วันที่ 28 ธ.ค. นายฉัตรชัย พรหมเลิศ อธิบดีกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย เผยว่า พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา รมว.มหาดไทย ฐานะประธานกรรมการและผู้อำนวยการศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนน (ศปถ.) จะเดินทางมาเป็นประธานเปิดศูนย์แถลงข่าวสถิติอุบัติเหตุทางถนนช่วงเทศกาลปีใหม่ 2558 ภายใต้แนวคิด "มอบความสุขทั่วไทย สัญจรปีใหม่ ปลอดภัยทุกคน" ในวันที่ 30 ธ.ค.  เวลา 14.30 น. โดยศูนย์จะเปิดระหว่างวันที่ 30 ธ.ค.2557– 5 ม.ค.2558 มีรัฐมนตรีสลับกันมาแถลงข่าวทุกวัน ส่วนพิธีปิดศูนย์วันที่ 6 ม.ค. จะมีนายสุธี มากบุญ รมช.มหาดไทย  มาทำหน้าที่

นายฉัตรชัย กล่าวว่า มาตรการการสร้างความปลอดภัยทางถนน ถือเป็นนโยบายสำคัญของรัฐบาล รวมทั้ง รมว.มหาดไทย ซึ่งเทศกาลปีใหม่เป็นช่วงที่มีสถิติอุบัติเหตุทางถนนสูงกว่าปกติ ดังนั้นเพื่อให้การป้องกันและลดอุบัติเหตุมีประสิทธิภาพ ลดความสูญเสียมาก ศปถ.จึงกำหนดกรอบแนวทางเน้นมาตรการ 3 ด้าน ได้แก่  การป้องกันเน้นการบังคับใช้กฎหมาย 10 มาตรการอย่างเข้มข้น การควบคุมการจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดยเฉพาะกลุ่มเยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปี และการดูแลนักท่องเที่ยวตามจุดผ่านแดน

นายฉัตรชัย กล่าวอีกว่า ยอดของการสูญเสียที่ผ่านมาจะอยู่ในพื้นที่ตามท้องถิ่นเป็นส่วนใหญ่และเกี่ยวข้องกับสุรา โดยสาเหตุการเกิดอุบัติเหตุส่วนใหญ่เกิดจากพฤติกรรมของผู้ใช้รถใช้ถนน ได้แก่ เมาแล้วขับ ขับรถเร็วเกินกว่ากฎหมายกำหนดจึงอยากเน้นการสร้างจิตสำนึกความรับผิดชอบเรื่องการใช้รถใช้ถนน ห้ามเมาแล้วขับ ส่วนรถที่บริการสาธารณะจะต้องมีความรับผิดชอบเช่นกัน ซึ่งก็จะมีมาตรการตรวจสอบและควบคุมคนขับด้วย ทั้งนี้ แม้ทางรัฐบาลและ ศปถ.จะไม่ได้ตั้งเป้าจำนวนผู้เสียชีวิต แต่เราหวังจะให้ยอดของผู้เสียชีวิตเป็นศูนย์

ทั้งนี้ สำหรับสถิติอุบัติเหตุทางถนนช่วงเทศกาลปีใหม่ 2557 โดยสรุปอุบัติเหตุทางถนนสะสม 7 วันตั้งแต่วันที่ 27 ธ.ค.2556 - 2 ม.ค.2557
เกิดอุบัติเหตุรวม 3,174 ครั้ง (ปีใหม่ 2556 เกิด 3,164 ครั้ง) เพิ่มขึ้น 10 ครั้ง ร้อยละ 0.32
ผู้เสียชีวิต รวม 366 ราย เท่ากับปีใหม่ 2556
ผู้บาดเจ็บรวม 3,345 คน (ปีใหม่ 2556 ผู้บาดเจ็บ 3,329 คน) เพิ่มขึ้น 16 คน ร้อยละ 0.48

สาเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ เมาสุรา ร้อยละ 41.71
ยานพาหนะที่เกิดอุบัติเหตุสูงสุด ได้แก่ รถจักรยานยนต์ ร้อยละ 81.03
พฤติกรรมเสี่ยงที่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บและเสียชีวิตสูงสุด ได้แก่ ไม่สวมหมวกนิรภัย ร้อยละ 22.39
ผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มวัยแรงงาน ร้อยละ 56.59
ส่วนจังหวัดที่ไม่มีผู้เสียชีวิตในช่วง 7 วัน รวม 5 จังหวัด ได้แก่ แม่ฮ่องสอน บึงกาฬ ตราด ปัตตานี และ พังงา
จังหวัดที่เกิดอุบัติเหตุสะสมสูงสุด ได้แก่ นครสวรรค์ 127 ครั้ง
จังหวัดที่มีผู้เสียชีวิตสะสมสูงสุด ได้แก่ นครราชสีมา 21 ราย

28 ธันวาคม พ.ศ. 2557   ข่าวสดออนไลน์

 คอลัมน์ Sexociety โดย Dr.DEN

มันถูกเรียกว่าอาชีพที่เก่าแก่ที่สุดในโลก
       
       การค้าประเวณี มีอยู่ทุกหนแห่งตั้งแต่เริ่มมีการบันทึกประวัติศาสตร์กันมาแล้ว และมันเป็นอาชีพที่มีเวลาอันยาวนานที่สุดในการเจริญเติบโต โสเภณีมิได้เป็นเพียงโสเภณีอย่างเดียว มีผู้หญิงมากมายหลายแบบตลอดประวัติศาสตร์ที่ให้บริการหลากหลายระดับในสังคมเมือง ตั้งแต่ออหรี่ชั้นต่ำจนถึงหญิงงามเมืองของสังคมชั้นสูง

   
        1) หยิง-ชิ (Ying-Chi)
       
       หยิง-ชิ เป็นโสเภณีอิสระอย่างเป็นทางการพวกแรกในประวัติศาสตร์จีน โดยมีพวกเธอมาตั้งแต่ สมัยจักรพรรดิหวู่ ซึ่งว่ากันว่าพระองค์เกณฑ์บรรดาข้าราชบริพารฝ่ายหญิงให้มารับหน้าที่อย่างเดียว คือ การบำเรอทหารในกองทัพของพระองค์ขณะเดินทัพระยะไกล
       
       คำว่า หยิง-ชิ นั้น แปลตามตัวได้ว่า “โสเภณีในค่ายทหาร” ซึ่งถือว่าเป็นคำยกย่องอย่างสูงในยุค 100 ปีก่อนคริสต์ศักราช
       
       แหล่งข่าวบางแห่งตั้งข้อสงสัยว่าหญิงสาวเหล่านี้ไม่น่าจะเป็นโสเภณีจีนพวกแรก ว่ากันว่า กษัตริย์แห่งเย่ว์ (มณฑลกวางตุ้งในประเทศจีน) ได้จัดตั้งค่ายค้าประเวณีเป็นแห่งแรก ซึ่งประกอบด้วยบรรดาแม่ม่ายของทหารที่ล้มตาย ผู้หญิงเหล่านี้แตกต่างจาก หยิง-ชิ เป็นอันมาก เพราะ หยิง-ชิ เป็นที่นิยมยกย่องและมีบทบาทในการมอบ “มิตรภาพ” ให้แก่ชายชาติทหารเท่านั้น
       
       นอกจากนี้ หยิง-ชิ ยังแตกต่างจากผู้หญิงที่ทำงานในซ่องโสเภณีที่ดำเนินกิจการโดยรัฐบาล ซึ่งเป็นสถาบันที่เก่าแก่มากกว่า โดยสามารถย้อนหลังไปได้ถึง 700 ปีก่อนคริสต์ศักราช

   
        2) โสเภณีวิหาร (Temple Prostitutes)
       
       บทบาทของ โสเภณีวิหาร ในสังคมกรีก-โรมันโบราณนั้น เป็นเรื่องที่เคยถกเถียงกันมามาก ไม่ใช่เรื่องที่เถียงกันว่ามันเป็นการปฏิบัติที่นิยมกันหรือไม่ ข้อนั้นมันแน่อยู่แล้ว แต่รายละเอียดของการปฏิบัติต่างหากที่ยังต้องมีการตีความ
       
       โสเภณีวิหาร คือ พวกผู้หญิงที่ขายบริการภายใต้ความศักดิ์สิทธิ์ของวิหาร และด้วยการอนุญาตจากนักบวชของวิหาร นอกจากนี้พวกเธอยังทำงานเพื่อเทพเจ้าของพวกเธออีกด้วย
       
       การบริการทางศาสนาของโสเภณีวิหารเหล่านี้จะได้รับค่าตอบแทนกี่มากน้อยนั้นไม่มีใครรู้ นักวิชาการบางคนแย้งว่าพวกเธอเป็นเพียงทาสที่ขายบริการเพื่อให้ได้รับเงินมาเข้าวิหารเท่านั้น บางคนเชื่อว่าพวกเธอมีบทบาทที่ได้รับการเคารพมากกว่านั้นเยอะ
       
       ในวิหารและในการบวงสรวงเทพเจ้าของพวกเธอ และเชื่อว่าการไปเยือนโสเภณีวิหารและจ้างเธอ (หรือเขา) มาให้บริการนั้น เป็นรูปแบบของการบวงสรวงอย่างหนึ่ง ทฤษฎีนี้เป็นที่นิยมเป็นพิเศษในลัทธิการเจริญพันธุ์และผู้บูชากามเทวีอย่าง แอโฟรไดต์ (วีนัส) แนวความคิดของโสเภณีวิหารนั้น เป็นเรื่องธรรมดาสามัญ และมีระดับชั้นที่แตกต่างกันตาม
       
       สมณะศักดิ์ของวิหาร สาวพรหมจรรย์จำนวนมากทุกระดับชั้นในสังคมถูกนำมาที่วิหาร เพื่ออุทิศชีวิตและร่างกายของพวกเธอให้แก่การบวงสรวงเทพเจ้าและเทวีของพวกเขา
       
       บางแหล่งข่าวระบุว่าหญิงสาวที่มีอายุต่ำกว่า 14 ปีเท่านั้น ที่จะได้เป็นโสเภณีวิหารในยุคกรีกโบราณ มีหลักฐานจำนวนมหาศาลที่ขัดแย้งกันว่าโสเภณีวิหารมีบทบาทอย่างไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ก็คือ พวกเธอเป็นส่วนสำคัญของวิถีชีวิตแห่งวิหาร

   
        3) เทวทาสี (Devadasis)
       
       เทวทาสี คือ ผู้หญิงที่ถูกบังคับให้เข้าสู่วิถีชีวิตของการค้าประเวณี เพื่อรับใช้กามเทวีของฮินดูที่ชื่อ เยลลัมมา เมื่อเด็กหญิงเหล่านั้นถึงวัยเจริญพันธุ์ พ่อแม่ของพวกเธอก็นำพรหมจรรย์ของพวกเธอออกประมูลและขายให้แก่ผู้ให้ราคาสูงสุด
       
       ในทันทีที่พรหมจรรย์ของพวกเธอถูกทำลาย พวกเธอก็ถูกอุทิศให้กับเทวีองค์นั้น และใช้เวลาที่เหลือในชีวิตเป็นโสเภณีในพระนามของเยลลัมมา ทุกคืนชะตากรรมของพวกเธอไม่เคยเปลี่ยน กล่าวคือ ถูกขายให้ใครก็ตามที่จ่ายมากที่สุด
       
       สำหรับพ่อแม่ มันไม่ใช่การกระทำที่เลวร้ายแต่อย่างใด ไม่เพียงแต่พวกเขาไม่ต้องจ่ายค่าสินสอดให้กับผู้ชายที่จะมาแต่งงานกับลูกสาวของพวกเขาเท่านั้น แต่พ่อแม่หลายคนยังเก็บเงินที่ลูกสาวหามาได้อีกด้วย
       
       การปฏิบัติดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งในศาสนาของเยลลัมมาที่ปฏิบัติกันมาเป็นเวลาหลายศตวรรษ แต่ถึงแม้ว่ามันเป็นสิ่งผิดกฎหมายในอินเดียในค.ศ. 1988 การปฏิบัติเช่นนี้ก็ยังคงดำเนินต่อมาจนถึงปัจจุบัน ตราบาปที่ติดตัวเทวทาสีนั้นหนักหนาสาหัส
       
       แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นตัดสินใจที่จะเลิกใช้ชีวิตแบบนี้ พวกเธอก็จะไม่มีวันได้แต่งงาน ทันทีที่พวกเธอถูกอุทิศให้แก่เทวีของพวกเธอ ก็ไม่มีทางหันกลับมาอีกได้ เทวทาสีส่วนใหญ่ถูกขับออกจากวิหารในวัย 45 ปี เมื่อพวกเธอถูกพิจารณาว่าไม่เป็นสาวและไม่มีเสน่ห์พอที่จะนำเกียรติศักดิ์มาสู่เทวีของพวกเธอได้แล้ว และส่วนใหญ่กลายเป็นขอทานเพื่อประทังชีวิตส่วนที่เหลือไปจนวันตาย


        4) นางโลม (Comfort Women)
       
       นางโลม หรือที่เรียกอีกอย่างว่า “หญิงประโลมใจ” ในสงครามโลกครั้งที่ 2 นั้น เป็นเชิงอรรถทางประวัติศาสตร์อันดำมืด และถูกมองข้ามอยู่บ่อยๆ มันเริ่มต้นในปี 1932 เมื่อทหารญี่ปุ่นเริ่มเกณฑ์ผู้หญิงซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวเกาหลีมาทำงานใน “สถานีประโลมใจ” ที่จัดตั้งขึ้นใหม่
       
       ผู้หญิงเหล่านี้ได้รับคำสัญญาว่าจะมีงานทำ แต่สิ่งที่ทางญี่ปุ่นไม่ได้บอกพวกเธอ ก็คือว่า สถานีเป็นซ่องโสเภณีสำหรับบริการทหารญี่ปุ่น
        ในที่สุดผู้หญิงประมาณ 200,000 คน ถูกลำเลียงไปทางเรือเพื่อเป็นนางโลม และประมาณการกันว่ามีเพียง 25-30% ของผู้หญิงเหล่านี้ที่รอดชีวิตจากเคราะห์กรรมของพวกเธอ เด็กหญิงอายุแค่ 11 ขวบถูกบังคับให้บริการทางเพศแก่ผู้ชายวันละประมาณ 50-100 คน และจะถูกเฆี่ยนตีถ้าพวกเธอปฏิเสธ
       
       ในขณะที่รัฐบาลญี่ปุ่นเคยกล่าวคำขอโทษด้วยวาจามาบ้างแล้ว แต่พวกเขาปฏิเสธการชดเชยด้านการเงินให้แก่นางโลมและครอบครัวของพวกเธอ พอถึงปี 2014 ก็มีนางโลมเพียง 55 คนที่ยังมีชีวิตอยู่

   
        5) โอเลทริดิส (Auletrides)
       
       โอเลทริดิส คือ โสเภณีชั้นหนึ่งของกรีกซึ่งมีตำแหน่งอันน่าพึงพอใจในสังคมกรีกโบราณ ผู้หญิงเหล่านี้ห่างไกลจากออหรี่ธรรมดาด้วยทักษะที่มากกว่าแค่การขายบริการทางเพศ พวกเธอเป็นนักเป่าขลุ่ยและนักเต้นระบำที่ได้รับการฝึกมาอย่างดี
       
       บางคนมีความสามารถอื่นๆ ที่ทำให้พวกเธอเป็นนักแสดงอันเป็นที่หลงใหลต่อสาธารณชน อย่างเช่น การโยนของสลับมือ การฟันดาบ และการเล่นกายกรรม หลายคนถูกนำไปแสดงปาหี่ตามถนน รวมทั้งในการเฉลิมฉลองทางศาสนาและเทศกาลต่างๆ แหล่งข่าวบางคนกล่าวว่าพวกเธอยังเป็นผู้ให้ความบันเทิงยอดนิยมสำหรับเด็กๆ อีกด้วย
       
       โอเลทริดิสยังถูกจองตัวไว้สำหรับแสดงในงานเลี้ยงส่วนตัวได้อีกด้วย และมักจะจบลงด้วยการให้บริการทางเพศด้วยความชำนาญของพวกเธอ ความสามารถพิเศษอื่นๆ ของพวกเธอบางคนก็ยังมีอีก เช่น เป็นนักเล่นพิณหรือนักเล่นกีตาร์ หญิงสาวเหล่านี้ (บางทีก็เป็นเด็กหนุ่ม) มักขึ้นสังกัดกับแม่เล้าซึ่งจ้างพวกเธอออกไปหาลำไพ่ในงานเลี้ยงส่วนตัว

 ASTVผู้จัดการออนไลน์
   11 ธันวาคม 2557

อีก 2 วันข้างหน้า จะเป็นอีกวันประวัติศาสตร์ที่โลกไม่อาจลืม กระทั่ง ครั้งหนึ่งเหตุการณ์นี้ถูกหยิบจับออกมาเรียบเรียงเล่าเป็นภาพยนตร์เรื่องดังของฮอลลีวูด "เพิร์ล ฮาร์เบอร์" โศกนาฏกรรมระหว่างสหรัฐฯ กับญี่ปุ่น ที่คร่าชีวิตคนนับพัน

เช้าวันอาทิตย์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2484 (ค.ศ. 1941) เวลา 07.55 น. ตามเวลาท้องถิ่น จักรวรรดิญี่ปุ่นได้เปิดการโจมตีฉับพลันโดยส่งเครื่องบินทิ้งระเบิดกว่า 150 ลำ โจมตีอ่าวเพิร์ลฮาร์เบอร์ เกาะโออาฮู เกาะใหญ่ลำดับที่ 3 ของรัฐฮาวาย ในสหรัฐอเมริกา 

การโจมตีระลอกแรกใช้เวลานาน 35 นาที และอีกเพียงครึ่งชั่วโมงหลังระลอกแรก ก็เกิดการโจมตีอีกครั้ง ด้วยเครื่องบิน 100 ลำ ต่อเนื่องนานนับชั่วโมง ส่งผลให้สหรัฐฯ สูญเสียทหาร 2,408 นาย เรือรบ 18 ลำ เครื่องบิน 400 ลำ สร้างความเดือดดาลให้ประชาชนชาวอเมริกันเป็นอย่างมาก  ทำให้ประธานาธิบดีแฟรงคลิน ดี. รูสเวลท์ ประกาศสงครามกับจักรวรรดิญี่ปุ่นในที่สุด  และเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้สหรัฐอเมริกาเข้าร่วมกับฝ่ายสัมพันธมิตรอย่างเป็นทางการในสงครามโลกครั้งที่ 2

หากย้อนกลับไป สหรัฐฯ ได้ถูกร้องขอความช่วยเหลือจากอังกฤษที่ถูกเยอรมนีทิ้งระเบิดไม่เว้นแต่ละวัน และกำลังจะเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ ส่วนจีนที่ขณะนั้นถูกจักรวรรดิญี่ปุ่นรุกรานและทำการสังหารหมู่ชาวจีนอย่างโหดเหี้ยมจนเป็นโศกนาฎกรรมมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ในขณะนั้น สหรัฐฯเพิกเฉยกับข้อเรียกร้องดังกล่าว โดยพยายามวางตัวเป็นกลางไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวใดๆ ด้วยเหตุผลที่ประชาชนชาวอเมริกันส่วนใหญ่มองว่า สงครามที่เกิดขึ้นในขณะนั้นเป็นเรื่องของคนอื่น สหรัฐฯไม่ควรเข้าไปยุ่ง

ขณะเดียวกัน แถลงการณ์ของสันนิบาตชาติได้ประณามการกระทำของญี่ปุ่น และออกคำสั่งให้ญี่ปุ่นถอนกองทัพออกจากจีน ทำให้ญี่ปุ่นไม่พอใจพร้อมประกาศถอนตัวออกจากสันนิบาตชาติ 

สหรัฐฯ จึงมีเหตุผลชอบธรรมในการให้ความช่วยเหลือจีน (มีการวิเคราะห์กันว่าที่จริงสหรัฐฯ มีความต้องการเข้าร่วมสงครามอยู่แล้วเพื่อบทบาทประเทศผู้นำโลกในอนาคต) จึงยุติการส่งออกสินค้าไปยังญี่ปุ่นเช่น น้ำมัน เหล็ก ทำให้ญี่ปุ่นขาดปัจจัยในการบำรุงกองทัพโดยเฉพาะน้ำมัน กระทบแผนการบุกยึดดินแดนประเทศในเอเชียทั้งหมดจนต้องหยุดชะงักลง

ญี่ปุ่นจึงตัดสินใจโจมตีที่อ่าวเพิร์ลฮาเบอร์  เพื่อเปิดเส้นทางการขยายอำนาจในภาคพื้นทะเลแปซิพิก  หลังการโจมตีเสร็จสิ้น นายพลเรืออิโซโรกุ ยามาโมโต ผู้วางแผนและรับผิดชอบการโจมตีอ่าวเพิร์ลฮาร์เบอร์ทั้งหมด ถึงกับกล่าวว่า "การกระทำของญี่ปุ่นในครั้งนี้ เปรียบเสมือนการปลุกยักษ์ให้ตื่น" และก็เป็นจริงดั่งคำพูด เพราะอีก 4 ปี ถัดมา ทั้งญี่ปุ่นและเยอรมนี (พันธมิตรร่วมกันฝ่ายอักษะ)  ต่างก็ถูกพิชิตลงด้วยแสนยานุภาพอันเกรียงไกรของกองทัพสหรัฐฯ

ปัจจุบัน โศกนาฏกรรม "เพิร์ล ฮาร์เบอร์" ได้สร้างเป็นอนุสรณ์สถานให้ผู้ที่สนใจศึกษาประวัติศาสตร์เดินทางมาเยี่ยมชม โดยการมาเยือนสถานที่แห่งนี้ต้องจองคิวก่อนล่วงหน้า สามารถจองได้ทางเวปไซต์ www.nps.gov/valr/index.htm หรือ สามารถมารอต่อคิวได้ตั้งแต่ตี 5 โดยเคาน์เตอร์แจกบัตรเริ่มเปิดทำการ 7 โมงเป็นต้นไป

"เพิร์ล ฮาร์เบอร์" การโจมตีที่เกิดขึ้นระหว่างญี่ปุ่น-สหรัฐฯ เป็นเพียงส่วนหนึ่งของ สงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ได้ชื่อว่า เป็นสงครามที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ  คร่าชีวิตผู้คนทั่วโลกทั้งทหารและพลเรือนไปกว่า 65 ล้านคน

และแม้ว่าเหตุการณ์จะผ่านมานานกว่า 73 ปี แล้วก็ตาม  แต่บาดแผลและอิทธิพลจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ยังคงอยู่ในอนุสรณ์สถานและพิพิธภัณฑ์ต่างๆ ณ สถานที่ที่เคยเกิดเหตุทั่วโลก เพื่อให้ผู้คนได้ระลึกถึงความโหดร้าย ความสูญเสียที่มนุษย์ได้เคยกระทำต่อกัน  และเพื่อเตือนสติคนรุ่นหลังว่าอย่าให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นอีกเลย

ขอบคุณข้อมูลและรูปภาพจาก pantip.com

5 ธ.ค. 2557
ประชาชาติธุรกิจออนไลน์

ในโลกนี้มีเรื่องอีกมากมายที่มนุษย์ธรรมดาอย่างเราๆ คาดคิดไม่ถึง บางเรื่องเป็นเรื่องธรรมดาใกล้ๆ ตัว แต่บางเรื่องก็เป็นเรื่องที่ทำให้เมื่อรู้แล้วจะต้องรู้สึกประหลาดใจ ว่า เรื่องแบบนี้ก็มีด้วยหรือ หรือเรื่องแบบนี้ฉันไม่รู้มาก่อนเลย และนี้ก็คือ 30 ตัวอย่างของเรื่องเหล่านั้น


1. เดือนสิงหาคมคือเดือนที่มีคนเกิดเยอะที่สุด

2. โดยเฉลี่ยคนส่วนใหญ่จะหลับภายใน 7 นาที

3. หมีมีฟัน 42 ซี่

4. มะนาวมีสัดส่วนปริมาณของน้ำตาลมากกว่าสตอว์เบอร์รี่

5. ดวงตาของนกกระจอกเทศใหญ่กว่าสมองของตัวมันเอง

6. กวางเรนเดียร์ชอบกินกล้วย

7. ตัวอักษรที่ถูกใช้มากที่สุดคือ ตัว E

8. ตัวอักษรที่ถูกใช้น้อยที่สุดคือ ตัว Q

9. ภาษาที่มีผู้ใช้มากที่สุดในโลกคือ ภาษาจีน สเปนและอังกฤษ

10. เวลาออกจากถ้ำค้างคาวจะบินไปทางซ้ายเสมอ

11. ชื่อกลางของเอลวิส เพรสลี่ คือ Aron

12. ช่วงชีวิตของแมว 66% หมดไปกับการนอน

13. คนสวิสเซอร์แลนด์กินช็อกโกแลตมากที่สุดในโลก เฉลี่ย 10 กิโลกรัม/คน

14.เงินคือหัวข้อบทสนทนาที่คู่รักพูดถึงมากที่สุด

15. ทวีปเดียวในโลกที่ไม่มีภูเขาไฟ คือ ทวีปออสเตรเลีย

16. ถนนที่มีระยะทางยาวที่สุดในโลก คือถนน Yonge  ในแคนาดา 1,896 กิโลเมตร

17. เสียงเดินทางในน้ำได้เร็วกว่าในอากาศถึง 5 เท่า

18. หมีโคอาล่าใช้เวลา 18 ช.ม.ต่อวัน ไปกับการนอน

19. เบอร์เกอร์คิงเปิดบริการครั้งแรกในเมืองไมอามี รัฐฟลอริดา เมื่อปี 1954

20. กว่า 90 % ของภูเขาน้ำแข็งลอยอยู่ใต้ผิวน้ำ

21. ขนมปังครัวซองถูกคิดค้นขึ้นในออสเตรีย

22. เท้าของมนุษย์มีกระดูกทั้งหมด26ชิ้น

23. ฟองน้ำสามารถอุ้มน้ำเย็นได้มากกว่าน้ำร้อน
 
24. ไฟป่าลุกลามขึ้นไปบนภูเขาได้เร็วกว่าไหม้ลงมา

25. ช้างกระโดดไม่ได้

26. มีคนในโลกอีกประมาณ 9 ล้านคน ที่เกิดวันเดียวกับคุณ27. จูบ 1 นาที สามารถเผาผลาญพลังงานได้ 26 แคลอรี่

28. ร่างกายสามารถเผาผลาญพลังงานจากการนอนหลับได้มากกว่านั่งดูโทรทัศน์

29. นกฮัมมิ่งเบิร์ดเป็นนกชนิดเดียวที่สามารถบินถอยหลังได้

30. สมุดหน้าเหลืองเล่มแรกของโลกถือกำเนิดขึ้นในปี 1878 และมีเพียงแค่ 50 รายชื่อเท่านั้น

8 ธ.ค. 2557
ประชาชาติธุรกิจออนไลน์

  เอาใจคนรักศิลปะกันบ้างดีกว่า กับเรื่อง Art…Art ในมหาวิทยาลัยที่ Life on campus ได้พยายามเฟ้นหาพิพิธภัณฑ์และหอศิลป์สวยๆ จากรอบโลกมาให้ได้ชมกัน ส่วนใหญ่พิพิธภัณฑ์ศิลปะที่เกี่ยวข้องกับทางมหาวิทยาลัยมักจะตั้งอยู่ในอาคารที่มีความสำคัญทางด้านสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นและสวยงาม ซึ่งแต่ละแห่งก็มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ถือเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าและมีประโยชน์อย่างยิ่งต่อนักเรียนนักศึกษา ที่ต้องการจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับศิลปะ ประวัติศาสตร์ และโบราณคดีต่างๆ ได้อย่างใกล้ชิด รวมไปถึงประชาชนทั่วไปที่สามารถเข้าไปเสพงานศิลปะเหล่านี้ได้ บางแห่งอาจเปิดให้เข้าชมโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอีกด้วย เอาเป็นว่าเกริ่นกันมาพอสมควรแล้ว อาร์ตตัวพ่อ-ตัวแม่ ทั้งหลายถ้าพร้อมแล้วไปชมกันเลย…
       
       1. Allen Memorial Art Museum

       พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโมเรียลอัลเลน (The Allen Memorial Art Museum) ในวิทยาลัยโอเบอร์ริน (Oberlin College)  ถือเป็นพิพิธภัณฑ์ทางด้านศิลปะที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศสหรัฐอเมริกา และเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะที่สวยที่สุดโลกอีกด้วย โดยพิพิธภัณฑ์แห่งนี้เริ่มก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1917 เป็นอาคารที่สวยงามและมีคุณค่าด้านศิลปะเป็นอย่างมาก ออกแบบโดยสถาปนิคชื่อดัง “Cass Gilbert” งดงามสไตล์เรอเนสซอง ภายในจัดแสดงงานศิลปะมากกว่า 13,000 ชิ้น จากทั่วทุกมุมโลก ล้วนแล้วแต่เป็นผลงานที่มีชื่อเสียงและงานมาสเตอร์พีชของเหล่าศิลปินชื่อดังก้องโลก อาทิเช่น Toulouse-Lautrec (ตูลูซ-โลแทร็ก), Picasso (ปีกัสโซ) และ Red Grooms (เรด กรูมส์) เป็นต้น


       และที่แปลกนั่นก็คือ พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโมเรียลอัลเลนแห่งนี้ สามารถให้นักศึกษาในวิทยาลัยโอเบอร์ลิน ในโปรแกรม “Art Rental program” สามารถเช่ายืมผลงานศิลปะภายในพิพิธภัณฑ์ได้ 2 ชิ้นต่อหนึ่งภาคเรียน เพื่อเอาไปศึกษาผลงานศิลปะได้อย่างใกล้ชิด เหมือนกับการยืมหนังสือในห้องสมุดไปอ่านที่บ้านกันเลยทีเดียว โดยเปิดให้เข้าชมฟรีไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ รวมถึงประชาชนทั่วไปก็สามารถเข้าชมได้เช่นกัน

       2. Bowdoin College Museum of Art

       พิพิธภัณฑ์ศิลปะโบดอยน์ (Bowdoin Museum of Art) แห่งวิทยาลัยโบดอยน์ (Bowdoin College) ประเทศสหรัฐอเมริกา แห่งนี้เริ่มต้นมาจากการได้รับบริจาคผลงานศิลปะและของสะสมส่วนตัวจาก James Bowdoin III และครอบครัวของเขา ในปี ค.ศ.1811 ส่วนตัวอาคารได้เริ่มสร้างอย่างจริงจังเมื่อปี ค.ศ. 1894 ออกแบบโดยสถาปนิกที่มีชื่อเสียงอย่าง “Charles Follen McKim” คนเดียวกับที่ออกแบบห้องสมุดบอสตัน (Boston Public Library) นั่นเอง

       ผลงานในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้มีมากกว่า 20,000 ชิ้น เป็นศิลปะเก่าแก่ตั้งแต่ยุควัฒนธรรมเมดิเตอร์เรเนียน ยุคกรีกโบราณ โรม มาจนถึงปัจจุบัน รวมไปถึงภาพวาด เครื่องตกแต่งบ้าน พรม เครื่องประดับ และประติมากรรม นอกจากนี้พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ยังเปิดบริการให้ประชาชนเข้าชมฟรี ส่วนใครจะช่วยบริจาคผลงานศิลปะหรือเงินค่าบำรุงพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ก็สามารถทำได้ สอบถามข้อมูลได้จากเวปไซด์ของพิพิธภัณฑ์ได้เลย

       3. Bildmuseet Museum

       อีกหนึ่งหอศิลป์ที่มีตัวอาคารโดดเด่นและสวยงาม ได้รับการยกย่องว่าเป็นอาร์ตแกลอรี่ชั้นนำของประเทศสวีเดน นั่นก็คือ “Bildmuseet” ของมหาวิทยาลัยอูเมอา (Umea University) เป็นศูนย์กลางสำหรับศิลปะร่วมสมัยจัดแสดงนิทรรศการภาพวาดและสื่อภาพต่างๆ มากมาย อาทิเช่น ศิลปะการถ่ายภาพสถาปัตยกรรม การออกแบบ และรวมไปถึงประวัติศาสตร์ศิลปะของผลงานที่จัดแสดงอยู่ในหอศิลป์แห่งนี้ นอกจากงานแสดงแล้ว ยังมีการจัดบรรยาย สัมมนา ฉายภาพยนตร์ และฝึกอบรมนักเรียนนักศึกษาที่สนใจกิจกรรม ทำเวิร์คชอปเพื่อให้เกิดความคิดสร้างสรรค์และแรงบันดาลใจในงานศิลปะมากขึ้น

       อาคารพิพิธภัณฑ์ใหม่ออกแบบโดยสถาปนิกชาวเดนมาร์ก Henning Larsen เป็นตึกที่โดดเด่นและสวยงามมากจนได้รับรางวัลต่างๆ มากมาย เช่น รางวัลอาคารงดงามที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำอูเม ในปี ค.ศ.2012, รางวัล “Council of Europe Museum Prize” และ “Swedish award Museum of the Year” ประจำปี 2014 รวมทั้งยังถูกเสนอชื่อให้เป็นหนึ่งในหอศิลป์และพิพิธภัณฑ์ศิลปะที่สวยที่สุดในโลกอีกด้วย

       4. The Ian Potter Museum of Art

       “The Ian Potter Museum” เป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะของมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในประเทศออสเตรเลีย ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ.1972 ภายในมหาวิทยาลัยเมลเบิร์น (University of Melbourne) ผลงานส่วนใหญ่เป็นของศิลปินร่วมสมัยชาวออสเตรเลีย และศิลปินพื้นเมือง มีทั้งผลงานศิลปะภาพวาด, ประติมากรรม, มัลติมีเดีย, เครื่องปั้นดินเผา และเซรามิก รวมแล้วกว่า 20,000 ชิ้น โดยมีเป้าหมายหลักในการก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งนี้นั่นคือ ใช้ศิลปะเป็นสื่อกลางในการเรียนการสอน และการเรียนรู้แบบเข้าถึง และให้เอื้อต่อการพัฒนาหลักสูตรในทุกคณะ และสาขาวิชา
       
       5. Weisman Art Museum

       พิพิธภัณฑ์ศิลปะไวส์แมน ของมหาวิทยาลัยมินิโซตา (University of Minnesota) ผลงานสุดทันสมัยของสถาปนิคชื่อดังชาวแคนนาดา “แฟรงก์ โอเวน เกห์รี (Frederick R. Weisman)” ที่ได้ฝากผลงานการออกแบบอาคารสวยงามชื่อดังหลายแห่ง สาเหตุที่ เกห์รี ได้รับเลือกให้เป็นสถาปนิกที่ออกแบบพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ เพราะความสามารถในการเข้าใจภารกิจและความฝันของพิพิธภัณฑ์ได้เป็นอย่างดี เขาสามารถสร้างพิพิธภัณฑ์ที่เข้าถึงได้ พร้อมกับการทำงาน และดึงดูดใจในโลกของศิลปะ จนทำให้เขาได้รับรางวัล “การออกแบบสถาปัตยกรรมอันทรงเกียรติ” ในปี ค.ศ.1991 จากการออกแบบตึกพิพิธภัณฑ์ศิลปะไวส์แมน แห่งนี้อีกด้วย

       พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ออกแบบ ก่อสร้าง และเปิดให้ทำการในปี ค.ศ. 2011 ภายในเก็บรวบรวมผลงานศิลปะ และโบราณวัตถุในยุคสมัยต่างๆ มากมาย เช่น ศิลปะอเมริกันสมัยใหม่, เฟอร์นิเจอร์จากประเทศเกาหลี, เซรามิกโบราณ และเครื่องปั้นดินเผาจากวัฒนธรรมอินเดียโบราณ ที่เป็นหนึ่งในไฮไลท์ของพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ ผลงานทั้งหมดรวมแล้วกว่า 17,000 ชิ้น จัดแสดงตามสถานที่ต่างๆ รอบมหาวิทยาลัย นอกจากจะศึกษาศิลปะ และประวัติศาสตร์โบราณวัตถุจากพิพิธภัณฑ์แห่งนี้แล้ว นักศึกษายังสามารถศึกษาในสาขาวิชาการออกแบบและสถาปัตยกรรมได้จากพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ได้เช่นกัน

       6. Tang Teaching Museum and Art Gallery

       พิพิธภัณฑ์เพื่อการศึกษาของวิทยาลัยสกิดมอร์ (Skidmore College) ประเทศสหรัฐอเมริกา ที่มีชื่อว่า “Tang Teaching Museum and Art Gallery” เป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดแสดงโชว์งานนิทรรศการเกี่ยวกับศิลปะ รวมทั้งยังเป็นแหล่งการศึกษาแบบสหวิทยาการให้กับนักศึกษาศิลปศาสตร์ในระดับปริญญาตรี ของวิทยาลัยแห่งนี้อีกด้วย โดยนักศึกษาและคณาจารย์จะเป็นผู้ร่วมกันดูแลและออกแบบงานนิทรรศการภายในพิพิธภัณฑ์ ทำหน้าที่เป็นภัณฑารักษ์ ออกแบบนิทรรศการชั่วคราวตลอดปี ไม่น้อยกว่า 12 นิทรรศการ


       “The Frances Young Tang Teaching Museum and Art Gallery” ของวิทยาลัยสกิดมอร์ เปิดทำการในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2000 ออกแบบโดย Antoine Predock ภายในพื้นที่กว่า 39,000 ตารางฟุต ถือเป็นอาคารอภิมหาอลังการงานสร้างที่งดงามแห่งหนึ่ง พิพิธภัณฑ์และหอศิลป์แห่งนี้จะเปิดทำการวันอังคาร-วันอาทิตย์ แต่มีค่าใช้จ่ายในการเข้าชมเล็กน้อย นั่นคือ ผู้ใหญ่ $5.00 (ประมาณ 160 บาท), เด็กอายุมากกว่า 12 ปี $3.00 (ประมาณ 96 บาท), ผู้สูงอายุ $2.00 (ประมาณ 64 บาท), เด็กอายุต่ำกว่า 12 ปี และนักศึกษาของวิยาลัยสกิดมอร์เข้าชมฟรี
   
       7. Ashmolean Museum of Art and Archaeology

       พิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด (University of Oxford) มหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศอังกฤษแห่งนี้ ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1908 จากการรวมตัวของสองสถาบันอันเก่าแก่นั่นก็คือ “The University Art Collection” และ “Ashmolean Museum (ดั้งเดิม)” ออกแบบและดีไซด์ให้เข้ากันอย่างลงตัว ของที่จัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งนี้ มีอายุตั้งแต่ปี ค.ศ.1620 ในห้องเล็กๆ ชั้นบน (มีเพียงไม่กี่ภาพ) และ ปี ค.ศ. 1657 ได้มีการเพิ่มคอลเลคชั่นเหรียญของ อาร์ชบิชอป วิลเลียม ลอด และคอลเลคชั่นต่างๆ ก็ตามมาอีกมากมาย ทั้งวัตถุโบราณ ภาพวาดประวัติศาสตร์โบราณ จนมาถึงยุคปัจจุบัน

       อาคารใหม่ถูกออกแบบโดยสถาปนิกชื่อดังของกรุงลอนดอน Rick Mather ในการรวมสองสถาบันเข้าด้วยกันจนกลายเป็น “พิพิธภัณฑ์ศิลปะและโบราณคดี” แห่งมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด มีพื้นที่จัดแสดงทั้งหมด 6 ชั้น แบ่งโซนต่างๆ ชัดเจน สวยงามโอ่อ่า ทันสมัยแต่ยังคงความงดงามแบบดั้งเดิม จุดเด่นอยู่ที่บันไดทางเดินที่สถาปนิกออกแบบมาได้อย่างสวยงาม เหมือนกับงานศิลปะ หากใครมีโอกาสได้ไปเที่ยวก็อย่าลืมแวะไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ศิลปะและโบราณคดีแห่งนี้ รับรองว่าไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน

       8.The Fitzwilliam Museum


       เมื่อพูดถึงมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดไปแล้ว ก็คงจะพลาดไม่ได้กับอีกหนึ่งมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งเกาะอังกฤษ อย่างมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ (University of Cambridge) ที่มีพิพิธภัณฑ์ที่สวยงาม ของมหาวิทยาลัยที่ชื่อว่า “The Fitzwilliam Museum” เป็นอีกหนึ่งพิพิธภัณฑ์ที่มีความสำคัญ เพราะได้เก็บรวบรวมผลงานศิลปะอันทรงคุณค่าของประเทศอังกฤษไว้มากมาย ที่นอกจากจะมีความงดงามในด้านสถาปัตยกรรมตัวอาคารที่เก่าแก่แล้ว ของสะสมภายในยังเปี่ยมไปด้วยคุณค่า เริ่มก่อตั้งมาจากการบริจาคผลงานศิลปะส่วนตัวของ Richard FitzWilliam พร้อมด้วยเงินทุนในการก่อสร้างพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ โดยตั้งชื่อพิพิธภัณฑ์เพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้ที่ก่อตั้งจนกลายมาเป็นชื่อพิพิธภัณฑ์ “FitzWilliam” นั่นเอง

       ของสะสมอันทรงคุณค่าในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ประกอบได้ด้วย ภาพวาดต้นฉบับของศิลปินชื่อดัง Dutch Masters กว่า 144 ชิ้น, โน้ตเพลงที่เขียนด้วยลายมือของศิลปิน Handel Purcell และโน๊ตเพลงของนักแต่งเพลงชื่อดังอีกมากมาย นอกจากนั้นยังมีโบราณวัตถุ และประติมากรรมในยุค อียิปต์ กรีก และโรมัน สามารถให้นักศึกษาเข้ามาศึกษาทั้งศิลปะ โบราณคดี ประวัติศาสตร์ และสถาปัตยกรรม ทั้งหมดนี้ถูกรวมไว้ที่นี่
       
       9. Yale University Art Gallery and Museum

       อีกหนึ่งมหาวิทยาลัยชั้นนำระดับโลกอย่างมหาวิทยาลัยเยล (Yale University) ก็มีหอศิลป์และพิพิธภัณฑ์ที่สวยที่สุดในโลกตั้งอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วย โดยปรับปรุงใหม่ล่าสุดขยายตัวพร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เสร็จสมบูรณ์ไปเมื่อปี ค.ศ. 2012 นี่เอง ภายในมีผลงานที่จัดแสดงอยู่มากมาย อาทิเช่น ผลงานศิลปะแอฟริกัน, ภาพวาดและประติมากรรมอเมริกัน, เหรียญโบราณ และแบบจำลองวัฒนธรรมโบราณของชนพื้นเมืองชาวอเมริกัน นอกจากนี้ยังมีคอลเลคชั่นภาพวาดขนาดใหญ่ของอิตาลีในยุคต้นๆ และภาพวาดผลงานมาสเตอร์พีชของศิลปินในยุคฟื้นฟูวิทยาการของอิตาลีอีกด้วย

       10. The Oriental Institute

       พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ “The Oriental Institute” แห่งมหาวิทยาลัยชิคาโก (University of Chicago) ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1919 โดย เจมส์ เฮนรี่ เบรสท์ (James Henry Breasted) และยังเป็นชาวอเมริกันคนแรกที่ได้รับปริญญาเอกในสาขาวัฒนธรรมและวัตถุโบราณของอียิปต์ ได้เปิดทำการสอนวิชาอียิปต์ศึกษาที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาอีกด้วย

       ซึ่งผลงานส่วนใหญ่ภายในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ จัดแสดงเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และโบราณคดีของโลกตะวันออกกลาง ในช่วงปี ค.ศ.1920, 1930 และ 1940 โดยเป้าหมายของสถาบันโอเรียลเต็ล แห่งมหาวิทยาลัยชิคาโกแห่งนี้ คือ การเป็นศูนย์กลางของการศึกษาอารยธรรมโบราณของโลกตะวันออก ผ่านศิลปะจำนวนมากทั้ง เครื่องแกะสลัก เครื่องปั้นดินเผา เซรามิก ของใช้เครื่องตกแต่งบ้าน และเครื่องประดับอันทรงคุณค่าต่างๆ มากมาย       
 
       11. Mary & Leigh Block Museum of Art

       อีหนึ่งพิพิธภัณฑ์ศิลปะที่สวยที่สุดในโลก นั่นก็คือ “Mary & Leigh Block Museum of Art” ของมหาวิทยาลัยนอร์ทเวสเทิร์น (Northwestern University) ประเทศสหรัฐอเมริกา ภายในพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งนี้ได้เก็บรวบรวมผลงานศิลปะเก่าแก่มากกว่า 5,000 ชิ้น มีทั้ง ภาพวาด, ภาพพิมพ์, รูปถ่าย และงานสิ่งทอ ตั้งแต่ศตวรรษที่ 15 จนถึงปัจจุบัน รวมถึงผลงานโครงสร้างทางด้านสถาปัตยกรรมในยุคโบราณที่ถูกถ่ายทอดไว้ในภาพวาดต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น เขื่อน สะพาน และอาคารสาธารณะต่างๆ เท่านั้นยังไม่พอพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ยังได้มีการจัดฉายภาพยนตร์ร่วมสมัยและคลาสิคให้ได้ชมกันอย่างต่อเนื่อง หากใครสนใจก็สามารถดูโปรแกรมการจัดฉายภาพยนตร์เรื่องต่างๆ ผ่านทางเวปไซด์ของพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ได้เลย เรียกได้ว่าครบรสทุกความบันเทิงกันเลยทีเดียว

       12. Vanderbilt University Fine Arts Museum

       พิพิธภัณฑ์ศิลปะของมหาวิทยาลัยแวนเดอร์บิลท์ (Vanderbilt University) ตั้งอยู่ที่เมืองแนชวิลล์ รัฐเทนเนสซี ประเทศสหรัฐอเมิรกา เกิดขึ้นการบริจาคผลงานศิลปะและภาพเขียนจากภาคเอกชน ปัจจุบันพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งนี้ได้รวบรวมผลงานจัดแสดงกว่า 6,000 ชิ้น ตั้งแต่ต้นปี ค.ศ.1960 และงานภาพพิมพ์ที่มีชื่อเสียงกว่า 105 ชิ้น จากการบริจาคของ "แอนนนา ฮอยต์ (Anna Hoyt)" ไม่ว่าจะเป็นผลงานศิลปะต้นฉบับจากศิลปินในยุโรป ศิลปินร่วมสมัยที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างเช่น  Arion Press, Frank O’Hara, Louis Bourgeois และอื่นๆ อีกมากมายก็ถูกรวบรวมและจัดแสดงให้ประชาชนได้ชมกัน ณ พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ ซึ่งนอกจากศิลปะภาพวาดแล้ว ยังได้เก็บรวบรวมศิลปะวัตุในยุคอียิปต์โบราณ เครื่องเซรามิก เหรียญบรอนซ์ และประติมากรรมในยุคกรีกโบราณอีกด้วย

       นอกจากจะใช้เป็นสถานที่ในการจัดงานแสดงศิลปะแล้ว Vanderbilt University Fine Arts Museum ยังใช้เป็นเป็นแหล่งศึกษาข้อมูลในด้านต่างๆ ทั้งศิลปะ และประวัติศาสตร์ให้กับเหล่าบรรดานักศึกษาได้เป็นอย่างดี รวมถึงผลงานของนักศึกษาก็สามารถนำมาจัดแสดงให้กับประชาชนทั่วไปได้เข้าชม พร้อมสร้างรายได้ด้วยการขายผลงานศิลปะได้อีกทางหนึ่ง เรียกว่าครบวงจร สะสม ศึกษา จัดแสดง และเป็นสถานที่ขายผลงานศิลปะได้อีก เข้าชมฟรีไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทุกวันอังคาร-วันอาทิตย์
       
       13. Smart Museum of Art

       อีกหนึ่งพิพิธภัณฑ์ศิลปะสหวิทยาการ “Smart Museum of Art” แห่งมหาวิทยาลัยชิคาโก (University of Chicago) สหรัฐอเมริกา ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1974 จัดแสดงผลงานศิลปะที่หลากหลายทั้ง Asian Art, Europe Art, Contemporary Art และ Modern Art และ Design เรียกได้ว่าเป็นแหล่งข้อมูลอย่างดีให้กับนักศึกษาในมหาวิทยาลัยชิคาโก ที่กำลังศึกษาหรือสนใจในวิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ สถาปัตยกรรม รวมถึงประวัติศาสตร์และโบราณคดีได้อีกด้วย ตัวอาคารถูกออกแบบได้อย่างโดดเด่นและสวยงามจากสถาปนิกชื่อดัง Edward Larrabee Barnes ที่ได้ออกแบบทั้ง Smart Museum of Art และ Cochrane-Woods Art Center ในปี 1970 ภายในได้เก็บรวบรวมผลงานศิลปะที่เก่าแก่มาก มีอายุมากกว่าห้าพันปีเลยทีเดียว

       นอกจากงานศิลปะที่เก่าแก่แล้ว ยังมีไฮไลท์เป็นภาพวาดสมัยใหม่จากศิลปินชื่อดัง เช่น Mark Rothko, Arthur Dove และ Matta ให้ได้ชมกันอีกด้วย เข้าชมฟรีไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ตั้งแต่วันอังคาร-วันอาทิตย์ แต่ก็มีกฎข้อห้ามในการเข้าชมพิพิธภัณฑ์ค่อนข้างจะเยอะอยู่สักหน่อย เช่น ต้องตรวจกระเป๋าและสัมภาระก่อนเข้าชม ห้ามเอามือแตะงานศิลปะ อาหาร น้ำและหมากฝรั่งห้ามเด็ดขาด หากนักศึกษาต้องการจะเข้าไปสเก็ตภาพต้องเป็นดินสอเท่านั้น (ถ้าไม่มีขอที่เคาท์เตอร์ได้) ปิดเสียงโทรศัพท์ก่อนเข้าชม อันนี้คล้ายเข้าโรงภาพยนตร์กันเลยทีเดียว โดยพิพิธภัณฑ์แห่งนี้จะเคร่งครัดเรื่องการถ่ายรูปมากจะต้องขออนุญาตก่อนทุกครั้ง     
         
       14. Princeton University Art Museum

       พิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน (Princeton University Art Museum) ตั้งขึ้นในปี ค.ศ.1882 เพื่อเป็นสถานที่ศึกษาประวัติศาสตร์ศิลปะของมหาวิทยาลัย เริ่มต้นมาจากการบริจาคผลงานศิลปะให้กับพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งนี้ จนปัจจุบันมีผลงานที่จัดแสดงอยู่มากกว่า 72,000 ชิ้นด้วยกัน ส่วนใหญ่เป็นงานศิลปะเก่าแก่ตั้งแต่ยุคเมดิเตอร์เรเนียน วัฒนธรรมกรีกโบราณ, โรม, ไบเซนไทน์, สิ่งประดิษฐ์ในอียิปต์, ศิลปะจากประเทศจีน และศิลปะจากอเมริกาเหนือและใต้ เป็นต้น

       พิพิธภัณฑ์แห่งนี้จัดตั้งขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์เป็นสถานที่จัดแสดงงานศิลปะเพื่อให้ประชาชนได้เข้ามาชม และเป็นสถานที่สำหรับการเรียนการสอนประวัติศาสตร์ศิลปะให้กับนักศึกษาในมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันแห่งนี้ ภาพวาดกว่า 600 ชิ้น รวมทั้งประติมากรรมรอบๆ บริเวณมหาวิทยาลัยที่แสดงถึงความโดดเด่นและเป็นเอกลักษณ์ที่มีมากกว่า 10 ชิ้น พร้อมทั้งเปิดเป็นแหล่งการศึกษาให้กับเด็กนักเรียนในระดับต่างๆ ได้เข้ามาศึกษาและเยี่ยมชมพร้อมทั้งทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกับทางพิพิธภัณฑ์ได้อีกด้วย เปิดทำการวันอังคาร-วันอาทิตย์ เข้าชมโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ         
       
       15. The Rose Art Museum

The Rose Art Museum of Brandeis University
       “The Rose Art Museum” ได้ชื่อว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ของมหาวิทยาลัยแบรนดิส (Brandeis University) พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ก่อตั้งขึ้นเมื่อ ปี ค.ศ.1961 ในนามของผู้บริจาค เอ็ดเวิร์ธ และ เบอร์ธา โรส เพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้ก่อตั้งและบริจาคผลงาน จึงเป็นที่มาของชื่อ "Rose" นั่นเอง ผลงานที่เก็บรวมรวบไว้ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งนี้มีมากกว่า 8,000 ชิ้น ส่วนใหญ่เป็นผลงานของศิลปินจากอเมริกาในปี 1960-1970 และครอบคลุมไปจนถึงกลางศตวรรษที่ 20 และปัจจุบัน ร่วมถึงผลงานของศิลปินร่วมสมัยชื่อดังอีกมากมายที่จัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์

       พิพิธภัณฑ์ในปัจจุบันประกอบด้วย 3 อาคารที่แตกต่างกัน คือ แกลอรี่เดิมที่สร้างโดย Max Harrison Abramovitz ในปี 1961, อาคารอิฐบล็อกที่สร้างในปี 1973 และ อาคาร “Lois Foster Wing” ที่สร้างใหม่ในปี 2001 แม้ว่าทั้ง 3 อาคารในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้จะความหลากหลาย ตรงตามคอนเซปที่ได้วางไว้นั่นก็คือ การรวมอาคารเก่าและใหม่เข้าด้วยกันภายใต้ความสุนทรีย์ของสภาพแวดล้อมที่มีอยู่ พร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย แค่ฟังคอนเซปของตัวอาคารก็รู้แล้วว่าอาร์ต แค่ไหน...
       

ASTVผู้จัดการออนไลน์    2 กันยายน 2557

ประกาศผลสดๆ ร้อนๆ จากสำนักการจัดอันดับมหาวิทยาลัยโลกจากประเทศอังกฤษอย่าง QS World University Rankings 2014/15 (Quacquarelli Symonds) ทำให้เราทราบผลอันดับมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลก, มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในเอเชีย และรวมไปถึง อันดับมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศไทยอีกด้วย มีมหาวิทยาลัยใดบ้างไปติดตามกัน...
       
       10 อันดับมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลก ประจำปี 2014/15 ได้แก่
       
       อันดับ 1 : Massachusetts Institute of Technology (MIT)
       อันดับ 2 : University of Cambridge
       อันดับ 2 : Imperial College London
       อันดับ 4 : Harvard University
       อันดับ 5 : University of Oxford
       อันดับ 5 : UCL (University College London)
       อันดับ 7 : Stanford University
       อันดับ 8 : California Institute of Technology (Caltech)
       อันดับ 9 : Princeton University
       อันดับ 10 : Yale University
       
       โดยผลจาก 10 อันดับของมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลกในปีนี้ อันดับ 1 ตกเป็นของ MIT แชมป์เก่า 3 สมัย ยังคงมาตรฐานเหมือนเดิม และในปีนี้มีอันดับ 2 ร่วมกันถึง 2 มหาวิทยาลัยคือ University of Cambridge และ Imperial College London ทำผลงานได้ดีในปีนี้ จึงทำให้อันดับเพิ่มขึ้นมาจากปีที่แล้ว คืออันดับ 3 และอันดับ 5 ตามลำดับ เขี่ยอันดับ 2 (ปีที่แล้ว) อย่างมหาวิทยาลัย Harvard University ให้ตกมาอยู่ที่อันดับ 4
       
       ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ >>> http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2014#sorting=rank+region=+country=+faculty=+stars=false+search=
       
       10 อันดับมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในเอเชีย ประจำปี 2014/15 ได้แก่
       
       อันดับ 1 : National University of Singapore (NUS) (อันดับที่ 22 ของโลก)
       อันดับ 2 : University of Hong Kong (อันดับที่ 28 ของโลก)
       อันดับ 3 : The University of Tokyo (อันดับที่ 31 ของโลก)
       อันดับ 3 : Seoul National University (อันดับที่ 31 ของโลก)
       อันดับ 5 : Kyoto University (อันดับที่ 36 ของโลก)
       อันดับ 6 : Nanyang Technological University (NTU) (อันดับที่ 39 ของโลก)
       อันดับ 7 : The Hong Kong University of Science and Technology (อันดับที่ 40 ของโลก)
       อันดับ 8 : The Chinese University of Hong Kong (อันดับที่ 46 ของโลก)
       อันดับ 9 : Tsinghua UniversityTsinghua University (อันดับที่ 47 ของโลก)
       อันดับ 10 : KAIST - Korea Advanced Institute of Science & Technology (อันดับที่ 51 ของโลก)
       
       ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ >>> http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2014#sorting=rank+region=71+country=+faculty=+stars=false+search=
       
        สำหรับอันดับมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในเอเชีย ประจำปี 2014/15 อันดับหนึ่งยังคงเป็นมหาวิทยาลัย NUS จากประเทศสิงคโปร์ ที่ยังคงครองแชมป์ พร้อมกับอันดับโลกที่สูงขึ้นจากอันดับที่ 24 มาเป็น 22 และอันดับสองตกเป็นของ University of Hong Kong ซึ่งขึ้นมาจากอันดับที่ 3 ในปีที่แล้ว ส่วนอันดับ 2 ของปีที่แล้วอย่าง KAIST จากประเทศเกาหลี มาในปีนี้หลุดไปอยู่ในอันดับที่ 10 อย่างแทบไม่น่าเชื่อว่าจากอันดับ 2 จะลงมาถึงอันดับ 10 ในปีนี้ได้
       
       มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศไทย ประจำปี 2014/15 จากการจัดอัดดับโลก ติดอันดับอยู่เพียง 8 มหาวิทยาลัยเท่านั้น ได้แก่
       
       อันดับ 1 : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (อันดับที่ 243 ของโลก)
       อันดับ 2 : มหาวิทยาลัยมหิดล (อันดับที่ 257 ของโลก)
       อันดับ 3 : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (อันดับที่ 501-550 ของโลก)
       อันดับ 4 : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (อันดับที่ 601-650 ของโลก)
       อันดับ 5 : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (อันดับที่ 651-700 ของโลก)
       อันดับ 6 : มหาวิทยาลัยขอนแก่น (อันดับที่ 701 ของโลก)
       อันดับ 7 : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี (อันดับที่ 701 ขึ้นไปของโลก)
       อันดับ 8 : มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (อันดับที่ 701 ขึ้นไปของโลก)
       
        โดยมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศไทยตกเป็นของแชมป์เก่า "จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย" ตกจากอันดับที่ 239 ของโลกในปีที่แล้ว และมหาวิทยาลัยมหิดลอันดับสูงขึ้น จาก 283 ของโลก มาเป็นอันดับที่ 257 ในปีนี้ด้วย แต่อันดับโดยรวม 1-8 ยังคงเหมือนเดิม
       
       ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ >>> http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2014#sorting=rank+region=71+country=131+faculty=+stars=false+search=
       
       สำหรับ ระเบียบวิธีวิจัยในการจัดอันดับของ QS World University Rankings® ประกอบด้วย 6 ตัวชี้วัด ดังนี้
       
       1. Academic reputation (40%) ชื่อเสียงทางวิชาการ จากการสำรวจของ QS Global Academic Survey
       2. Employer reputation (10%) ชื่อเสียงจากนายจ้าง จากการสำรวจผ่าน QS Global Employer Survey
       3. Student-to-faculty ratio (20%) อัตราส่วนจำนวนนักศึกษาต่อจำนวนอาจารย์
       4. Citations per faculty (20%) จำนวนงานวิจัยที่ถูกนำไปใช้อ้างถึง จากฐานข้อมูลของ Scopus
       5. International faculty ratio (5%) อัตราส่วนจำนวนอาจารย์ต่างประเทศ/นานาชาติ
       6. International student ratio (5%) อัตราส่วนจำนวนนักศึกษาต่างประเทศ/นานาชาติ

ASTVผู้จัดการออนไลน์    16 กันยายน 2557

ตามที่ ทีมข่าว Life on campus ได้นำเสนอข่าว อธิการบดีจุฬาฯสั่งเบรค เอก ลูกกตัญญู งดออกสื่อ หวั่นเสียภาพลักษณ์ ที่ปรากฏเป็นข่าวไปนั้น ทางจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ติดต่อมาทางกองบรรณาธิการ และขอให้มีการชี้แจงอย่างละเอียดกับข่าวที่เกิดขึ้น
       
       ทีมข่าว Life on campus ขอชี้แจงดังนี้ คือ ทางทีมข่าวได้ติดต่อฝ่ายประชาสัมพันธ์มหาวิทยาลัย และได้เบอร์โทรศัพท์โดยตรง ของ นายอินทัช สัตยานุรักษ์ หรือ เอก ลูกกตัญญู นิสิตคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งได้โทรนัดหมาย และได้รับการตอบรับจาก เอกโดยตรง ให้เข้ามาสัมภาษณ์พร้อมถ่ายรูป ในวันที่ 29 สิงหาคม เวลา 16.00 น. ซึ่งเป็นเวลาที่เอกเลิกเรียน และจะได้ถ่ายภาพขณะนำรถไปขายของรอบๆ มหาวิทยาลัย
       
        พอถึงเวลานัดหมาย ซึ่งทีมข่าวได้ไปตามเวลานัด ไม่สามารถติดต่อเอกได้ และทีมงานได้รออยู่บริเวณนัดเกือบสองชั่วโมงเต็ม มีการชี้แจงจากเจ้าหน้าที่ตึกคณะนิเทศศาสตร์ว่า ขณะนี้เอก กำลังเข้าพบผู้บริหารในมหาวิทยาลัย และรองอธิการบดี เพื่อพูดคุยในเรื่องราวที่เกิดขึ้น หลังจากเอกได้กลายเป็นคนดังชั่วข้ามคืน นับเป็นลูกกตัญญูตัวอย่าง จากการหาเงินช่วยแม่ที่ป่วยเป็นมะเร็ง
       
        โดยเจ้าหน้าที่ยืนยันกับทีมข่าวว่า การนัดหมายครั้งนี้จำเป็นต้องยกเลิกไปปัจจุบันทันด่วน เนื่องจาก ทางอาจารย์ที่ปรึกษาของเอก ขอให้เอกงดให้การสัมภาษณ์กับสื่อ เนื่องจากมีการพูดคุยกับทางผู้บริหารมหาวิทยาลัยแล้วว่า ตั้งแต่เกิดกระแสข่าวขึ้น มีการเข้ามาดักรอ ขอสัมภาษณ์เป็นจำนวนมาก ทำให้เกิดภาพลักษณ์ที่ไม่ดี มีผลต่อการเข้าเรียนของเด็ก แม้ทางทีมข่าวจะแจ้งว่าได้มีการนัดหมายตามขั้นตอนผ่านเจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัย และ เจ้าตัวเอกก็รับทราบจากการพูดคุยกันทางโทรศัพท์
       
        ทั้งนี้เจ้าหน้าที่ยืนยัน กับทีมข่าว Life on campus เป็นคำสั่งจากอธิการบดีด้วยวาจามาว่า ให้เอกงดสัมภาษณ์กับสื่อช่วงนี้ไปก่อน และมีการอธิบายว่า เป็นคำสั่งจากอธิการบดีจริงๆ ให้บอกสื่อไปว่า ของดการสัมภาษณ์ ด้วยเหตุผลที่ว่า มีการเข้ามาสัมภาษณ์มากเกินไป รบกวนเด็ก และอาจจะเกิดภาพลักษณ์ที่ไม่ดีต่อมหาวิทยาลัย
       
       อาจารย์ เมธา เสรีธนาวงศ์ รองคณะบดี ฝ่ายกิจการนิสิต คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ชี้แจงกับ ทีมข่าว Life on campus ว่า การให้ข่าวที่เกิดขึ้นทีมข่าว Life on campus อาจจะเกิดความเข้าใจผิดจากเจ้าหน้าที่ซึ่งให้ข่าวว่าอธิการบดีสั่งห้าม แต่ยอมรับว่า ได้พูดคุยกับ เอก และพาเข้าพบ รองอธิการบดีจริง ถึงกระแสข่าวที่เกิดขึ้น และบอกกับเด็กว่า ถ้าเป็นไปได้ให้งดสัมภาษณ์ช่วงนี้ไปก่อน แต่ให้เอกตัดสินใจเอง เพราะเด็กอาจรับมือกับการตั้งคำถามของสื่อทุกๆ วันไม่ไหว
       
       “ทางอาจารย์ได้พูดคุยกันจริงครับ เพราะส่วนหนึ่งสื่อมาเยอะ บางสื่อไปดักรอน้องที่ห้องเรียน ผมจึงให้เอก ตัดสินใจเอง ให้งดสัมภาษณ์ช่วงนี้ก่อนดีไหม ซึ่งสงสารเด็ก บางวันมีโทรศัพท์เข้ามาเป็นร้อยๆ สาย ส่วนข่าวที่ว่า อธิการบดีสั่งนั้น เจ้าหน้าที่ซึ่งให้ข่าวไปอาจเข้าใจผิด คิดว่าเป็นคำสั่ง"
       
       ทางมหาวิทยาลัย โดยเฉพาะท่านอธิการบดี ขอยืนยันว่า ไม่เคยปิดกั้นคนทำความดี มีแต่จะช่วยเหลือเด็ก ให้ทุนและเด็กสามารถเดินขายของในมหาวิทยาลัยได้ แต่ข่าวที่เกิดขึ้นอาจเป็นความเข้าใจผิดของเจ้าหน้าที่จุฬาฯ บางคนที่ให้ข่าวว่า จุฬาฯ กลัวเสียภาพลักษณ์ โดยทางจุฬาฯ ขอทำหนังสือชี้แจงดังต่อไปนี้
       
       รศ.ดร.ธนิต ธงทอง รองอธิการบดี ฝ่ายกิจการนิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ชี้แจงข้อเท็จจริงกรณีข่าวนิสิตจุฬาฯ ที่หารายได้เสริม ด้วยการขายอาหารในมหาวิทยาลัยเพื่อเป็นค่ารักษาพยาบาลแม่ที่ป่วยเป็นมะเร็ง โดยได้มีการเผยแพร่ ข่าวว่าอธิการบดีจุฬาฯห้ามนิสิตไม่ให้สัมภาษณ์ในเรื่องนี้ว่า อธิการบดีไม่เคยห้ามนิสิตให้สัมภาษณ์เพราะจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยไม่มีนโยบายปกปิด "ความดีงามของนิสิต" การกระทำของนิสิตดังกล่าวเป็นสิ่งที่ดีงามและน่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง นอกจากนี้ ยังสื่อให้เห็นถึงภาพลักษณ์ที่ดีของจุฬาฯ ที่มีนิสิตที่คิดดีทำดี มีความกตัญญู มีความรับผิดชอบต่อครอบครัว จุฬาฯมีความภาคภูมิใจในนิสิตผู้นี้ที่เป็นแบบอย่างที่ดีของนิสิต
       
       สำหรับแนวทางการให้ความช่วยเหลือนิสิตนั้น ทางคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯได้ให้ ความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่องเมื่อเกือบหนึ่งปีที่ผ่านมาในเรื่องค่าใช้จ่ายในการเรียน ค่ารักษาพยาบาล ค่าใช้จ่ายส่วนตัว ในส่วนของมหาวิทยาลัย ทางผู้บริหารจุฬาฯ ได้พูดคุยกับนิสิตและได้ให้คำแนะนำช่วยเหลือในเรื่องต่างๆตามมาตรการที่จุฬาฯ มีอยู่ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องการให้คำปรึกษาเรื่องยาและการรักษาพยาบาล การพิจารณาทุนให้ความช่วยเหลือนิสิตในภาวะฉุกเฉิน และการช่วยเหลือจากพี่เก่าและหน่วยงานต่างๆ ฯลฯ เพื่อไม่ให้กระทบต่อการศึกษาเล่าเรียนของนิสิตด้วย.

ASTVผู้จัดการออนไลน์    30 สิงหาคม 2557