยสูตินรี​แพทย์​แห่งประ​เทศ​ไทย ราชวิทยาลัยกุมาร​แพทย์​แห่งประ​เทศ​ไทย สมาคมมะ​เร็งนรี​เวช​ไทย สมาคม​โรคติด​เชื้อ​ใน​เด็ก​แห่งประ​เทศ​ไทย สมาคม​โรคติด​เชื้อ​แห่งประ​เทศ​ไทย ​และสมาคมอนามัย​เจริญพันธุ์ (​ไทย) ​แถลงข้อ​เสนอ​แนะ​เรื่อง​การฉีดวัคซีน​เอชพีวีป้องกันมะ​เร็งปากมดลูก​ใน​เด็กหญิง 12 ปี ฟรี ​เพื่อ​แก้ปัญหามะ​เร็งปากมดลูก​ในหญิง​ไทย ณ ห้องประชุม ​แพทยสภา ​เมื่อ​เร็วๆ นี้

ไทย​โพสต์  28 พฤษภาคม 2554

กระทรวงสาธารณสุข เผย สำนักงบประมาณ อนุมัติจ่ายค่าตอบแทน ให้ผู้ปฏิบัติงานใน ร.พ.ทุกระดับ



น.พ.ณรงค์ สหเมธาพัฒน์ รองปลัดกระทรวงสาธารณสุข เปิดเผยว่า เมื่อวันที่ 3 พ.ค. 2554 คณะรัฐมนตรีได้อนุมัติในหลักการวงเงินงบกลางค่าตอบแทนบุคลากรของสำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข เฉพาะปี 2554 จำนวน 4,200 ล้านบาท โดยให้พิจารณาเบื้องต้นจากงบประมาณของกระทรวงสาธารณสุขก่อนแล้วจึงจะสมทบด้วยงบกลาง โดยเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2554 กระทรวงสาธารณสุข ได้ตกลงรายละเอียดกับสำนักงบประมาณ ได้ข้อสรุปดังนี้

1. ค่าตอบแทนจะจ่ายให้บุคลากร ที่ปฏิบัติงานในสถานพยาบาลทุกระดับ ในสังกัดสำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข ทั้งโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล โรงพยาบาลชุมชน โรงพยาบาลทั่วไป และ ร.พ.ศูนย์

2. โดยแบ่งการเบิกจ่ายเป็น 2 งวด เบื้องต้น 2,100 ล้านบาท โดยใช้เงินเหลือจ่ายจากงบลงทุนของกระทรวงสาธารณสุขก่อน แล้วจึงเพิ่มด้วยงบกลาง

ส่วนระเบียบวิธีการเบิกจ่ายให้ใช้ระเบียบกระทรวงการคลัง ซึ่งจะมีการตกลงกับกระทรวงการคลัง และสำนักงบประมาณ ต้นเดือนมิถุนายน นี้

ไอเอ็นเอ็น 28   พฤษภาคม   2554

 กรมการแพทย์แผนไทยฯ เผย  คู่มือตำรับยา 7 เล่ม อยู่ในช่วงตรวจสอบสูตรปรุงยาในฉบับร่าง ยังไม่เปิดเผย ระบุตรีผลา ฆ่าเซลล์มะเร็งเต้านม   ย้ำต้องจัดยาโดยแพทย์พื้นบ้านผู้เชี่ยวชาญให้กับผู้ป่วยเฉพาะรายเท่านั้น
       
         วันนี้ ( 27  พ.ค.)   พญ.วิลาวัณย์ จึงประเสริฐ อธิบดีกรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก  กระทรวงสาธารณสุข (สธ.)กล่าวว่า ขณะนี้ทางกรมฯได้จัดทำคู่มือสมุนไพรพื้นบ้านลดความเสี่ยงโรคมะเร็งตามภูมิปัญญาของหมอพื้นบ้าน ซึ่งมีทั้งหมด 7 เล่ม โดยจัดอยู่ในช่วงการตรวจสอบฉบับร่าง  ในตำราฉบับดังกล่าวนี้มีการแสดงสูตรยาสำหรับยับยั้งเซลล์มะเร็ง  เช่น   ตำรับตรีผลา ยับยั้งและฆ่าเซลล์มะเร็งเต้านมและมะเร็งปอด 
       
       “ขณะนี้กรมฯอยู่ระหว่างการศึกษาและทบทวนวิธีการปรุงยา จังยังไม่สามารถเผยแพร่ได้  แต่ ขอย้ำว่าในการสั่งจัดยาเหล่านี้จะต้องดำเนินการโดยแพทย์แผนไทยผู้เชี่ยวชาญ ที่ได้รับใบรับรองการประกอบโรคศิลปะสาขาการแพทย์แผนไทย และต้องสั่งยาให้กับผู้ป่วยเฉพาะรายเท่านั้น” พญ.วิลาวัณย์ กล่าว 
       
        อธิบดีกรมพัฒนาการแพทย์ฯ กล่าวด้วยว่า  จากกรณีที่ได้มีการรรวบรวมสูตรยาพื้นบ้านไทยที่มีสรรพคุณในการลดการป่วยจากโรคมะเร็งเกือบ 2,000 พันตำรับนั้น ได้รับการร้องเรียนจากประชาชนในพื้นที่ภาคเหนือว่าเริ่มมีบุคคลแอบอ้างนำยา สมุนไพรไปขายโดยอ้างว่าเป็นสูตรยารักษามะเร็งที่กรมฯรับรอง จึงขอบอกว่ากรมฯยังไม่เคยเผยแพร่สูตรตำรับยาให้กับบุคคลใดทั้งสิ้น เว้นแต่จะเป็นหมอพื้นบ้านที่ได้รับใบรับรองการประกอบโรคศิลปะสาขาการแพทย์ แผนไทยบางคนเท่านั้น ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของประชาชนขออย่างเพิ่งหลงเชื่อ  หรือหากมีข้อสงสัยก็ให้โทรมาสอบถามที่ สำนักการแพทย์พื้นบ้านไทย ก่อนได้
       
          ขณะ ที่นางเสาวณีย์ กุลสมบูรณ์ ผู้อำนวยการสำนักการแพทย์พื้นบ้านไทย กล่าวว่า กรมฯอยู่ระหว่างการดำเนินการศึกษาตำรับยาโรคมะเร็งจากแพทย์พื้นบ้านจำนวน 31 คน ในพื้นที่ 29 จังหวัด ทางกรมจะติดตามผลจากตำรับยากว่า 100 ตำรับ โดยมุ่งเน้นที่การตรวจและติดตามผลจากผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษากับแพทย์พื้น บ้าน โดยเบื้องต้นพบว่า มีความซ้ำของพืช และสัตว์วัตถุอยู่มาก เช่น ซากงู จะพบในตำรับยามะเร็งเป็นส่วนมาก โดยตำรับยาที่ศึกษามีทั้งช่วยเรื่องมะเร็งเต้านม มะเร็งปอดและมะเร็งตับ เป็นต้น
       
ASTVผู้จัดการออนไลน์    27 พฤษภาคม 2554

กระทรวงสาธารณสุขขาดเอกภาพในการทำงานเพื่อประชาชน

  ข่าวจาก ASTV ผู้จัดการออนไลน์  วันที่ 24 พฤษภาคม 2554 อ้างถึงว่า นพ.สุพรรณ ศรีธรรมา โฆษกกระทรวงสาธารณสุข ได้กล่าวว่าในปีพ.ศ. 2554 กระทรวงสาธารณสุขต้องการแพทย์ 22,855 คน แต่ในความเป็นจริงในปีนี้ มีแพทย์ทำงานในกระทรวงสาธารณสุขเพียง 13,083 คน ยังขาดแพทย์อยู่อีก 9,772 คน โดยแพทย์ 1 คน ดูแลประชากรเฉลี่ย 7,000 คน
 แต่จำนวนแพทย์ที่ว่ามีอยู่ 13,083 คนนี้ โฆษกกระทรวงสาธารณสุขไม่ได้บอกว่า เป็นแพทย์ที่กำลังอยู่ในระหว่างการลาไปเรียนต่อแพทย์เฉพาะทางอยู่อีก กี่พันคน และเป็นแพทย์ผู้บริหารที่ไม่ทำงานตรวจรักษาผู้ป่วยอีกกี่คน (ซึ่งแพทย์ทั้ง 2 ประเภทนี้ น่าจะมีรวมๆกันแล้วเกือบ 5,000 คน
   ฉะนั้นการที่นับเฉลี่ยว่ามีแพทย์ 1 คน ดูแลประชากร 7,000 คนนั้น น่าจะไม่เป็นความจริง น่าจะเป็นแพทย์ 1 คน ต่อประชาชมากกว่า 10,000 คน ซึ่งนับว่าแพทย์ 1 คนต้องรับผิดชอบในการดูแลรักษาประชาชนจำนวนมาก โดเฉพาะอย่างยิ่งในชนบทที่ห่างไกล ในบางอำเภอ อาจจะมีแพทย์เพียง 1 คนเท่านั้น
  แต่ก็ไม่เห็นว่า ท่านโฆษกกระทรวงสาธารณสุขได้กล่าวถึงการแก้ปัญหาการขาดแคลนแพทย์เกือบ 10,000 คน ในกระทรวงสาธารณสุขว่าจะบริหารจัดการอย่างไร ได้แต่กล่าวถึงการจัดสรรแพทย์ใช้ทุน ให้ไปอยู่โรงพยาบาลชุมชนประจำอำเภออย่างน้อยแห่งละ 3คน และยืนยันว่า มีแพทย์ครบทุกอำเภอ แต่เมื่ออ่านต่อไปก็จะพบว่า บางอำเภอไม่มีแพทย์อยู่ประจำ ต้องไปขอยืมตัวมาจากอำเภออื่น เช่นแพทย์ 1 คนที่เกาะกูด ต้องยืมมาจากเกาะช้าง แสดงว่า แพทย์ท่านนี้เก่งมากที่ถ่างขาควบการทำงานได้ 2 เกาะ เพียงคนเดียว น่าจะปูนบำเหน็จความชอบให้เป็นพิเศษ ให้รับเงินเดือนเท่ากับ 2 คนเลยดีไหม ท่านปลัดกระทรวง?
  ฉะนั้น ที่โฆษกกระทรวงสาธารณสุขบอกว่ามีหมอครบทุกอำเภอ ก็ไม่ใช่เรื่องจริง มีหมอในรพช.อย่างน้อยแห่งละ 3 คน ก็ไม่ใช่เรื่องจริงอีก พูดว่ามีหมอ 1 คน ดูแลประชาชน 7,000 คน ก็ไม่ใช่เรื่องจริง และพูดว่าแพทย์ใช้ทุนปี 1 ต้องอยู่ปฏิบัติงานที่โรงพยาบาลศูนย์/ทั่วไป  9 เดือนก่อนออกไปประจำโรงพยาบาลชุมชน ก็ไม่จริงอีก เพราะหลายคน ต้องออกไปอยู่โรงพยาบาลชุมชนก่อนจะมีโอกาสเพิ่มพูนทักษะในรพ.ศ./รพ.ทั่วไป
  ฉะนั้น จะไปหวังพึ่งพากระทรวงสาธารณสุขให้แก้ปัญหาแพทย์ขาดแคลนคงจะยาก เพราะสิ่งที่ท่านโฆษกพูดยังหาความน่าเชื่อถือไม่ได้ แล้วจะไปเชื่อถือให้แก้ปัญหาอื่นๆ คงจะทำได้ยาก
   ในข่าวเดียวกันนี้ ท่านโฆษกพูดว่า การจัดสรรแพทย์ได้จัดสรรตามจำนวนประชาชนในพื้นที่รับผิดชอบตามระบบภูมิศาสตร์ แต่ประชาชนไทยมีการอพยพย้ายถิ่นฐานไปทำงานหาเลี้ยงชีพในท้องถิ่นต่างๆมากมาย โดยเฉพาะในกรุงเทพมหานคร เมืองอุตสาหกรรม เมืองท่องเที่ยว หรือเมืองชายแดน ฯลฯ โดยส่วนมากประชาชนมักมิได้แจ้งย้ายสำมะโนครัวไปด้วย ซึ่งปรากฏให้เห็นเสมอว่า บางอำเภอหรือจังหวัดมีจำนวนประชาชนน้อยกว่าจำนวนในทะเบียนบ้าน บางจังหวัดมีประชาชนมากกว่าจำนวนในทะเบียนบ้าน นอกจากนี้ยังมีคนต่างด้าวอพยพมาทำงานอีกมาก รวมทั้งจังหวัดชายแดนติดกับประเทศเพื่อนบ้าน ก็อาจจะมีจำนวนประชาชนต่างด้าวมารับการตรวจรักษาในโรงพยาบาลมากกว่าจำนวนตามทะเบียนบ้าน จึงทำให้จำนวนผู้ป่วยที่มารัฐการบริการที่โรงพยาบาล ไม่สอดคล้องกับจำนวนประชาชนจริง
  ฉะนั้นการจัดสรรแพทย์ตามระบบ GIS อย่างที่กระทรวงสาธารณสุขทำอยู่ จึงไม่สอดคล้องกับภาระงานจริง ของโรงพยาบาลต่างๆ เนื่องจากมีการอพยพโยกย้ายถิ่นฐานของพลเมืองดังกล่าวแล้ว  แต่กระทรวงสาธารณสุขควรจัดสรรจำนวนบุคลากรตามภาระงานจริงของแต่ละโรงพยาบาล (ตามสถิติผู้ป่วยที่มารับบริการในแต่ละปี) ก็จะทำให้มีบุคลากรเหมาะสมกับจำนวนผู้ป่วยและภาระงานที่แท้จริง จะช่วยแก้ปัญหาความแออัดของผู้ป่วยได้อย่างเหมาะสมกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้
  นอกจากการจัดสรรบุคลากรทางการแพทย์ที่ไม่เป็นสัดส่วนที่เหมาะสมกับภาระงานจนเกิดความขาดแคลนดังกล่าวแล้ว ก็ไม่เห็นว่าผู้ปบริหารกระทรวงสาธารณสุขจะมีแผนการแก้ปัญหาความขาดแคลนนี้อย่างไร รอถึงฤดูกาลแพทย์เรียนจบการศึกษาใหม่ ก็จะออกมาพูดแบบนี้ปีละครั้ง แล้วก็ฝากความหวังไว้กับการ “ผลิตแพทย์เพิ่ม” ตามโครงการต่างๆ  สลับกับการออกมาให้ข่าวว่า พยาบาลก็ขาดแคลนเช่นเดียวกัน แต่ยังไม่เห็นว่าจะมีความพยายามในการรักษาแพทย์/พยาบาลให้ยังคงทำงานบริการประชาชนในกระทรวงสาธารณสุขอย่างไร
นอกจากขาดแคลนบุคลากรแล้ว บุคลากรที่มีอยู่ก็ขาดตำแหน่งบรรจุ ขาดความมั่นคงและความก้าวหน้าในการรับราชการ กระทรวงสาธารณสุขมัวคิดติดกรอบ คือส่งคนไปเจรจากับก.พ.ทุกปี เพื่อจะขอตำแหน่งงานเพิ่มขึ้น ขอเพิ่มซี และความก้าวหน้าในราชการเพิ่มขึ้น แต่ถ้าก.พ.ไม่เห็นด้วย ผู้บริหารกระทรวงสาธารณสุขก็จะกลับมาตีหน้าเศร้า เล่าให้บุคลากรที่เฝ้ารอตำแหน่งและการเลื่อนขั้นว่า  “ได้ไปขอแล้ว แต่ก.พ. ไม่อนุมัติ”
  ฉะนั้นในการบริหารจัดการด้านบุคลากร กระทรวงสาธารณสุขก็ต้องไปอ้อนวอนขอจากก.พ. ซึ่งก.พ.เองคงไม่เข้าใจว่า การจัดสรรจำนวนตำแหน่งงาน และความเชี่ยวชาญเฉพาะควรจะทำอย่างไรให้เหมาะสม
    ผู้บริหารกระทรวงสาธารณสุขตั้งแต่ระดับปลัดกระทรวงลงไปถึงอธิบดีต่างๆ ไม่เคยที่จะคิดนอกกรอบ แยกออกจากก.พ.แล้วไปกำหนดตำแหน่ง เงินเดือน/ค่าตอบแทน และความก้าวหน้าของบุคลากรเอง เพื่อให้เหมาะสมกับภาระงานและความรับผิดชอบ เพื่อจะเป็นขวัญกำลังใจและแรงจูงใจให้บุคลากรทั้งหลาย มีความรักและความสุขในการทำงานบริการประชาชน ภายใต้การบริหารของกระทรวงสาธารณสุข
งบประมาณของกระทรวงสาธารณสุขก็ต้องมีคนกลางมาจ่าย ไม่ได้รับโดยตรงจากสำนักงบประมาณ
ในเรื่องงบประมาณที่จะใช้จ่ายในการบริหารงานเพื่อพัฒนาการบริการสาธารณะด้านสาธารณสุข  รวมทั้งเงินเดือนของบุคลากรนั้น แทนที่กระทรวงสาธารณสุขจะได้รับมาโดยตรงจากงบประมาณแผ่นดินเหมือนกับกระทรวงทบวงกรมอื่นๆ กระทรวงสาธารณสุขต้องไปขอรับงบประมาณจากสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ซึ่งทำตัวเหมือนเป็นผู้สั่งงานกระทรวงสาธารณสุขอีกทีหนึ่ง แทนที่สปสช.จะจ่ายเงินค่ารักษาประชาชนตามรายหัวประชาชนตามที่สปสช.ขอมา
   แต่สปสช.กลับมาวางแผนคิดโครงการต่างๆเพื่อให้โรงพยาบาลของกระทรวงสาธารณสุขทำตามแผนการ/โครงการของสปสช. ถ้ารพ.ไหนไม่ทำตามแผนการ/โครงการของสปสช. ก็จะไม่ได้รับเงินงบประมาณมารักษาผู้ป่วยโรคนั้นๆ กระทรวงสาธารณสุขอยากจะทำโครงการบริการประชาชนอย่างไร ก็ต้องไปขอเงินจากสปสช. ทั้งการส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค รักษาโรคเอดส์ ตั้งศูนย์สุขภาพชุมชน โครงการไตวาย โครงการรักษาโรคหัวใจ ผ่าตัดตา ฯลฯ รวมทั้งสปสช.ยังมีเงินพิเศษมาจ่ายเงินให้แพทย์ผู้เชี่ยวชาญบางสาขาในการรักษาผู้ป่วยอีกด้วย จึงเห็นได้ว่ากระทรวงสาธารณสุขนั้น ไม่สามารถวางแผนการในการพัฒนาการจัดบริการสาธารณสุขแก่ประชาชนเองได้ เพราะไม่มีงบประมาณในการดำเนินการ เมื่อจะไปของบประมาณจากสปสช. ก็ต้องทำตามแผนการและนโยบายของสปสช.เท่านั้น
 การพัฒนาอาคารสถานที่ อุปกรณ์การแพทย์  เวชภัณฑ์ และเทคโนโลยี ของสถานบริการทางการแพทย์ต่างๆ กระทรวงสาธารณสุข ก็ไม่ได้รับงบประมาณโดยตรงมาเพื่อดำเนินการในส่วนนี้  โรงพยาบาลต่างๆต้องไปของบประมาณการซ่อมแซมและจัดหาอุปกรณ์ต่างๆจากสปสช. หรือทอดผ้าป่าหาเงินบริจาค มาใช้เพื่อการนี้  ทำให้หลังจากเกิดระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติแล้ว โรงพยาบาลต่างๆของกระทรวงสาธารณสุขก็ทรุดโทรมไปตามกาลเวลา เตียงเก่าๆหักๆในจำนวนเท่าเดิม อุปกรณ์ และเทคโนโลยีล้าสมัย  มีแต่จำนวนผู้ป่วยที่มากขึ้นจนนายจุรินทร์ ลักษณะวิศิษฎ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข รู้สึกได้ถึงความแออัดของโรงพยาบาลใหญ่ จึงสั่งให้รพ.ใหญ่ไปเปิดสาขานอกเมือง
  แต่ไม่แก้ปัญหาความเจ็บป่วยของประชาชนให้ลดลง จากการพัฒนาระบบการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรค เพื่อให้ประชาชนมีสุขภาพดี เจ็บป่วยน้อยลง จะได้ไปลดจำนวนการไปรับการตรวจรักษาโรคจากโรงพยาบาล เพื่อให้โรงพยาบาลหายจากความแออัดของผู้ป่วย และมีภาระงานน้อยลง
  มาตรฐานการใช้ยาและการรักษาผู้ป่วยของโรงพยาบาลในกระทรวงสาธารณสุขก็ถูกจำกัด ตามระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ที่กำหนดว่าจะจ่ายเงินให้โรงพยาบาลเฉพาะการจ่ายยาตามบัญชียาหลักแห่งชาติ หรือตามที่สปสช.กำหนดเท่านั้น ถ้าแพทย์สั่งจ่ายยารักษาผู้ป่วยนอกเหนือบัญชียาหลักหรือนอกเหนือจากที่สปสช.กำหนด สปสช.ก็จะไม่จ่ายเงินให้แก่โรงพยาบาล โดยที่กระทรวงสาธารณสุข ไม่มีความพยายามที่จะสะท้อนปัญหาเหล่านี้ ให้รัฐบาลหรือประชาชนทราบว่า การจำกัดชนิดยาและการรักษาโรคที่สปสช.กำหนดให้ใช้ยาแบบเก่าๆเดิมๆ ทำให้แพทย์ขาดประสบการณ์ในการใช้ยาและนวัตกรรมใหม่ๆในการรักษาโรค จะทำให้วิทยาการแพทย์ไทยในกระทรวงสาธารณสุขหลุดจากมาตรฐานที่ทันสมัย ไม่มีมาตรฐานเดียวกันกับโรงพยาบาลเอกชนหรือโรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยในประเทศไทย โดยไม่ต้องไปคิดเปรียบเทียบกับนานาอารยะประเทศ
    จะเห็นได้ว่า โรงพยาบาลเอกชน โรงพยาบาลมหาวิทยาลัย   ต่างก็มีอิสระที่จะเลือกไม่รับงบประมาณจากสปสช.ในการรักษาผู้ป่วย ทั้งนี้เพราะโรงพยาบาลเหล่านี้อาจจะเคยมีประสบการณ์ว่า ได้รับงบประมาณน้อยกว่างบประมาณที่จำเป็นในการรักษาผู้ป่วยให้ได้มาตรฐาน จะเห็นได้ว่า โรงพยาบาลของกระทรวงสาธารณสุขต่างก็ประสบกับการขาดทุนจากการที่ต้องรับรักษาผู้ป่วยตามระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติมาตลอดเวลา 9 ปีหลังจากมีระบบนี้ในประเทศไทย ทั้งๆที่งบประมาณเหมาจ่ายรายหัวเพิ่มจาก 1,200 บาท มาเป็นเกือบ 3,000 บาทในปีงบประมาณ 2555 โดยที่กระทรวงสาธารณสุขไม่สามารถจะแก้ปัญหาได้เลย
   กระทรวงสาธารณสุขจึงขาดเอกภาพในการทำงาน  เริ่มจากมีก.พ.เป็นผู้บริหารบุคลากร การวางแผนในการดำเนินงานและนโยบายก็ต้องทำตามที่สปสช.และสำนักงานสุขภาพแห่งชาติ เป็นผู้กำหนด แผนการรักษาก็ทำตามสปสช. งบประมาณทั้งในการดำเนินงานและเงินเดือนบุคลากรก็ต้องไปขอจากสปสช. และงบประมาณที่ได้รับมาก็เป็นงบขาดดุล ได้รับในจำนวนจำกัดจำเขี่ย
กระทรวงสาธารณสุขมีภาระงานที่ต้องรับผิดชอบในการให้บริการสาธารณสุขแก่ประชาชนทั้งประเทศ แต่กระทรวงสาธารณสุขไม่สามารถของบประมาณที่เหมาะสม เพื่อมาใช้จ่ายในการทำงาน ไม่มีความสามารถในการกำหนดตำแหน่งและจำนวนบุคลากรให้เหมาะสมกับภาระงาน กระทรวงสาธารณสุขไม่สามารถวางแผนการในการสร้างเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค และไม่สามารถพัฒนาอาคารสถานที่ อุปกรณ์ เวชภัณฑ์และเทคโนโลยีของสถานบริการสาธารณสุขได้ ไม่สามารถพัฒนาคุณภาพมาตรฐานการรักษาได้ เพราะถูกจำกัดเรื่องยาในการรักษาผู้ป่วย
  จึงน่าเป็นห่วงว่า ประชาชนไทยที่ต้องรับบริการสาธารณสุขจากกระทรวงสาธารณสุข จะมีความเสี่ยงอันตรายจากการไปรับบริการจากโรงพยาบาลของกระทรวงสาธารณสุขเพิ่มขึ้น ถ้ายังไม่มีการแก้ไขการขาดเอกภาพในการบริหารจัดการการบริการสาธารณะด้านสาธารณสุขให้เหมาะสมกับความจำเป็นทุกด้าน ทั้งงบประมาณ บุคลากร การพัฒนามาตรฐานสถานบริการและคุณภาพมาตรฐานการแพทย์และสาธารณสุขดังที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

พญ.เชิดชู อริยศรีวัฒนา
ประธานสหพันธ์ผู้ปฏิบัติงานด้านการแพทย์
และสาธารณสุขแห่งประเทศไทย(สผพท.)
26 พ.ค. 54
เอกสารอ้างอิง 1.   http://manager.co.th/QOL/ViewNews.aspx?NewsID=9540000063251
สธ.ยัน รพช.มีแพทย์ดูแลผู้ป่วยครบ แต่ยังขาดแคลนอีก 9,772 คน

จากมาตรา 12 ของ พ.ร.บ.บัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2550 ที่ว่า “บุคคลมีสิทธิทำหนังสือแสดงเจตนาไม่ประสงค์จะรับบริการสาธารณสุขที่เป็นไปเพื่อยืดการตายในวาระสุดท้ายของชีวิตตน หรือเพื่อยุติการทรมานจากการเจ็บป่วยได้” ซึ่งต่อมาได้มีประกาศกฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการดำเนินการตามหนังสือแสดงเจตนาฯ และประกาศกำหนดแนวทางการปฏิบัติงานของสถานบริการสาธารณสุข พร้อมตัวอย่างหนังสือแสดงเจตนาฯ ออกมาแล้ว ก็หมายความว่าจากนี้ไปทุกคน (ยกเว้นเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ต้องให้ผู้ปกครองยินยอม) มีสิทธิเขียนหนังสือหรือบันทึกภาพเคลื่อนไหวแสดงเจตนาฯ โดยไม่มีการบังคับ และสามารถทำในยามแข็งแรงปกติ เพราะไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเรา
   
ส่วนข้อถกเถียงความหมายของ “วาระสุดท้ายของชีวิต” ได้มีคำอธิบายว่าหมายถึง “ภาวะของผู้ทำหนังสือแสดงเจตนาอันเกิดจากการบาดเจ็บหรือโรคที่ไม่อาจรักษาให้หายได้และผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมผู้รับผิดชอบการรักษาได้วินิจฉัยจากการพยากรณ์โรคตามมาตรฐานทางการแพทย์ว่า ภาวะนั้นนำไปสู่การตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในระยะเวลาอันใกล้จะถึงและให้หมายความรวมถึงภาวะที่มีการสูญเสียหน้าที่อย่างถาวรของเปลือกสมองใหญ่ที่ทำให้ขาดความสามารถในการรับรู้และติดต่อสื่อสารอย่างถาวร โดยปราศจากพฤติกรรมการตอบสนองใด ๆ ที่แสดงถึงการรับรู้ได้ จะมีเพียงปฏิกิริยาสนองตอบอัตโนมัติเท่านั้น”
   
ถือเป็นเรื่องใหม่ของคนไทย แต่เป็นเรื่องเก่าของ หลายประเทศ ที่มักเรียกว่า “การุณยฆาต” ซึ่งหมายถึงการทำให้บุคคลตายโดยเจตนาด้วยวิธีการที่ไม่รุนแรงหรือวิธีการที่ทำให้ตายอย่างสะดวก หรือการงดเว้นการช่วยเหลือหรือรักษาบุคคล โดยปล่อยให้ตายไปเองอย่างสงบ ทั้งนี้เพื่อระงับความเจ็บปวดอย่างสาหัสของบุคคลนั้น หรือในกรณีที่บุคคลนั้นป่วยเป็นโรคที่ไร้หนทางเยียวยา ซึ่งแนวคิดนี้มีทั้งผู้สนับสนุนและคัดค้าน โดยผู้คัดค้านเกรงว่า สิ่งที่ผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมทำนั้นทำด้วยความบริสุทธิ์ใจมีเจตนาดี จริงหรือไม่ และการวินิจฉัยว่าผู้ป่วยอยู่ใน “วาระสุดท้ายของชีวิต” ถูกหรือไม่ โดยก่อนหน้าได้พยายามให้การรักษาด้านอื่นหรือยัง
   
อีกทั้งอาจเปิดช่องให้มีการกระทำผิด เช่น การนำ เอาอวัยวะไปขาย หรือการฆ่าเพื่อเอามรดก ขณะที่ทุกศาสนาต่างเห็นตรงกันว่า “การุณยฆาต” เป็นบาป จึงคาดหวังว่าจากนี้ไปหน่วยงานเกี่ยวข้องจะเร่งชี้แจงทำความเข้าใจกับผู้ปฏิบัติงานและประชาชนให้เข้าใจถึงเจตจำนง ขอบเขต ขั้นตอนของกฎหมาย และที่สำคัญสังคมต้องช่วยกันตรวจสอบ อย่าปล่อยให้เป็นเรื่องเฉพาะแพทย์กับคนไข้ มิฉะนั้นอาจเอื้อให้ผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมก่อเหตุวิสามัญฆาตกรรมเฉกเช่นเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เราเคยพบปัญหาอยู่เนือง ๆ.

เดลินิวส์  26 พฤษภาคม 2554

สธ.เผยปีนี้พบผู้ป่วยโรคมาลาเรียแล้ว 4,204 ราย จาก 64 จังหวัด เสียชีวิต 2 ราย โดยช่วงเดือนเมษายน-กรกฎาคมของทุกปี เป็นช่วงเวลาที่พบผู้ป่วยสูงสุดมากกว่า ร้อยละ 50  ของผู้ป่วยตลอดปี กำชับให้พื้นที่เสี่ยง 30 จังหวัดชายแดน ออกให้ความรู้กับประชาชนให้นอนกางมุ้งในเวลากลางคืนและป้องกันไม่ให้ยุงกัด หากเป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูง อยู่ในป่าเขา ให้ใช้มุ้งชุบสารเคมีและที่สำคัญเมื่อป่วยต้องรีบมาพบแพทย์ และขอให้กินยาให้ครบถ้วนตามที่แพทย์สั่งเพื่อป้องกันเชื้อดื้อยา                                           
       
       วันนี้ (25 พ.ค.) ที่โรงพยาบาลพระปกเกล้า จ.จันทบุรี นพ.ไพจิตร์ วราชิต ปลัดกระทรวงสาธารณสุข เปิดประชุมวิชาการประจำปี 2554 พระปกเกล้าวิชาการ ครั้งที่ 9  “พระปกเกล้า...สร้างเสริมสุขภาพสู่ชุมชน”  เพื่อพัฒนาวิชาการเสริมสุขภาพสู่ชุมชน ส่งเสริมสนับสนุนการทำผลงานวิชาการ นำเสนอ แลกเปลี่ยนความรู้สาธารณสุข ของบุคลากรสาธารณสุข โดยมี แพทย์ บุคลากรสาธารณสุข ประชาชนเข้าร่วมกว่า  800  คน
       
       นพ.ไพจิตร์กล่าวว่า โรคมาลาเรียยังเป็นปัญหาสาธารณสุขของประเทศไทย  โดยเฉพาะในจังหวัดชายแดนของประเทศไทยที่มีบริเวณที่เป็นภูเขาสูง ป่าทึบ และมีแหล่งน้ำ ลำธาร อันเป็นแหล่งแพร่พันธุ์ของยุงก้นปล่อง จังหวัดที่พบผู้ป่วยมาลาเรียส่วนใหญ่ ได้แก่ แม่ฮ่องสอน ตาก ตราด ระนอง กาญจนบุรี จันทบุรี สระแก้ว ประจวบคีรีขันธ์ ราชบุรี และชุมพร โดยมี ยุงก้นปล่องเป็นพาหะนำโรค ซึ่งไทยมีจังหวัดชายแดนติดประเทศเพื่อนบ้าน 30 จังหวัด ได้แก่ชายแดนไทย-ลาว 11 จังหวัด ไทย-พม่า 10 จังหวัด ไทย-กัมพูชา 7 จังหวัด และไทย-มาเลเซีย 4 จังหวัด
       
       ข้อมูลจากสำนักระบาดวิทยา ตั้งแต่ 1 มกราคม -18 พฤษภาคม 2554  พบผู้ป่วย 4,204 ราย จาก 64 จังหวัด เสียชีวิต 2 ราย มากสุดสัญชาติไทยร้อยละ 64 รองลงมาพม่าร้อยละ 21  โดยจังหวัดที่ผู้ป่วยมากที่สุดในประเทศ 10 จังหวัด ได้แก่ ตาก 1,962 ราย แม่ฮ่องสอน 222 ราย ระยอง 276 ราย กาญจนบุรี 211 ราย ยะลา 180 ราย ชุมพร 177  ราย จันทบุรี 136  ราย ราชบุรี 114 ราย พังงา 111 ราย และสุราษฎร์ธานี 93 ราย       
                                                                 
       นพ.ไพจิตร์กล่าวต่อว่า ทั่วโลกจะมีการระบาดของโรคไข้มาลาเรียสูงสุด ประมาณช่วงเดือนเมษายน-กรกฎาคมรวมทั้งประเทศไทยด้วย โดยในเดือนเมษายน-กรกฎาคม ปี 2553 พบผู้ป่วย 14,199 ราย คิดเป็นร้อยละ 55 ของผู้ป่วยมาลาเรียตลอดปี เฉพาะเดือนมิถุนายน พบผู้ป่วยมากถึง 5,359 ราย ดังนั้น ได้สั่งการให้ทุกจังหวัดที่เป็นพื้นที่เสี่ยง 30 จังหวัด ให้ความรู้กับประชาชนให้นอนกางมุ้งในเวลากลางคืนและป้องกันไม่ให้ยุงกัดหาก เป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูง อยู่ในป่าเขา ให้ใช้มุ้งชุบสารเคมีที่นิยมคือไพรีทรอยด์ ซึ่งมีฤทธิ์ทำให้ยุงเป็นอัมพาตและตายภายใน 2 วินาทีไม่เป็นอันตรายต่อคน และที่สำคัญเมื่อป่วยต้องรีบมาพบแพทย์ และขอให้กินยาให้ครบถ้วนตามที่แพทย์สั่งเพื่อป้องเชื้อดื้อยา
       
       ในการการรักษา กระทรวงสาธารณสุข โดยกรมควบคุมโรคได้จัดบริการเชิงรุก โดยตั้งศูนย์มาลาเรียหรือมาลาเรียคลินิก ตรวจเชื้อและรักษาฟรีผู้ป่วยในชุมชนและหมู่บ้านต่างๆ จำนวน 800 แห่ง ในพื้นที่ 30 จังหวัดตามแนวชายแดน ผู้ป่วยไม่ต้องเดินทางไปโรงพยาบาล เน้นการรักษาที่รวดเร็วช่วยลดความรุนแรงของโรคและอัตราการเสียชีวิต รวมทั้งลดจำนวนแหล่งแพร่เชื้อให้ได้มากที่สุด โดยให้บริการทั้งคนไทยและต่างชาติ


ASTVผู้จัดการออนไลน์    25 พฤษภาคม 2554

กรมพัฒนาแพทย์แผนไทย  ย้ำไม่สามารถเปิดเผยสูตรยาสมุนไพรรักษามะเร็งได้   เกรงถูกลอกเลียน  แย้มความชัดเจนในการประชุมวิชาการช่วง ก.ย.นี้  ด้านหมอแผนปัจจุบันค้าน ยังยอมรับไม่ได้เพราะไม่มีหลักฐานชัดเจน
       
       วานนี้ (24 พ.ค.)  พญ.วิลาวัลย์ จึงประเสริฐ อธิบดีกรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก  กล่าวถึงความคืบหน้ากรณีที่กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก กระทรวงสาธารณสุข (สธ.)  เตรียมพิสูจน์ประสิทธิภาพตำรับยาสมุนไพรที่มีสรรพคุณรักษามะเร็งระยะแรก โดยมุ่งเน้นไปที่การรักษาระบบน้ำเหลืองเป็นสำคัญ โดยได้มีการรวบรวมสูตรตำรับยาถึง 2,000 ตำรับ เพื่อเตรียมศึกษาประสิทธิภาพเพิ่มเติม ว่า   ขณะนี้ยังไม่สามารถเปิดเผยสูตรของตัวยาสมุนไพรที่มีสรรพคุณในการรักษามะเร็งได้ เพราะเกรงว่าเมื่อมีข่าวออกไปจะทำให้ประชาชนแตกตื่น และไปซื้อสมุนไพรมาเพื่อรักษามะเร็ง ซึ่งจะเกิดอันตรายได้ เนื่องจากการใช้ยาสมุนไพรในการรักษามะเร็งต้องรักษาตามตำรับยา มีสัดส่วนตามที่หมอพื้นบ้านแต่ละท่านจะวินิจฉัยโรค หากประชาชนนำไปทำกินเองในจำนวนมาก อาจจะทำให้เกิดผลข้างเคียงได้ ดังนั้น ทางกรมพัฒนาการแพทย์แผนไทย จึงยังไม่สามารถเปิดเผยชื่อใดๆ ได้ในขณะนี้  อย่างไรก็ตาม จากการพิจารณาสมุนไพรทั้ง 2 พันตำรับ พบว่า มีอยู่ 100 ตำรับที่มีความเป็นไปได้ และกรมเตรียมศึกษาวิจัยตำรับยาทั้ง 100 ตำรับอยู่ ว่า  มีสรรพคุณในการรักษามะเร็งได้ตามที่มีหมอพื้นบ้านมาแจ้งกับกรม หรือไม่  ทั้งนี้ คาดว่า จะวิจัยเสร็จและเปิดเผยตำรับสมุนไพรบางตำรับได้ในการประชุมวิชาการ กระทรวงสาธารณสุขในช่วงเดือน ก.ย.นี้
       
        พญ.วิลาวัลย์ กล่าวต่ว่า ยืนยันว่า มีตำรับยาสมุนไพรที่สามารถรักษามะเร็งให้หายได้จริง แต่จะต้องเป็นไปตามการดูแลของหมอพื้นบ้านที่จะวินิจฉัยก่อนและดูว่าจะต้อง ได้รับยาในจำนวนเท่าใด ทำให้สูตรของตำรับยาสมุนไพรไม่มีความตายตัว แต่จะขึ้นอยู่ที่การวินิจฉัยของหมอพื้นบ้านเป็นหลัก ทั้งนี้หลักในการใช้ยาสมุนไพร คือ อะไรที่ผิดปกติ ก็ต้องทำให้เป็นปกติ ซึ่งสมุนไพรสามารถไปรักษาเซลล์ร่างกายที่ผิดปกติให้กลับสู่สภาวะปกติได้ หรือสามารถยับยั้งการเติบโตของเซลล์ที่ผิดปกติได้ สามารถทำให้ผู้ป่วยมะเร็งสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ   ทั้งนี้  ช่วงที่ผ่านมา ทางกรมได้ส่งเสริมให้มีการดื่มน้ำ ตรีผลา ซึ่งมีส่วนผสมจากมะขามป้อม สมอไทย สมอพิเภก  มีสรรพคุณช่วยในการเสริมภูมิต้านทาน เหมาะสำหรับผู้ที่เป็นหวัดบ่อยๆ ทั้งยังมีสรรพคุณในการชะลอการชราด้วย อีกทั้ง   ตรีผลา ยังมีสรรพคุณในการยับยั้ง และต้านเซลล์มะเร็ง หรือหากเกิดเซลล์มะเร็งขึ้นมาแล้วก็จะมีผลทำให้เซลล์มะเร็งโตช้า โดยมีผลวิจัยรองรับจากคณะเภสัชศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล และมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ แต่จะต้องมีการดื่มเป็นประจำทุกวันตั้งแต่ร่างกายยังเป็นปกติ

ด้าน  นพ.เจษฎา  มณีชวขจร      แพทย์อายุรศาสตร์มะเร็ง  โรงพยาบาลรามาธิบดี   กล่าวว่า   การรักษาด้วยสมุนไพรพื้นบ้านยังไม่มีหลักฐานมาพิสูจน์แน่ชัดว่า  สามารถรักษาได้จริงในระดับใด และมีตัวอย่างที่ศึกษาประสิทธิภาพทางคลินิกกี่ราย  รายที่ศึกษานั้นป่วยเป็นมะเร็งชนิดใด ระยะใด  และยาสมุนไพรมีผลข้างเคียงหรือไม่  เพราะการยืนยันประสิทธิผลและประสิทธิภาพของยาที่ยอมรับได้ทางการแพทย์นั้น ต้องไม่ใช่แค่ระบุว่า ยาใช้ได้ หรือไม่ได้ แต่ต้องลงรายละเอียดว่าใช้ได้ดีในระดับใด ข้อจำกัดการใช้มีอะไรบ้าง เพราะยา ทุกประเภทไม่ได้มีผลดี 100%   
       
         นพ.เจษฎา   กล่าวอีกว่า  ปัจจุบันมียาสำหรับรักษามะเร็งมากมาย แต่จะใช้แตกต่างกัน  โดยในคนไข้บางรายต้องอาศัยขั้นตอนหลายอย่างในการรักษา เช่น  รักษาทั้งการฉายรังสี  การผ่าตัด และการให้ยา บรรเทาอาการปวดร่วมด้วย  บางคนใช้แค่ชนิดเดียว ขณะที่บางรายต้องใช้หลายขนาน หลายชนิดร่วมกัน  หากจะให้แยกรายชื่อยาคงไม่สามารถระบุได้หมด     ในการรักษาผู้ป่วย ที่ผ่านมาพบปัญหาอย่างหนึ่ง  คือ บางรายป่วยมะเร็งขั้นต้นแล้วรักษากับหมอพื้นบ้าน พอไม่หายก็มาพบแพทย์แผนปัจจุบัน  แสดงให้เห็นว่า  ผู้ป่วยยัง ต้องอาศัยการรักษาแบบสมัยใหม่อยู่  แต่ปัญหาคือ มาพบแพทย์ในระยะที่เชื้อมะเร็งลุกลามในระยะท้ายๆ ซึ่งแพทย์พยายามช่วยชีวิตอย่างดีที่สุด แต่ผลร้ายคือ ผู้ป่วยเองต้องแบกรับค่าใช้จ่ายที่สูงพอสมควร  และอีกปัญหาที่พบได้บ่อย คือ แพทย์พบว่า ในผลเลือดของผู้ป่วยมะเร็งบางรายที่ผ่านการรักษาโดยหมอพื้นบ้าน  มีร่องรอยการใช้ยาแผนปัจจุบันอย่างชัดเจน  แต่พอสอบถามกับผู้ป่วยกลับปฏิเสธว่าไม่เคยรับยาจากแพทย์ในโรงพยาบาล  ทำให้ทราบว่า หมอพื้นบ้านมีการให้ยาแผนปัจจุบันด้วยเหมือนกัน
       
        “  ไม่มีแพทย์คนใดอยากจะปฏิเสธการค้นพบวิจัยสรรพคุณยาสมุนไพร แต่ที่แพทย์ปัจจุบันไม่สามารถยอมรับอย่างจริงจังและนำมาใช้รักษาในโรงพยาบาล ก็เพราะคนไข้ส่วนมากมุ่งแค่ความเชื่อความศรัทธา โดยไม่มีหลักวิทยาศาสตร์ใดๆมารองรับ   ซึ่งกรณีนี้หากเกิดข้อผิดพลาดในการรักษาก็ยากที่ผู้ป่วยจะเอาผิดกับแพทย์ พื้นบ้านได้ เนื่องจากไม่มีบันทึกผลการรักษา ไม่มีเวชระเบียนใดๆ ทั้งสิ้น แต่กับแพทย์ที่ประจำการในโรงพยาบาลนั้นต้องมีรายละเอียดทุกอย่าง ทุกขั้นตอนในการรักษาและต้องรับผิดชอบกับชีวิตคนไข้ทุกราย ดังนั้น หากผิดพลาดขึ้นมาก็มีหลักฐานยืนยันชัดเจน”นพ.เจษฎา   กล่าว

ASTVผู้จัดการออนไลน์    25 พฤษภาคม 2554