บันทึกสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา

เรื่อง การเบิกค่ารักษาพยาบาลตามพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยเงินสวัสดิการเกี่ยวกับ
การรักษาพยาบาล กรณีการกำหนดอัตราค่าบริการสาธารณสุขและการกำหนดขั้นตอนในการควบคุมการใช้ยานอกบัญชียาหลักแห่งชาติ

                                
กรมบัญชีกลางได้มีหนังสือ ด่วนที่สุด ที่ กค ๐๔๑๗/๐๗๗๑๗ ลงวันที่ ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๐ ถึงสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา ความว่า สืบเนื่องจากปัจจุบันการเบิกจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แก่ข้าราชการ ลูกจ้างประจำ ผู้รับเบี้ยหวัด/บำนาญ รวมถึงบุคคลในครอบครัว ซึ่งเป็นผู้มีสิทธิตามพระราชกฤษฎีกาเงินสวัสดิการเกี่ยวกับการรักษาพยาบาล พ.ศ. ๒๕๒๓ และที่แก้ไขเพิ่มเติมในระบบการเบิกจ่ายเงินตามบริการที่สถานพยาบาลเรียกเก็บ (Fee for service) มีอัตราสูงขึ้นทุกปี  ดังนั้น เพื่อให้การใช้จ่ายเงินของแผ่นดินในการดำเนินการด้านสวัสดิการรักษาพยาบาลเป็นไปโดยถูกต้อง มีวินัย คุ้มค่า โปร่งใส และสามารถตรวจสอบ ควบคุมได้ กรมบัญชีกลางโดยได้รับมอบอำนาจจากกระทรวงการคลัง จึงได้มีการดำเนินการดังนี้

๑. จัดทำอัตราการเบิกจ่ายค่ารักษาพยาบาล โดยกำหนดอัตราค่าบริการสาธารณสุขเพื่อใช้สำหรับการเบิกจ่ายค่ารักษาพยาบาลในสถานพยาบาลของทางราชการ และประกาศใช้ตั้งแต่วันที่ ๑ ธันวาคม ๒๕๔๙

๒. ควบคุมการใช้ยานอกบัญชียาหลักแห่งชาติ โดย

๒.๑ ได้พัฒนาระบบและแนวทางการตรวจสอบ ในการอนุมัติการใช้ยารักษาโรคมะเร็งที่มีราคาสูงก่อนการเบิกจ่าย (Pre authorization) ให้ครอบคลุมทั้งการบริการ รักษาพยาบาลผู้ป่วยภายนอกและผู้ป่วยภายใน ในผู้ป่วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ มะเร็งปอด มะเร็ง เม็ดเลือดขาวชนิดเรื้อรัง มะเร็งต่อมน้ำเหลือง มะเร็งลำไส้ชนิด Gastrointestinal stromal tumor และ/หรือ มะเร็งเต้านม

๒.๒ กำหนดแนวทางการใช้ยานอกบัญชียาหลักแห่งชาติ ซึ่งจะประกาศบัญชีรายการยาที่ให้เบิกจ่ายได้พร้อมกำหนดเงื่อนไขการเบิกจ่ายไว้ และยานอกบัญชียาหลักแห่งชาติประเภทใดที่กระทรวงการคลังมิได้ประกาศ หรือมีการใช้ยานอกบัญชียาหลักแห่งชาติที่ไม่เป็นไปตามเงื่อนไข ห้ามนำมาเบิกจ่ายในสิทธิสวัสดิการรักษาพยาบาลข้าราชการ โดยขณะนี้ได้มีการแต่งตั้งคณะทำงานขึ้นเพื่อดำเนินการแล้ว

กรมบัญชีกลางเห็นว่า การดำเนินการในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการปฏิรูประบบสวัสดิการรักษาพยาบาลของข้าราชการ และการพัฒนาระบบสวัสดิการรักษาพยาบาลข้าราชการซึ่งเป็นการดำเนินการต่อเนื่อง แม้ว่าวัตถุประสงค์หนึ่งในหลายประการ คือ การควบคุมค่าใช้จ่าย แต่ต้องอยู่ภายใต้หลักการว่า ต้องไม่เป็นการลิดรอนสิทธิที่ได้รับอยู่เดิม นอกจากนี้ต้องอยู่ในขอบเขตของพระราชกฤษฎีกาเงินสวัสดิการเกี่ยวกับการรักษาพยาบาล พ.ศ. ๒๕๒๓ และที่แก้ไขเพิ่มเติมที่สามารถดำเนินการได้ด้วย  ดังนั้น เพื่อให้เกิดความชัดเจนในประเด็นข้อกฎหมาย จึงขอหารือดังนี้

๑. การดำเนินการจัดทำอัตราค่าบริการสาธารณสุขเพื่อใช้สำหรับการเบิกจ่ายค่ารักษาพยาบาลดังกล่าวข้างต้นตามข้อ ๑ ได้อาศัยกรอบอำนาจตามพระราชกฤษฎีกาเงินสวัสดิการเกี่ยวกับการรักษาพยาบาล (ฉบับที่ ๘) พ.ศ. ๒๕๔๕ มาตรา ๑๑ (๑) ซึ่งบัญญัติว่า การจ่ายเงินสวัสดิการเกี่ยวกับการรักษาพยาบาลอย่างอื่นซึ่งมิใช่เป็นการตรวจสุขภาพประจำปีให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และอัตรา ดังนี้

(๑) ผู้ที่เข้ารับการรักษาพยาบาลจากสถานพยาบาลของทางราชการทั้งประเภทผู้ป่วยภายนอกหรือผู้ป่วยภายในให้เบิกค่ารักษาพยาบาลได้เต็มจำนวนที่ได้จ่ายไปจริง  ทั้งนี้ กระทรวงการคลังอาจกำหนดอัตราให้เบิกได้ต่ำกว่าจำนวนที่ได้จ่ายไปจริงก็ได้ ซึ่งพิจารณาประกอบกับนิยามตามมาตรา ๔ ที่บัญญัติว่า ค่ารักษาพยาบาล หมายความว่า เงินที่สถานพยาบาลเรียกเก็บในการรักษาพยาบาล ดังนี้

(๑) ค่ายา ค่าเลือดและส่วนประกอบของเลือดหรือสารทดแทน ค่าน้ำยา หรืออาหารทางเส้นเลือด ค่าออกซิเจน และอื่นๆ ทำนองเดียวกันที่ใช้ในการบำบัดรักษาโรค

(๒) ค่าอวัยวะเทียมและอุปกรณ์ในการบำบัดรักษาโรค รวมทั้งค่าซ่อมแซม

(๓) ค่าบริการทางการแพทย์ ค่าตรวจ ค่าวิเคราะห์โรค แต่ไม่รวมถึงค่าจ้างผู้พยาบาลพิเศษ ค่าธรรมเนียมพิเศษ และค่าบริการอื่นทำนองเดียวกันที่มีลักษณะเป็นเงินตอบแทนพิเศษ

(๔) ค่าห้องและค่าอาหารตลอดเวลาที่เข้ารับการรักษาพยาบาล

(๕) ค่าตรวจสุขภาพประจำปี

กรณีการดำเนินการดังกล่าวอยู่ในขอบเขตของพระราชกฤษฎีกาเงินสวัสดิการเกี่ยวกับการรักษาพยาบาล (ฉบับที่ ๘) พ.ศ. ๒๕๔๕ ที่สามารถดำเนินการได้หรือไม่ อย่างไร

๒. พระราชกฤษฎีกาเงินสวัสดิการเกี่ยวกับการรักษาพยาบาล พ.ศ. ๒๕๒๓ และ ที่แก้ไขเพิ่มเติมมาตรา ๔ บัญญัติว่า ค่ารักษาพยาบาล หมายความว่า เงินที่สถานพยาบาลเรียกเก็บในการรักษาพยาบาลดังนี้

(๑) ค่ายา ค่าเลือดและส่วนประกอบของเลือดหรือสารทดแทน ค่าน้ำยา หรืออาหารทางเส้นเลือด ค่าออกซิเจน และอื่นๆ ทำนองเดียวกันที่ใช้ในการบำบัดรักษาโรค

                                  ฯลฯ                                         ฯลฯ

กรณีการพัฒนาระบบและแนวทางการตรวจสอบในการอนุมัติการใช้ยารักษาโรคมะเร็งที่มีราคาสูงก่อนการเบิกจ่าย รวมทั้งการกำหนดแนวทางการใช้ยานอกบัญชียาหลักแห่งชาติดังกล่าวข้างต้นตามข้อ ๒ ซึ่งเป็นการกำหนดขั้นตอนในการควบคุมการใช้ยานอกบัญชียาหลักแห่งชาติ จะสอดคล้องกับนิยามของคำว่า ค่ารักษาพยาบาล หรือไม่ อย่างไร

คนไทยยังสงสัย “กินไก่ทำให้นมโตจริงหรือ” แพทย์ด้านโภชนาการบำบัดระบุชัด เด็กไทยกินไก่มาก เกิดภาวะโตก่อนวัย เพราะในเนื้อไก่มีฮอร์โมนเอสโตรเจน เร่งให้ไก่โต แต่เกิดผลกระทบต่อคนกิน เด็กหญิงหน้าอกขึ้นเร็ว เด็กชายมีฮอร์โมนเพศหญิงสูง ขณะที่กุมารแพทย์ยันเกิดผลกระทบจริง หลังจากเคยพบเด็กหลายคนเป็นแบบนี้ ให้เลิกกินไก่อกก็ยุบ แต่ต้องดูปัจจัยเสี่ยงด้านอื่นด้วย ด้านซีพียืนยันไก่ไทยไม่ฉีดฮอร์โมนแล้ว เพราะอย.สั่งห้ามนำเข้ามากว่า 20 ปี แต่เจ้าของฟาร์มเลี้ยงระบุยังมีบางเจ้าที่แอบฉีดอยู่

“แม่ค่ะหนูอยากใส่เสื้อชั้นในบ้าง เพื่อนห้องเดียวกับหนูเขาใส่กันแล้ว” คำถามไร้เดียงสาเกิดขึ้นกับเด็กหญิงคนหนึ่ง ที่เพิ่งไปโรงเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ได้เพียงวันเดียว สร้างความตกใจให้กับผู้ปกครองเด็กหญิงไม่น้อย หากมองโดยทั่วไป อาจจะคิดได้ว่า อิทธิพลของสื่อที่ส่งผลต่อความคิดของเด็กๆ สังคมปัจจุบันเป็นสาเหตุที่ทำให้เด็กผู้หญิงอยากโตเป็นสาวเร็วๆเหมือนเพื่อน หรือเด็กผู้ชายอยากโตเป็นหนุ่มวัยรุ่นเร็วกว่าเดิม ไม่ได้มีเรื่องใดผิดปกติ หรือมีข้อกังวลอื่นใดนอกจากการระวังเด็กๆ ให้เข้าใจสื่อในปัจจุบัน

แต่เมื่อสอบถามพ่อแม่อีกหลายคนที่ลูกอยู่ในวัยเดียวกัน  ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างน่าสนใจของลูกหลานในช่วงวัยเด็กนี้ กลับพบข้อน่าสงสัยประการหนึ่ง คือ เด็กยุคนี้มีร่างกายเจริญเติบโตรวดเร็วกว่า เด็กในอดีตรุ่นพ่อแม่มากนัก

ข้อสันนิษฐานหนึ่งเชื่อว่า มาจากอาหารการกินในยุคปัจจุบันที่น่าจะมีปัจจัยใดปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของเด็กๆ อย่างแน่นอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อสงสัยที่ว่า สารเคมีบางชนิดในอาหาร เช่น สารเร่งโตในไก่ ที่ถูกนำมาเป็นอาหารฟาสต์ฟู้ดยอดนิยม จะเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เด็กโตเร็วกว่าที่ควรจะเป็น จริงหรือไม่

แพทย์ชี้กินไก่มากทำเด็กหญิงอกโตเร็ว-เด็กชายเสี่ยงตุ้งติ้ง

จากการตรวจสอบข้อมูลย้อนหลังกลับไป พบว่าได้มีการติดตามประเด็นเพื่อหาข้อเท็จจริงกรณีอยู่บ้างแล้ว โดย เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552 พ.ญ.จุฬาภรณ์ รุ่งพิสุทธิ์พงษ์ แพทย์อายุรกรรม และแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านโภชนาบำบัด โรงพยาบาลรามาธิบดี ได้ให้สัมภาษณ์ผ่านสื่อมวลชน เกี่ยวกับข้อถกเถียงในวงการแพทย์ ว่าการกินไก่จำนวนมากทำให้เด็กผู้หญิงโตเป็นสาวเร็วขึ้น ขณะที่เด็กผู้ชายเสี่ยงต่อการเบี่ยงเบนทางเพศจริงหรือไม่ โดยระบุว่า มีความเป็นไปได้ที่การเจริญเติบโตของเด็กไทยในปัจจุบัน มีผลมาจากการได้รับสารเร่งโตที่ติดค้างอยู่ในเนื้อไก่ที่ถูกนำมาเป็นอาหารในชีวิตประจำวันของเด็กๆ

                 “ปัจจุบันพบว่าเด็กผู้หญิงไทยเริ่มมีประจำเดือนเร็วก่อนวัยอันควร ส่วนหนึ่งสืบเนื่องมาจากสภาพความเป็นอยู่ที่ดี ทำให้กินดีอยู่ดี และที่สำคัญคือ เด็กยุคใหม่มีการบริโภคไก่กันมาก ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิดผลกระทบต่างๆ ต่อร่างกายของเด็กในช่วงที่ยังอยู่ระหว่างการเจริญเติบโต ทำให้เด็กเดี๋ยวนี้โต เร็วมาก อายุ 7-8 ปี ก็เริ่มมีเต้านม มีประจำเดือนกันแล้ว ตรงนี้ถือว่าเป็นการเจริญเติบโตที่เร็วผิดปกติ ซึ่งจะส่งผลกระทบตามมาคือ เด็กโตเร็วขึ้น ในขณะที่กระดูกจะปิดเร็ว ทำให้ตัวเตี้ยลง” พ.ญ.จุฬาภรณ์ระบุ

นอกจากนี้พ.ญ.จุฬาภรณ์ยังเชื่อมโยงให้เห็นต่อไปด้วยว่า เป็นที่คาดการณ์ว่า ภาวะความเป็นอยู่ที่ดีของเด็กส่วนใหญ่ ที่ระยะหลังต่างหันมานิยมบริโภคเนื้อไก่เป็นหลัก อาจทำให้ได้รับสารบางประเภทที่ก่อให้เกิดผลข้างเคียง อาทิ ได้รับฮอร์โมนเพศหญิงได้ในภายหลัง และสาเหตุส่วนหนึ่งอาจสืบเนื่องมาจากไก่  เนื่องจากไก่สมัยนี้ ผู้เลี้ยงจะอาศัยวิธีฉีดสารเร่งทำให้ไก่โตเร็ว เพื่อขายได้ทันตามความต้องการของตลาด ที่มีความต้องการบริโภคเนื้อไก่ค่อนข้างสูง ฉะนั้นวิธีการฉีดสารเคมี เพื่อเร่งให้ไก่โตเร็วก่อนกำหนด จึงไม่อาจหลีกเลี่ยง ได้ ดังนั้น ผู้ใดที่กินไก่เข้าไปก็เทียบเท่าได้กับการได้รับฮอร์โมนเพศหญิง หรือเอสโตรเจน จากสารที่ฉีดเร่งโตของไก่เข้าไปในร่างกายด้วย และผลที่อาจเกิดขึ้นตามมา  อาจส่งผลทำให้ผู้บริโภค โดยเฉพาะเด็กๆ โตเร็ว เป็นหนุ่มเป็นสาวกันเร็วขึ้น สามารถมีลูกได้ตั้งแต่อายุยังน้อย แก่เร็ว และอายุสั้นลง
         
                       “ไม่ว่าเพศหญิงหรือเพศชายที่ได้รับฮอร์โมนเพศหญิง จะได้รับผลกระทบเช่นกัน คือ ผู้หญิงจะได้รับฮอร์โมนเพศหญิงทำให้โต เป็นสาวเร็วขึ้น ขณะเดียวกันเพศชายที่ได้รับฮอร์โมนเพศหญิง ก็อาจเกิดผลข้างเคียง อย่าง เช่น เกิดอาการกระตุ้งกระติ้งได้” พ.ญ.จุฬาภรณ์กล่าว

การตั้งข้อสังเกตของ พ.ญ.จุฬาภรณ์จึงน่าจะเป็นอีกข้อมูลหนึ่ง ที่น่าจะเชื่อได้ส่วนหนึ่งว่า สาเหตุที่เด็กโตเร็วกว่าวัย น่าจะมีผลจากอาหาร โดยเฉพาะอาหารประเภทไก่ฟาสต์ฟู้ด ไม่มากก็น้อย

กุมารแพทย์เผยอาจมีปัจจัยอื่นร่วมแต่แนวโน้มกินไก่มากกว่า

ขณะที่ ศาสตราจารย์เกียรติคุณ น.พ.กิตติ อังศุสิงห์ กุมารแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านต่อมไร้ท่อ  โรงพยาบาลสมิติเวช ศรีนครินทร์ เคยให้ข้อมูลกับผู้ที่ไปร่วมงาน Family Health Fair 2011 เมื่อวันที่ 21 เมษายน 2554 ถึงปัจจัยด้านอื่นๆ ที่อาจส่งผลต่อการทำให้เด็กโตเร็วก่อนวัยว่า ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเป็นหนุ่มสาวเร็ว ได้แก่ กรรมพันธุ์ โภชนาการ หรือมีการทำงานของฮอร์โมนระบบสืบพันธุ์เร็วเกินไป โดยไม่ทราบสาเหตุ หรืออาจมีต้นเหตุจากเนื้องอกก็เป็นได้ เป็นความจริงที่ว่า เด็กผู้หญิงที่อวบอ้วนมักเป็นสาวเร็ว เด็กที่ผอมหรือออกกำลังกายอย่างหักโหมจะมีประจำเดือนช้า

ส่วนปัจจัยทางสิ่งแวดล้อมที่อาจเกี่ยวกับการเป็นสาวเร็ว ได้แก่ ฮอร์โมนเอสโตรเจนตกค้างในสัตว์ปีก และสารที่ออกฤทธิ์คล้ายเอสโตรเจน เช่น บีพีเอในผลิตภัณฑ์พลาสติก นอกจากนี้การเติบโตเป็นหนุ่มเป็นสาวเร็ว เกี่ยวข้องกับพันธุกรรมได้เช่นกัน เช่น จากที่พ่อก็เป็นหนุ่มเร็ว แม่มีประจำเดือนเร็วก่อนอายุ 12 ปี

อย่างไรก็ตามยังพบว่า เด็กผู้หญิงที่เป็นสาวเร็ว ประจำเดือนมาเร็ว ในขณะที่แม่อาจจะมีประจำเดือนเมื่ออายุ 14- 15 ปี แสดงว่าปัจจัยอื่นทางสิ่งแวดล้อม สามารถเอาชนะปัจจัยพันธุกรรมได้ และอาจเกี่ยวกับสารเล็ปตินที่เซลล์ไขมันสร้างขึ้น ไปออกฤทธิ์ในสมอง ทำให้เริ่มเป็นสาวเร็วขึ้น  เด็กผู้หญิงที่ได้รับฮอร์โมนเพศหญิงจากภายนอกนานพอสมควร แล้วหยุดการได้รับฮอร์โมนนี้ มักจะเริ่มเป็นสาวเร็วในเวลาต่อมา

นอกจากนี้ น.พ.กิตติยังมองว่า มีประเด็นที่น่าสนใจคือ มีฮอร์โมนเพศหญิงสังเคราะห์เจือปนในสัตว์ปีกเช่นไก่หรือไม่ แม้ว่าจะมีการประกาศห้ามใช้ฮอร์โมนนี้กับสัตว์ปีกมานานกว่า 15 ปี แต่มีข้อกังขา ทำให้ยังไม่น่าเชื่ออย่างสนิทใจว่า ไม่มีการใช้ฮอร์โมนนี้จริงหรือไม่ เพราะยังมีการผลิตฮอร์โมนนี้ทำเป็นเม็ดจำหน่ายอยู่

                      “จากประสบการณ์ที่เคยพบ มีเด็กหลายคนที่ชอบกินไก่แล้วมีเต้านมโต เมื่อแนะนำให้หยุดปรากฏว่าหน้าอกยุบลงได้ ซึ่งการตรวจวัดปริมาณฮอร์โมนดังกล่าวค่อนข้างยุ่งยาก และต้องอาศัยเครื่องมือที่ซับซ้อนและมีราคาแพง อย่างไรก็ตามภาวะเป็นสาวก่อนวัย แตกต่างจากกรณีเป็นสาวตามวัย แต่มีการเปลี่ยนแปลงทางกายอย่างรวดเร็วด้วยฤทธิ์ของฮอร์โมน ซึ่งอาจมีประจำเดือนเร็วเกินไปเช่นกัน” น.พ.กิตติกล่าว

รักษาได้ต้องฉีดฮอร์โมนยับยั้งการหลั่งฮอร์โมน

และยังพบข้อมูลซึ่งน.พ.กิตติเคยเขียนไว้เกี่ยวกับกรณีดังกล่าว ระบุว่า ที่เรียกว่าเป็นสาวก่อนวัย คือการที่เด็กหญิงเริ่มมีการพัฒนาของหน้าอกก่อนอายุ 8 ปี หรือมีประจำเดือนครั้งแรกก่อนอายุ 9 ปี แต่ถ้าอายุเกิน 13 ปีแล้วยังไม่เริ่มเป็นสาว ก็เรียกว่า เป็นสาวช้ากว่าปกติ ส่วนลักษณะทางเพศที่แสดงออกว่า เริ่มเป็นสาวแล้วนั้น ถูกกำหนดโดยฮอร์โมนเอสโตรเจน ซึ่งการทำงานของฮอร์โมนเอสโตรเจน ถูกควบคุมด้วยฮอร์โมนจากต่อมใต้สมองอีกต่อหนึ่ง ซึ่งมักไม่ทราบสาเหตุ แต่มีบ้างเป็นส่วนน้อยที่เกิดจากเนื้องอกในสมองมากระตุ้นให้ฮอร์โมน จากต่อมใต้สมองออกมาก่อนกำหนด

                       “ผลเสียของการเป็นสาวก่อนวัย จะเป็นผลโดยตรงจากฮอร์โมนเพศหญิง มี 2 ประการ คือ 1.ช่วงวัยเด็กและวัยรุ่น เด็กจะสูงกว่าเด็กวัยเดียวกัน แต่จะโตเป็นผู้ใหญ่ที่เตี้ยกว่าปกติ เนื่องจาก ฮอร์โมนเพศหญิงทำให้โตเร็วในวัยเด็ก เป็นผลให้กระดูกปิดเร็วกว่า วัยปกติ เด็กบางรายอายุ 10-12 ปี ก็หยุดการเจริญเติบโตแล้ว เนื่องจากกระดูกปิดสนิท ดังนั้นระยะเวลาการเจริญเติบโตจึงสั้นกว่าปกติ เมื่อเป็นผู้ใหญ่จึงเตี้ยกว่าปกติ

2.ปัญหาทางด้านจิตใจ เด็กที่เป็นสาวก่อนวัยบางรายจะรู้สึกอายเพื่อน เพราะว่ามีหน้าอกโต บางรายถูกรังแกทางเพศจากผู้ใหญ่เพศชาย พบได้ตั้งแต่ถูกจับหน้าอก จนกระทั่งถูกข่มขืนและตั้งครรภ์ตั้งแต่วัยเด็ก”

ส่วนวิธีการรักษาเพื่อชะลอการเป็นสาว น.พ.กิตติกล่าวว่า จะต้องได้รับการให้ยาฉีด GnRH-agonist ซึ่งเป็นฮอร์โมนที่สังเคราะห์ขึ้น ฉีดเข้ากล้ามเดือนละ 1 ครั้งทุกเดือนฮอร์โมนชนิดนี้จะไปยับยั้งการหลั่งฮอร์โมนจากต่อมใต้สมอง ทำให้ ฮอร์โมนเพศจากรังไข่ลดลง ยาชนิดนี้ต้องฉีดติดต่อกันไปจนอายุประมาณ 11-13 ปี เมื่อหยุดยาเด็กก็จะเริ่มเป็นสาวภายใน 3-6 เดือน

ซึ่งผลดีของการรักษาคือ จะทำให้หน้าอกมีขนาดเล็กลง บางรายจะยุบลงจนเหมือนเด็กปกติ การชะลอการเป็นสาว จะทำให้ร่างกายเจริญเติบโตตามปกติ เหมือนเด็กวัยเดียวกัน กระดูกก็จะไม่ปิดเร็ว เมื่อเป็นผู้ใหญ่จะมีความสูงตามศักยภาพ ทางพันธุกรรม และทำให้สภาพจิตใจกลับมาเป็นปกติ เนื่องจากร่างกายกลับสู่สภาพเหมือนเด็กวัยเดียวกัน

แต่ขณะเดียวกันก็เกิดผลเสียที่ชัดเจนคือ ต้องถูกฉีดยาเข้ากล้ามทุกเดือนติดต่อกันนานหลายปี เสียค่าใช้จ่ายสูง เนื่องจากยาราคาแพง ซึ่งต้องเสียค่าใช้จ่ายเดือนละประมาณ 10,000 บาท และยังพบว่า บางรายมีอาการแพ้ยาทำให้ต้องหยุดการใช้ยา ส่วนผลเสียระยะยาว เท่าที่ติดตามข้อมูลทางการแพทย์ที่ใช้ยานี้มาประมาณ 15 ปี ยังไม่มีรายงานผลกระทบต่อระบบสืบพันธุ์

สัตวแพทย์ซีพียันไก่ไทยไม่ฉีดฮอร์โมนแล้ว

อย่างไรก็ตามตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับสรีระของเด็กและวัยรุ่น ไม่ใช่ความเชื่อหรือการคาดเดา แต่เหตุผลและข้อมูลทางการแพทย์ก็สนับสนุนคำถามเรื่อง “กินไก่ทำให้อกโตก่อนวัยจริงหรือ” ได้เป็นอย่างดี

น.สพ.นรินทร์ ร่มลำดวน รองกรรมการผู้จัดการ ด้านสุขภาพสัตว์ บริษัท เจริญโภคภัณฑ์อาหาร จำกัด (มหาชน) หรือ ซีพีเอฟ เคยตอบคำถามผู้ที่มีความสงสัยในประเด็นเดียวกันนี้ ทาง Facebook ของเครือซีพี ที่ชื่อ We are CP เมื่อวันที่ 9 กันยายน 2554 ในหัวข้อ “ไขข้อสงสัยกินไก่แล้วอกโต” ระบุว่า ตามข้อเท็จจริงมีข้อเขียนเชิงวิชาการมากมายที่ยืนยันว่า ไก่ไทยไม่มีการใช้ฮอร์โมนมานานมากแล้ว และการกินไก่แบบปกติก็ไม่ได้มีส่วนทำให้เกิดโรค “โรคหนุ่มสาวก่อนวัย” ยกเว้นคนที่เลือกกินเฉพาะไขมัน เช่น ไก่ทอด หรือหนังไก่ทอด เป็นประจำติดต่อกันเป็นเวลานาน

อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้เมื่อเดือนมิถุนายน 2529 สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา กระทรวงสาธารณสุข ได้ออกประกาศห้ามใช้ยาเฮ็กโซเอสตรอล (Hexoestrol) ซึ่งเป็นยาที่ใช้สำหรับตอนสัตว์ปีก และเป็นฮอร์โมนสำหรับรักษาสัตว์ โดยมีคำสั่งเพิกถอนทะเบียนตำรับยาที่มีเฮ็กโซเอสตรอล ไม่ให้จำหน่ายในประเทศไทยแล้ว

ส่วนที่หลายคนอาจสงสัยว่า อาจมีการลับลอบใช้ คงต้องตอบว่ามันไม่คุ้มค่า และเสี่ยงต่อการขาดทุนของผู้เลี้ยงมาก เพราะฮอร์โมนที่ลักลอบย่อมมีราคาแพง ขณะที่ปัจจุบันไก่ไทยสามารถเลี้ยงให้โตได้ในเวลาเพียง 40-45 วัน ถ้าฉีดฮอร์โมนราคาแพงเข้าไป ฮอร์โมนยังไม่ทันทำงาน ไก่ก็ต้องถูกชำแหละเสียแล้ว จะคุ้มค่าได้อย่างไร และยังเสี่ยงถูกจับกุมด้วย ขณะเดียวกันเทคโนโลยีวิธีตรวจหาฮอร์โมนตกค้างสามารถทำได้ง่าย ซึ่งผู้เลี้ยงคงจะไม่เสี่ยงแน่นอน

นอกจากนี้ ประเทศไทยเป็นผู้ส่งออกไก่รายใหญ่ของโลก มีตลาดหลักที่สำคัญ คือ สหภาพยุโรป หรืออียู และญี่ปุ่น ซึ่งให้ความสำคัญในเรื่องมาตรฐานความปลอดภัยอาหารอย่างมาก และมีการตรวจสอบการใช้สารหรือฮอร์โมนอย่างเข้มงวด เพราะถือเป็นสารอันตราย ที่เป็นสาเหตุสำคัญที่ก่อให้เกิดโรคมะเร็งปากมดลูก และมะเร็งเต้านม ผู้ประกอบการไทยจึงต้องยึดแนวทางการผลิต ตามข้อกำหนดทางการค้าของอียู ที่ให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของผู้บริโภคเป็นหลัก โดยให้ความใส่ใจตลอดกระบวนการผลิต ตั้งแต่การเลี้ยงจนถึงการแปรรูป เพื่อไม่ให้มีสารอันตรายใดๆ ปนเปื้อนหรือตกค้างในสินค้าเป็นอันขาด และในการส่งออกที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันยังไม่เคยมีการตรวจพบว่า ไก่ของประเทศไทยมีการใช้สารดังกล่าว ผู้บริโภคจึงมั่นใจในความปลอดภัยของไก่ไทยได้

สำหรับข้อสงสัยที่ว่า ถ้าไม่ใช้ฮอร์โมนแล้วอะไรทำให้ไก่โตเร็ว ตรงนี้คงต้องทำความเข้าใจก่อนว่า ในภาคเกษตรของไทยเรานั้นได้มีความพยายามพัฒนาในด้านต่างๆ อย่างต่อเนื่องมาตลอด โดยมีการพัฒนาพันธุกรรมของตัวไก่ เพื่อให้ได้สายพันธุ์ที่มีความแข็งแรง และมีการเจริญเติบโตที่ดีตามธรรมชาติ ร่วมกับการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยในการเลี้ยง อย่างโรงเรือนปิดปรับอากาศได้ (EVAP) ที่ทำให้ไก่อยู่สุขสบาย ไม่เครียด จึงไม่ป่วย และเจริญเติบโตได้ดี โดยไม่ต้องใช้ฮอร์โมนหรือสารเร่งใดๆ

ประกอบกับการเลี้ยงโดยใช้หลักการตามมาตรฐานสวัสดิภาพและสุขอนามัยสัตว์ที่ดี เทียบเท่ากับมาตรฐานต่างประเทศ รวมทั้งมีมาตรการตรวจสอบย้อนกลับทั้งระบบ ขณะเดียวกัน นักโภชนาการก็จะคิดและพัฒนาสูตรอาหาร ที่เหมาะสมกับความต้องการของสัตว์แต่ละสายพันธุ์หรือช่วงอายุ เพื่อให้สามารถแสดงออกถึงลักษณะเด่นทางพันธุกรรมได้อย่างเต็มที่ เหตุผลเหล่านี้คงพอจะตอบคำถามที่ว่า ทำไมไก่ไทยไม่จำเป็นต้องใช้สารเร่งโต และทำไมไก่ที่เลี้ยงในปัจจุบันถึงได้ใช้เวลาเลี้ยงน้อยกว่า แต่กลับโตดีกว่าไก่ที่เลี้ยงกันในอดีต


โต้ใครเชื่อว่ากินไก่แล้วอกโตแสดงว่าโบราณ-คร่ำครึ

อย่างไรก็ตามเมื่อกล่าวถึงประเด็นความเปลี่ยนแปลง หรือผลกระทบที่เกิดกับเด็ก น.สพ.นรินทร์กลับไม่เจาะจงว่าการกินไก่ทำให้อกโตจริงหรือไม่ แต่ระบุว่า “ส่วนคำถามที่ว่ากินไก่แล้วโตเร็วจริงหรือเปล่า” ก็คงต้องให้นายแพทย์รักษาคนมาช่วยตอบ ขออนุญาตนำงานเขียนของ น.พ.กฤษดา ศิรามพุช ผู้อำนวยการสถาบันเวชศาสตร์อายุรวัฒน์นานาชาติมาอ้างอิง คุณหมอบอกว่า การเป็นหนุ่มสาวเร็วถือเป็นโรคอย่างหนึ่งเรียกว่า “โรคหนุ่มสาวก่อนวัย” ซึ่งมีสาเหตุหนึ่งมาจากการที่มีมวลไขมันพอกตัวเยอะ ในเด็กที่ชอบกินไก่ทอดหรือหนังไก่จะทำให้มีโอกาสเป็นโรคนี้สูง

ในอดีตสมัยที่มีการใช้ฮอร์โมนไก่อยู่นั้น ฮอร์โมนเหล่านี้มักละลายในไขมันได้ดี ดังนั้นเด็กที่กินเข้าไปก็เก็บสะสมไว้ในไขมัน เมื่อรับประทานมากเข้าจึงมีส่วนทำให้เกิด “โรคหนุ่มสาวก่อนวัย” ได้ นอกจากนี้ คุณหมอยังเพิ่มเติมว่า ฮอร์โมนไก่ ถูกใส่ความให้เป็นต้นเหตุของ "ซีสต์รังไข่" ด้วย  ทั้งๆ ที่ ทุกวันนี้ ยังไม่มีงานวิจัยใดที่บ่งชี้ว่า กินไก่หรือปีกไก่แล้วทำให้เกิดซีสต์ที่รังไข่ ในขณะที่ “ความอ้วน” ต่างหากที่เป็นปัจจัยหนึ่งของการเกิด “ซีสต์รังไข่” ใครที่กินแต่หนังไก่จนอ้วนมากจะเข้าข่ายเสี่ยงโดยปริยาย

ทั้งนี้ เนื้อไก่จัดอยู่ในกลุ่มเนื้อสีขาว (White meat) ถือเป็นโปรตีนย่อยง่าย ไขมันน้อย ถ้าเทียบกับเนื้อแดง เช่น เนื้อวัว นอกจากนี้ เนื้อไก่ก่อให้เกิด “ภูมิแพ้” น้อยกว่า ถ้าใครเป็นภูมิแพ้เรื้อรังไม่หาย หรือเด็กๆ มีภูมิแพ้เรื้อรัง เปลี่ยน จากเนื้อวัว มากินเนื้อไก่ก็ดี การที่เนื้อไก่ไม่ค่อยทำให้แพ้ง่าย เป็นเพราะกรดอะมิโนในเนื้อไม่ค่อยมากหน้าหลายตาเท่าเนื้อวัว จะเห็นได้ว่า ร.พ.ศิริราชยังนำเนื้ออกไก่มาบดทำเป็นน้ำเรียกว่า “นมไก่” ให้เด็กภูมิแพ้กินแทนนมวัวด้วย

น.สพ.นรินทร์ยังกล่าวด้วยว่า ประเทศไทยเป็นผู้ผลิตไก่อันดับต้นๆ ของโลก มาตรฐานการผลิตไก่ของไทยก็ได้รับการยอมรับจากนานาประเทศ โดยเฉพาะจากประเทศที่เข้มงวดด้านมาตรฐานการผลิต น่าจะตอบโจทย์เรื่องความปลอดภัยต่อการบริโภคได้อย่างชัดเจนว่า ไก่ไทย ปลอดภัยไร้ฮอร์โมน ซึ่งความกังวลของผู้บริโภคในเรื่องนี้ จะทำให้เสียโอกาสในการรับประทานโปรตีนที่ย่อยง่ายและมีประโยชน์อย่างเนื้อไก่

ผู้ประกอบการรับ ยังมีฟาร์มฉีดสารเร่งโตในไก่

ขณะที่เมื่อสอบถามไปยังผู้ประกอบการเลี้ยงไก่ เพื่อต้องการหาคำตอบว่า จริงหรือไม่ ที่ปัจจุบันไม่มีการใช้ฮอร์โมนกับไก่แล้ว และจริงหรือไม่ที่กินไก่มากแล้วทำให้หน้าอกโตก่อนวัย นายธนเดช แสงวัฒนกุล ผู้จัดการฟาร์มไก่ อุดมชัยฟาร์ม เปิดเผยว่า การฉีดฮอร์โมนเร่งโตในไก่ ส่วนหนึ่งอาจจะมาจากอาหารที่รับประทานได้พัฒนาไปสู่จุดสูงสุด มีการพัฒนาสายพันธุ์อาหารเหล่านั้นให้โตเร็ว ซึ่งอาจจะไม่เฉพาะแค่ไก่อย่างเดียว แต่มีอาหารชนิดอื่นด้วย และผลกระทบที่เกิดขึ้นจึงตกอยู่กับผู้บริโภค

               “ในอดีตมีการฉีดสารเร่งโตแน่นอน โดยเฉพาะในไก่ตอน จะใช้วิธีฝังเม็ดยาไว้ที่หัว 2 เม็ด เพื่อทำให้ไก่โตเร็ว สวย น่ารับประทาน แต่ปริมาณไม่มากนัก และไม่ได้ฉีดสารดังกล่าวในไก่ทุกชนิด ฉีดเฉพาะไก่ตอนเท่านั้น และในปัจจุบันอาจจะมีบางฟาร์มที่ฉีดยาอยู่บ้าง ซึ่งอันนี้ขึ้นอยู่กับคุณธรรมของผู้ประกอบการ ที่ควรจะคำนึงถึงสุขภาพของผู้บริโภค ไม่ใช่แค่กำไรเพียงอย่างเดียว”

ข้อมูลและความคิดเห็นที่ได้รับอาจไม่สามารถระบุลงไปได้อย่างชัดเจนว่า “กินไก่ทำให้อกโตจริงหรือ” เพราะแม้แต่ข้อมูลทางการแพทย์ที่ค่อนข้างมีน้ำหนัก กลับยังระบุว่า อาจเกิดจากปัจจัยอื่นร่วมด้วย ที่จะทำให้เด็กโตก่อนวัย แต่น้ำหนักของข้อมูลก็ยังเบี่ยงเบนไปยังฮอร์โมนเอสโตรเจนซึ่งเป็นสารเร่งโตในไก่ และไม่มีในวัตถุดิบของอาหารชนิดอื่น ขณะที่สัตวแพทย์ยังยืนยันว่า ปัจจุบันไม่มีการฉีดฮอร์โมนดังกล่าวแล้ว จึงไม่อาจสรุปเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจน แต่ในฐานะผู้บริโภคควรกินอาหารที่หลากหลาย เพื่อให้ร่างกายเกิดความสมดุลและไม่เสี่ยงต่อการเกิดโรคด้วย


โดย ทีมข่าวศูนย์ข่าว TCIJ
13/06/2555

ชี้ไทยยังขาดพยาบาลอีกกว่า 4 หมื่นคน สาเหตุขาดพยาบาลมาจากคนต้องการเข้าถึงบริการการแพทย์มากขึ้น ขณะที่หน่วยงานจ้างน้อยลง ขณะที่อนาคตไทยต้องการพยาบาล 1 คนต่อประชากร 400 คน แต่ก็ยังทำไม่ได้ เพราะความต้องการมาก กลับผลิตได้น้อย อาจารย์พยาบาลก็ขาดแคลน จะยิ่งแย่ถ้าลูกจ้างอีกเกือบ 2 หมื่นคนลาออกไปอีก แนะทางแก้ปัญหา 5 ประเด็นใหญ่ ดึงคนเก่าไว้ สร้างคนใหม่ทดแทน ทำให้ชีวิตการงานเจริญก้าวหน้าเหมือนอาชีพอื่น พัฒนาคนเกษียณอายุมาเป็นอาจารย์ ปรับปรุงค่าตอบแทนให้เป็นธรรมและคุณภาพชีวิต สร้างแรงจูงใจสำหรับคนที่อยู่ในพื้นที่กันดารและขาดแคลน
 
จากกรณีที่ศูนย์ข่าว TCIJ ได้นำเสนอข่าวกลุ่มวิชาชีพพยาบาลในโรงพยาบาลของรัฐทั่วประเทศ เตรียมรวมตัวกันเพื่อออกมาเรียกร้องให้รัฐบาลโดย กระทรวงสาธารณสุขและสำนักงาน ก.พ.เร่งแก้ไขปัญหาการบรรจุตำแหน่งราชการให้กับพยาบาลลูกจ้าง และ ปัญหาความการขึ้นสู่ตำแหน่งพยาบาลชำนาญการพิเศษที่ยังติดขัดอีก 300 กว่าตำแหน่ง โดยระบุว่าหากรัฐบาลยังไม่เร่งแก้ไขอย่างเป็นรูปธรรม จะมีการรวมตัวกันหยุดงาน พร้อมเรียกร้องให้สังคมหันมาให้ความสำคัญกับอาชีพพยาบาลเนื่องจากเป็นอาชีพที่ต้องทำงานในสภาวะกดดัน และความคาดหวังของสังคมจนเป็นสาเหตุที่ทำให้ปัจจุบันเกิดปัญหาการขาดแคลนบุคลากรด้านพยาบาลอย่างรุนแรง

นายกฯแถลงชัดจะพัฒนาคุณภาพบริการสุขภาพทั้งระบบ

ทั้งนี้ศูนย์ข่าว TCIJ ได้ติดตามข้อมูลในปัญหาดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง โดยได้เข้าขอข้อมูลจาก ดร.กฤษดา แสวงดี อุปนายกสภาการพยาบาล ซึ่งได้ติดตามศึกษาประเด็นดังกล่าว พร้อมกันนี้ได้มีการดำเนินการจัดทำข้อเสนอเชิงนโยบาย เพื่อการแก้ปัญหาและเตรียมที่จะนำเสนอต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดย ดร.กฤษดาเปิดเผยว่า จากนโยบายของคณะรัฐมนตรี ที่น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี แถลงต่อรัฐสภาเมื่อวันที่ 23 ส.ค.2554 ที่ผ่านมา มีนโยบายเกี่ยวกับการพัฒนาสุขภาพของประชาชนอยู่ด้วย ระบุว่า รัฐบาลมีนโยบายลงทุนด้านบริการสุขภาพ โดยการพัฒนาคุณภาพบริการสุขภาพทั้งระบบ พัฒนาระบบสารสนเทศด้านสาธารณสุข และเร่งผลิตบุคลากรทางการแพทย์ให้เพียงพอและยัง กำหนดแผนงานแก้ปัญหาขาดแคลนบุคลากรทางการแพทย์ ให้สอดคล้องกับจำนวนประชากรในพื้นที่ สนับสนุนให้มีการเร่งผลิตแพทย์และบุคลากรทางการแพทย์ เพื่อให้กลับไปปฏิบัติงานในภูมิลำเนาในชนบท พร้อมกับการสร้างขวัญกำลังใจในเรื่องของความก้าวหน้าและค่าตอบแทนที่เหมาะสมและเป็นธรรม ซึ่งการแถลงนโยบายครั้งนั้นถือว่าเป็นหัวใจสำคัญของการพัฒนาระบบสุขภาพของประเทศ ที่จะทำให้ประชาชนได้รับบริการสุขภาพขั้นพื้นฐานที่ได้มาตรฐานมีคุณภาพอย่างทั่วถึงและเป็นธรรม

นอกจากนี้นโยบายด้านสาธารณสุข 16  ประการ ของนายวิทยา บูรณศิริ รมว.สาธารณสุข ก็ได้สร้างความชัดเจนในแนวทางการพัฒนาการสาธารณสุขของประเทศ  และการพัฒนาบุคลากร  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พยาบาลที่ยังมีความขาดแคลน และปัญหาความก้าวหน้าของผู้ประกอบวิชาชีพที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข ประชาชนต้องการบริการเพิ่ม-ข้อจำกัดการจ้าง สาเหตุปัญหาขาดแคลนพยาบาล

ชี้มี 2 ปัจจัยทำให้ขาดแคลนพยาบาล

ดร.กฤษดากล่าวว่า ปัจจุบันการขาดแคลนพยาบาล ซึ่งเป็นกำลังคนหลักในระบบบริการสุขภาพ ทำให้ประชาชนที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกลไม่สามารถเข้าถึงการบริการได้อย่างเต็มที่ ซึ่งสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดปัญหาการขาดแคลนพยาบาล พบว่ามี 2 ประการหลัก คือ  ความต้องการด้านสุขภาพของประชาชนเพิ่มสูงขึ้น และ หน่วยงานมีข้อจำกัดในการจ้างงาน และไม่สามารถรักษากำลังคนพยาบาลไว้ในระบบบริการสุขภาพได้ตามความต้องการ สวนทางกับความเปลี่ยนแปลงทางสังคม เศรษฐกิจ และระบาดวิทยา ประกอบกับการขยายหลักประกันสุขภาพแก่ประชาชนไทย และการขยายบริการสุขภาพ เพื่อรองรับการเปิดเสรีด้านการค้าบริการ ในฐานะศูนย์กลางการบริการการแพทย์ (Medical Hub) ในภูมิภาคเอเชีย ทำให้ให้มีความต้องการพยาบาลเพิ่มมากขึ้น แม้จะมีความพยายามในการแก้ปัญหานี้อย่างต่อเนื่องแต่ก็ไม่ได้ทำให้ปัญหาคลี่คลายลงจนถึงปัจจุบัน

อนาคตคนไทยต้องการพยาบาล 1 คน ต่อ 400 คน

จากข้อมูลผลการศึกษาของสภาการพยาบาล เพื่อคาดประมาณความต้องการพยาบาลในระยะ 10 ปีข้างหน้า ด้วยวิธี Health Demand Method ทั้งจากการใช้บริการสุขภาพของประชาชนไทย ประมาณ 65 ล้านคน และชาวต่างชาติ พบว่า ในระหว่างปี พ.ศ.2553-2562 ประเทศไทยจะมีความต้องการพยาบาลใน อัตราส่วนพยาบาล 1 คน ต่อ 400 ประชากร หรือประมาณ 163,500-170,000 คน ซึ่งผลการสำมะโนประชากรในปีพ.ศ. 2553 พบว่ามีประชาชนที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย 65.4 ล้านคน ควรจะต้องมีพยาบาลวิชาชีพประมาณ 163,500 คน ในขณะที่มีพยาบาลวิชาชีพอายุน้อยกว่า 60 ปี ทำงานในภาคบริการสุขภาพทั่วประเทศ ประมาณ 130,388 คน (ข้อมูลของสภาการพยาบาล ณ วันที่ 30 มิถุนายน 2554) ยังขาดแคลนอยู่ ประมาณ 33,112 คน ซึ่งเป็นการขาดแคลนในกระทรวงสาธารณสุขมากที่สุด ประมาณ 21,000 คน สำหรับพยาบาลด้านอาชีว-อนามัย มีความต้องการอีกประมาณ 8,000 คน สำหรับการดูแลด้านสุขภาพของผู้ประกอบอาชีพและการขาดแคลนนี้ จะมากยิ่งขึ้นถ้าพยาบาลวิชาชีพที่เป็นลูกจ้างชั่วคราว 18,000 คน ลาออกจากกระทรวงสาธารณสุข

ส่วนการขาดแคลนในโรงพยาบาลอื่นๆ ในสังกัดภาครัฐและโรงพยาบาลเอกชน ประมาณ 12,100 คน  จำนวนพยาบาลที่ทำงานในภาคบริการของประเทศในปัจจุบัน  มีจำนวนใกล้เคียงกับไต้หวัน  ในขณะที่มีประชากรของประเทศไทยสูงกว่าไต้หวัน 3 เท่า รวมประมาณการขาดแคลนพยาบาลโดยรวมในปัจจุบันมีสูงถึง  41,100 คน

ขาดแคลนพยาบาลทำให้ผู้ป่วยติดเชื้อมากขึ้น

ดร.กฤษดากล่าวต่อว่า ปัญหาการขาดแคลนพยาบาล ไม่ได้เกิดเพียงเฉพาะที่ประเทศไทยเท่านั้น แต่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลก จากสาเหตุที่แตกต่างกัน จากการศึกษาขององค์การอนามัยโลกพบว่า ความเพียงพอของพยาบาล ส่งผลสำคัญที่จะสามารถลดอัตราการตายของมารดาและทารกลงได้ เพราะจะสามารถให้ความครอบคลุมการให้วัคซีนในเด็กเพิ่มขึ้น นอกจากนั้นการขาดแคลนพยาบาล ยังส่งผลกระทบต่อการให้บริการแก่ประชาชน โรงพยาบาลขนาดใหญ่หลายแห่ง ไม่สามารถเปิดแผนกผู้ป่วยหนักได้ บางแห่งไม่สามารถเปิดให้บริการหอผู้ป่วยในใหม่ให้เพียงพอได้ ทั้งที่มีอาคารและเครื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆพร้อมแล้ว ทำให้เกิดสภาพผู้ป่วยล้นเตียง

นอกจากนี้ยังพบว่า โรงพยาบาลที่ขาดแคลนพยาบาลวิชาชีพ ส่งผลให้ผู้ป่วยมีการติดเชื้อในโรงพยาบาลเพิ่มขึ้น มีภาวะแทรกซ้อนเพิ่มมากขึ้น อัตราการตายในโรงพยาบาลสูงขึ้น และระยะเวลาการนอนในโรงพยาบาลของผู้ป่วยนานขึ้น ซึ่งส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยในชีวิตและการสูญเสียค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลอีกด้วย

สาเหตุสำคัญคือต้องการมากแต่ผลิตน้อย

ส่วนสาเหตุที่ทำให้พยาบาลขาดแคลนมากนั้น ดร.กฤษฎากล่าวว่า เป็นประเด็นปัญหาที่ถูกพูดถึงมาโดยตลอด แต่กลับยังพบว่ายังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างจริงจัง โดยสาเหตุหลักๆ ได้แก่ 1.ความต้องการด้านสุขภาพของประชาชนที่เพิ่มขึ้นอย่างมากและรวดเร็ว ในขณะที่รัฐมีข้อจำกัดในการผลิต  ซึ่งปัจจุบันมีการพัฒนาการบริการด้านสุขภาพมากขึ้น ทั้งด้านความก้าวหน้าทางวิทยาการและเทคโนโลยีทางการแพทย์ รวมทั้งการขยายสถานบริการสาธารณสุขไปยังพื้นที่ต่างๆ ทั่วประเทศถึงระดับตำบล และจากความสำเร็จของระบบประกันสุขภาพ หลังจากประกาศใช้พระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ซึ่งปัจจุบันประชาชนไทยมีหลักประกันครอบคลุมถึง ร้อยละ 97.4 และ ก็ทำให้มีประชาชนมาใช้บริการสุขภาพในสถานบริการสาธารณสุขเพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน จึงเป็นการเพิ่มผู้ป่วยมากขึ้น

“จากรายงานการให้บริการของสำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข พบว่ามีการใช้บริการผู้ป่วยนอก, ผู้ป่วยในและการผ่าตัดเพิ่มขึ้นถึง ร้อยละ 21.77, ร้อยละ 14.58 และร้อยละ 33.36 ตามลำดับ แต่กำลังคนพยาบาลมีอัตราเพิ่มเพียงร้อยละ 9.01 ต่อปีเท่านั้น ซึ่งเป็นผลของการลดการผลิตพยาบาลวิชาชีพ และนโยบายการลดขนาดกำลังคนภาครัฐ ตั้งแต่ภาวะวิกฤติเศรษฐกิจปีพ.ศ.2540 เป็นต้นมา ทำให้มีพยาบาลวิชาชีพที่สำเร็จการศึกษาใหม่ เข้าทำงานในโรงพยาบาลภาครัฐลดลง ตั้งแต่ปีพ.ศ.2547 เป็นต้นมา ประกอบกับมีการขยายตัวอย่างมากของบริการสุขภาพภาคเอกชน โดยเฉพาะการส่งเสริม Medical Hub ส่งผลให้ความต้องการพยาบาล เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากอีกด้วย” ดร.กฤษดากล่าว

อาจารย์พยาบาลก็ขาดแคลน

ดร.กฤษฎากล่าวต่อว่า นอกจากนั้นการพัฒนาศูนย์การแพทย์ที่เป็นเลิศ (Excellent center) ของโรงพยาบาลต่างๆทั้งภาครัฐและเอกชน ซึ่งต้องใช้เทคโนโลยีการรักษาพยาบาลขั้นสูง เป็นส่วนหนึ่งของการเพิ่มศักยภาพการแข่งขันของประเทศ ในการเปิดเสรีการค้าบริการสุขภาพ ส่งผลให้มีความต้องการที่จะต้องพัฒนาทักษะความเชี่ยวชาญของพยาบาลเฉพาะทาง ให้สอดคล้องกับด้านการแพทย์อย่างต่อเนื่องอีกปีละกว่า 1,000 คน  ซึ่งความต้องการกำลังคนที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้เอง ทำให้สถาบันการศึกษาพยาบาลทั้งภาครัฐและเอกชน ต่างต้องเพิ่มการผลิตพยาบาลจาก ปีละ 6,000 คน เป็น ปีละ 7,000-8,500 คน ระหว่างปี 2549-2553 (Mega project) และจะต้องเพิ่มเป็น ประมาณ 9,000 คนต่อปี ระหว่างปี 2554-2559 อย่างไรก็ตามปัญหาก็ยังเกิดตามมาอีก เมื่อยังคงมีข้อจำกัดจากการขาดแคลนอาจารย์พยาบาลอีกกว่า 1,000 คน  เนื่องจากขาดแรงจูงใจผู้ที่จะเข้าทำงานเป็นอาจารย์

ขาดตำแหน่งบรรจุเป็นขรก.ยิ่งไหลไปสู่ร.พ.เอกชน

นอกจากนี้สาเหตุสำคัญที่ทำให้สถานการณ์การพยาบาลกำลังรุนแรงมากขึ้น อีกประเด็นหนึ่งคือ การขาดตำแหน่งราชการบรรจุพยาบาลวิชาชีพ ซึ่งจากนโยบายลดขนาดกำลังคนภาครัฐ  ซึ่งก่อนหน้านี้ตั้งแต่ปี2545เป็นต้นมา ทำให้มีการยกเลิกการให้ทุนนักศึกษาพยาบาล ที่เดิมได้รับการคัดเลือกจากชนบท และรับทุนการศึกษาเพื่อเรียนในสถาบันการศึกษาพยาบาลใกล้บ้าน และเมื่อสำเร็จการศึกษาแล้ว ก็จะได้รับการบรรจุเป็นข้าราชการ เพื่อทำงานในภูมิลำเนา ที่ดำเนินการมากว่า 50 ปี

แต่เมื่อมีการยกเลิกการให้ทุนและลดกรอบอัตราตำแหน่งราชการทำให้กระทรวงสาธารณสุข และภาครัฐ ต้องจ้างพยาบาลเป็นลูกจ้างชั่วคราว ในขณะที่ภาคเอกชนเริ่มขยายบริการหลังวิกฤติเศรษฐกิจ และต้องการพยาบาลเพิ่มด้วยเช่นกัน

จากข้อมูลพบว่า ในระหว่างปี 2549-2553 จำนวนพยาบาลวิชาชีพทำงานเต็มเวลาในโรงพยาบาลเอกชน เพิ่มจาก11,000 คน เป็น 15,000 คน เป็นการเพิ่มถึงร้อยละ 36.36 ในระยะเวลา 3 ปี ซึ่งการเข้างานสู่งานในภาคเอกชนของพยาบาลวิชาชีพปีละประมาณ 1,000 คน สภาการพยาบาลคาดว่า ในอีก 5 ปี ข้างหน้า ภาคเอกชนจะต้องการพยาบาล ถึง 20,000 คน เนื่องจากโรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่ได้เข้าสู่กระบวนการรับรองคุณภาพจาก JCI ที่กำหนดให้มีการจัดอัตรากำลังพยาบาล เพื่อความปลอดภัยของผู้ป่วย ตามมาตรฐานบริการพยาบาลสากล ซึ่งมาตรฐานอัตรากำลังของพยาบาลไทยต่ำกว่าที่กำหนดของมาตรฐานวิชาชีพอยู่ถึงร้อยละ 30 ซึ่งหากปล่อยให้การแข่งขันในกลไกตลาดแรงงานดำเนินต่อไป อาจทำให้เกิดการบริการ 2 มาตรฐานระหว่างภาครัฐ และเอกชน ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อความเป็นธรรมในการเข้าถึงบริการที่มีคุณภาพของประชาชนไทยที่ไม่มีกำลังจ่าย

“ปัจจุบันกระทรวงสาธารณสุขมีพยาบาลที่เป็นลูกจ้างชั่วคราวประมาณ 18,000 คน และยังขาดแคลนทั่วประเทศอยู่อีกประมาณ 33,112 คน  ซึ่งการขาดแคลนก็จะทำให้ผู้ที่อยู่ในระบบต้องทำงานหนักขึ้น เสี่ยงต่อความผิดพลาด และการฟ้องร้องก็จะทำให้มีการลาออกมากขึ้น การขาดแคลนกำลังคนในกระทรวงสาธารณสุข และภาครัฐอื่นๆ นี้ ทำให้โรงพยาบาลหลายแห่ง มีการปรับตัวอย่างไร้ทิศทาง เพื่อให้สามารถดึงดูดให้พยาบาลเข้ามาทำงาน และรักษาคนไว้ในระบบ โดยเฉพาะการเพิ่มอัตราเงินเดือน และค่าตอบแทนต่างๆในโรงพยาบาลในเมืองให้ทัดเทียมภาคเอกชน ทำให้ขาดแรงจูงใจที่คนจะไปทำงานในเขตชนบท เพราะค่าตอบแทนต่ำกว่า  ซึ่งส่งผลให้ค่าใช้จ่ายภาครัฐสูงขึ้นในขณะที่ได้ประสิทธิผลเท่าเดิม  ซึ่งหากปล่อยให้สถานการณ์เป็นอยู่เช่นนี้ จะทำให้ต้นทุนด้านสุขภาพของประชาชนสูงขึ้นอย่างแน่นอน” ดร.กฤษดาระบุ

น่านสูญเสียพยาบาลสูงถึงร้อยละ 90 ต่อปี

นอกจากจะมีการสูญเสียพยาบาลเนื่องจากการสูงอายุ และเกษียณอายุกว่าปีละ 2,000 คนในระยะเวลา 10 ปีข้างหน้าแล้ว ยังพบว่ามีการสูญเสียพยาบาล ที่ลาจากวิชาชีพก่อนวัยอันควรอีกด้วย ผลการศึกษาเพื่อคาดประมาณระยะเวลาการทำงานในวิชาชีพพบว่า ในช่วง ปี 2538 และปี 2548 พยาบาลวิชาชีพ มีระยะเวลาทำงานในงานบริการสุขภาพเฉลี่ย เพียงคนละ 22.5 ปีเท่านั้น และมีอัตราการสูญเสียร้อยละ 4.45 ต่อปี  สาเหตุสำคัญของการออกจากวิชาชีพก็คือ การขาดความก้าวหน้าในการทำงาน มีปัญหาสุขภาพ ค่าตอบแทนน้อย งานหนัก และการขาดความมั่นคงจากการถูกจ้างานเป็นลูกจ้างชั่วคราว

โดยในปี 2548 ซึ่งเป็นปีแรกที่กระทรวงสาธารณสุขไม่มีตำแหน่งข้าราชการรองรับพยาบาลที่สำเร็จการศึกษา จึงต้องจ้างพยาบาลวิชาชีพเป็นลูกจ้างชั่วคราว จากเงินบำรุงของหน่วยบริการ มีการสูญเสียพยาบาลวิชาชีพสูงถึงร้อยละ 23.3 ของผู้สำเร็จการศึกษาในปีนั้น โดยจังหวัดที่อยู่ห่างไกลมีอัตราการสูญเสียสูงมาก เช่น จ.น่าน มีการสูญเสียถึงร้อยละ 90 ของจำนวนโควต้าพยาบาลที่จังหวัดได้รับจัดสรร ส่วนในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ พบว่าอัตราการสูญเสียต่ำมาก เพียงร้อยละ 7.7 ทั้งนี้ เนื่องจากในช่วงเกิดวิกฤตในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ กระทรวงสาธารณสุขใช้มาตรการพิเศษ โดยการจัดสรรอัตราตำแหน่งว่างที่มีอยู่ในขณะนั้น เพื่อใช้บรรจุพยาบาลวิชาชีพที่สำเร็จการศึกษา ซึ่งเป็นโควตาของพื้นที่ดังกล่าว ซึ่งสามารถช่วยแก้ปัญหาการสูญเสียพยาบาลวิชาชีพออกจากพื้นที่ได้เป็นอย่างดี

มูลค่าความสูญเสียจากการลาออกสูงถึงปีละ 90 ล้านบาท

ดร.กฤษฏายังให้ข้อมูลต่ออีกว่า จากผลการศึกษาเดียวกัน ยังพบด้วยว่า การลาออกของพยาบาลวิชาชีพที่เป็นลูกจ้างของโรงพยาบาลศูนย์ โรงพยาบาลทั่วไป 95 แห่ง ในระหว่างปี 2548-2553 มีอัตราการลาออกรวม ร้อยละ 40.84 โดยในจำนวนนี้เป็นการลาออกภายในปีแรกของการทำงานถึงร้อยละ 48.68 และออกภายในปีที่ 2 ร้อยละ 25.57 ถ้าไม่ได้รับการบรรจุเป็นข้าราชการ ส่งผลให้อายุการทำงานเฉลี่ยของพยาบาลวิชาชีพที่สำเร็จการศึกษาใหม่ ในโรงพยาบาลโรงพยาบาลศูนย์ โรงพยาบาลทั่วไปสั้นเพียง 1.2 ปีเท่านั้นหากประมาณค่าความสูญเสียเป็นตัวเงินจากการลาออก และการมีอายุการทำงานสั้นของลูกจ้างเหล่านี้ ทำให้อัตราการสูญเสีย ร้อยละ 80.05 ต่อปี ซึ่งสูงกว่ากลุ่มข้าราชการ ถึง 18 เท่า จึงทำให้เกิดความสูญเสียอย่างมากในระบบกำลังคน

“หากคำนวณเป็นตัวเงินตามที่มีการศึกษาพบว่า Cost of turnover ของพนักงานที่เข้าใหม่ จะประมาณ ร้อยละ 30-50 ของ Annual salary เงินเดือนของตำแหน่งนั้นใน 1 ปี เช่นในระหว่าง 5 ปีที่ผ่านมามีพยาบาลที่มีค่าจ้างประมาณ 15,000 บาทต่อเดือน ลาออกรวมปีละ 1,000 คน จะเป็นการสูญเสียถึง 90,000,000 บาทต่อปี  โดยที่รัฐและประชาชนไม่ได้รับประโยชน์เท่าที่ควร จากการลงทุนมหาศาลในการผลิตพยาบาลใหม่มาชดเชยความสูญเสียดังกล่าว  โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระทรวงสาธารสุขที่ลงทุนผลิตพยาบาลวิชาชีพถึงปีละ 2,500–3,000 คน  แต่ไม่มีอัตรารองรับ จึงต้องสูญเสียไปอย่างน่าเสียดาย” ดร.กฤษฎาระบุ

มีต่อ

ปลัดกระทรวงสาธารณสุขพูดไว้อย่างไร? พูดต่อหน้ารัฐมนตรี และรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข ในการประชุมใหญ่สมาพันธ์แพทย์ รพศ/รพทฯ  เมื่อ 9 มีนาคม 2555 ทบทวนกันอีกที

"ครับ ก็ผมคิดว่า อย่างนี้นะครับ หนึ่งเนี่ย ฉบับ 7 เนี่ย ก็คงไม่ยกเลิกแน่นอน นะครับ เพราะว่า อันนี้ ผมยืนยัน ทีนี้เนี่ย การที่จะตัดสินใจว่าจะใช้ ฉบับ 7 บวกด้วย P4P หรือถ้าเกิด P4P เนี่ย มันใช้แล้วเนี่ย เราประเมินดูเนี่ย รายได้ที่เราได้เนี่ย มันดีขึ้นกว่าฉบับ 7 อย่างเดียวเนี่ย ผมคิดว่าก็ถึงตอนนั้นน่ะ ต้องตัดสินใจ คือ คือ อยากเรียนอย่างนี้นะครับว่า ฉบับ 7 เนี่ย ผมก็เรียนพวกเรา พวกเราก็รู้ข้อมูลดีว่า สตง. นี่ ท้วงฉบับ 7 นะครับ อันนี้ผมต้องเรียนว่า ท่าน ท่านต้องเข้าใจจุดพื้นฐาน แล้วเราก็ไม่สามารถไปบังคับให้ สตง. เนี่ยเปลี่ยนในตัวจุดยืนอันนี้ของเค้ายาก ของเค้าได้ ทีนี้เนี่ย ถ้าเรามองภาพระยะยาว ถ้าท่านเนี่ยสามารถใช้ P4Pเนี่ย แล้วเนี่ยเงินรายได้ที่ท่านได้มันสูงกว่าฉบับ7เนี่ย สมมุติว่าซักครึ่งหนึ่งเนี่ย ท่านโอเคไหม เนี่ย แล้วผมคุยมากับทุกหน่วยงาน ไม่ว่ากระทรวงการคลัง สำนักงบประมาณ  นะครับ ท่าน ท่าน อย่าลืมนะ สำนักงบประมาณเค้ายังคิดว่าเงินบำรุงนี่ คือเงินของแผ่นดินนะ คล้ายๆงบประมาณอันหนึ่งนะครับ แล้วก็กรมบัญชีกลางนะครับ สตง. ทุกคนนี่เห็นด้วย ถ้าท่านจ่ายเงินตามปริมาณงานที่ท่านทำ หลักการก็ชัด นี่ เพราะฉะนั้น เนี่ย ผมคิดว่า มาส่วนถึงเรื่องการปฏิบัติเนี่ย ก็ต้องมาดู ว่าถ้าปฏิบัติอย่างนี้แล้ว เนี่ย มันดีกว่าเดิมไหม ผมถึงบอกว่า ผมยังต้องรอเวลานิดหนึ่ง ไม่ใช่ซื้อเวลานะ ผมถึงบอกว่า พยายามให้ไปทำเป็น เค้าเรียกว่าอะไร นำร่อง น่ะ เดี๋ยวให้ผู้ตรวจทวีเกียรติ เนี่ย รีบรายงานขึ้นมา แล้วเดี๋ยวเราจะได้มานั่งตัดสินใจด้วยกัน ผมจะไม่ตัดสินใจด้วยตัวของผมเองทั้งหมด จะเชิญพวกเรานั่นแหละมา จะได้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจด้วยกัน นะครับ ก็คงเป็นเบื้องต้น นะครับ"

ฟังเสียงคำต่อคำ
http://s1015.photobucket.com/albums/af274/tigerns2505/?action=view&current=9-4.mp4

นพ.ไพจิตร์ วราชิต ปลัดกระทรวงสาธารณสุข

แล้วสิ่งที่เกิดขึ้น คือ









...
สมาพันธ์แพทย์รพศ/รพท เคยนำเสนอไว้ว่า หากต้องการปรับเปลี่ยนระเบียบค่าตอบแทนใหม่ ทางผู้ปฏิบัติงานมีความเห็นว่า ระเบียบใหม่ควรมีเนื้อหาที่ไม่สร้างความขัดแย้ง และต้องมีความเป็นธรรม ดังนี้




...

พี่ๆน้องๆ เตรียมพร้อมกันได้แล้วครับ

 กลุ่มคนรักหลักประกันสุขภาพ หนุนรัฐบาลเดินหน้าสร้างระบบสุขภาพมาตรฐานเดียว ใช้รูปแบบเหมือนระบบฉุกเฉิน 3 กองทุน เสนอรัฐบาลทำเรื่องมะเร็ง คู่กับไต และเอดส์ ชี้ มะเร็งเป็นสาเหตุการตายสูงสุดคนไทย ถ้าลดเหลื่อมล้ำได้จะช่วยคนได้อีกมาก เตรียมยื่นจดหมายเปิดผนึกถึงนายกรัฐมนตรี ให้นำกองทุนผู้ประสบภัยจากรถ เข้าโครงการเจ็บป่วยฉุกเฉินด้วย
       
       นางสาวสุรีรัตน์ ตรีมรรคา ผู้ประสานงานกลุ่มคนรักหลักประกันสุขภาพ กล่าวว่า กลุ่มคนรักหลักประกันสุขภาพแถลงจุดยืนสนับสนุนนโยบายของรัฐบาลในการลดความเหลื่อมล้ำ 3 กองทุนประกันสุขภาพภาครัฐ เพื่อสร้างระบบสุขภาพมาตรฐานเดียว และเสนอรัฐบาลเดินหน้าลดเหลื่อมล้ำโรคมะเร็ง ควบคู่กับการที่รัฐบาลมีแนวทางจะลดความเหลื่อมล้ำโรคไต และโรคเอดส์ ในระยะต่อไป เพราะโรคมะเร็งเป็นปัญหาสำคัญของสังคมไทย เป็นสาเหตุการตายสูงสุด 1 ใน 5 ของคนไทย ขณะที่สิทธิประโยชน์การรักษาพยาบาลของแต่ละกองทุนมีความแตกต่างกัน ทั้งสิทธิประโยชน์ วิธีการจ่ายเงินให้ รพ. ยาที่ได้รับ หากรัฐบาลทำให้สิทธิประโยชน์โรคมะเร็งทั้ง 3 กองทุนเหมือนกัน จะมีประโยชน์อย่างมากต่อความก้าวหน้าของนโยบายลดความเหลื่อมล้ำ
       
       นางสาวสุรีรัตน์ กล่าวต่อว่า ส่วนกรณีเจ็บป่วยฉุกเฉิน กลุ่มคนรักหลักประกันสุขภาพ จะยื่นจดหมายเปิดผนึกถึงนายกรัฐมนตรี และคณะกรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ เรียกร้องให้นำกองทุนผู้ประสบภัยจากรถ เข้ารวมเป็นส่วนหนึ่งนโยบายเจ็บป่วยฉุกเฉินมาตรฐานเดียว เนื่องจากที่ผ่านมา นโยบายเจ็บป่วยฉุกเฉิน ยังถือว่าไม่ประสบผลสำเร็จ เพราะยังไม่สามารถรวมการบริหารจัดการกองทุนผู้ประสบภัยจากรถเข้ามาได้ ทำให้ประชาชนและหน่วยบริการยังประสบความยุ่งยากในการเบิกจ่ายเช่นเดิม ผู้ป่วยบางรายยังต้องจ่ายเงินล่วงหน้าไปก่อน ขณะเดียวกัน ไม่เห็นด้วยกับการเรียกการเก็บเงินจากประชาชน 30 บาท เนื่องจากเป็นการเพิ่มภาระให้กับผู้ป่วย และทำให้ประชาชนเข้าถึงการรักษาพยาบาลยากขึ้น ซึ่งก่อนหน้านี้ นายกรัฐมนตรี และ รมว.สธ.เคยพูดว่า จะต้องพัฒนาระบบริการคุณภาพก่อนจึงจะเก็บเงิน 30 บ.ดังนั้น ต้องพิสูจน์ให้ประชาชนเห็นว่าได้พัฒนาคุณภาพ ซึ่งปัจจุบันระบบหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้ายังมีปัญหาคุณภาพการเข้าถึงบริการอีกมาก จึงไม่ควรเก็บเงิน
       
       นายนิมิตร์ เทียนอุดม กรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ กล่าวว่า ที่ผ่านมา รัฐบาลมีนโยบายที่ดีในการเริ่มต้นสร้างระบบสุขภาพมาตรฐานเดียวให้เกิดขึ้นจริง ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าชื่นชม เพียงแต่ในรายละเอียดการบริหารจัดการที่ยังทำให้นโยบายไม่เป็นจริงในทางปฏิบัติ ประเด็นนี้รัฐต้องเข้าไปกำกับอย่างจริงจัง สิ่งสำคัญคือ นายกรัฐมนตรีควรลงมากำกับดำเนินการให้มากขึ้น เพราะการลดความเหลื่อมล้ำ 3 กองทุน มีขอบเขตของภารกิจของภารกิจมากกว่า รมว.สธ.แต่ครอบคลุมไปถึงการทำงานของหลายกระทรวง เช่น การกำกับต้นทุนโครงสร้างราคายา ราคาบริการการแพทย์ รพ.เอกชน การทำให้กองทุนผู้ประสบภัยจากรถร่วมในนโยบายเจ็บป่วยฉุกเฉิน สำนักงานประกันสังคม
       
       “สำหรับการดำเนินการในเดินหน้าทิศทางในอนาคตต้องครอบคลุมไปถึงโรคอื่นๆ ด้วย เช่น ไต มะเร็ง เอชไอวี/เอดส์ รวมถึงโรคอื่นๆ ที่ยังมีความเหลื่อมล้ำในอนาคต จึงต้องมีการวางแนวทางการรักษาของแต่ละโรค และกำกับให้แพทย์มีแนวทางการรักษาในแนวทางเดียวกัน มีระบบการจัดการที่เอื้อให้ผู้ป่วยเข้าถึงสิทธิประโยชน์ได้ และมีกรรมการควบคุมราคาอัตราค่าบริการทางการแพทย์ เครื่องมือแพทย์และยาด้วย ทั้งหมดก็เพื่อประโยชน์ที่เกิดกับตัวผู้ป่วยโดยตรง และเป็นผลดีต่อระบบการเงินการคลังของประเทศ” นายนิมิตร์ กล่าว


ASTVผู้จัดการออนไลน์    7 มิถุนายน 2555

ชะตา "แพทย์ พยาบาล ทันตฯ" ในเงื้อมมือ "เอ อี ซี"

กรณีที่ศูนย์การศึกษาการค้าระหว่างประเทศ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย เผยแพร่ผลการศึกษาเรื่อง “ศักยภาพการแข่งขันของการเปิดเสรีแรงงานวิชาชีพไทยภายใต้ประชาคมเศรษฐกิจอาเ ซียน หรือเออีซี (ASEAN Economic Community: AEC) ระบุว่ากลุ่มแพทย์ ทันตแพทย์ และพยาบาล เป็น 3 ใน 7 สาขาอาชีพที่มีความเสี่ยงได้รับผลกระทบมากที่สุดภายหลังประเทศไทยมีการเปิดเ สรีแรงงานอาเซียนในปี 2558 นั้น ถือเป็นเรื่องที่สังคมไทยควรให้ความสนใจและติดตามอย่างยิ่ง เพราะไม่ว่าผลกระทบจะออกมาในรูปแบบใด จะเป็นผลกระทบในด้านบวกหรือด้านลบ แต่เนื่องจากทั้ง 3 สาขาอาชีพนี้เป็นเรื่องของการให้บริการด้านสุขภาพ ผลกระทบจึงไม่ได้เกิดขึ้นเพียงแค่ผู้ที่อยู่ใน 3 กลุ่มสาขาอาชีพเท่านั้น ทว่าหมายรวมถึงประชาชนทั้งประเทศด้วย
 
เกี่ยวกับเรื่องนี้ ศ.คลินิก.นพ.อำนาจ กุสลานันท์ นายกแพทยสภา แสดงความคิดเห็นว่า ในอีก 4 ปีข้างหน้า ประเทศไทยจะมีการเคลื่อนย้ายแรงงานเสรีอาเซียน โดย 10 ประเทศสมาชิกอาเซียน ได้ร่วมกันจัดทำความตกลงยอมรับร่วมในคุณสมบัตินักวิชาชีพของอาเซียน หรือ เอ็มอาร์เอ (Multual Recognition Arrangement: MRA) เป็นคุณสมบัติขั้นต้นของแรงงานฝีมือใน 7 สาขา ได้แก่ วิศวกรรม สถาปัตยกรรม การสำรวจ แพทย์ ทันตแพทย์ พยาบาล และบัญชี ซึ่งจะช่วยให้นักวิชาชีพสามารถเข้าไปทำงานในประเทศสามาชิกอาเซียนได้สะดวกมา กขึ้น โดยไม่ต้องผ่านขั้นตอนการตรวจคุณสมบัติขั้นพื้นฐาน แต่ยังต้องดำเนินการตามขั้นตอนเข้าเมืองอย่างถูกกฎหมายของประเทศนั้นๆ  

ศ.คลินิก นพ.อำนาจ บอกว่า สำหรับประเทศไทยมี 7 อาชีพ ที่อยู่ในข้อตกลงนี้ คือ แพทย์ ทันตแพทย์ พยาบาล นักบัญชี วิศวกร สถาปนิก และช่างสำรวจ ซึ่งในส่วนของแพทย์ ทันตแพทย์ และพยาบาล นั้น  มีการพูดคุยกันในองค์กรวิชาชีพ ทั้ง แพทยสภา ทันตแพทยสภา สภาการพยาบาล สภากายภาพบำบัด สภาเภสัชกรรม และสภาเทคนิคการแพทย์ เพราะเชื่อว่าจะต้องมีผลกระทบทั้งด้านบวกและด้านลบ เพราะนอกจากใน 10 ประเทศอาเซียนแล้ว ในอนาคตยังมี จีน เกาหลีใต้ ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ อินเดีย สหรัฐอเมริกา สหภาพยุโรป และรัสเซีย ที่จะขอเปิดเสรีการแพทย์กับไทยด้วย เมื่อพิจารณาในเรื่องผลกระทบ จะพบว่าการเปิดเสรีการแพทย์จะกระทบต่อ

1.ด้านระบบธุรกิจสถานพยาบาล ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องของการลงทุนในโรงพยาบาลเอกชน ที่เปิดให้ต่างชาติสามารถเข้ามาลงทุนได้ถึงร้อยละ 70 จากเดิมที่เคยให้สิทธิได้ไม่เกินร้อยละ 49
 
2.ด้านการศึกษา หลักสูตรทั้งภาษาไทยและนานาชาติ (อินเตอร์) นักศึกษาที่จบและทำงานจะต้องสอบใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ ซึ่งแพทยสภาเป็นผู้จัดสอบและออกใบอนุญาตให้ ไม่ว่าจะเป็นนักศึกษาชาวไทยหรือชาวต่างชาติที่เรียนในประเทศไทย หรือชาวต่างชาติที่จะเข้ามาทำงานในประเทศไทย จะต้องสอบใบอนุญาตประกอบวิชาชีพเช่นกัน โดยจะมีการสอบ 3 ส่วน ทั้งนี้ส่วนที่ 1 และ 2 จะเป็นข้อสอบภาษาอังกฤษและภาษาไทย ส่วนที่ 3 เป็นภาคปฏิบัติ จะเน้นการสื่อสารกับคนไข้ จึงต้องใช้ภาษาไทย เพราะต้องมีการซักประวัติ พูดคุย เพื่อลดปัญหาการเข้าใจคลาดเคลื่อน ซึ่งอาจนำไปสู่การฟ้องร้องเหมือนที่ผ่านมา หากแพทย์สามารถสอบผ่าน ก็จะได้รับใบประกอบวิชาชีพ หมายความว่า ทุกคนเท่าเทียมกัน ซึ่งรวมถึงคนไทยที่จะไปทำงานในประเทศสมาชิกอาเซียนด้วย ที่จะต้องไปสอบใบอนุญาตของประเทศนั้นๆ ส่วนเรื่องการออกใบรับรองจากแต่ละสถาบันการศึกษานั้น อาจยืดหยุ่นในรูปแบบของคณะกรรมการร่วมเพื่อตรวจสอบคุณสมบัติ คาดว่าจะมีความคืบหน้าในเร็วๆนี้  

ศ.คลินิก นพ.อำนาจ กล่าวว่า ขณะนี้ประเทศไทยยังไม่ได้เปิดหลักสูตรแพทย์อินเตอร์เต็มรูปแบบ และประเทศไทยยังขาดแคลนแพทย์อีกจำนวนหนึ่ง แต่หากสามารถเปิดหลักสูตรแพทย์อินเตอร์ได้ ในอนาคตจะทำให้ประเทศไทยมีความพร้อมมากขึ้น เป็นผู้นำในทางการแพทย์ และเป็นศูนย์กลางสุขภาพ หรือ เมดิคัล ฮับ (Medical Hub) เต็มตัว อย่างไรก็ตาม สิ่งที่หลายฝ่ายวิตกกังวลคือ การเปิดเออีซีจะทำให้เกิดปรากฎการณ์แพทย์ไหลเข้าไหลออก การเคลื่อนย้ายแพทย์นี้ จะทำให้ประเทศไทยได้แพทย์ที่เพียงพอต่อความต้องการของคนไข้ ซึ่งขอให้มั่นใจได้ว่าแม้จะเป็นแพทย์ต่างชาติ แต่หากเข้ามาทำงานในประเทศไทยจะต้องพูด อ่าน เขียนภาษาไทย และสื่อสารได้ดีในระดับที่เทียบเท่ากับแพทย์คนไทย แต่เชื่อว่าในระยะแรกแพทย์ต่างชาติยังคงมีเข้ามาในประเทศไทยไม่มาก เพราะติดเรื่องการใช้ภาษาไทย จึงไม่น่าห่วงว่าจะทำให้แพทย์ไทยถูกแพทย์ต่างชาติแย่งงานทำ ส่วนแพทย์ไทยที่คาดว่าจะไหลออกไปทำงานในประเทศที่ให้รายได้ดีกว่านั้น แพทยสภายังเชื่อว่าจะออกไปไม่มากเช่นกัน เพราะความรู้สึกของคนส่วนใหญ่มักเชื่อว่า “ไม่มีที่ไหนเหมือนบ้านเรา” ซึ่งพิสูจน์ได้จากในอดีตที่มีแพทย์หลายคนไปทำงานในต่างประเทศ ในที่สุดก็ต้องกลับเมืองไทย เพราะทนคิดถึงบ้านไม่ไหว สำหรับในการเตรียมความพร้อมให้แพทย์ไทยทัดเทียมกับแพทย์ต่างชาตินั้น หากพูดถึงเรื่องฝีมือไม่น่ากังวล เพราะแพทย์ไทยมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับของนานาชาติ แต่ในส่วนของทักษะภาษานั้น อาจยังด้อยกว่าหลายๆ ประเทศสมาชิกอาเซียน ขณะนี้ในหลายสถาบันการศึกษาจึงเริ่มสอนเพิ่มเติมภาษาอังกฤษให้นักศึกษาแพทย์ บ้างแล้ว ซึ่งโดยสรุปการเปิดเออีซีจะทำให้ประเทศไทยได้ประโยชน์มากกว่าเสียประโยชน์ แต่ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจองค์กรวิชาชีพก็ยังคงติดตามความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับเรื ่องนี้อย่างต่อเนื่องต่อไป      
 
ทางด้าน ทพ.ศิริชัย ชูประวัติ นายกทันตแพทยสภา ก็มีความเห็นว่า ในการประชุมผู้แทนสภาวิชาชีพ ส่วนใหญ่ไม่ได้มองว่าแพทย์ ทันตแพทย์ และพยาบาล จะถูกแย่งงานหรือมีความเสี่ยงใดๆ แต่ในความเห็นส่วนตัวยังเชื่อว่า เออีซีก็เหมือนกับการ “คบเพื่อน” ย่อมมีทั้งการ “เสียเปรียบ” และ “ได้เปรียบ” เป็นเรื่องธรรมดา ดังนั้นในข้อตกลงต่างๆ ที่ทำร่วมกันในกลุ่มอาเซียน จึงเน้นเรื่องความเท่าเทียมกัน ซึ่งทุกคนจะต้องมีใบประกอบวิชาชีพภายใต้กติกาของประเทศนั้นๆ แต่ขณะนี้ส่วนใหญ่จะเห็นแต่ข้อดีของการเปิดเออีซี เพราะจะเกิดการแลกเปลี่ยนข้อมูล องค์ความรู้ และมีความร่วมมือที่เน้นให้ประชาชนได้ประโยชน์สูงสุด  

ทพ.ศิริชัย กล่าวว่า จากการติดตามข้อมูลของประเทศสมาชิกอาเซียน พบว่ายังมีสิ่งที่น่าเป็นห่วงคือ หลักสูตรทันตแพทย์ในแต่ละประเทศยังมีความหลากหลาย ซึ่งจะทำให้มาตรฐานของแต่ละประเทศแตกต่างกัน และไม่เท่าเทียมกันแน่นอน เช่น ประเทศไทย ยึดหลักสูตรตามแบบสหรัฐอเมริกา เรียนจบหลักสูตรภายใน 6 ปี ขณะที่ มาเลเซีย สิงคโปร์ ยึดหลักสูตรแบบอังกฤษเรียนเพียง 5 ปี แต่สำหรับประเทศไทยนั้น หากเปิดเออีซีจะใช้วิธีวัดมาตรฐานจากการสอบ และการใช้ภาษาไทย ซึ่งเรื่องนี้ไม่ถือว่าเป็นการกีดกันชาวต่างชาติเข้ามาทำงาน เพราะคนไทยที่จะไปทำงานในต่างประเทศก็ต้องใช้ภาษาของประเทศนั้นๆ ได้ดีเช่นกัน  
 
ทพ.ศิริชัย ยังให้ข้อมูลอีกว่า จากข้อมูลของกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) ระบุว่าขณะนี้ประเทศไทยมีทันตแพทย์ประมาณ 12,000 คนทั่วประเทศ แต่ยังไม่เพียงพอ เพราะในต่างจังหวัดยังขาดแคลนอีกประมาณ 4,000 คน ที่หลายฝ่ายเกรงว่าหากเปิดเออีซี จะทำให้ทันตแพทย์ไทยส่วนหนึ่งเดินทางไปทำงานในต่างประเทศ ซึ่งจะยิ่งทำให้ประชาชนไทยขาดแคลนทันตแพทย์มากขึ้นนั้น เรื่องนี้ยังไม่น่ากังวล เนื่องจากเชื่อว่าหากทันตแพทย์ไทยจะไปทำงานต่างประเทศจริงๆ จะต้องมุ่งเข้าไปในประเทศที่ร่ำรวยและตอบแทนรายได้ที่มากกว่าในประเทศไทย ซึ่งมีโอกาสน้อยมาก เพราะจะถูกประเทศนั้นๆ กีดกันด้วยข้อจำกัดด้านการใช้ภาษาท้องถิ่น ถ้าไม่เก่งจริง คงไปได้ยาก ที่สำคัญทันตแพทย์ไม่เหมือนแพทย์ หรือพยาบาลที่เดินทางไปทำงานที่ไหนก็ได้เพียงลำพัง แต่ทันตแพทย์จะต้องมีทีม คือมีผู้ช่วย และเครื่องมือ อุปกรณ์ ในการทำงานซึ่งหากไปทำงานในต่างประเทศจะต้องลงทุนด้วยงบประมาณที่สูงมาก อาจจะไม่คุ้มค่าหากเทียบกับการทำงานในประเทศไทย  
 
อย่างไรก็ตาม ทพ.ศิริชัย ย้ำว่าทันตแพทยสภาก็ไม่ได้นิ่งนอนใจกับเรื่องเหล่านี้ ขณะนี้หลายๆ สถาบันการศึกษาก็ได้ส่งเสริมให้มีการพัฒนาตนเอง จัดหลักสูตรการเรียนการสอนที่เน้นการใช้ภาษาอังกฤษได้มากขึ้น แต่ไม่ได้เต็มรูปแบบเพราะส่วนใหญ่จะเน้นไปที่เนื้อหาทางวิชาการมากกว่า จึงมีแนวคิดที่จะให้นักศึกษาที่เตรียมจะจบใหม่ใช้วิธีเรียนภาษาอังกฤษเสริมจ ากภายนอก และสอบวัดระดับในสถาบันที่ได้มาตรฐานและให้ได้ใบรับรองเพื่อนำไปพิจารณาควบค ู่ก่อนอนุมัติใบปริญญาบัตรแทน  

มาถึงกลุ่มอาชีพพยาบาล ดร.กฤษดา แสวงดี อุปนายกสภาการพยาบาล คนที่ 2 ก็มีความเห็นไม่ต่างกันว่า ขณะนี้ประเทศไทยผลิตพยาบาลได้ประมาณ 9,000-10,000 คนต่อปี ในอีก 3 ปีข้างหน้า เด็กจะจบใหม่อีกประมาณ 9,000 คน ซึ่งน่าจะเพียงพอต่อความต้องการของผู้ใช้บริการทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศท ี่ใช้บริการในประเทศไทย เมื่อพิจารณาหลักสูตรการเรียนพยาบาล สำหรับในประเทศไทยนั้น ใช้เวลาเรียนประมาณ 4 ปี จึงจะให้ออกไปทำงาน แต่ในต่างประเทศส่วนใหญ่เรียนต่ำกว่า 4 ปี ที่สำคัญพยาบาลไทยยังมีจุดแข็งที่เรื่องของความอ่อนโยน มีใจรักบริการ ดังนั้นในเรื่องของทักษะการทำงานและการให้บริการจึงมั่นใจได้ว่าพยาบาลไทยไม ่เป็นรองใคร หากจะมีจุดอ่อนบ้างก็ตรงที่พยาบาลไทยอาจจะมีปัญหาด้านการใช้ภาษาอังกฤษ ซึ่งต้องให้เรียนเสริมเพิ่มเติม ซึ่งขณะนี้ในสถาบันการศึกษาเอกชนส่วนใหญ่จัดให้เรียนแบบ 2 ภาษา เพื่อให้ใช้ภาษาได้ทัดเทียมกับประเทศสมาชิกอาเซียน  
 
“ถามว่าการเปิดเออีซีเป็นเรื่องน่ากลัว หรือทำให้พยาบาลของไทยมีความเสี่ยงที่จะถูกแย่งงานหรือไม่ เรื่องนี้สภาการพยาบาลไม่ห่วง ไม่น่าหนักใจ แต่ยอมรับว่าก็อาจจะมีพยาบาลต่างชาติ เช่น ฟิลิปปินส์ เข้ามาทำงานบ้าง แต่โดยหลักการของสภาการพยาบาลที่มุ่งคุ้มครองผู้บริโภค ควบคุมวิชาชีพให้ได้มาตรฐาน ดังนั้น ไม่ว่าใครก็ตามที่จะเข้ามาเป็นพยาบาลในประเทศไทย จะต้องสอบใบประกอบวิชาชีพ และจะต้องสำเร็จหลักสูตรจากสถาบันการศึกษาที่สภาการพยาบาลให้การยอมรับและรั บรอง ดังนั้น พยาบาลต่างชาติที่จะเข้ามาทำงานในประเทศไทยก็จะต้องเสนอเอกสารเพื่อให้สภากา รพยาบาลตรวจสอบว่าหลักสูตรและสถาบันการศึกษาที่จบเป็นที่ยอมรับหรือไม่ ซึ่งเรื่องเหล่านี้ในกลุ่มประเทศอาเซียนจะต้องมีการเชื่อมโยงข้อมูลกัน นอกจากนี้จะต้องเข้าสอบใบอนุญาตซึ่งข้อสอบเป็นภาษาไทยด้วย ซึ่งในระยะแรกหลังเปิดเออีซีจะเป็นเรื่องยากสำหรับพยาบาลต่างชาติที่ประสงค์ เข้ามาทำงานในประเทศไทย” ดร.กฤษดา กล่าว  

นอกจากนี้ ดร.กฤษดา ยังบอกว่า ปัจจุบันพยาบาลทั้งหมดกระจายอยู่ในโรงพยาบาลของรัฐร้อยละ 80-85 อยู่ในโรงพยาบาลเอกชนร้อยละ 12-15 หากโรงพยาบาลเอกชนจะรับพยาบาลต่างชาติเข้ามาทำงานก็ถือว่าเป็นส่วนที่น้อยมา ก ส่วนกรณีพยาบาลไทยประสงค์ที่จะไปทำงานในต่างประเทศ ก็ถือว่าเป็นสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ไม่มีการปิดกั้นใดๆ แต่สภาการพยาบาลจะไม่ส่งเสริม เพราะยึดหลักปกป้องคนไทยให้ได้รับบริการที่มีคุณภาพ อย่างไรก็ตาม เชื่อว่าแม้จะมีการเปิดเออีซี แต่ด้วยจุดแข็งของพยาบาลไทยจึงเป็นที่ต้องการของนานาชาติ ซึ่งขณะนี้พบว่า มีพยาบาลไทยไปขอแปรเอกสารบ้างแล้ว โดยช่วง 3 ปีที่ผ่านมา มีประมาณ 700 คนต่อปี แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะได้ไปทำงานในต่างประเทศทั้งหมด นอกจากนี้ ยังพบว่าพยาบาลไทยไม่ได้ไปทำงานในกลุ่มอาเซียน แต่ส่วนใหญ่เดินทางไปประเทศนอกกลุ่มอาเซียน ซึ่งได้ค่าตอบแทนที่สูงกว่าด้วย แต่ที่น่ากังวลมากกว่านั้นคือ ขณะนี้พบว่าตามแนวชายแดนด้านภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ มีโรงพยาบาลเอกชนไปลงทุนเพื่อรับลูกค้าที่มีฐานะจากประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งเป็นไปได้ว่าในอนาคตอาจจะมีการเปิดรับสมัครพยาบาลที่มาจากประเทศติดชายแ ดนไทยเข้ามาทำงานด้วย เพราะใช้ภาษาสื่อสารกับลูกค้าต่างชาติได้ ซึ่งหากเป็นดังเช่นที่คาดการณ์ไว้ จะทำให้พยาบาลไทยถูกแย่งงานไปบางส่วนแน่นอน  
 
จากข้อมูลของฝ่ายวิจัยธุรกิจ ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย หรือเอ็กซ์ซิม แบงค์ ระบุว่า ปัจจุบันประเทศไทยมีโรงพยาบาลที่ได้มาตรฐาน Joint Commission International: JCI Accreditation ของสหรัฐอเมริกา จำนวน 28 แห่ง ถือว่ามากที่สุดในอาเซียน สะท้อนว่าโรงพยาบาลในประเทศไทยมีความโดดเด่นด้านมาตรฐานของสถานพยาบาล อีกทั้งแพทย์ไทยยังได้รับการยอมรับด้านความสามารถในระดับสากล ขณะที่อัตราค่าบริการยังต่ำกว่าประเทศคู่แข่งอย่างสิงคโปร์ ทำให้ประเทศไทยมีข้อได้เปรียบที่เกื้อหนุนให้สามารถดึงดูดผู้ป่วยต่างชาติเข ้ามาใช้บริการรักษาพยาบาลได้มากที่สุดในเอเซีย ซึ่งสถิติในปี 2553 มากถึง 1.74 ล้านคน แต่ธุรกิจการรักษาพยาบาลของประเทศไทยภายใต้เออีซีก็ยังต้องเผชิญกับความท้าท าย และต้องเร่งปรับตัว เนื่องจาก
 
1.ยังมีปัญหาการขาดแคลนบุคลากรทางการแพทย์
2.การแข่งขันในธุรกิจการรักษาพยาบาลมีแนวโน้มรุนแรงขึ้น โดยเฉพาะกับสิงคโปร์ และ มาเลเซีย และ
3.ยังต้องเผชิญกับการกำหนดเงื่อนไขเพื่อเป็นข้อจำกัดในการลงทุน  เช่น อินโดนีเซีย กำหนดให้ต่างชาติลงทุนในโรงพยาบาลขนาด 200 เตียงขึ้นไปเท่านั้น  
 
เมื่อการเปิดเออีซีมีทั้งข้อดีและข้อเสีย จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจะต้องรู้เท่าทัน!

สำนักข่าวอิศรา
วันจันทร์ที่ 21 พฤษภาคม 2012

สธ.ไม่ง้อ ก.พ.เล็งยกระดับลูกจ้างชั่วคราวเป็นพนักงานกระทรวง แทนบรรจุข้าราชการ พร้อมเร่งประชาพิจารณ์สภาวิชาชีพฯ เรื่องร่างรูปแบบการจ้างงานบุคลากรสาธารณสุข ฟุ้งเงื่อนไขดีกว่า ช่วยยกระดับคุณภาพชีวิต
   
       นพ.โสภณ เมฆธน รองปลัดกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) เปิดเผยว่า จากการที่กระทรวงได้หาแนวทางการแก้ปัญหาบุคลากรสาธารณสุข โดยเสนอปัญหาเกี่ยวกับการขาดแคลนบุคลากรต่อ สำนักงานข้าราชการพลเรือน (ก.พ.) และขอให้เปิดบรรจุเพิ่มเติมในตำแหน่งข้าราชการ กระทั่ง ก.พ.ได้อนุมัติไปเมื่อวันที่ 10 เม.ย.ที่ผ่านมา ประมาณ 2,400 ตำแหน่งในส่วนของ แพทย์ ทันตแพทย์ และเภสัชกร แล้วนั้น ขณะนี้ยังต้องเร่งดำเนินการต่อในเรื่องการแก้ปัญหาลูกจ้างชั่วคราว ซึ่งมีอยู่กว่า 31,000 คน ที่ยังไม่ได้ตำแหน่งทางราชการ โดยแผนในการแก้ปัญหาหลัก คือ การยกระดับคุณภาพชีวิตของลูกจ้างจำนวนดังกล่าว ให้ดีขึ้นเทียบเท่าข้าราชการ ซึ่งก่อนหน้านี้ สธ.ได้กำหนดแผนไว้ว่า จะจ้างงานในรูปแบบของพนักงานกระทรวงสาธารณสุข แต่หลังจากการรับฟังปัญหาเพิ่มเติมจากภาคท้องถิ่น แต่ละพื้นที่ ทราบว่า ยังมีบุคลากรหลายท่าน มีคุณภาพชีวิตที่ไม่ดีพอ และมีสวัสดิการยังไม่ดีเมื่อเทียบกับภาระงาน ดังนั้นจึงต้องปรับปรุงเงื่อนไขการจ้างงานอีกครั้ง
       
       ทั้งนี้ จากการที่ได้หารือกับสภาวิชาชีพ ทุกด้านในเรื่องของการจ้างงานนอีก 5 ปี ข้างหน้า คือ ปี 2560 นั้น เบื้องต้นมีข้อเสนอเกี่ยวกับจำนวนบุคลากรที่เหมาะสมของสภาวิชาชีพ ว่า ต้องการบุคลากรแพทย์ทั่วไปในอัตราแพทย์ 1 คนต่อประชากร 3,000 คน พยาบาล 1 คนต่อประชากร 550 คน และเภสัชกร 1 คนต่อประชากร 8,000 คน ซึ่งกระทรวงได้ทำต้นร่างรูปแบบการจ้างงานเสร็จแล้ว ยังเหลือแค่การทำประชาพิจารณ์กับทุกสภาวิชาชีพ เท่านั้น คาดว่าจะแล้วเสร็จในปีนี้
       
       นพ.โสภณ กล่าวด้วยว่า หากแผนงานดังกล่าวเป็นผลสำเร็จ และทุกสภาวิชาชีพยอมรับในตำแหน่งพนักงาน สธ.จะเป็นการดีต่อบุคลากรทุกคนโดยนอกจากค่าตอบแทนที่ดีและมั่นคงแล้ว สิ่งที่จะได้รับเพิ่มเติมและต่างจากตำแหน่งลูกจ้างชั่วคราว อาทิ เรื่องสิทธิในการโยกย้ายสถานที่ปฎิบัติงาน กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ การส่งเสริมการศึกษาต่อ ฯลฯ แต่ในส่วนของสิทธิการรักษาพยาบาลนั้นจะเป็นการใช้สิทธิประกันสังคม ไม่ใช่สิทธิข้าราชการ

ASTVผู้จัดการออนไลน์    4 มิถุนายน 2555