My Community

หมวดหมู่ทั่วไป => ข่าวสมาพันธ์ => ข้อความที่เริ่มโดย: pani ที่ 14 มีนาคม 2011, 11:05:29

หัวข้อ: ระบบสาธารณสุขปัจจุบัน และทิศทางที่ควรเดิน---จาก นพ. สมศักดิ์ โล่ห๋เลขา
เริ่มหัวข้อโดย: pani ที่ 14 มีนาคม 2011, 11:05:29
(http://i1015.photobucket.com/albums/af274/tigerns2505/new%20story/abadiddbh886ek9jfacik.jpg)
คำขวัญที่ว่า ๓๐ บาทรักษาทุกโรค หมายความว่ามารับการรักษาได้ทุกโรคแต่ไม่ได้กล่าวถึงผลการรักษาว่าหายหรือ ไม่ เราเน้นเฉพาะการเข้าถึง เน้นเฉพาะปริมาณไม่ได้เน้นคุณภาพ

การป้องกันโรคแต่เดิมเป็นหน้าที่ของกระทรวงสาธารณสุข (สุขภาพของสาธารณะหรือของประชาชน) การให้การศึกษาแก่ประชาชน การป้องกันโรคเป็นหน้าที่ของกรมอนามัย กรมควบคุมโรค กองระบาด การให้วัคซีนแก่ประชาชนเป็นหน้าที่ของกรมควบคุมโรค เมื่อมีหลักประกันสุขภาพ เขาได้โอนงบประมาณไปให้ สปสช หมด งบประมาณในการสร้างเสริมสุขภาพและป้องกันโรคสำหรับประชากรทั้งประเทศยกให้ สปสช ทั้งหมดแต่ผู้เดียว ไม่ใช่เฉพาะคนที่อยู่ใน universal coverage เนื่องจากการป้องกันโรคไม่สามารถแยกผู้รับบริการ เช่นไปฉีดยากันยุงไม่สามารถแยกว่า บ้านไหนเป็นข้าราชการ บ้านไหนเป็นประกันสังคม บางบ้านมีทั้งสามแบบเพราะฉะนั้นต้องทำหมดจึงเอาเงินไปหมด แต่ผลงานแย่ลงกว่าเดิมมาก
---โครงการคุมกำเนิดชาวเขาถูกยกเลิกไป
---โครงการรณรงค์ป้องกันเอดส์ลดลงไป แต่ไปเน้นเรื่องรักษาโรคเอดส์
---การฟอกเลือดในไตวาย

เน้นการรักษาปลายเหตุเพราะใช้หาเสียงได้
---อัตราตายของเด็กแรกเกิดเพิ่มขึ้น
---การฉีดวัคซีนป้องกันโรคที่เราเคยนำหน้าประเทศอื่นในเอเซีย ปรากฏว่าตั้งแต่มี สปสช เราหยุดอยู่กับที่ ประเทศข้างเคียงเราเช่น มาเลเซียนำหน้าเราไปมาก
---งบประมาณในการป้องกันโรคของ สปสช คงที่แต่เงินรักษาโรค เพิ่มร้อยเปอร์เซ็นต์ จากหกหมื่นล้านเป็นกว่าหนึ่งแสนสองหมื่นล้าน
---งบประมาณของกรมอนามัยลดลงจากเดิมสามในสี่

อาจถึงเวลาที่ต้องโอนหน้าที่ป้องกันและควบคุมโรคไปให้กระทรวงสาธารณสุขทำจะดีกว่าเพราะตรงหน้าที่และมีบุคลากรอยู่แล้ว การให้ สปสช ทำคนเดียวไม่มีคู่แข่งนั้นมีผลเสีย แม้แต่ในอังกฤษก็วางแผนที่จะลดบทบาทของ National Health Service ลง โดยส่งเงินให้ท้องถิ่นจัดการเอง ไม่ให้รวบอำนาจมาที่จุดเดียว ในแคนาดา แต่ละรัฐก็จัดการกันเองแม้แต่ซื้อวัคซีนแต่ละรัฐก็ซื้อเอง ทำให้เกิดการแข่งขันเปรียบเทียบ

ประเทศไทยก็น่าจะทำโดยแบ่งเขตของกระทรวง เป็น 12 เขต แต่ละเขตมีประชากรประมาณห้าล้านคน ให้เขาจัดการกันเอง
---มีโรงพยาบาลศูนย์ของตนเอง
---ใช้งบประมาณท้องถิ่นช่วยด้วย

การกระจายให้แต่โรงพยาบาลทำนั้นไม่ได้ เพราะประชากรน้อยไป ต้องรวมเป็นเขตใหญ่ อีกอย่างที่สำคัญมากคือต้องให้ประชาชนมีส่วนร่วมจ่าย ในสหภาพยุโรปเขาสรุปกันแล้วว่าฟรีทุกอย่างไม่ได้เพราะทำให้เศรษฐกิจล่ม ขณะนี้กำลังรอดูว่าเมื่อไรจะถึงประเทศไทย มีคนมาดูงานในไทยหลายประเทศแล้วแต่ไม่มีใครยอมทำตามประเทศไทย

สมศักดิ์ โล่ห์เลขา 13 มีค 2554