ติดตามภารกิจสุดท้ายของทิม ซามารัส นักล่าพายุในตำนาน
ไม่นานหลังหกโมงเย็นของวันที่ 31 พฤษภาคม ปี 2013 นักล่าพายุวัย 55 ปีที่นั่งเบาะข้างคนขับของรถเก๋งเชฟโรเลตโคบอลต์หันไปมองกล้องวิดีโอที่คนขับรถยื่นมาตรงหน้าครู่หนึ่ง ก่อนจะเหลียวมองกระจกหลังไปยังชานเมืองเอลรีโน รัฐโอคลาโฮมา ทุ่งข้าวสาลีทอประกายชวนขนลุกและวูบไหวจากกระแสลมเกรี้ยวกราด เมฆงวง (funnel cloud) สองก้อนหมุนวนเป็นเกลียวทิ้งตัวลงจากท้องฟ้าดำทะมึนไล่หลังรถมาในระยะไม่เกิน 3.5 กิโลเมตร น้ำเสียงของผู้ชายในวิดีโอไม่ใช่ความหวาดกลัวเสียทีเดียว ทว่าคำพูดนั้นก็หาได้เรียบเฉยเยี่ยงนักวิทยาศาสตร์ที่เขาบังเอิญเป็นด้วยเช่นกัน
โอ้ พระเจ้าช่วย พายุลูกนี้จะต้องใหญ่น่าดู เขาพูดพลางขมวดคิ้วและลูบคางตัวเองไปมาด้วยท่าทีหนักใจ นี่คือทิม ซามารัส ผู้ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในช่วงวัยหนุ่มคลุกคลีกับพายุอันตรายอย่างทอร์นาโด เขาหมกมุ่นกับการศึกษาพายุถึงขนาดที่แคทีผู้เป็นภรรยา พูดประชดประชันสามีของเธอว่า มีความสัมพันธ์กุ๊กกิ๊กกับธรรมชาติ
ความสัมพันธ์นั้นเริ่มช้ากว่าปกติในฤดูใบไม้ผลิปีนี้ แต่แล้วเดือนที่เหล่านักล่าพายุเรียกว่า พฤษภาหน้าพายุ (May Magic) ก็มาถึง ในช่วงเดือนนั้น แรงเฉือนลม (wind shear) แนวตั้งจากลมใต้ที่มาจากอ่าวเม็กซิโกเริ่มพัดขึ้นมาปะทะเข้ากับกระแสลมเย็นที่พัดมาทางตะวันออกจากเทือกเขาร็อกกี ส่งผลให้เกิดพายุฝนฟ้าคะนอง พร้อมๆกับจุดประเด็นในวงสนทนาออนไลน์ของเหล่านักล่าพายุผู้ยินดีปรีดาทั่วสหรัฐฯ ทำนองว่า สภาพอากาศเลวร้าย! สภาพอากาศเลวร้ายอย่างยอดเยี่ยม!
เช้าวันที่ 18 พฤษภาคม ซามารัสจูบลาแคที ก่อนที่เขากับลูกทีมสองคน คือ คาร์ล ยัง นักอุตุนิยมวิทยาวัย 45 และพอล ลูกชายวัย 24 ของซามารัส จะออกจากบ้านในเมืองเบนเนต รัฐโคโลราโด รุดไปทางตะวันออกสู่ที่ราบในแถบมิดเวสต์ซึ่งรู้จักกันในชื่อ ทอร์นาโดแอลลีย์ (Tornado Alley)
ระหว่างขับรถหลายพันกิโลเมตรตลอดสี่วันหลังจากนั้นผ่านแคนซัส โอคลาโฮมา และเทกซัส ซามารัสกับทีมวิจัยพายุของเขาซึ่งรู้จักกันในชื่อย่อว่า ทวิสเท็กซ์ (TWISTEX) เผชิญกับทอร์นาโดอย่างน้อย 11 ลูก และหลังกลับไปพักที่บ้านสี่วัน ซามารัสก็ออกเดินทางอีกครั้งโดยไปพร้อมกับรถกระบะที่ติดตั้งกล้องความไวสูงขนาดยักษ์เพื่อใช้ศึกษาฟ้าผ่าในแคนซัส แม้เขาจะยอมรับในเฟซบุ๊กว่า นำรถสำรองมาด้วยเพื่อล่าทอร์นาโดเป็น เครื่องเคียง
ในเทปวิดีโอบันทึกไว้เมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม ซามารัสอยู่ในรถสำรองคันนั้น นักล่าพายุผู้นี้ออกไล่ล่าอีกครั้ง กระนั้นก็เห็นได้ชัดว่า ครั้งนี้มีบางสิ่งไม่เหมือนเดิม
มันตรงดิ่งไปยังโอคลาโฮมาซิตีเลย เขาพึมพำ
ทอร์นาโดลูกนี้เกิดจากพายุฝนฟ้าคะนองหลายลูก ซึ่งก่อตัวตามแนวปะทะอากาศเย็นเหนือพื้นที่ตอนกลางของโอคลาโฮมาในช่วงบ่ายวันนั้น หลังเวลา 18.00 น. เล็กน้อย มันก็ทิ้งตัวลงใต้พายุซูเปอร์เซลล์ (supercell) ที่อยู่ใต้สุดซึ่งมีอากาศอุ่นและชื้นมากที่สุด และกลายร่างเป็นอสุรกายใหญ่ยักษ์ดำทะมึนหมุนทวนเข็มนาฬิกา ต้นไม้น้อยใหญ่ที่อยู่ในเส้นทางพายุสั่นระริกราวกับเจ้าเข้า
เอาละ ผมจะจอดนะ คาร์ล ยัง ซึ่งรับหน้าที่ขับรถและบันทึกวิดีโอ เอ่ยขึ้น
รถโคบอลต์ค่อยๆจอด ซามารัสกับยังลงจากรถ พร้อมกับพอลซึ่งมองผ่านกล้องวิดีโออีกตัว ทั้งสามยืนอยู่ที่ขอบถนนโรยกรวดและหรี่ตาฝ่าสายฝน ขณะนั้นเอง เมฆงวงก้อนที่สามก็ก่อตัวขึ้นบนท้องฟ้า
สามงวง! ยังอุทาน
ใช่แล้ว ซามารัสตอบ เมื่อหันกลับไปยังกล้อง เขาก็ต้องตื่นตะลึงกับสิ่งที่เห็น โอ้โห นี่ต้องเป็นทอร์นาโดยักษ์เลยล่ะ
ยังเห็นด้วย อาจเป็นทอร์นาโดอายุยืนมากๆก็ได้นะ ดีไม่ดีอาจหมุนไปหลายไมล์เลย
พวกเขากลับขึ้นรถในอีกไม่กี่นาทีต่อมา และขับต่อไปทางตะวันออกอย่างเงียบๆโดยมีเพียงเสียงที่ปัดน้ำฝนทำงาน ทอร์นาโดเคลื่อนตัวขนานอยู่ทางใต้ ฟ้าแลบแปลบปลาบบนฟ้ามืดหม่น สายไฟแกว่งไกวไปมาอย่างบ้าคลั่ง พายุขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ บดบังแสงอาทิตย์จนหมดสิ้น ชายสามคนในรถตกอยู่ท่ามกลางความมืดมิด
นั่นไง ป้ายหยุด ซามารัสบอกเสียงดังเมื่อมองเห็นทางหลวงสาย 81 ถ้าจะมีโอกาสวางอุปกรณ์ เราต้องไปทางตะวันออกและขับลงใต้ ดักวางอุปกรณ์เมื่อทอร์นาโดเคลื่อนไปทางตะวันตก นั่นคือโอกาสเดียวของเรา
ขณะที่พวกเขาชะลอรถใกล้สี่แยก กลุ่มเมฆดำก็บดบังทัศนียภาพทางใต้จนหมดสิ้น ว้าว ยังพึมพำ ใหญ่เอาเรื่องจริงๆ
แต่ไม่มีใครในรถบอกได้ว่าพายุที่อยู่ใต้เมฆฝนทะมึนนั้นใหญ่แค่ไหน สิ่งที่พวกเขาเห็นมีเพียงความดำทะมึนและพร่ามัวที่บ่งบอกถึงความรุนแรง
ทางหลวงสาย 81 ไม่มีสิ่งกีดขวาง อันที่จริง ถนนปิดการจราจรทางใต้ ทางเหนือคือเส้นทางหนีฉุกเฉินของพวกเขา ตอนนี้นักล่าพายุคนอื่นๆเลือกที่จะออกจากเอลรีโนแล้ว ซามารัสกับลูกทีมอาจทำอย่างเดียวกัน พวกเขาเคยทำแบบนั้นมาแล้วหลายครั้ง แต่ครั้งนี้มีปัจจัยอื่นๆให้พิจารณา ถนนสภาพดี ทอร์นาโดมีขนาดมหึมา พวกเขาอยู่ใกล้ทางผ่านของพายุ จึงเป็นที่เข้าใจว่าทีมทวิสเท็กซ์ตั้งใจจะนำอุปกรณ์ติดตามพายุไปวาง
ขับไปแบบนั้นแหละดีแล้ว ซามารัสเอ่ยชม ขณะที่ยังนำรถโคบอลต์ข้ามทางหลวงและแล่นต่อไปบนถนนโรยกรวด
มันเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว 30 ถึง 40 ไมล์ต่อชั่วโมงไปทางตะวันออก ซามารัสพึมพำ เขาดูสับสนอย่างเห็นได้ชัด ท้องฟ้าทางใต้เหมือนหม้อต้มน้ำเดือดสีเทาขุ่น เมฆและฝนยังคงบดบังทอร์นาโดจนมองไม่เห็น อา ผมเห็นมันแล้ว เขาพูดขึ้น ก่อนจะกลับลำอย่างหงุดหงิดว่า อ้าว สงสัยจะไม่ใช่ ขอโทษที ฝนตกหนักเหลือเกิน
สิ่งที่เขาเห็น เมื่อมันปรากฏแก่สายตาในที่สุด คือสิ่งที่ทิม ซามารัส ไม่เคยเห็นมาก่อนและจะไม่ได้เห็นอีก มันคือภาพทีทำให้นักล่าพายุผู้คร่ำหวอดที่อยู่ในระยะปลอดภัยกว่าถึงกับนั่งไม่ติด ทอร์นาโดเปลี่ยนเส้นทางในฉับพลัน มันตีวงไปทางซ้าย ซึ่งปกติมักเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการอ่อนกำลัง เว้นแต่ในกรณีนี้ ทอร์นาโดขยายขนาดขึ้น
ในช่วงเวลาหนึ่งนาที พายุขยายตัวอย่างน่าขนลุก จากเส้นผ่านศูนย์กลางราว 1.5 กิโลเมตร มันใหญ่ขึ้นอีก 2.5 เท่า ใหญ่กว่าพายุใดๆที่เคยบันทึกไว้ รอบๆทอร์นาโดลูกหลักซึ่งจู่ๆก็พัดด้วยความเร็ว 65 ถึง 80 กิโลเมตรต่อชั่วโมงและมีความเร็วลมภายในสูงกว่านั้นสี่เท่า ยังมีเกลียววนย่อยสี่หรือห้าเกลียวที่หมุนควงขึ้นๆลงๆด้วยความเร็วลมเกือบถึง 485 กิโลเมตรต่อชั่วโมงด้วย พายุหักเลี้ยวและควบตะบึงขึ้นเหนือไปตามถนนแอลฟาเดลอย่างไม่ลดราวาศอก ทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า มุ่งหน้าสู่ถนนรอยเตอร์ ถนนที่มันทิ้งตัวลงมาเป็นครั้งแรก
ขณะที่รถเข้าใกล้สี่แยกที่ถนนรอยเตอร์ตัดกับถนนแอลฟาเดล ทิม ซามารัส มองออกไปนอกหน้าต่างฝั่งผู้โดยสารทางด้านทิศใต้ เมื่อเขาเห็นสิ่งที่เห็น เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ทั้งสงบและเร่งร้อนว่า อันที่จริง เอ้อ รีบไปเถอะ ตรงนี้เป็นจุดที่แย่มากๆ
เทปหยุดที่เวลา 18.20 น. สามนาทีก่อนที่พายุกับนักล่าจะพบกัน
ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงต่อมา เวลา 19.06 น. ของคืนวันศุกร์ ตำรวจประจำสำนักงานนายอำเภอขับรถมาตามถนนรอยเตอร์ และเห็นซากรถคันหนึ่งอยู่กลางทุ่งคาโนลาทางเหนือของถนน แต่เพราะฝนและลูกเห็บยังไม่หยุดตก ท้องทุ่งแฉะเกินกว่าจะลุยฝ่าไปได้ เขาย้อนกลับมาอีกครั้งในคืนนั้นและลุยเข้าไปถึงประตูฝั่งคนขับ ไม่มีใครที่นั่น แล้วเขาก็เห็นผู้โดยสาร นายตำรวจหยิบวิทยุและแจ้งว่าต้องมีการตัดศพเพื่อนำร่างออกจากซากรถ
ร้อยเวรมาถึงที่เกิดเหตุและบังเอิญมองเห็นร่างหนึ่งอยู่ในคูน้ำ ห่างจากซากรถคันนั้นไปทางตะวันตกเกือบครึ่งกิโลเมตร ร่างนั้นนอนคว่ำหน้า ในกระเป๋าสตางค์มีบัตรประชาชนของคาร์ล ยัง จากเมืองเซาท์เลกทาโฮ รัฐแคลิฟอร์เนีย ผลการตรวจเลขตัวถังรถยนต์สีขาวบ่งบอกว่าเป็นรถของทิม ซามารัส ซึ่งตรงกับชื่อในใบขับขี่ที่พบในกระเป๋ากางเกงของผู้โดยสาร
แคที ซามารัส กับลูกสาว เอมี นั่งเครื่องบินมายังโอคลาโฮมาซิตีหลังเกิดทอร์นาโดสามวัน พวกเธออยากเห็นสถานที่เกิดเหตุ และประหลาดใจที่เห็นกุหลาบก้านยาวสามดอกวางอยู่บนพื้นริมถนนรอยเตอร์ตรงจุดที่พบรถโคบอลต์กับร่างของทิม พวกเธอประหลาดใจซ้ำสองที่ผู้อำนวยการสถานที่ทำศพในโอคลาโฮมาซิตี ผู้แต่งศพให้ทิมอย่างสุดฝีมือ ไม่ยอมรับค่าตอบแทน
เขาทำวิจัย พยายามช่วยคนในชุมชนของเราครับ ผู้อำนวยการบอกอย่างหนักแน่น เป็นอันยุติข้อโต้แย้ง
ทว่าเรื่องอื่นๆไม่จบลงง่ายๆเช่นนั้น แม้จะมีเทปวิดีโอที่บันทึกเหตุการณ์อีกสามม้วนหลังเกิดโศกนาฏกรรมที่เอลรีโน ทั้งจากนักล่าพายุรายหนึ่งที่รถอยู่ห่างจากจุดที่รถโคบอลต์ของทิมหายไปจากสายตาครึ่งกิโลเมตรจากนักล่าพายุอีกรายที่บันทึกภาพรถคันเล็กร่วงลงจากท้องฟ้า และจากกล้องของพอล ซามารัส ที่กู้ขึ้นมาได้ แต่คงไม่มีใครรู้อย่างแน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเวลา 18.23 น. ของวันที่ 31 พฤษภาคม ปี 2013
เรื่องโดย โรเบิร์ต เดรเพอร์
พย 2556
