กบฟุ้งซ่านตัวหนึ่งนั่งอยู่ข้างกำแพงวัด
ทุกเช้ามันเฝ้าดูพระออกเดินบิณฑบาตตั้งแต่เช้ามืด
พอพระกลับมาถึงวัดเพื่อฉันเช้า
กบมันนึกในใจ อยากเกิดเป็นพระ
เป็นพระสบายดี มีคนถวายอาหารให้กินทุกวัน
...
เมื่อพระฉันเสร็ จ ก็นำอาหารที่เหลือมากมายนั้นไปให้เด็กวัดกินต่อ
แล้วเด็กวัดก็กินกันอย่างเอร็ดอร่อย
...
ตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ
อยากเกิดเป็นเด็กวัดแล้ว เพราะสบายกว่าพระ
มันเห็นเด็กวัดหลายคนตื่นสายได้และไม่ต้องออกตามพระไปบิณฑบาตก็ได้
สบายกว่าเยอะเลย...
เมื่อเด็กวัดกินเสร็จ ก็โกยเศษอาหารที่เหลือทั้งหมดให้หมาวัดไปกิน
แล้วเด็กวัดทุกคนก็ ไปช่วยกันล้างจาน
...
ถึงตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ
อยากเกิดเป็นหมาวัดแล้ว เพราะไม่ต้องล้างจานเหมือนเด็กวัด
สบายกว่า...
พอหมาวัดกินอาหารเสร็จก็แยกย้ายไปทำหน้าที่เฝ้าบริเวณวัด
คอยเห่าคนแปลกหน้า ...
ฝูงแมลงวันก็บินมาตอมและกินเศษอาหารต่อจากหมาวัด
...
ถึงตอนนี้
กบเปลี่ยนใจ(อีกแล้ว)
อยากเกิดเป็นแมลงวัน เพราะสบายที่สุดไม่ต้องทำอะไรเลย
หนำซ้ำ ยังมีกอง อาหารให้กินไม่มีหมดด้วย...
...
ขณะที่เจ้ากบฟุ้งซ่านกำลังคิดเพลินๆอยู่นั้น
พอดีหันมาเห็นแมลงวันบินมาใกล้ๆ
จึงใช้ลิ้นตวัดเอาแมลงวัน
เข้าปากตัวเองกินโดยสัญชาตญาณ
...
ถึงตอนนี้ กบฟุ้งซ่าน
จึงบรรลุธรรมฉับพลัน
คิดได้ว่า เอ้
เป็นตัวของเราเองนี่แหละ ดีที่สุดเลย
จงเชื่อมั่นในตัวเอง
