พวกมันดุร้าย สยายปีกกว้างถึง 120 เซนติเมตร และโจมตีด้วยกรงเล็บ
อันแหลมคม แต่นกเค้าใหญ่ยูรัลเพศเมียตัวหนึ่งกลับไม่อินังขังขอบ
กับการกลายเป็นแรงบันดาลใจของช่างภาพคนหนึ่ง
ขณะนักล่าหนุ่มสะกดรอยตามกวางมูสในผืนป่าอันเยียบเย็นของเอสโตเนีย เขากลับรู้สึกว่าตัวเองตกเป็นเป้าสายตาของสิ่งมีชีวิตอีกชนิดหนึ่ง นั่นคือนกเค้าใหญ่ยูรัล (Ural owl) เพศเมียตัวหนึ่ง เขาจ้องเข้าไปในดวงตาสีดำขลับและวงหน้ารูปหัวใจที่ล้อมด้วยขนอ่อนนุ่มของมัน สเวน ซาเชค ตกหลุมรักมันในบัดดล
ต่อมาไม่นาน เขาก็หวนคืนสู่ผืนป่านั้นอีกครั้งพร้อมด้วย “อาวุธ” ที่ใช้ “ยิง” อีกชนิดหนึ่ง ซาเชคดึงหมวกที่เย็บติดกับเสื้อให้แน่นขึ้น เพราะได้ยินกิตติศัพท์ว่านกเค้าใหญ่ชอบกระหน่ำจิกตีศีรษะผู้บุกรุก หลังจากจับจ้องดูเชิงกันอย่างเงียบๆอยู่นานสองเดือน มันก็กล้าบินโฉบเข้ามาตะครุบหนูตรงหน้าเลนส์กล้องของเขา
“นั่นแหละครับจุดเปลี่ยน” ซาเชคเล่า
ด้วยท่าทีสบายๆไม่สะทกสะท้านสายตาที่จับจ้องราวกับดาราเรียลลิตี้โชว์ เจ้านกเค้าใหญ่ยอมให้เขาเก็บภาพชีวิตประจำวันของมันนานกว่าสามปี แต่เมื่อปี 2010 มันกลับหายตัวไป ซาเชคกล่าวโทษพวกทำไม้ที่อยู่ใกล้ๆที่ตัดต้นไม้แกนผุพังเป็นโพรงซึ่งนกเค้าใหญ่ยูรัลใช้ทำรัง
แม้ประชากรนกชนิดนี้ในยุโรปจะมีอยู่นับแสนตัว และอีกหลายล้านตัวในแถบเอเชียเหนือ ซาเชครู้ดีว่าเขาคงพบนกเค้าตัวอื่นๆได้ไม่ยาก แต่คงไม่มีใครแทนที่ “สาวผู้สาบสูญ” ตัวนั้นได้
มิถุนายน 2555
