เมื่อครั้งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังเสวยพระชาติเป็นพระโพธิสัตว์ อเนกเหนืออสงไขยกับนับประมาณมิได้ ได้ทรงสั่งสมพระบารมีด้วยกร "เสียสละ"อย่างยิ่งใหญ่ทุกพระชาติ ในบางคราวถึงกับทรงเสียสละชีวิตเพื่อแลกกับความถูกต้องเป็นธรรม จึงสั่งสอนให้เวไนยนิกรทั้งหลายหมั่นบำเพ็ญ "จาคะ" คือ มุ่งเสียสละประโยชน์สุขของตนเอง เพื่อประโยชน์สุขของผู้อื่นอยู่เสมอ ดั่งคำอุปมาสรรเสริญพระบารมีของพระโพธิสัตว์ไว้ว่า ทรงสละดวงตาเป็นทาน มากกว่าดวงดาวบนท้องฟ้า ทรงสละโลหิตเป็นทาน มากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้งสี่ และทรงสละร่างกายเนื้อหนังเป็นทานมากกว่าผืนแผ่นดินนี้ เหตุที่ทรงเสียสละได้อย่างยิ่งเช่นนั้นก็เพราะทรงมั่นใน "ปณิธาน" หรืออุดมการณ์สูงสุดเพื่อพระสัมมาสัมโพธิญาณ
บรรดาแพทย์และบุคลากรทางการแพทย์พึงเพ่งพินิจและน้อมนำโพธิสัตวจริยาอันเปี่ยมด้วยมหากรุณา และมหาปณิธานมาเป็นที่ตั้งแห่งจิตใจตน พร้อมตรึกตรองถึงความหวังของปวงชนผู้มุ่งฝากชีวิตไว้ภายใต้อำนาจแห่งความรู้ความสามารถของท่านทุกขณะจิต เพื่อเป็นแรงบันดาลใจมิให้เกิดความย่อหย่อน หรือเหนื่อยหน่ายในการอุทิศตนด้วยหัวใจ "จาคะ" อย่างเต็มเปี่ยม กระทั่งสามารถมีกุศลจิตอย่างพรั่งพร้อมต่อเนื่องมิขาดสายในอันที่จะเป็นที่พึ่งของผู้ป่วยและมวลมนุษยชาติ สมด้วยพระพุทธานุศาสนีที่ว่า "จาคมนุพรูเหยย" แปลความว่า "พึงเพิ่มพูนความเสียสละ" ทุกเมื่อไป
เนื่องในวันแพทย์ไทย พุทธศักราช ๒๕๖๕ ขออนุโมทนากุศลสมบัติของแพทย์ไทยทุกคน และขออำนวยพรให้ท่านจงประสบความเกษมสวัสดิ์ เป็นกำลังอุดหนุนค้ำจุนสังคมไทย และโลกนี้ โดยสุจริตธรรมจรรยาสืบไป เทอญ
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
วัดราชสบพิธสถิตมหาสีมาราม