@อยุธยาวิปโยค (๑)@ โดย เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
@ กำศรวลศรีอยุธให้ ใจหาย
สรรเพชรปราสาทพราย กระเพื่อมน้ำ
เจดีย์ระลอกราย ระยับคลื่น
ขยับขยอกกระฉอกขย้ำ เขมือบแก้วกรุงศรีฯ
@ เรืองเรืองพระธรรมรส
กำสรดร่ำพระวารี
ปล้องไฉนบัลลังก์ปลี
เม็ดน้ำค้างมาค้างตา
@ กาพย์เห่ก็โหมซัด
พระปรางค์วัดไชยวัฒนา
ธรรมธิเบศมหา
กวิมิเห็นจะเป็นไฉน
@ โอ้ว่าอยุธยา
ประชาราษฎร์จะขาดใจ
ครั้งศึกก็ท่วมไฟ
ครั้นเสร็จศึกก็ท่วมน้ำ
@ แตกกรุงก็ตั้งกรุง
เป็นกรุงเทพเทพอุปถัมภ์
ครั้งนี้กลีกรรม
กระหน่ำสนองทั้งสองกรุง!
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
พฤ.๑๕/๑๒/๕๔
.............................................................
@อยุธยาวิปโยค (๒)@ โดย เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
@ กรุงศรีอยุธเยศแม้น เมืองอินทร์
มือมนุษย์แหละเสกศิลป ศาสตร์สร้าง
มือมนุษย์แหละสาปภิน- ทนาเภท
โอ้อยุธวิปโยคร้าง ร่ำรื้อยุคสมัยฯ
@ มื้อนี้ที่เศกมนต์
คือมือคนใช่มือใคร
คือมือและคือใจ
จักกอบกู้กำลังเมือง
@ ถึงน้ำก็เถอะน้ำ
อันกระหน่ำมานองเมือง
ตำนานนับนานเนื่อง
ล้วนผู้คนที่ทนทาน
@ ล่มยศก็ยงยศ
แลล่มย่านก็ยงย่าน
ขจัดเหตุเผด็จพาล
ต้องร่วมใจประจันประจน
@ วิญญาณอยุธยา
ยังเพรียกหาอยู่ทุกหน
อยุธยาไม่สิ้นคน
คนดีศรีอยุธยา!
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
พฤ.๑๕/๑๒/๕๔
