เมื่อปี 2516 อาจารย์ป๋วย อึ๊งภากรณ์ เคยเขียนบทความอมตะ "จากครรภ์มารดาถึงเชิงตะกอน" ซึ่งบรรยายถึงความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ตั้งแต่เกิดจนตาย และเรียกร้องให้สังคมไทยยอมรับว่าคือสิทธิที่คนไทยทุกคนควรได้รับ จากวันนั้นถึงวันนี้เวลาผ่านไปถึง 39 ปีสวัสดิการที่คนไทยได้รับก็ยังห่างไกลจากความฝันดังกล่าวของอาจารย์ป๋วย ทั้งที่สังคมไทยมีการพัฒนามาตลอดและมั่งคั่งขึ้นมาก

แต่ความมั่งคั่งดังกล่าวก็ไม่ได้มีการกระจายอย่างเพียงพอจนสามารถนำไปสู่ความเท่าเทียมกันของสวัสดิการพื้นฐานได้ สาเหตุอาจมาจากความกังวลของผู้กำหนดนโยบายและภาคส่วนอื่นในสังคมในเรื่องการจัดสรรงบประมาณภาครัฐว่าจะเพียงพอหรือไม่ อย่างไร รวมทั้งความกังวลว่าหากให้สวัสดิการอย่างพร่ำเพรื่อและมากเกินไปจะทำให้ผู้รับสวัสดิการขาดแรงจูงใจในการทำงาน อันจะนำไปสู่ปัญหาเศรษฐกิจในระยะยาวได้

งานวิจัยสู่ระบบสวัสดิการสังคมถ้วนหน้าภายในปี พ.ศ. 2560 โดย ดร.สมชัย จิตสุชน และคณะ (โดยการสนับสนุนของสำนักงานส่งเสริมสุขภาพแห่งชาติและกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์) ชี้ให้เห็นว่าความกังวลสองประการข้างต้นสามารถหลีกเลี่ยงได้หากมีการจัดการที่ดีพอ โดยงานวิจัยเริ่มจากระดมความเห็นเพื่อกำหนดประเภทและระดับสวัสดิการที่คนไทยควรได้รับตั้งแต่เกิดจนตาย โดยยึดหลักความสมเหตุสมผล ไม่มากไปและไม่น้อยไป (เรียกว่าสวัสดิการอันพึงปรารถนา) จากนั้นทำการคำนวณงบประมาณภาครัฐที่จะต้องใช้ โดยอิงกับฐานข้อมูลการใช้จ่ายจริงต่อหัว แล้วจึงเสนอแนะแนวทางในการจัดหาและจัดสรรงบประมาณแผ่นดินเพื่อให้คนไทยสามารถมีระบบสวัสดิการถ้วนหน้าพื้นฐาน และไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงทางการคลังระยะยาวได้

ทั้งนี้ สวัสดิการก่อนเกิด สวัสดิการที่ได้รับผ่านแม่ที่อุ้มท้อง เช่น การบำรุงครรภ์ การดูแลจากบุคลากรทางการแพทย์ การได้รับโภชนาการที่ครบถ้วนสำหรับแม่และเด็ก

สวัสดิการสำหรับเด็กและนักเรียน รัฐช่วยค่าเลี้ยงดูบุตรทุกคน ในอัตราที่เท่ากับที่กองทุนประกันสังคมให้ในปัจจุบัน คือ มีศูนย์ดูแลเด็กเล็กที่ดูแลทั่วถึงทั้งด้านโภชนาการ การพัฒนาสติปัญญาและพื้นฐานทางอารมณ์ ลดต้นทุนการศึกษาในทุกด้านลง จนแม้กระทั่งนักเรียนที่ยากจนที่สุดก็สามารถเข้าถึงการศึกษาพื้นฐานอย่างน้อย 15 ปี รวมทั้งเพิ่มคุณภาพการศึกษาให้เท่าเทียมกันมากขึ้น

สวัสดิการสำหรับคนวัยทำงาน เพิ่มเบี้ยยังชีพแก่ผู้สูงอายุจนเท่ากับเส้นความยากจน ดูแลผู้สูงอายุในภาวะพึ่งพิง ช่วยตัวเองไม่ได้เป็นพิเศษ เช่น มีเบี้ยเพิ่มเติมหรือจัดบริการพิเศษโดยยึดหลักให้อยู่กับครอบครัวตนเองได้ จัดสถานสงเคราะห์แก่ผู้สูงอายุ เพื่อรองรับผู้สูงอายุที่ครอบครัวไม่พร้อมดูแล

สวัสดิการสำหรับผู้พิการ ค่าครองชีพพื้นฐานให้แบบถ้วนหน้า และมีเบี้ยยังชีพเพิ่มพิเศษให้แก่ผู้พิการที่ยากจนและอยู่ในภาวะพึ่งพิง ส่งเสริมการช่วยเหลือตนเอง และการพัฒนาอาชีพสำหรับผู้พิการที่มีศักยภาพ บังคับใช้กฎหมายควบคุมสิ่งก่อสร้างให้เอื้อต่อการเข้าถึงและใช้บริการของผู้พิการ จัดสถานสงเคราะห์สำหรับผู้พิการที่ครอบครัวไม่พร้อมดูแล

หากเปรียบเทียบสวัสดิการที่คนไทยได้รับในปัจจุบันกับตารางข้างต้น พบว่าสังคมไทยยังขาดหลักประกันและสวัสดิการในหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นการดูแลเด็กเล็กที่ยังไม่ทั่วถึงและไม่ได้คุณภาพ นักเรียนยากจนจำนวนไม่น้อยยังขาดโอกาสในการศึกษา หรือได้รับการศึกษาคุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานมาก แรงงานนอกระบบเกือบทั้งหมดยังขาดสวัสดิการที่สำคัญอีกหลายเรื่องผู้สูงอายุและคนพิการไม่ได้รับการดูแลเพียงพอ หรือถูกปฏิเสธโอกาสในการพัฒนาตนเอง

จริงอยู่ว่าหากรัฐบาลเข้ามาดูแลสวัสดิการทุกด้านตามแสดงในตารางสวัสดิการอันพึงปรารถนา ก็อาจต้องใช้งบประมาณจำนวนมากทางออกวิธีหนึ่ง คือ การค่อยๆ เพิ่มประเภทสวัสดิการ และในบางประเภทสวัสดิการก็ค่อยๆ เพิ่มระดับสวัสดิการ (เช่น จำนวนเงินต่อหัว) โดยควบคุมมิให้ในที่สุดแล้วระดับสวัสดิการสูงเกินไปจนทำให้ผู้รับไม่อยากทำงานดังที่เป็นในบางประเทศ นอกจากนี้หากมีการลดทอนงบประมาณที่ใช้ในนโยบายประชานิยมที่กล่าวอ้างว่าเป็นการช่วยคนจน แต่หลายนโยบายประโยชน์มิได้ตกกับคนจนอย่างแท้จริงหรืออย่างไม่ทั่วถึง ก็สามารถทำให้การใช้งบประมาณด้านสังคมเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและตรงตามวัตถุประสงค์อย่างแท้จริง

ด้วยฐานความคิดข้างต้น คณะนักวิจัยได้พิจารณาทางเลือก "ชุดสวัสดิการ" 4 ชุด คือ

สวัสดิการทางเลือกชุดที่หนึ่ง ให้ครอบคลุมสวัสดิการที่มีความสำคัญสูง ประกอบด้วย การดูแลเด็กเล็ก การช่วยค่าเดินทางและค่าครองชีพของนักเรียนยากจน การขยายโอกาสทางการศึกษา การเพิ่มคุณภาพการศึกษาอย่างเร่งด่วน และการขยายประกันสังคมสู่แรงงานนอกระบบอย่างครอบคลุม

สวัสดิการทางเลือกชุดที่สอง ปรับเพิ่มจากชุดแรก มีการเพิ่มเบี้ยยังชีพยากจนและเบี้ยภาวะพึ่งพิงสำหรับผู้สูงอายุและผู้พิการ เพิ่มคุณภาพการศึกษาในระยะยาว เพิ่มการประกันสุขภาพสำหรับคนไร้รัฐและชนกลุ่มน้อย

สวัสดิการทางเลือกชุดที่สาม เพิ่มจากชุดที่สอง โดยเพิ่มเงินสมทบของรัฐบาลในสวัสดิการสำหรับแรงงานนอกระบบ และเพิ่มงบประมาณพิเศษในการดูแลคนจนทุกคน(เรียกว่าสวัสดิการเติมเต็มชีวิต) และขยายประกันสุขภาพไปสู่แรงงานต่างด้าวและผู้หนีภัยสงครามทุกคน

สวัสดิการทางเลือกชุดที่สี่ โดยประกอบด้วยสวัสดิการพื้นฐานถ้วนหน้าเท่ากับชุดที่สาม แต่ตัดรายจ่ายนโยบายประชานิยมลง เช่น การประกันราคาพืชผล การอุดหนุนสาธารณูปโภคสวัสดิการชาวนา

สวัสดิการชุดที่สี่เป็นทางเลือกดีที่สุดและควรส่งเสริม สิ่งที่ต้องคิดต่อเนื่องคือ จะจัดหางบประมาณภาครัฐมาสนับสนุนได้อย่างไรจากการคำนวณงบประมาณที่ต้องใช้อย่างละเอียดถี่ถ้วน พบว่าการจัดสวัสดิการในชุดที่สี่จะทำให้มีรัฐบาลมีภาระงบประมาณเพิ่มขึ้นจากระบบปัจจุบันประมาณ 2 แสนถึงกว่า 3 แสนล้านบาท ในระยะ 3-4 ปีแรก จากนั้นจะมีแนวโน้มปรับตัวสูงขึ้นช้าๆ ตามการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประชากรและอัตราเงินเฟ้อ อย่างไรก็ตาม เม็ดเงินนี้คิดเป็นเพียงร้อยละ 2-3 ของรายได้ประชาชาติเท่านั้น อันอยู่ในวิสัยที่เศรษฐกิจไทยสามารถรองรับได้และไม่ก่อให้เกิดภาวะหนี้พอกพูนต่อเนื่องโดยมีเงื่อนไขว่ารัฐบาลต้องสร้างความยั่งยืนของระบบสวัสดิการถ้วนหน้าด้วยการปฏิรูประบบภาษี ซึ่งปัจจุบันรายได้ภาษีรวมคิดเป็นเพียงร้อยละ 16-18 ของรายได้ประชาชาติ ต่ำกว่าศักยภาพในการเสียภาษีของเศรษฐกิจไทย (ร้อยละ 20-21 ของรายได้ประชาชาติ ตามงานวิจัยของธนาคารโลก) อยู่มาก หากมีการจัดเก็บตามศักยภาพแล้วก็สามารถรองรับการจัดสวัสดิการได้แน่นอนและยังเหลืองบประมาณมาพัฒนาด้านอื่นๆที่จำเป็นด้วย เช่น การลงทุนโครงสร้างพื้นฐานการวิจัย พัฒนา และนวัตกรรม เป็นต้น

การจะเพิ่มรายได้ภาษีให้ได้ตามศักยภาพนั้นต้องมีการขยายฐานภาษี โดยยึดหลักความเสมอภาคของระบบภาษี กล่าวคือ ต้องทำให้ผู้มีฐานะทางเศรษฐกิจใกล้เคียงกันเสียภาษีเท่ากัน และผู้มีฐานะดีกว่าเสียภาษีมากกว่า ซึ่งระบบภาษีปัจจุบันยังไม่เป็นไปตามหลักนี้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะขนาดที่ใหญ่ของภาคเศรษฐกิจนอกระบบ(Informal Sector) และมีการจัดเก็บภาษีบนฐานทรัพย์สินน้อยเกินไป และที่สำคัญอีกประการคือ รัฐบาลและสังคมไทยต้องเลิกความเชื่อที่ไม่จริงว่า คนในอาชีพใดอาชีพหนึ่งเป็นคนยากจนแล้วทำการยกเว้นภาษีตามกลุ่มอาชีพ (ทั้งที่ระบุในตัวบทกฎหมายภาษีหรือในการบังคับใช้) ซึ่งความเชื่อเช่นนี้ยังนำไปสู่การใช้จ่ายงบประมาณด้านนโยบายประชานิยมที่มักไม่เป็นการช่วยคนจนอย่างแท้จริงดังที่กล่าวถึงข้างต้น เนื่องจากนโยบายประชานิยมส่วนใหญ่เป็นการให้ประโยชน์ตามกลุ่มอาชีพ เช่น การทุ่มเทงบประมาณจำนวนมากเพื่อช่วยเพียงอาชีพชาวนา เพราะมีสมมติฐานว่า ชาวนาทุกคนยากจนทั้งที่งานวิจัยของทีดีอาร์ไอและนักวิชาการอื่นได้ชี้ชัดแล้วว่า คนยากจนทุกคนไม่ได้เป็นชาวนาและชาวนาทุกคนก็ไม่ได้เป็นคนยากจน มีชาวนาที่ฐานะดีและฐานะปานกลางจำนวนมากเกินกว่าการรับรู้ของคนทั่วไป แต่ที่สำคัญกว่านั้น คือมีคนจนที่ไม่ใช่ชาวนาและไม่ได้ประโยชน์จากงบประมาณรัฐจำนวนมากที่รัฐบาลใช้ซื้อข้าว ไม่ว่าจะเป็นแรงงานนอกระบบ หาบเร่แผงลอยรายเล็ก คนเก็บขยะ เป็นต้น

สิ่งสำคัญที่ต้องระลึกถึงเสมอ คือ การใช้จ่ายในด้านสวัสดิการพื้นฐานถ้วนหน้านั้น ไม่ใช่เงินที่สูญเปล่าหรือเงินสงเคราะห์คนจนและผู้ด้อยโอกาสเท่านั้น หากเป็นการลงทุนทางสังคมที่จะให้ผลตอบแทนไม่น้อยกว่าการลงทุนในสิ่งปลูกสร้างหรือเครื่องจักรกลเพราะจะมีผลสืบเนื่องไปถึงการยกระดับคุณภาพชีวิตของคนไทยอย่างทั่วถึง และเป็นแรงขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งต่อไปในอนาคต นอกจากนี้ ยังจะมีส่วนช่วยลดความเหลื่อมล้ำในสังคมไทย อันเป็นปัจจัยสำคัญของความขัดแย้งในสังคมและการเมืองของไทยในระยะหลายปีที่ผ่านมาอีกด้วย

การจะเพิ่มรายได้ภาษีให้ได้ตามศักยภาพนั้นต้องมีการขยายฐานภาษี โดยยึดหลักความเสมอภาคของระบบภาษี กล่าวคือ ต้องทำให้ผู้มีฐานะทางเศรษฐกิจใกล้เคียงกันเสียภาษีเท่ากัน และผู้มีฐานะดีกว่าเสียภาษีมากกว่า ซึ่งระบบภาษีปัจจุบันยังไม่เป็นไปตามหลักนี้

ที่มา: หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ วันที่ 7 มกราคม 2556

  1. นักข่าวทำเนียบฯ ตั้งฉายารัฐบาล “พี่คนแรก” ขณะที่นายกฯ ได้ฉายา “ปูกรรเชียง” ส่วนณัฐวุฒิ “ไหร่เทียม”!

น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ได้รับฉายาจากนักข่าวทำเนียบรัฐบาลว่า ปูกรรเชียง
       เมื่อวันที่ 26 ธ.ค.สื่อมวลชนประจำทำเนียบรัฐบาล ได้ประชุมและตั้งฉายารัฐบาล ฉายานายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีรวม 10 คน พร้อมด้วยวาทะแห่งปี ประจำปี 2555 สำหรับฉายาที่รัฐบาลได้รับ ก็คือ “พี่คนแรก” ซึ่งล้อมาจากนโยบายของรัฐบาล เช่น รถคันแรก บ้านหลังแรก ส่วนที่ได้ฉายาพี่คนแรก เพราะการบริหารงานของรัฐบาลมีเงาของพี่ชาย พี่สาวพาดผ่านเข้ามา ขณะที่ปัญหาต่างๆ ก็มาจากเรื่องของพี่ ทั้งปัญหาบ้านเมือง ข้าวของแพง ข้อครหาทุจริต เรียกได้ว่าเอะอะไรก็พี่ เรื่องของพี่ต้องมาก่อน ต้องมาเป็นอันดับแรก
       
       ขณะที่ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ได้ฉายา “ปูกรรเชียง” ซึ่งล้อมาจากชื่อเล่นของนายกฯ คือ “ปู” เหตุที่ได้ฉายดังกล่าว เพราะในการบริหารงาน น.ส.ยิ่งลักษณ์ต้องแบกรับภาระและใบสั่งจากพี่ชาย คือ พ.ต.ท.ทักษิณ และพี่สาว(เจ๊ ด.) ขณะที่คนรอบข้างก็คอยลากไปลากมา ทำงานไม่เห็นผลงานที่เป็นรูปธรรม ได้แต่เดินโชว์ไปโชว์มา เมื่อมีปัญหาทางการเมือง มักจะตีกรรเชียง ลอยตัวหนีปัญหา
       
       สำหรับฉายารัฐมนตรีอีก 9 คน ได้แก่ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกรัฐมนตรี ได้ฉายา “กันชนตระกูลชิน” เพราะเป็นบอดี้การ์ดคอยปกป้องนายกรัฐมนตรี และนายใหญ่ โดยเฉพาะคนตระกูลชินวัตรทุกรูปแบบ ทั้งงานในสภาและม็อบต้านรัฐบาล เดินหน้าชนทุกเรื่อง แต่กลัวการลงไปแก้ปัญหาภาคใต้
       
       นายกิตติรัตน์ ณ ระนอง รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง ได้ฉายา “ลูกไก่ไวท์ไล” เพราะเป็นถึงรองนายกฯ ที่ดูแลด้านเศรษฐกิจ แต่กลับดิสเครดิตตัวเองจากกรณีโกหกสีขาว คือ การตั้งเป้าทางเศรษฐกิจเกินจริง จนถูกตราหน้าว่าขี้โกหก เป็นเหมือนเด็กเลี้ยงแกะ
       
       พล.อ.อ.สุกำพล สุวรรณทัต รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ได้ฉายา “ตามล่าหน้าหล่อ” เพราะมีตำแหน่งใหญ่โต แต่กลับไม่มีผลงานโดดเด่นด้านความมั่นคง ผลงานที่ประจักษ์อย่างเดียวคือ การไล่ล่าอดีตนายกฯ หน้าหล่อ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เพื่อถอดยศ กรณีหนีการเกณฑ์ทหาร
       
       นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ ได้ฉายา “ไพร่เทียม” เพราะเป็นโควตาหนึ่งเดียวของกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ(นปช.) ที่ได้เป็นรัฐมนตรี ซึ่งในการปรับคณะรัฐมนตรีครั้งล่าสุด ก็ยังได้เป็นรัฐมนตรี แต่ผลงานไม่เด่นชัด ที่ชัดเจนมีแค่การพูดเก่ง ดีแต่ปาก เมื่อมาเป็นรัฐมนตรี กลับใช้ชีวิตในลักษณะอำมาตย์ ไม่ต่างจากคำว่าไพร่เทียม
       
       นายบุญทรง เตริยาภิรมย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ ได้ฉายา “บุญทรุด” เพราะเป็นรัฐมนตรีที่รับผิดชอบนโยบายหลักของรัฐบาล คือ รับจำนำข้าว แก้ปัญหาสินค้าราคาแพง แต่กลับถูกวิจารณ์อย่างหนักว่าแก้ไม่ได้ แทนที่จะเป็นผลงาน กลับเป็นจุดอ่อนให้ถูกโจมตี ขณะเดียวกันถูกมองว่า ยังเป็นรัฐมนตรีอยู่ได้ เพราะเป็นเด็กเจ๊ ด.
       
       นายวรวัจน์ เอื้ออภิญญากุล รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ได้ฉายา “ด.ดันดี” เพราะเป็นเด็กเจ๊แดง ผลงานไม่ปรากฏ แต่ไม่เคยถูกปรับออกจากคณะรัฐมนตรี แถมล่าสุด ยังได้ขึ้นมาเป็นรัฐมนตรีว่าการเลยทีเดียว เชื่อว่ามีแรงดันดีจากเจ๊ ด.
       
       นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ได้ฉายา “โฟร์แมนสแตนด์บาย” เพราะเป็นรัฐมนตรีน้องใหม่ และเป็นที่คาดหวังของรัฐมนตรีน้ำดี ซึ่งได้รับมอบหมายให้ทำงานสารพัด เป็นคนเก่ง ไฟแรง และประกาศไม่ขอยุ่งการเมือง เร่งผลักดันงานด้านคมนาคม
       
       นายปลอดประสพ สุรัสวดี รองนายกรัฐมนตรี ได้ฉายา “ปั้นน้ำเป็นทุน” เพราะผลงานโดดเด่นคือ รับผิดชอบการแก้ปัญหาน้ำท่วม แต่เนื่องจากปีนี้น้ำไม่ท่วม และมั่นใจว่าเป็นฝีมือของตนเอง จึงคุยโม้และแอ๊กอาร์ต โดยเฉพาะเมื่อได้รับการเลื่อนชั้นจากรัฐมนตรีขึ้นเป็นรองนายกฯ ที่ได้ดูแลโปรเจ็กต์น้ำมูลค่ากว่า 3.5 แสนล้าน
       
       นายจารุพงศ์ เรืองสุวรรณ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ได้ฉายา “สิงห์สำรอง” ซึ่งสัญลักษณ์ ของกระทรวงมหาดไทย คือ สิงห์ แต่การเข้ามาทำหน้าที่ของนายจารุพงษ์ ทั้งตำแหน่งรัฐมนตรีและหัวหน้าพรรคเพื่อไทย ถูกมองว่าเพียงหุ่นเชิด ไม่ใช่ตัวจริง
       
       ส่วนวาทะที่สื่อมวลชนประจำทำเนียบฯ เลือกให้เป็นวาทะแห่งปี ก็คือ “คำว่าลอยตัวนั้น ต่างกับคำว่าไม่รับผิดชอบ” ซึ่งเป็นคำพูดของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ที่กล่าวชี้แจงการอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาลเมื่อวันที่ 27 พ.ย.2555 หลังถูกกล่าวหาเรื่องขาดความรับผิดชอบ ลอยตัวเหนือปัญหา ไม่ชี้แจงประเด็นที่ถูกกล่าวหา โดยเฉพาะเรื่องรับจำนำข้าว และโครงการบริหารจัดการน้ำ 3.5 แสนล้านบาท ที่ถูกตั้งข้อสังเกตถึงความไม่โปร่งใส และเอื้อประโยชน์ให้พวกพ้อง
       
       2. นักข่าวรัฐสภา ตั้งฉายาสภา “จองล้างจ้องผลาญ” ขณะที่ผู้นำฝ่ายค้าน “หล่อ รับ เละ” ด้าน “วิสุทธิ์” คว้าดาวเด่น!

เหตุการณ์ความวุ่นวายระหว่างการพิจารณาร่าง พ.ร.บ.ปรองดองฯ ในสภาเมื่อ 31 พ.ค.55 ได้รับเลือกจากนักข่าวสภาว่า เป็นเหตุการณ์แห่งปี
       เมื่อวันที่ 28 ธ.ค. สื่อมวลชนประจำรัฐสภาได้ระดมความคิดเห็นตั้งฉายาผู้ที่ทำหน้าที่ฝ่ายนิติบัญญัติ ทั้งในส่วนของสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภา เพื่อสะท้อนภาพการทำงานของฝ่ายนิติบัญญัติในรอบปี 2555 สำหรับฉายาที่สภาผู้แทนราษฎรได้รับ ก็คือ “จองล้าง...จ้องผลาญ” เนื่องจากภาพรวมการทำงานของสภาฯ ที่ผ่านมา พรรคเพื่อไทยและประชาธิปัตย์ ต่างเสนอญัตติหรือยื่นเรื่องให้คณะกรรมาธิการที่เป็นพรรคพวกเดียวกันตรวจสอบฝ่ายตรงข้าม รวมทั้งตั้งกระทู้ถามสดเพื่อหาข้อผิดพลาดของอีกฝ่าย ซึ่งไม่ต่างกับการจ้องจะล้างแค้นซึ่งกันและกัน ขณะที่ “จ้องผลาญ” คือการผลาญงบประมาณแผ่นดิน เห็นได้จากการที่ ส.ส.จ้องจัดสรรงบฯ ให้พวกตัวเอง
       
       ส่วนฉายาของวุฒิสภา คือ “ตะแกรงเลือกร่อน” เนื่องจากภาพรวมการทำงานของวุฒิสภาตลอดปีที่ผ่านมา ยังคงมีการแบ่งแยกกันอย่างชัดเจน เห็นได้จากการที่กลุ่ม 40 ส.ว.พุ่งเป้าตรวจสอบฝ่ายรัฐบาล ขณะที่ ส.ว.อีกกลุ่มก็พยายามออกแรงช่วยรัฐบาลอย่างเต็มที่ จึงเปรียบเหมือนตะแกรงเลือกร่อนเฉพาะสิ่งที่ตัวเองต้องการ
       
       ขณะที่นายสมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ ประธานสภาผู้แทนราษฎร ได้ฉายา “ค้อนน้อย...หมวกแดง” เพราะนอกจากไม่สามารถแสดงผลงานให้เห็นว่าเป็นขุนค้อนที่น่าเกรงขามเหมือนในอดีตแล้ว ยังมีข้อครหาเรื่องความเป็นกลาง ประกอบกับมีคลิปเสียงที่สร้างความกระฉ่อนว่า พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร มีส่วนเกี่ยวข้องกับร่าง พ.ร.บ.ปรองดองและการแก้ไขรัฐธรรมนูญ จึงเป็นได้แค่ค้อนน้อยที่สวมหมวกแดง แทนการสวมหมวกประมุขฝ่ายนิติบัญญัติ
       
       ส่วนนายนิคม ไวยรัชพานิช ประธานวุฒิสภา ได้ฉายา “ผลัดไม้สุดท้าย” เนื่องจากได้ตำแหน่งประธานวุฒิสภามาอย่างเหลือเชื่อ หลัง พล.อ.ธีรเดช มีเพียร ต้องตกจากเก้าอี้ประธานวุฒิสภา จากคดีออกระเบียบขึ้นเงินเดือนตัวเอง สมัยดำรงตำแหน่งผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภา ทำให้นายนิคมซึ่งทำหน้าที่รองประธานวุฒิสภา ลงท้าชิงเก้าอี้ผู้นำสภาสูงเป็นครั้งที่ 2 และสามารถเอาชนะคู่แข่งได้อย่างขาดลอย
       
       ด้านนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร ได้ฉายา “หล่อ รับ เละ” เนื่องจากตกอยู่ในสภาพต้องคดีทางการเมือง เช่น ถูกดีเอสไอตั้งข้อกล่าวหาพร้อมนายสุเทพ เทือกสุบรรณ ในคดี 91 ศพ ,ถูกรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมสั่งถอดยศว่าที่ร้อยตรี จึงเปรียบเหมือนนายอภิสิทธิ์ที่มีหน้าตาหล่อเหลา แต่ถูกมรสุมการเมืองรุมถล่มจนเละ
       
       ส่วนผู้ที่ได้เป็น “ดาวเด่น” คือ นายวิสุทธิ์ ไชยณรุน ส.ส.พะเยา พรรคเพื่อไทย ในฐานะรองประธานสภาฯ คนที่ 2 ซึ่งได้รับคำชมถึงความเป็นกลางจากพรรคฝ่ายค้าน ด้วยการทำหน้าที่ที่สามารถผ่อนหนักเป็นเบา และกล้าแสดงท่าทีตำหนิ ส.ส.พรรคเพื่อไทย ซึ่งเป็นพรรคเดียวกันที่แสดงกิริยาไม่เหมาะสมกลางสภา ขณะที่ “ดาวดับ” ได้แก่ จ.ส.ต.ประสิทธิ์ ไชยศรีษะ ส.ส.สุรินทร์ พรรคเพื่อไทย ,นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม ส.ส.พิษณุโลก พรรคประชาธิปัตย์ และ น.ส.รังสิมา รอดรัศมี ส.ส.สมุทรสงคราม พรรคประชาธิปัตย์ เพราะแทนที่จะใช้สภาแก้ปัญหาความขัดแย้งของประเทศ กลับแสดงพฤติกรรมที่หยาบคายและก้าวร้าว ทำให้ภาพพจน์ของสภาเสื่อมเสียอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
       
       ส่วน “คู่กัดแห่งปี” คือ นายชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์ VS ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง ซึ่งในอดีตเคยมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่หลังจาก ร.ต.อ.เฉลิมเข้าร่วมกับพรรคเพื่อไทย และได้เป็นรองนายกรัฐมนตรี ขณะที่นายชูวิทย์ได้เข้าสภาอีกสมัยในนามหัวหน้าพรรครักประเทศไทย และประกาศตัวชัดเจนว่าจะทำหน้าที่พรรคฝ่ายค้าน ทำให้ทั้งคู่กลายเป็นฝ่ายตรงข้ามและโต้เถียงกันในสภาหลายครั้ง เป็นที่น่าสังเกตว่า ปี 2555 ไม่มีใครได้เป็น “คนดีศรีสภา” เนื่องจากสื่อมวลชนประจำรัฐสภามองว่า ไม่มีใครแสดงบทบาทคนดีให้เห็นเป็นที่ประจักษ์
       
       สำหรับ “เหตุการณ์แห่งปี” คือ “การพิจารณาร่าง พ.ร.บ.ปรองดอง” ซึ่งถือเป็นหน้าประวัติศาสตร์การเมืองไทยที่ไม่น่าจดจำ เพราะเกิดเหตุการณ์วุ่นวายในสภาอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน หลัง พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน หัวหน้าพรรคมาตุภูมิ และคณะ ส.ส.พรรคเพื่อไทย เสนอร่าง พ.ร.บ.ปรองดองฯ 4 ฉบับ มีสาระสำคัญเพื่อล้มล้างผลพวงจากการรัฐประหารเมื่อวันที่ 19 ก.ย.2549 ปรากฏว่าได้เกิดกระแสต่อต้านทั้งในและนอกสภา โดยในสภา พรรคประชาธิปัตย์ได้แสดงการคัดค้านถึงขั้นขว้างปาสิ่งของ
       
       ส่วน “วาทะแห่งปี” คือ “เต็มใจเป็นขี้ข้า” ซึ่งเป็นคำพูดของ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกรัฐมนตรี ที่พูดในการอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาลเมื่อวันที่ 25 พ.ย.2555 หลังถูกนายสาทิตย์ วงศ์หนองเตย ส.ส.ตรัง พรรคประชาธิปัตย์อภิปรายพาดพิงว่าเพิกเฉยการถอดยศ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร เหมือนกับเป็นขี้ข้า ทำให้ ร.ต.อ.เฉลิม ลุกขึ้นชี้แจงว่า “ผมเป็นขี้ข้า แต่เสียใจหน่อย คุณสาทิตย์รู้ช้า ก็เป็นมานานแล้ว แต่ผมไม่เห็นเสียหายเลย ผมเต็มใจ”
       
       3. “ยิ่งลักษณ์” ชี้ ถ้าประชามติไม่ผ่าน แก้ รธน.รายมาตราได้ รบ.ไม่ต้องรับผิดชอบ พร้อมขีดเส้นได้วิธีแก้ รธน.ก่อน 15 ม.ค.!

นายองอาจ คล้ามไพบูลย์ ส.ส.บัญชีรายชื่อ ปชป.ชี้ ถ้าทำประชามติไม่ผ่าน รัฐบาลควรยุติการแก้ รธน.
       ความคืบหน้าเกี่ยวกับการแก้ไขรัฐธรรมนูญ หลังที่ประชุมคณะรัฐมนตรี(ครม.) เมื่อวันที่ 18 ธ.ค.ยังไม่ยอมเคาะว่าจะทำประชามติหรือไม่ โดยมีมติให้ตั้งคณะทำงานขึ้นมาศึกษาเกี่ยวกับวิธีการออกเสียงประชามติและประชาเสวนาว่าจะดำเนินการอย่างไร เมื่อแล้วเสร็จ ให้สรุปวิธีที่เหมาะสมเสนอ ครม.พิจารณาอีกครั้ง ขณะที่ในพรรคเพื่อไทยเอง ยังเสียงแตก เพราะมีทั้งคนที่เห็นว่าควรทำประชามติ และคนที่เห็นว่าควรเดินหน้าลงมติร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญ มาตรา 291 ในวาระ 3 ไปเลยโดยไม่ต้องทำประชามติ
       
       ปรากฏว่า เมื่อวันที่ 25 ธ.ค. น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ได้ออกมายืนยันว่า การที่สมาชิกพรรคเพื่อไทยมีความเห็นต่างเกี่ยวกับการทำประชามติ ไม่ถือว่าเป็นความขัดแย้ง พร้อมย้ำว่า การแก้รัฐธรรมนูญครั้งนี้ ไม่ได้แก้เพื่อ พ.ต.ท.ทักษิณ แต่แก้เพื่อประชาชน
       
       ด้านนายพร้อมพงศ์ นพฤทธิ์ โฆษกพรรคเพื่อไทย แถลงผลการประชุม ส.ส.ของพรรคในวันเดียวกัน(25 ธ.ค.) ว่า ที่ประชุมมีแนวทางแก้ไขรัฐธรรมนูญ 3 แนวทาง คือ 1.เดินหน้าลงมติในวาระ 3 2.เสนอแก้ไขรายมาตรา และ 3.ทำประชามติ เพื่อให้เป็นไปตามนโยบายของพรรคที่ได้หาเสียงไว้ แต่ที่ประชุมยังไม่มีข้อสรุปว่าจะเลือกแนวทางใด เพราะแต่ละแนวทางก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย จึงอยากรอข้อสรุปของคณะทำงานที่ตั้งขึ้นมาศึกษาก่อน จากนั้นจะนำผลสรุปที่ได้เสนอเข้าที่ประชุมพรรคในการสัมมนาที่เขาใหญ่ จ.นครราชสีมา ระหว่างวันที่ 6-7 ม.ค.อีกครั้ง เพื่อชี้แจงให้ประชาชนเห็นถึงข้อเสียของรัฐธรรมนูญ 2550
       
       นายพร้อมพงศ์ ยังเผยด้วยว่า ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกรัฐมนตรี เสนอให้แก้รัฐธรรมนูญเป็นรายมาตราใน 9 ประเด็น รวม 81 มาตรา ทั้งนี้ มีรายงานว่า ประเด็นที่ ร.ต.อ.เฉลิม เสนอแก้ ได้แก่ เรื่องที่มาของศาลรัฐธรรมนูญและศาลปกครอง พร้อมเสนอให้ศาลรัฐธรรมนูญและศาลปกครองไปอยู่ในแผนกหนึ่งของศาลฎีกา เมื่อมีคดีความต่างๆ ขึ้นสู่ศาลฎีกา สามารถเปลี่ยนองค์คณะผู้พิพากษามาทำหน้าที่ได้ นอกจากนี้ยังเสนอให้แก้ไขที่มาขององค์กรอิสระต่างๆ เช่น ให้รัฐสภาเป็นผู้สรรหาคณะกรรมการการเลือกตั้ง(กกต.) และคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ(ป.ป.ช.) รวมทั้งเสนอให้ยุบผู้ตรวจการแผ่นดินด้วย
       
       ด้านนายประสาร มฤคพิทักษ์ ส.ว.สรรหา ได้หารือเรื่องแก้รัฐธรรมนูญในที่ประชุมวุฒิสภาเมื่อวันที่ 25 ธ.ค. โดยตั้งข้อสังเกตว่า การแก้ไขรัฐธรรมนูญไม่ว่าจะเป็นบางบอนเรียงมาตรา หรือปฏิญญาเขาใหญ่ ในที่สุดก็ต้องศิโรราบให้ดูไบประกาศิต การแก้ไขเรียงมาตราเป็นวิธีที่หงายไพ่โปร่งใสเปิดเผยว่า ต้องการจะลบล้างมาตรา 309 ใช่หรือไม่ เพื่อต้องการยกเลิกองค์กรอิสระ หรือควบคุมให้อยู่ในอำนาจ
       
       ขณะที่นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ก็เห็นเช่นกันว่า การแก้รัฐธรรมนูญเป็นรายมาตราตามที่ ร.ต.อ.เฉลิม เสนอ ชัดเจนว่ารัฐบาลและพรรคเพื่อไทยพยายามลดอำนาจการตรวจสอบของฝ่ายตุลาการและองค์กรอิสระ เพราะรัฐบาลต้องการใช้อำนาจโดยไม่ถูกต้องและพยายามเพิ่มอำนาจตัวเอง
       
       เป็นที่น่าสังเกตว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ได้ขีดเส้นให้พรรคเพื่อไทยสรุปแนวทางการแก้ไขรัฐธรรมนูญให้เสร็จก่อนวันที่ 15 ม.ค. และว่า ไม่ว่ามติพรรคออกมาทางใด ส.ส.ของพรรคพร้อมปฏิบัติตามมติพรรค เนื่องจากการแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นนโยบายที่พรรคได้สัญญาไว้กับประชาชน
       
       น.ส.ยิ่งลักษณ์ ยังส่งสัญญาณด้วยว่า รัฐบาลมีแต่ได้กับได้ หากทำประชามติเพื่อแก้รัฐธรรมนูญทั้งฉบับแล้วไม่ผ่าน เพราะมีผู้มาใช้สิทธิออกเสียงไม่เกินกึ่งหนึ่งของผู้มีสิทธิออกเสียง รัฐบาลก็กลับไปใช้วิธีแก้รัฐธรรมนูญเป็นรายมาตราได้ ไม่ถือเป็นความล้มเหลวของรัฐบาลแต่อย่างใด เพราะการทำประชามติไม่ใช่นโยบายของรัฐบาล แต่เป็นข้อแนะนำของศาลรัฐธรรมนูญ
       
       ด้านนายองอาจ คล้ามไพบูลย์ ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคประชาธิปัตย์ ไม่เห็นด้วยที่ น.ส.ยิ่งลักษณ์บอกว่า หากทำประชามติแล้วไม่ผ่าน ก็จะเดินหน้าแก้รัฐธรรมนูญเป็นรายมาตราแทน โดยชี้ว่า ถ้าจะทำประชามติ รัฐบาลก็ควรรับผิดชอบต่อผลที่จะเกิดขึ้น ไม่ใช่คอยแต่รับชอบอย่างเดียว ดังนั้น ถ้าประชามติแล้วไม่ผ่าน รัฐบาลควรยุติการแก้รัฐธรรมนูญไว้ก่อน นายองอาจ ยังย้ำด้วยว่า ที่ผ่านมา พฤติกรรมของนายกฯ และคนในรัฐบาลชัดเจนว่าทำเพื่อประโยชน์ของคนบางคน ดังนั้นสิ่งที่นายกฯ บอกว่าไม่ได้ทำเพื่อ พ.ต.ท.ทักษิณ จึงไม่ใช่เรื่องจริงแต่อย่างใด
       
       4. ปชป.มีมติส่ง “สุขุมพันธุ์” ลงชิงผู้ว่าฯ กทม.อีกสมัย ด้าน พท.ยังไม่เคาะ รอ 10 ม.ค.!

นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ แถลงเปิดตัว ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ลงชิงตำแหน่งผู้ว่าฯ กทม.(28 ธ.ค.)
       เมื่อวันที่ 27 ธ.ค. นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์(ปชป.) ได้เรียกระชุมกรรมการบริหารพรรค 19 คน เพื่อพิจารณารายชื่อบุคคลที่เสนอตัวลงสมัครผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครจำนวน 4 คน ที่คณะกรรมการคัดเลือกผู้สมัครผู้ว่าฯ กทม.ที่มีนายบัญญัติ บรรทัดฐาน เป็นประธาน พิจารณาเสร็จสิ้นแล้ว ประกอบด้วย ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ผู้ว่าฯ กทม. ,นายกอร์ปศักดิ์ สภาวสุ อดีตกรรมการบริหารพรรค ,นายประกอบ จิรกิติ ส.ส.บัญชีรายชื่อของพรรค และนายอภิชัย เตชะอุบล ผู้สมัคร ส.ส.บัญชีรายชื่อของพรรค นอกจากนี้ นายอลงกรณ์ พลบุตร รองหัวหน้าพรรค ยังได้เสนอชื่อนายกรณ์ จาติกวณิช รองหัวหน้าพรรค ให้ที่ประชุมพิจารณาด้วย โดยขอให้เป็นทางเลือกอีกคนหนึ่ง ทั้งนี้ หลังใช้เวลาพิจารณานาน 4 ชั่วโมง ที่ประชุมมีมติเสียงข้างมากเลือก ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ผู้ว่าฯ กทม.เป็นตัวแทนของพรรคในการลงสมัครเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม.
       
       นายชวนนท์ อินทรโกมาลย์สุต โฆษกพรรคประชาธิปัตย์ เผยเหตุที่คณะกรรมการเลือก ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ว่า เนื่องจากตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์มีผลงานชัดเจนเป็นรูปธรรม พร้อมเชื่อมั่นว่า นโยบายที่ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์วางไว้ จะสามารถเอาชนะใจคน กทม.ได้ ทั้งนี้ ที่ประชุมมอบหมายให้นายอภิรักษ์ โกษะโยธิน รองหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ เป็นผู้อำนวยการเลือกตั้งในการกำหนดยุทธศาสตร์ร่วมกัน
       
       ส่วนกรณีที่กรมสอบสวนคดีพิเศษ(ดีเอสไอ) เตรียมแจ้งข้อกล่าวหากับ 11 ผู้บริหาร กทม.ในความผิดฐานร่วมกันประกอบกิจการค้าขายอันเป็นสาธารณูปโภค คือการต่อสัญญาให้บริษัท บีทีเอสซี บริหารส่วนต่อขยายโครงการรถไฟฟ้าบีทีเอส โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือได้รับสัมปทานจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยนั้น นายชวนนท์ บอกว่า พรรคได้ประเมินแล้วว่า อาจมีการเดินเรื่องดังกล่าวเพื่อดิสเครดิต ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ ในระหว่างที่มีการเลือกตั้ง แต่พรรคเชื่อว่า ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ พร้อมชี้แจงทุกประเด็น และมั่นใจว่า ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ สามารถเอาชนะการเลือกตั้งในครั้งนี้ได้
       
       ด้านพรรคเพื่อไทย(พท.) นายพร้อมพงศ์ นพฤทธิ์ โฆษกพรรค ได้ออกมาปฏิเสธกรณีมีข่าวว่า แกนนำพรรคและ ส.ส. รวมทั้งสมาชิกสภากรุงเทพมหานคร(ส.ก.) และสมาชิกสภาเขต(ส.ข.) ของพรรค มีความขัดแย้งกันเกี่ยวกับการส่งผู้สมัครเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม.โดยยืนยันว่าไม่จริงแต่อย่างใด และว่า พรรคจะเปิดตัวผู้สมัครผู้ว่าฯ กทม.ได้ในวันที่ 10 ม.ค. ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของวันดำรงตำแหน่งผู้ว่าฯ กทม.คนปัจจุบัน
       
       5. ป.ป.ช. เปิดบัญชีทรัพย์สิน ครม. “ยิ่งลักษณ์ 3” พบ “พงศ์เทพ” รวยสุดเกือบ 3 พันล้าน ขณะที่ “นพ.ชลน่าน” จนสุดแค่ 3 ล้านเศษ!

นายพงศ์เทพ เทพกาญจนา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ รวยสุดใน ครม.ยิ่งลักษณ์ 3
       เมื่อวันที่ 24 ธ.ค. สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ(ป.ป.ช.) ได้เผยบัญชีทรัพย์สินและหนี้สินของคณะรัฐมนตรี(ครม.) ยิ่งลักษณ์ 3 ที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งเมื่อวันที่ 1 พ.ย.ที่ผ่านมา จำนวน 23 ราย 24 ตำแหน่ง ซึ่งปรากฏว่า รัฐมนตรีที่มีทรัพย์สินมากที่สุดใน ครม.ชุดนี้ คือ นายพงศ์เทพ เทพกาญจนา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ โดยมีทรัพย์สินกว่า 331 ล้านบาท ส่วนภรรยามีทรัพย์สินกว่า 2,590 ล้านบาท รวมมีทรัพย์สินทั้งสิ้นกว่า 2,921 ล้านบาท ส่วนผู้ที่มีทรัพย์สินรองลงมาคือ พล.ต.ท.ชัจจ์ กุลดิลก รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 1,140 ล้านบาท ตามด้วย นพ.ประดิษฐ์ สินธวณรงค์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 963 ล้านบาท สำหรับรัฐมนตรีที่มีทรัพย์สินน้อยที่สุด คือ นพ.ชลน่าน ศรีแก้ว รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินแค่ 3 ล้านกว่าบาทเท่านั้น
       
       ส่วนรัฐมนตรีคนอื่นๆ ได้แก่ นายยุทธพงศ์ จรัสเสถียร รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ มีทรัพย์สินประมาณ 5 ล้านบาทเศษ ไม่มีหนี้สิน , นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล รองนายกรัฐมนตรี มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 48 ล้านบาท , นายปลอดประสพ สุรัสวดี รองนายกรัฐมนตรี มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 963 ล้านบาท , นายวราเทพ รัตนากร รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 25 ล้านบาท , น.ส.ศันสนีย์ นาคพงศ์ รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 54 ล้านบาท , นายยุคล ลิ้มแหลมทอง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 17 ล้านบาท , นายศิริวัฒน์ ขจรประศาสน์ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 46 ล้านบาท , นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 51 ล้านบาท
       
       พล.อ.พฤณฑ์ สุวรรณทัต รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 49 ล้านบาท , นายประเสริฐ จันทรรวงทอง รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 32 ล้านบาท , นายพงษ์ศักดิ์ รักตพงศ์ไพศาล รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลังงาน มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 842 ล้านบาท , นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 17 ล้านบาท , นายจารุพงศ์ เรืองสุวรรณ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 17 ล้านบาท , นายประชา ประสพดี รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 232 ล้านบาท , นายสนธยา คุณปลื้ม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 83 ล้านบาท , นายวรวัจน์ เอื้ออภิญญากุล รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 21 ล้านบาท , นายเสริมศักดิ์ พงษ์พานิช รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 56 ล้านบาท , นายประเสริฐ บุญชัยสุข รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินกว่า 12 ล้านบาท และนายฐานิสร์ เทียนทอง รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม มีทรัพยสินมากกว่าหนี้สินกว่า 43 ล้านบาท


 ASTVผู้จัดการออนไลน์    29 ธันวาคม 2555

พลาดไม่ได้นะครับ เตรียมตัวเตรียมใจ ไว้พบกัน วันศุกร์ ที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ นี้

 สถาบันผลิตแพทย์ จี้รัฐเร่งดูแล ชี้ ที่ผ่านมาขาดแคลนงบพัฒนาต้องควักเงินตัวเองจ่ายทั้งซื้ออุปกรณ์แพทย์ เทคโนโลยีที่จะยกระดับการรักษา
       
       นายพงศ์เทพ เทพกาญจนา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) เปิดเผยภายหลังการหารือกับนายประดิษฐ์ สินธวณรงค์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) และคณบดี ผู้บริหารจากสถาบันการผลิตแพทย์ในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการ และกระทรวงสาธารณสุข เกี่ยวกับการผลิตแพทย์และการพัฒนาเทคโนโลยีทางการแพทย์ ว่า ทางสถาบันการผลิตแพทย์ ได้เสนอปัญหาเรื่องการขาดแคลนงบประมาณที่จะนำไปใช้เพื่อยกระดับพัฒนาศักยภาพการแข่งขันของแพทย์ไทย โดยที่ผ่านมาสถาบันการผลิตแพทย์ต้องนำรายได้ตนเองไปดำเนินการ แต่บทบาทของสถาบันการผลิตแพทย์นั้นแตกต่างจากโรงพยาบาล สถานพยาบาลในสังกัด สธ. ที่ไม่ได้มีหน้าที่แค่รักษาผู้ป่วยเท่านั้น แต่หน้าที่สำคัญ คือ การผลิตแพทย์ ทั้งแพทย์ทั่วไป แพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน รวมทั้งการซื้อเทคโนโลยีใหม่เพื่อยกระดับคุณภาพการรักษา ดังนั้น จึงอยากให้กระทรวงศึกษาฯ กระทรวงสาธารณสุข และรัฐบาล พิจารณาดูแลปัญหาขาดแคลนงบประมาณด้วย เพราะหากปล่อยทิ้งไว้นานก็จะส่งผลทำให้มาตรฐานและศักยภาพแพทย์ไทยที่อยู่ในลำดับต้นๆ ของกลุ่มอาเซียนเช่นที่ผ่านมาลดลงได้
       
       ขณะเดียวกัน สถาบันการผลิตแพทย์ เสนอว่า ขอให้กำหนดเรื่องงบประมาณวิจัยให้ชัดเจนว่าควรจะอยู่สัดส่วนเท่าใดหรือกี่เปอร์เซ็นต์ของงบประมาณด้านสาธารณสุข และงบประมาณที่สนับสนุนการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ๆ ด้วย เพราะที่ผ่านสถาบันการผลิตฯต้องนำเงินรายได้มาซื้ออุปกรณ์และเทคโนโลยีเอง รวมทั้งขอให้ร่วมพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน โดยรัฐอุดหนุนให้สถาบันการผลิตฯส่วนหนึ่ง อีกส่วนมาจากรายได้ของสถาบันแพทย์ เพื่อร่วมสร้างโครงสร้างพื้นฐานสำหรับการผลิตแพทย์ในอนาคต ทั้งแพทย์ทั่วไปและแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ โดยเฉพาะเวลานี้แพทย์ผู้เชี่ยวชาญขาดแคลนจำนวนมาก ดังนั้นการผลิตแพทย์จึงควรเน้นการผลิตแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเพิ่มขึ้น
       
       “ผม และ รมว.สาธารณสุข ได้รับเรื่องไว้ เพื่อจะนำพิจารณาในส่วนของยุทธศาสตร์ของประเทศด้วย เนื่องจากการที่จะทำให้ประเทศไทยมีศักยภาพในด้านการแพทย์ เป็นศูนย์กลางทางการแพทย์ (Medical Hub) ของภูมิภาค ก็เป็นส่วนหนึ่งที่รัฐบาลให้ความสำคัญ เพราะที่ผ่านมามีชาวต่างชาติเข้ามาศึกษาเรื่องการแพทย์ในไทยและเข้ามารักษาพยาบาลจำนวนมาก หากเร่งพัฒนาต่อไปก็จะช่วยเพิ่มพูนศักยภาพด้านนี้ได้มากขึ้น และจะช่วยทำประโยชน์ให้กับประชาชน ตลอดจนสร้างรายได้ให้กับประเทศด้วย” นายพงศ์เทพ กล่าว

ASTVผู้จัดการออนไลน์    4 มกราคม 2556

ศปถ.สรุปยอด 7 วันอันตรายช่วงปีใหม่ เกิดอุบัติเหตุ 3,176 ครั้ง เสียชีวิต 365 ราย เพิ่มจากปีที่ผ่านมา 29 ราย บาดเจ็บ 3,329 คน เชียงใหม่แชมป์อุบัติเหตุมากสุด ส่วนนครปฐมยอดตายสูงสุด ขณะที่ตราดเป็นจังหวัดที่ไม่เกิดอุบัติเหตุเลย
       
       พล.ต.ท.ชัจจ์ กุลดิลก รมช.มหาดไทย (มท.2) เป็นประธานแถลงข่าวสถิติอุบัติเหตุทางถนนช่วงเทศกาลปีใหม่ 2556 ว่า ศูนย์อำนวยการป้องกันและลดอุบัติเหตุทางถนนช่วงเทศกาลปีใหม่ 2556 โดยกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย รวบรวมสถิติอุบัติเหตุทางถนน ประจำวันที่ 2 ม.ค. 2556 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของการรณรงค์ “ก้าวสู่ปีใหม่อย่างปลอดภัย ร่วมใจลดอุบัติเหตุ” เกิดอุบัติเหตุ 293 ครั้ง (ปี 2555 เกิด 237 ครั้ง) เพิ่มขึ้น 56 ครั้ง หรือร้อยละ 23.63 ผู้เสียชีวิต 34 ราย (ปี 2555 ผู้เสียชีวิต 21 ราย) เพิ่มขึ้น 13 ราย หรือร้อยละ 61.90 ผู้บาดเจ็บ 293 คน (ปี 2555 ผู้บาดเจ็บ 259 คน) เพิ่มขึ้น 34 คน หรือร้อยละ 13.13
       
       จังหวัดที่เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ เชียงใหม่ 18 ครั้ง จังหวัดที่มีผู้เสียชีวิตสูงสุด ได้แก่ นครราชสีมา 4 ราย จังหวัดที่มีผู้บาดเจ็บสูงสุด ได้แก่ เชียงใหม่ 19 คน โดยสาเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ เมาแล้วขับ ร้อยละ 32.42 ขับรถเร็ว ร้อยละ 25.94 ยานพาหนะที่เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ รถจักรยานยนต์ ร้อยละ 82.21 พฤติกรรมเสี่ยงที่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บและเสียชีวิตสูงสุด ได้แก่ ไม่สวมหมวกนิรภัย ร้อยละ 28.13 ส่วนใหญ่เกิดในเส้นทางตรง ร้อยละ 64.16 ถนนทางหลวงแผ่นดิน ร้อยละ 37.20 ถนน อบต./หมู่บ้าน ร้อยละ 33.45 ช่วงเวลาที่เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ เวลา 16.01-20.00 น. ร้อยละ 34.47 ผู้บาดเจ็บและผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มวัยแรงงาน ร้อยละ 49.24 ทั้งนี้ ได้จัดตั้งจุดตรวจหลัก 2,350 จุด เจ้าหน้าที่ปฏิบัติงาน 68,314 คน
       
       สรุปอุบัติเหตุทางถนนรวม 7 วัน (วันที่ 27 ธ.ค. 55-2 ม.ค. 56) เกิดอุบัติเหตุรวม 3,176 ครั้ง (ปี 2555 เกิด 3,093 ครั้ง) เพิ่มขึ้น 83 ครั้ง คิดเป็นร้อยละ 2.68 ผู้เสียชีวิตรวม 365 ราย (ปี 2555 เสียชีวิต 336 ราย) เพิ่มขึ้น 29 ราย หรือคิดเป็นร้อยละ 8.63 ผู้บาดเจ็บรวม 3,329 คน (ปี 2555 บาดเจ็บ 3,375 คน ) ลดลง 46 คน หรือร้อยละ 1.36
       
จังหวัดที่ไม่เกิดอุบัติเหตุตลอดช่วง 7 วัน ได้แก่ ตราด
จังหวัดที่ไม่มีผู้เสียชีวิตตลอดช่วง 7 วัน รวม 6 จังหวัด ได้แก่ ตราด นครนายก พังงา ระนอง หนองคาย และอุตรดิตถ์
จังหวัดที่เกิดอุบัติเหตุสะสมสูงสุด ได้แก่ เชียงใหม่ 144 ครั้ง
จังหวัดที่มีผู้เสียชีวิตสะสมสูงสุด ได้แก่ นครปฐม 18 ราย
จังหวัดที่มีผู้บาดเจ็บสะสมสูงสุด ได้แก่ เชียงใหม่ 147 คน     
โดย
สาเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ เมาแล้วขับ ร้อยละ 38.73 ขับรถเร็ว ร้อยละ 22.58
ยานพาหนะที่เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ รถจักรยานยนต์ ร้อยละ 82.25
พฤติกรรมเสี่ยงที่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บและเสียชีวิตสูงสุด ได้แก่ ไม่สวมหมวกนิรภัย ร้อยละ 24.39
ส่วนใหญ่เกิดในเส้นทางตรง ร้อยละ 62.56
บนถนนนอกเขตทางหลวงแผ่นดิน ร้อยละ 62.59
ช่วงเวลาที่เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ เวลา 16.01-20.00 น. ร้อยละ 30.64
ผู้บาดเจ็บและผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มวัยแรงงาน ร้อยละ 54.82 ทั้งนี้

ได้เรียกตรวจยานพาหนะ 4,704,479 คัน มีผู้ถูกดำเนินคดี รวม 688,381 ราย โดยมีความผิดฐานไม่มีใบขับขี่มากที่สุด 202,893 ราย รองลงมา ไม่สวมหมวกนิรภัย 194,759 ราย
       
       พล.ต.ท.ชัจจ์กล่าวต่อว่า ศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนนขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกภาคส่วนที่เป็นกำลังสำคัญในการปฏิบัติการป้องกันและลดอุบัติเหตุทางถนนช่วงเทศกาลปีใหม่ 2556 รวมถึงผู้ใช้รถใช้ถนนที่ให้ความร่วมมือและปฏิบัติตามกฎหมายจราจรอย่างเคร่งครัด ทั้งนี้ ศปถ.มุ่งมั่นที่จะลดอุบัติเหตุทางถนนตามแนวทางทศวรรษแห่งความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2554-2563 มีเป้าหมายในการลดอัตราการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนให้ต่ำกว่า 10 คนต่อประชากรหนึ่งแสนคนภายในปี พ.ศ. 2563 เพื่อสร้างวัฒนธรรมความปลอดภัยทางถนนในสังคมไทยอย่างยั่งยืน
       
       นายฉัตรชัย พรหมเลิศ อธิบดีกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย (ปภ.) เปิดเผยว่า เนื่องจากปีนี้มีจำนวนผู้ใช้รถใช้ถนนเดินทางกลับภูมิลำเนาและท่องเที่ยวเป็นจำนวนมาก ทำให้สถิติอุบัติเหตุทางถนนช่วงเทศกาลปีใหม่ 2556 เพิ่มขึ้นจากปีที่ผ่านมา ซึ่งศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนนจะได้นำข้อมูลสถิติอุบัติเหตุทางถนนมาวิเคราะห์สาเหตุ ปัจจัยเสี่ยง และกำหนดแนวทางการป้องกันและลดอุบัติเหตุทางถนนในช่วงปกติและช่วงเทศกาลให้สอดคล้องกับสภาพปัญหา รวมถึงผลักดันกลไกการบังคับใช้กฎหมายควบคู่กับมาตรการทางสังคมให้มีความเข้มข้นเพิ่มมากขึ้น พร้อมให้ความสำคัญต่อการเสริมสร้างความรู้และปลุกจิตสำนึกด้านความปลอดภัยทางถนน โดยบูรณาการทุกภาคส่วนรณรงค์สร้างความปลอดภัยทางถนนอย่างต่อเนื่อง เน้นดำเนินการในกลุ่มเสี่ยง ได้แก่กลุ่มวัยรุ่นและกลุ่มผู้ใช้แรงงาน เพื่อให้บรรลุเป้าหมายในการลดความสูญเสียและให้ถนนทุกสายมีความปลอดภัยในทุกพื้นที่

ASTVผู้จัดการออนไลน์    3 มกราคม 2556

จี้หน่วยงานรัฐ สปสช.กทม. ผู้ว่าฯ กทม.คนใหม่ แก้ปัญหาเด็ก กทม.ฟันผุ ปี 54 พบเด็กอายุ 5 ขวบฟันน้ำนมผุเพิ่ม 81% และเสี่ยงต่อการเกิด 7 โรคไม่พึงประสงค์ แจงรัฐมีกองทุนงบบริการทันตกรรมปีละพันกว่าล้านบาท ขณะที่ผู้ปกครองต้องสูญเงินกว่า 100 ล้านต่อปีเพื่อดูแลฟันลูก เหตุ สปสช. กทม.หมกเม็ดเลือกอุ้มเฉพาะเด็กสังกัดโรงเรียน กทม. ทิ้งเด็กเอกชน-สพฐ. ส่งผลให้เด็ก กทม.มีคุณภาพด้านสุขภาพฟันต่ำกว่าเด็กต่างจังหวัด ทั้งที่มีทันตแพทย์ และจ่ายภาษีมากกว่า วงในพบพิรุธนโยบายเอื้อพวกพ้องผลักเด็กใน กทม.ไปรักษาคลินิกเอกชนแทน
       
       “ลูกรักฟันดีเริ่มที่ซี่แรก” แคมเปญรณรงค์ให้ผู้ปกครองให้ความสำคัญในการดูแลสุขภาพช่องปากของเด็ก เพราะปัญหาช่องปากจะนำไปสู่โรคร้ายในที่สุด “ฟันผุ” ในเด็กจึงกลายเป็นประเด็นสำคัญที่ไม่อาจมองข้ามได้ เพราะในระยะยาวเด็กจะมีภาวะเสี่ยงต่อการขาดพัฒนาการ และเป็นโรคทางเดินหายใจขั้นรุนแรง
       
       ฟันผุในเด็ก! ก่อให้เกิดอันตรายมากกว่าที่คิด
       
       หลายคนคงไม่ทราบว่างบบริการทันตกรรมในปี 2554 มีมูลค่าสูงมากกว่าพันล้านบาท ขณะที่ปี 2554 พบโรคฟันผุในเด็กอายุ 3 ขวบ มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้น ร้อยละ 61.7 และรัฐได้วางเป้าหมายทันตกรรมสุขภาพปี 2563 ในการลดแนวโน้มการเพิ่มให้เหลือร้อยละ 50
       
       หากแต่ทุกวันนี้การเข้าถึง และการรับรู้ของประชาชนถือว่าน้อยมาก เมื่อวัดจากข้อมูลสำนักงานสถิติแห่งชาติพบว่า การเข้าถึงบริการทันตกรรมของประชาชนทั้งประเทศมีไม่ถึง 10%
       
       ทุ่มกว่าพันล้าน! ล้มเหลว เด็กฟันผุเพิ่มทะลุ 80%
               
       ตัวเลขงบบริการทันตกรรมในปี 2554 แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ดังนี้ ส่วนที่ 1 วงเงิน 2.25 บาทต่อประชาชนราว 47 ล้านคน โดยเน้นการทำฟันปลอมให้ผู้สูงวัยที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป ส่วนที่ 2 เน้นกลุ่มเด็กวัยเรียนที่มีอายุต่ำกว่า 12 ปี ในวงเงิน 36 บาทต่อประชากร ในประชากรกว่า 63 ล้านคน
       
       แม้งบบริการทันตกรรมจะสูงเกินพันล้านบาท โดยเน้นที่กลุ่มเด็กวัยเรียนที่มีอายุต่ำกว่า 12 ปี กลับพบว่า “ล้มเหลว” เมื่อดูจากการสำรวจทันตสุขภาพปี 2554 พบอัตราฟันน้ำนมผุในเด็กปฐมวัยมากถึง 61% และเมื่ออายุ 5 ขวบอัตราการเพิ่มขึ้นเป็น 81% สอดคล้องกับตัวเลขการสำรวจ ปี 2554 ของทางสำนักอนามัยภารกิจประจำพื้นฐานพบความรุนแรงของโรคฟันผุในเด็กอายุ 3 ขวบ อยู่ที่ 3.68 ซี่ต่อคน และเด็กอายุ 12 ปี อยู่ที่ 1.33 ซี่ต่อคน
       
       ขณะที่ภาครัฐใช้เงินจากภาษีของประชาชน เข้าดูแลจัดการในเรื่องบริการทันตกรรม แต่หารู้ไม่ว่าเด็กใน กทม.วันนี้ ซึ่งอยู่ในพื้นที่ที่มีอัตราการจ่ายภาษีสูงสุด และมีทันตแพทย์มากที่สุดในประเทศ กลับได้รับโอกาสในการดูแล รักษา และป้องกันด้านทันตกรรมต่ำกว่าเด็กในต่างจังหวัดเสียอีก ปัญหาความไม่เท่าเทียมเกาะกิน จนอาจส่งผลร้ายให้เด็กใน กทม.ฟันผุ และเป็นโรคร้ายตามมา
       
       ดังนั้น เด็กฟันผุทุกคน กำลังต้องเสี่ยงกับโรคร้ายอะไรบ้าง?
       
       เด็กฟันผุเสี่ยง 7 ปัญหาอันตราย “โรคทางเดินหายใจ-ฟันแท้เน่า”
       
       แพทย์ผู้เชี่ยวชาญจากโรงพยาบาลวชิรพยาบาล ระบุว่า การปล่อยให้เด็กฟันผุเป็น “อันตราย” เพราะส่งผลต่อสุขภาพร่างกาย และจิตใจ รวมถึงพัฒนาการของเด็ก และอาจเสี่ยงต่อการเกิดโรคตามมาอีก 7 ปัญหาดังนี้
       
       1. เด็กที่ฟันผุเมื่อทิ้งไว้จะส่งผลลุกลามไปสู่การเป็น “โรคทางเดินหายใจ” อันเนื่องมาจากแบคทีเรีย เชื้อโรคจากฟันที่ผุจะลงสู่ลำคอตลอดเวลา
       
       2. ฟันผุนานจะทำให้เกิดเป็นหนอง แล้วมีโอกาสลามไปที่หน่อฟันแท้ ส่งผลให้ฟันแท้อาจเปลี่ยนสี และผุได้ด้วย
       
       3. ฟันที่ผุจนเหลือแต่ตอ จนต้องถอนออก ฟันที่ขึ้นใหม่ และขึ้นซ้อน กลายเป็นฟันเก ไม่เป็นระเบียบ ส่งผลให้เด็กเกิดความไม่มั่นใจ และการบดเคี้ยวไม่สมบูรณ์ ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญให้ผู้ปกครองต้องเสียเงินเกือบครึ่งแสน เพื่อการจัดระเบียบฟันของลูกหรือที่เรียกกันว่า การจัดฟันหรือดัดฟัน นั่นเอง
       
       4. การที่เด็กฟันผุเร็วจนเหลือแต่ตอ หรือต้องถอนฟันออก จะส่งผลร้ายแรงทำให้ลูกของคุณออกเสียงไม่ชัด เป็นอุปสรรคในการพัฒนาการออกเสียงที่ถูกต้อง
       
       5. ก่อให้เกิดความเจ็บปวดทรมาน บดเคี้ยวอาหารลำบาก
       
       6. เจ็บคอ ไอ เรื้อรัง
       
       7. มีกลิ่นปาก ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง
       
       “อย่างกรณีฟันหน้าผุตั้งแต่อายุ 4 ขวบ หากไม่ถอนออกก็จะเจ็บ และมีเชื้อแบคทีเรียเข้าสู่ร่างกายผ่านลำคอ แต่หากถอนออกแล้ว ต้องรอจนอายุ 6 ขวบ ฟันแท้จึงจะขึ้นใหม่ ส่งผลต่อการออกเสียงของเด็ก ทำให้พูดไม่ชัด ทั้งนี้พบว่าเด็กที่ปวดฟันรุนแรง จนต้องขาดเรียน มีมากถึงปีละ 500,000 กว่ารายทั่วประเทศ ซึ่งจะกระทบต่อการเรียนด้วย” แหล่งข่าวในวงการสาธารณสุข ระบุ
               
       พบพิรุธเชิงนโยบายหลายจุด
       เด็ก กทม. “เอกชน-สพฐ.” ถูกทิ้ง
       
       ในเรื่องการดูแลด้านทันตกรรมในเด็กนั้น ข้อเท็จจริงซึ่งผู้ปกครองและเด็กทั่วประเทศอาจไม่รู้ว่ารัฐมีการจัดสรรงบประมาณไว้ดูแลในส่วนนี้ โดยสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.) เป็นผู้รับผิดชอบกองทุนงบบริการทันตกรรม แบ่งตามพื้นที่ออกเป็น 2 ส่วน
       
       ในส่วนของพื้นที่ กทม. จะมี สปสช.กทม.เป็นผู้วางนโยบาย เป้าหมายด้านทันตกรรม โดยแบ่งสัดส่วนการตรวจสุขภาพช่องปากที่ 70% ประกอบด้วยการป้องกัน โดยการเคลือบฟลูออไรด์เจล (Gel) หรือวานิช (Vanish) และอีกส่วนงานเป็นการบริการทันตกรรมผสมผสาน (comprehensive care) อยู่ที่ 20% แบ่งเป็นด้านการป้องกัน โดยการเคลือบหลุมร่องฟัน (ซีแลนด์ ) ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงที่จะเกิดฟันผุ และในส่วนของการรักษา ประกอบด้วยการอุดฟัน ถอนฟัน การขูดหินปูน รักษารากฟันที่ซีก D กับ E
       
       โดยมีหน่วยให้บริการด้านทันตกรรมกับเด็กใน กทม.ด้วยกัน 3 ส่วน ประกอบด้วย
       
       1. สำนักอนามัยมีบริการทันตกรรมทั่วไป และทันตกรรมเฉพาะทางสาขา
       
       2. คณะทันตแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัย
       
       3. คลินิกทันตกรรม (ภายใต้โครงการ)
       
       ขณะที่การดูแลบริการทันตกรรมในเด็กต่างจังหวัด สปสช.ได้จัดสรรงบประมาณให้สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด (สสจ.) เป็นผู้กำหนดนโยบาย โดยมีเป้าหมายที่การตรวจสุขภาพช่องปาก 100% และส่วนงานการบริการทันตกรรมผสมผสาน (comprehensive care) อยู่ที่ 50% โดยไม่มีการแบ่งแยกระหว่าง โรงเรียนในสังกัดหน่วยงานการปกครองท้องถิ่น หรือโรงเรียนในสังกัดเอกชน
       
       ด้านแหล่งข่าวจากกระทรวงสาธารณสุข กล่าวว่า เมื่อมีการนำแผนการบริหารจัดการทันตกรรมสุขภาพ รวมถึงขั้นลงมือปฏิบัติมาประเมินเบื้องต้น พบว่า กทม.มีปัญหาการบริหารจัดการ และมีการเลือกปฏิบัติขณะที่ข้อมูลยังพบด้วยว่าเด็กต่างจังหวัดได้รับการดูแลเรื่องทันตกรรมดีกว่าเด็กใน กทม.
       
       เริ่มตั้งแต่การวางนโยบายของ สปสช.กทม. ที่มีการกำหนดเป้าของ กทม. ในเรื่องการตรวจสุขภาพช่องปากเด็กเพียง 70% และการบริการทันตกรรมผสมผสาน (comprehensive care) อยู่ที่ 20% เท่านั้น ต่างจากสำนักงานสาธารณสุขจังหวัด (สสจ.) เป็นผู้กำหนดนโยบาย เป้าในการตรวจสุขภาพช่องปากเด็กต่างจังหวัดที่ 100% และส่วนงานบริการทันตกรรมผสมผสาน (comprehensive care) อยู่ที่ 50% ทั้งๆ ที่ใน กทม.มีทันตแพทย์มากที่สุดในประเทศ
       
       อีกทั้งใน กทม.มีการเลือกปฏิบัติกับเด็กอย่างไม่เท่าเทียมในกรณีที่สำนักอนามัย กทม.สามารถทำงานในเชิงรุก ลงพื้นที่ได้ แต่จะเจาะจงเฉพาะโรงเรียนในสังกัด กทม.เท่านั้น ขณะที่เด็กที่เรียนในสังกัดอื่นๆ ไม่ได้รับสิทธิ์นี้ หากต้องการรับบริการจะต้องเดินทางมารับการบริการเองตามสถานที่ที่ระบุไว้ใน 3 ส่วนข้างต้นเท่านั้น
       
       ขณะเดียวกันสำนักอนามัย กทม.ได้เพิ่มเป้าการทำการเคลือบหลุมร่องฟัน (ซีแลนด์ ) เป็น 50% ซึ่งอยู่ในส่วนหนึ่งของการบริการทันตกรรมผสมผสาน (comprehensive care) ที่มีเป้ารวมอยู่ที่ 20% ดังนั้นเด็กในสังกัดโรงเรียนอื่นจะมีโอกาสน้อยลงไปอีก
       
       “จำนวนเด็กที่เรียนอยู่ใน กทม.มีประมาณ 60,000 คน อยู่ในโรงเรียนสังกัด กทม.ประมาณ 40,000 คน ในสัดส่วนโรงเรียนที่มีการเปิดสอนในระดับประถมศึกษาจำนวน 431 โรงเรียน และเปิดสอนระดับมัธยมศึกษาอีก 4 แห่งที่เหลืออยู่ในโรงเรียนสังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน หรือ สพฐ. โรงเรียนรัฐ และโรงเรียนเอกชน อีกประมาณ 20,000 คน”
       
       ทั้งนี้ จากจำนวนเด็ก กทม. ที่ไม่ได้รับการดูแลสุขภาพฟันที่เท่าเทียม โดยเฉพาะผลจากการทำงานเชิงรุก ที่เลือกปฏิบัติกับโรงเรียนในสังกัด กทม. เท่านั้น ทั้งๆ ที่ผู้ปกครอง ประชาชนใน กทม. ต่างจ่ายภาษีที่นำมาใช้ทั้งสิ้น และผลจากปัญหาการปฏิบัติที่ต่างกัน อาจส่งผลต่อสุขภาพปากของเด็ก โดยเฉพาะการเคลือบหลุมร่องฟัน (ซีแลนด์ ) จำนวน 1 ซี่ สำหรับเด็ก ป.1-ป.6 และเด็ก ม.1-ม.6 จำนวน 4 ซี่ ซึ่งถือว่าจะช่วยลดความเสี่ยงของการเกิดฟันผุในเด็กได้
       
       “เด็กในช่วง ป.1-ป.6 จะมีหลุมร่องฟันทุกคน แต่การดูแลทันตกรรมให้ดีคือจะต้องมีการทำการเคลือบหลุมร่องฟัน ไม่ให้เศษอาหารลงไปสะสมจนกลายเป็นฟันผุ ซึ่งกองทุนทันตกรรมมีเป้าหมายที่จะดูแลในส่วนนี้ด้วย แต่ กทม.รับนโยบายมา แต่เลือกปฏิบัติเฉพาะโรงเรียนสังกัด กทม.เท่านั้น และมีผลงานน้อยกว่าต่างจังหวัดมาก”
       
       ที่สำคัญนอกจากงานป้องกันเชิงรุก จะไปบริการให้เฉพาะเด็กโรงเรียนในสังกัด กทม.เท่านั้น แล้ว เด็กอื่นจะต้องไปรับบริการที่ศูนย์อนามัยเท่านั้น ยังพบว่าการไปศูนย์อนามัยต่างๆ จะทำได้แค่ทันตกรรมป้องกัน และการทำทันตกรรมรักษา ก็ยังมีการจำกัดสถานที่ โดยมีให้บริการแค่ 6 จุด คือ 1. ศูนย์บริการสาธารณสุข 15 ลาดพร้าว 2. ศูนย์บริการสาธารณสุข 19 วงศ์สว่าง 3. ศูนย์บริการสาธารณสุข 21 วัดธาตุทอง 4. ศูนย์บริการสาธารณสุข 23 สี่พระยา 5. ศูนย์บริการสาธารณสุข 39 ราษฎร์บูรณะ 6. ศูนย์บริการสาธารณสุข 40 บางแค
       
       โดย 6 แห่งจะเปิดทำการรักษาแค่ 08.00-12.00 น. ในวันและเวลาราชการเท่านั้น!
       
       “ปัญหาอยู่ตรงที่สถานที่ให้บริการไม่เข้าถึงชุมชน เปิดในเวลาไม่เหมาะสม เป็นช่วงที่ผู้ปกครองทำงาน และเด็กต้องไปเรียนหนังสือเท่านั้น”
       
       ตรงนี้จึงเป็นปัญหาสำหรับการที่เด็กใน กทม.จะเข้าถึงบริการที่รัฐบาลจัดให้ยากขึ้นไปอีก
       
       นอกจากนี้ยังมีข้อกำหนดในการทำงานเชิงรุกของ กทม.ในการให้บริการด้านทันตกรรมแก่เด็กในโรงเรียนสังกัด กทม. ว่าผู้ที่ดำเนินการต้องเป็นทันตแพทย์ในส่วนของราชการเท่านั้น ต่างจากต่างจังหวัดที่ให้ทันตภิบาลสามารถดำเนินการได้
       
       การกำหนดเงื่อนไขไว้เช่นนี้ส่งผลให้เป็นอุปสรรค โดยเฉพาะเรื่องจำนวนของทันตแพทย์ที่ไม่เพียงพอต่อการลงพื้นที่จริงแม้ กทม.จะมีจำนวนทันตแพทย์มากก็ตาม
       
       แหล่งข่าวจากกระทรวงสาธารณสุข ได้ตั้งข้อสงสัย จากตัวเลขรายงานของปี 2554 ที่ระบุว่า ในพื้นที่ กทม.ได้ทำการเคลือบหลุมร่องฟัน (ซีแลนด์) เป็นจำนวนฟันเด็ก ป.1-ป.6 ไปประมาณ 120,000 ซี่ และหากนำข้อมูลดังกล่าวมาวิเคราะห์กับระยะเวลาในการเปิดเรียน และจากข้อกำหนดการปฏิบัติงานที่ต้องเป็นทันตแพทย์ราชการเท่านั้นน่าจะไม่ใช่ตัวเลขที่ถูกต้อง เพราะหากทำได้จริงตามตัวเลขในรายงานนั้นจะต้องใช้แพทย์เป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก
       
       “ตัวเลขนี้น่าจะไม่ชอบมาพากล ที่สำคัญการดำเนินงานไม่ต้องส่งหลักฐาน และไม่ต้องตั้งเบิกด้วย ทำให้การรายงานผลไม่สัมพันธ์กับข้อเท็จจริงที่ปรากฏอยู่”

ASTVผู้จัดการออนไลน์    30 ธันวาคม 2555

"เหรินไจ้จย่งถูจือไท่จย่ง(人再囧途之泰囧)" หรือ Lost in Thailand หนังจีนแนว road movie ฟอร์มเล็กที่เพิ่งลงจอฉายในจีนช่วงกลางเดือนธันวาคม กลายเป็นม้ามืดส่งท้ายปี ทำรายได้แซงหน้าหนังฟอร์มยักษ์เจ้าของสถิติรายได้สูงสุดในประเทศเดิมอย่าง "ฮว่าผี ภาค2 (画皮2)" หรือ Painted Skin 2 : The Resurrection โดยหลังจากฉายเพียง 2 สัปดาห์ Lost in Thailand ทำรายไปกว่า 720 ล้านหยวน นอกจากนี้ยังเป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงสุดในการเข้าฉายวันแรกและสัปดาห์แรก ในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์จีนด้วย

       Lost in Thailand เป็นหนังภาคต่อของ "เหรินไจ้จย่งถู(人再囧途 : Lost On Journey) ปี 2553 หนังตลกแนว road movie ซึ่งกำกับและแสดงนำโดย สีว์ เจิง และยังได้ดาวตลกคู่หู หวัง เป่าเฉียง มาร่วมแสดงเช่นเคย โดยภาคใหม่นี้ถ่ายทำในประเทศไทยเกือบทั้งเรื่อง (กรุงเทพมหานคร, เชียงใหม่)
       
       หนังเล่าเรื่องราวของสองผู้จัดการหนุ่ม สีว์ และ ปั๋ว ที่มีความเห็นไม่ลงรอยกันเกี่ยวกับงานวิจัยผลิตภัณฑ์ประหยัดน้ำมันที่บริษัทคิดค้นขึ้น โดย ปั๋ว ต้องการที่จะขายลิขสิทธิ์ให้บริษัทในฝรั่งเศส ขณะที่ สีว์ ต้องการวิจัยต่อเพื่อหวังผลระยะยาว แต่ผู้ที่จะตัดสินใจว่าจะเอาอย่างไรคือประธานบริษัทที่พักผ่อนอยู่ในเมืองไทย ทั้งสองจึงต้องเดินทางมาเมืองไทยเพื่อแข่งกันเสนอความคิดและโน้มน้าวให้ประธานเชื่อตน แต่ระหว่างทาง สีว์ มีเหตุให้ต้องร่วมทางกับ หวัง เป่า ผู้ซึ่งนำพาเขาไปสู่การผจญภัยและความหมายของชีวิต

       พล็อตขายความฮาที่ไม่ซับซ้อน บวกกับรายชื่อของนักแสดงนำที่ไม่ใช่ระดับซูเปอร์สตาร์ ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกประเมินตั้งแต่ก่อนเข้าฉายว่าอย่างดีที่สุดไม่น่าจะทำรายได้เกิน 500 ล้านหยวน แต่สุดท้ายสรุปรายได้ 13 วัน Lost in Thailand สร้างความตื่นตะลึงให้กับวงการภาพยนตร์ในประเทศด้วยยอดรายได้ 729 ล้านหยวน

       อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีรายงานว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะเข้าฉายในประเทศไทยหรือไม่ เนื่องด้วยหน้าหนังที่อาจไม่ดึงดูดชาวไทยนัก รวมทั้งมุกตลกที่คนไทยอาจไม่ขำ อาทิ มุกพระสงฆ์ หรือ มุกสาวประเภทสอง เป็นต้น แต่ที่แน่ๆ กลุ่มสื่อจีนรายงานว่า ภาพยนตร์เรื่องดังกล่าวกระตุ้นการท่องเที่ยวประเทศไทยของชาวจีนให้กระเตื้องขึ้นอย่างมาก ในโลกออนไลน์มีการแชร์ภาพการท่องเที่ยวตามรอยหนัง Lost in Thailand อย่างแพร่หลาย ตัวเลขนักท่องเที่ยวจีนทั้งแบบกรุ๊ปทัวร์และแบบแบ็คแพ็กในเดือนธันวาคมเพิ่มขึ้นถึง 3 เท่าจากช่วงเดียวกันของปีก่อนด้วยยอดจอง 10,000 คน(21 ธ.ค.) ขณะที่ช่วงตรุษจีนปี 2556 มียอดนักท่องเที่ยวจองแล้วกว่าร้อยละ 50 หลายๆ บริษัททัวร์จัดโปรแกรมทัวร์ตามรอยแหล่งท่องเที่ยวในภาพยนตร์ อาทิ จัดโปรแกรมให้นักท่องเที่ยวพักที่โรงแรมเลอ เมอริเดียน เชียงใหม่ ซึ่งเป็นฉากเปิดในภาพยนตร์ รวมทั้งจัดกิจกรรมอย่างการปล่อยโคม นั่งรถตุ๊กตุ๊ก และดูการแสดงช้าง เป็นต้น


ASTVผู้จัดการออนไลน์    27 ธันวาคม 2555